International space station

De deelnemers aan dit project: De Verenigde Staten (NASA), Rusland (PKA), Europa (ESA), Canada (CSA) en Japan (NASDA). ESA, de Europese ruimtevaart organisatie is een van de vijf internationale deelnemers in het project en de volgende Europese landen werken er aan mee: Denemarken, België, Duitsland, Frankrijk, Italië, Nederland, Spanje, Noorwegen, Zweden en Zwitserland. De eerste besprekingen voor een internationaal ruimtestation vonden al plaats in 1984! Europa, Japan en Canada gingen met de Verenigde Staten samenwerken om het project op te zetten. In 1993 werd Rusland de vijfde deelnemer. Zo ontstond het grootste samenwerkingprogramma voor wetenschap en technologie ter wereld. Waarom ISS ? Waarom besloot men om het Space Station (ISS) te bouwen?. Het ISS is van groot belang voor de Aarde. Er worden van allerlei onderzoeken en proeven gedaan die belangrijk zijn voor op Aarde. Het is de bedoeling dat het ruimtestation zal gaan dienen als testomgeving voor veel nieuwe technologieën. Veel proeven en onderzoeken in het ISS zullen te maken hebben met de zwaartekracht. Vooral voor de scheikunde, natuurkunde en biologie zijn die belangrijk. Er zullen ook medische onderzoeken gedaan worden die hier op de Aarde niet kunnen. Hopelijk zullen er ook middelen uitgevonden worden die ziektes kunnen voorkomen. Ook gaat men kijken hoe bepaalde stoffen zich gaan vormen in de ruimte. Dankzij de microzwaartekracht kunnen er speciale proeven gedaan worden die niet op aarde uitgevoerd kunnen worden. "Moeilijk woord dat microzwaartekracht.........." Is microzwaartekracht hetzelfde als gewichtloosheid? Nou niet helemaal. Het betekent dat er toch nog een heel klein beetje zwaartekracht aanwezig is. Voor de meeste experimenten is dat echter geen probleem. Veel van de ontdekkingen die in de ruimte gedaan zullen worden zullen in aardse producten verwerkt worden. Het mooie van het ISS is ook dat Amerikanen, Russen, Europeanen en vele andere landen vreedzaam met elkaar samenwerken. Een andere reden voor de bouw van het ISS is dat de mens steeds meer wil weten en ontdekken. Op dit moment is de module 'Destiny' het enige deel van het ISS waarin wetenschappelijke experimenten gedaan worden. De onderdelen van het ISS... De opbouw. Omdat het ISS veel te groot is om in één keer de ruimte in te brengen, wordt het in delen (modules) in de ruimte aan elkaar gekoppeld. Het ISS zal bestaan uit enorme balken waaraan zes bemande modules en laboratoria worden vastgemaakt. Er zullen ook een aantal onbemande experimenten aan deze balken worden vastgemaakt. De stukken worden aan elkaar vastgemaakt met behulp van robotarmen die gebouwd zijn in Canada, Europa en Japan. "Hoe groot wordt dat ISS nu uiteindelijk ?" Het ISS zal zo'n 450.000 kilo !! gaan wegen en is zo groot als een voetbalveld. De lengte zal 108 meter zijn en de breedte ongeveer 85 meter. De ruimte om te leven en werken is ongeveer 1200 m2 en het ISS 'zweeft' 400 kilometer boven de aarde. De bemanning bestaat uit zes of zeven personen. In totaal zal het ISS uit meer dan 10 miljoen losse onderdelen bestaan. Dit zijn wat voorbeelden van onderdelen die gemaakt worden

Europa Maakt het Columbus laboratorium
Japan Maakt het Kibo laboratorium en een eigen robotarm
Rusland Maakt de Zarya, Zvezda en andere onderdelen
Amerika Maakt het Destiny laboratorium, de Unity, een luchtsluis. Zarya Het eerste onderdeel voor het ISS heet Zarya. Dit is Russisch voor 'dageraad'. De Zarya werd op 20 november 1998 gelanceerd vanaf de Russische lanceerbasis Baikonur met een Proton raket. De Zarya is 13 meter lang en 4.1 meter breed. Deze module weegt ongeveer 20.000 kilo. De Zarya zorgt onder andere voor de voortstuwing en de communicatie. De Zarya kan het station ook bijsturen. De Zarya heeft 6 ton brandstof aan boord. Unity (node1) Het tweede deel dat gelanceerd werd, is de Amerikaanse Unity. Deze werd op 6 december 1998 gelanceerd met de Space Shuttle Endeavour vanaf Cape Canaveral. De Unity is 6 meter lang en heeft een doorsnede van 5 meter. De Unity is een verbindingsmodule. Hij heeft zes koppelingspoorten waar verschillende modules aan vast gemaakt kunnen worden. Zvezda Het derde onderdeel is Russisch en heet Zvezda. De Zvezda werd in juli 2000 gelanceerd met een Proton raket vanaf de Russische lanceerbasis Baikonur. De Zvezda is de eerste module waarin gewoond kan worden. Hier zullen de vaste bemanningsleden in wonen. Zonnepanelen In december 2000 werden met de Space Shuttle Atlantis onder andere de zonnepanelen naar het ISS gebracht en vastgemaakt. Het zijn de grootste zonnepanelen ooit. De zonnepanelen verzorgen de energie voorziening in het ISS.
Destiny De Amerikaanse Destiny module werd in februari 2001 met de Space Shuttle Atlantis gelanceerd. Destiny is het eerste laboratorium voor het Space Station. Er zullen nog vele onderdelen volgen met nog heel veel vluchten van Space Shuttles en Protons, voordat het ISS helemaal af is.