Rap

M.O.-Opdracht: Rap Dennis: Rap is praten op muziek met grof woordgebruik. Veel inhoud, ze vertellen hun gevoelens. Steven: Rap is een steeds weerkerend ritme met weinig inhoud. Cedric: Rap is een rap gezongen liedje waarin men vertelt over hun gevoelens. Er zijn veel meer negers die rap zingen dan blanken. Bekendste rappers: - The Notorious B.I.G. (aka Christopher Wallace) - Rapper en MC, deze Rapper is neergeschoten en overleden - 2Pac Shakur – Rapper, helaas is hij neergeschoten 8 jaar geleden en overleden - Puff Daddy (aka Sean "Puffy" Combs) - Rapper, producer, MC en CEO van Bad Boy Entertainment - Rakim - (één van de 'oudere' grote namen, staat bekend om z'n fenomenale Raps) Rapper en MC nu terug met Guess Who's Back - Grandmaster Flash - (een grondlegger) MC - Wu-Tang Clan - een groep met grote aanhang uit NY - Jermaine Dupri (aka JD) - CEO en producer voor So So Def Records - Eminem- de enige blanke Rapper die het echt gemaakt heeft, heeft samen met Dr. Dre een platen label Shady Aftermath Records. - Busta rhymes- een grote Rapper die ontzettend veel liedjes heeft gemaakt - Jay-z deze Rapper heeft in 6 jaar tijd 14 albums gemaakt en is onlangs gestopt - 50 Cent. Deze jonge Curtis Jackson is net aan de bak door Eminem’s label maar is nu al ene enorm groote ster. Eminem Na de tijd van Run DMC kwamen nog vele andere Rappers. Eminem is tegenwoordig de bekendste. In de loop der tijd zijn de beats veel veranderd. Ze zijn ingewikkelder en gevarieerder geworden. Eminem geboren als Marshall Mathers in 1973 in Kansas city. Samen met Dr. Dre, een bekende Rapper van voor zijn tijd, produceerde hij zijn nummers. In 1999 brak hij door in Amerika. Nadat hij een vervelende jeugd door had gemaakt en vaak was verhuisd, belandde hij toen hij 12 was uiteindelijk in Detroit. Hij stopte al snel met school en begon veel te Rappen samen met zijn vrienden. Met vier van zijn beste vrienden begon hij een Rapgroep genaamd D12. Voor 1999 had hij al een album uitgebracht dit werd echter geen succes. In de jaren daarna werd Eminem eigenlijk door zijn grote (grove) mond bekend. Hij was erg gewelddadig in zijn teksten. Hierdoor scoorde hij echter wel hits. Zo werd zijn album “the slim shady LP”snel een hit. Hij kwam bij aftermath records. Eminem rapte veel over zijn moeder en hoe slecht ze hem behandeld had in zijn jeugd. Zo diende zijn moeder een aanklacht op hem in nadat hij had gerapt over dat hij haar wou vermoorden. Er kwam een rechtszaak die uiteindelijk in het voordeel van Eminem bepleit werd. Eminem scoorde nog veel nummer 1 hits en albums. Zijn nieuwste is the Eminem show. Op dit moment is Eminem wat meer op de achtergrond. Hij heeft ervoor gekozen om zelf te gaan produceren, net zoals Dr. Dre dat voor hem deed. Hij heeft gekozen om 50 cent, een goede vriend van hem, te helpen naar zijn weg omhoog. Inmiddels heeft 50 die weg gevonden. Hij is nu net zo bekend geworden als Eminem. Een nieuw pronkstuk in de collectie van aftermath records.
50 Cent “50 cent” ofwel Curtis Jackson werd in 1978 in de straten van New York geboren. Deze echt “gangster Rapper” heeft waarschijnlijk meer meegemaakt in zijn 26-jarige leven dan de meeste mensen in een heel leven. Zonder vader opgevoed en een vermoordde moeder toen hij nog niet tiener was, werd hij opgevangen door zijn grootouders. 50 werd onder anderen negen keer neergeschoten. Totdat zijn zoon geboren werd had hij helemaal niet de intentie om te gaan Rappen, maar hij begon om de kost te verdien voor zijn zoon. Hij tekende bij JMJ records, het label van Jam Master J. Toen bekendere labels achter 50’s “skills”kwamen tekende hij al snel bij Columbia records. Hij werd naar “upstate New York”verhuisd. Hier werd hij in een studio opgesloten waar hij in 2 weken 36 nummers bedacht. Hier maakte hij zijn eerste album: Power Of a Dollar. In deze nummers rapte 50 over hoe hij bekende Rappers als Master-P en Timbaland zou beroven. Hierdoor werd hij door bekende Rappers als grap beschouwd. 50 zei zelf ook het niet te menen. Van deze nummers kwam wel 1 hit. Het nummer “Thug Love”onder andere met Eminem. Dit zette 50 voor het eerst echt in de positieve schijnwerpers. Maar toen in April van 2000 werd 50 negen keer geraakt door kogels. Daarvan een 9MM kogel in het gezicht. Hierdoor liet Columbia hem vallen. Maar 50 vond nieuwe partners en zijn tapes werden als een ziekte verspreid over de zwarte markt. Hij werd razen populair en samen met zijn crew, G-Unit, bleven ze maar nummers produceren. Er waren ruzies tussen platen maatschappijen over wie 50 zou krijgen. Uiteindelijk kwam hij bij (inmiddels) Shady/Aftermath. 50 schijnt hier een kleine 5 miljoen dollar voor hebben gekregen. 50 Is nu nog steeds nummer 1 en heeft net weer een album uitgebracht met G-Unit. Zijn solo Album “Get rich or die tryin”is een wereldsucces geworden. P. Diddy De grootste Rap impresario van de 90-tiger jaren of, Sean "Puffy" Combs , Puff Daddy geboren in 1970 in een Ghett, Harlem, New York. Misschien ken je wel van zijn enorme muziekprojecten waar hij voor hemzelf en ander talent multi-milioen dollar industrie met zijn Bad Boy Entertainment, met artiesten als: Notorious B.I.G., Craig Mack, Faith Evans, Nelly, Murphy Lee,112 en Total, allemaal geproduceerd door meester-producer Combs . Hij is verantwoordelijk voor meer dan $100 miljoen in totale liedjes verkoop en hij werd ASCAP's 1996 Songwriter of the Year. Combs was, aan de andere hand, gekritiseerd door velen in de Rap samenleving voor het verzwakken van het geluid van de Ghetto en ook om zijn niet-Rapachtige teksten en ook nog een voor dat hij jonge Rappers had gebruikt voor zijn megacontracten. Verder heeft hij een ook al goed verkopende kleding lijn: Sean Combs. In zijn bedrijf gaat elk jaar een omzet om van 141 miljoen Dollar. Hij heeft zelfs met Arista Records, Death Row Records en Shady Aftermath Records. Hij is een van de levende voorbeelden van een arm jochie dat toch kan opklimmen in de harde muziek industrie
Beste liedjes: Bad boy for life, Been around the world, I’ll be missing you, Satisfy you,P.E. 2000 - The Notorious B.I.G. (aka Christopher Wallace) - Rapper en MC, deze Rapper is neergeschoten en overleden - 2Pac Shakur – Rapper, helaas is hij neergeschoten 8 jaar geleden en overleden - Puff Daddy (aka Sean "Puffy" Combs) - Rapper, producer, MC en CEO van Bad Boy Entertainment - Rakim - (één van de 'oudere' grote namen, staat bekend om z'n fenomenale Raps) Rapper en MC nu terug met Guess Who's Back - Grandmaster Flash - (een grondlegger) MC - Wu-Tang Clan - een groep met grote aanhang uit NY - Jermaine Dupri (aka JD) - CEO en producer voor So So Def Records - Eminem- de enige blanke Rapper die het echt gemaakt heeft, heeft samen met Dr. Dre een platen label Shady Aftermath Records. - Busta rhymes- een grote Rapper die ontzettend veel liedjes heeft gemaakt - Jay-z deze Rapper heeft in 6 jaar tijd 14 albums gemaakt en is onlangs gestopt - 50 Cent. Deze jonge Curtis Jackson is net aan de bak door Eminem’s label maar is nu al ene enorm grote ster. De Geschiedenis van de ‘Rap In het begin van de jaren tachtig was er in Amerika sprake van een soort van rassenstrijd. De zwarte bevolking was weliswaar bevrijd van de slavernij, maar toch werden zij alles behalve geaccepteerd door de ‘normale’ blanke burgers. De zogenaamde ‘Niggers’ kregen de mindere baantjes en kwamen zo ook massaal in de armere wijken van de stad terecht, die ‘ghetto’s’ worden genoemd. Enkele zwarte muzikanten zochten via muziek een uitweg om ook van het rijke leven te proeven, geaccepteerd te worden door de maatschappij en om de boodschap van hun onrechtvaardige behandeling over te brengen op het grote publiek. Ze hadden echter veelal niet de benodigde materialen en geld om volwaardig mee te draaien in de toenmalige blanke muziekwereld. Vandaar dat zij toen de stijl bedachten die wij nu kennen als de ‘Rap’ stroming. Om deze stijl te beoefenen had je alleen een simpele vierkwartsmaat als ‘beat’ nodig, die met gewoon huis-, tuin- en keukenmateriaal al tot leven kon worden geroepen. Voeg je eigen stem en dichttalent daaraan toe en je hebt alle middelen om een ‘Rap’ in elkaar te zetten. Aanvankelijk ‘Rapten’ onze artiesten gewoon op de hoek van de straat in hun eigen ‘ghetto’ waar geen blanke zich ooit durfde te vertonen. De teksten van de ‘Raps’ waren dan ook vaak grof en bevatte veel kritiek met een racistische ondertoon tegen de heersende blanke bovenlaag. Juist door deze kritiek steeg de aandacht van de zwarte bevolking voor de ‘Rap’ en de stroming groeide. De bekendheid steeg echter alleen nog binnen de muren van de zwarte ‘ghetto’s’. Halverwege de jaren tachtig was de belangstelling voor ‘Rap’ onder de zwarte bevolking zo gegroeid dat de ‘rappers’ zich qua beroemdheid zonder twijfel konden meten met de blanke muzikanten. In die tijd scoorde ‘rapper’ Chuck-D met zijn groep ‘Public Enemy’ (vijand van de maatschappij) veel hits doordat hij de show stal met zijn eigen rapstijl met een criminele uitstraling. Hij verhaalde in zijn raps over de falende amerikaanse politie en over het goede leven van de ‘perfecte’ zwarte maffiabaas. Op het podium liet hij zichzelf omringen door gevaarlijk uitziende ‘zware jongens’ met pistolen. Met deze stijl blies hij leven in de zogenaamde ‘Gangster-Rap’ die vandaag de dag nog te horen is op radio en televisie. Toendertijd kreeg de rapper echter veel kritiek vanwege zijn grove taalgebruik en zijn duistere uitstraling. De belangrijke boodschap die zijn raps bevatten werden daarom niet begrepen. De massa zag niet dat de grove taal uit woede over het heersende onrecht in de raps werd verwerkt. Door dit onbegrip werden de rappers nog razender, wat tot gevolg had dat de schunnige taal in de raps alleen maar toenam. Ondanks de vele kritiek nam het aantal rappers, die de kritiek veelal als extra motivatie zagen, sterk toe. Rappers als ice-T zorgden ervoor dat de gangster-rap niet meer was weg te denken uit de maatschappij. Hoewel de rappers nog steeds niet door het ‘gewone volk’ erkend werden, had de rap zich inmiddels over de hele wereld verspreid, zij het overal in de onderste lagen van de samenleving. Deze verspreiding, zonder aandacht van het grote publiek, wordt ‘the Underground’ genoemd. Ook in nederland ontstond in 1988 het zogenaamde ‘Ondergrondse Netwerk’. De stijgende interesse voor rap was de platenmaatschappijen natuurlijk ook niet ontgaan. Een aantal rappers (waaronder Public Enemy zelf) werd daarom eind jaren ‘80 gecontracteerd, waardoor de muzikale kwaliteit van de raps enorm steeg. De massa vond de raps echter nog steeds te grof en misschien ook wel te realistisch. De meeste gecontracteerde gangster-rappers waren bovendien wegens de schunnige en harde teksten zelden te horen op de radio. Vandaar dat de platenmaatschappijen gingen zoeken naar een manier om rap op een klantvriendelijke manier te presenteren, omdat ze zagen dat er wel degelijk een markt voor was. Op deze manier ontstond de ‘commerciele-rap’. Er werden zwarte talenten gezocht die voor veel geld hun idealen om een booschap over te brengen wilden laten vallen. Omdat de platenbazen naar verhouding veel geld hadden, hoefden ze niet ver te zoeken om zulke rappers, die nog steeds niet uit rijke families kwamen, te vinden. De commerciele-rap was minder grof, de teksten gingen over nutteloze onderwerpen en waren inhoudelijk gezien erg zwak, waardoor ze makkelijker te verteren waren door het grote pbliek. En toen de eerste commerciele raps op de amerikaanse radio en televisie te horen waren sloeg dat zo aan bij het grote publiek dat rap de belangrijkste muziekstijl werd in de VS. Met de komst van de commerciele-rap zien we ook de eerste blanke rappers ten tonele verschijnen. Aanvankelijk waren alle blanke rappers commercieel, omdat zij op hun beurt weer niet geaccepteerd werden in de underground. Een van de bekendste blanke rapformaties uit die tijd is de groep ‘Beastie Boys’ die ondanks hun positie en huidskleur wel enigszins respect wisten te vergaren bij het zwarte publiek met hun hit ‘Fight for your right to party!’. Sommige blanke rappers zagen echter dat de commerciele rap zijn betekenis had verloren en alleen maar gezwicht was voor het grote geld van de muziekindustrie. Pas halverwege de jaren ‘90 zien we de eerste blanke rappers in de underground. Opvallend is echter dat de blanke undergroundrappers evenals hun zwarte collega’s uit de armere wijken van de amerikaanse steden komen. Naarmate het zwart-wit contrast vervaagde, ontstond er een arm-rijk contrast wat voor dezelfde tweedeling tussen commercieel en underground zorgde, zij het op grond van andere criteria. Halverwege de jaren ’90 zien we ook de komst van de commerciele rap in andere delen van de wereld. Ook zien we dat de voertaal (Engels) langzaam aan het wegvallen is en de eerste raps in de eigen moedertaal verschijnen. Hierdoor wordt voor het eerst de essentie van rap duidelijk aan het grote publiek buiten de VS, die voorheen de raps deels niet konden verstaan. Zo was er in Nederland de ‘Osdorp posse’ en in Frankrijk de groep ‘NTM’. Deze groepen kregen net als de eerste groepen in Amerika weinig acceptatie van de massa, doordat de harde teksten in de eigen moedertaal harder aankwamen. Maar ook hier zorgde de commerciele rap voor acceptatie en groeide rap wereldwijd uit tot een bekende muziekstijl. Vandaag de dag is het verschil tussen commerciele en underground rap in Amerika echter nauwelijks te merken. Dit is met name te danken aan de grotere tolerantie voor grof taalgebruik, de oprichting van ‘zwarte platenlabels’ en de behoefte van underground rappers om ook te leven in de jet-set. In Amerika is de rap niet meer weg te denken uit de muziekindustrie en alle huidskleuren genieten er vrolijk van mee. In de rest van de wereld is het echter nog niet zover. De commerciele rap vliegt je om je oren, terwijl de hardcore-rappers nog steeds de strijd tegen de media aan het vechten zijn. Door alle radioboycotten houden weinig underground-formaties het lang uit in de muziekbizz’. Het is voor deze figuren te hopen dat de ‘muzikale revolutie’ zich dus ook uitbreidt naar de rest van de wereld, zodat alle rappers wereldwijd door het grote publiek geaccepteerd zullen worden. Besluit: De rap is voortgekomen uit de (misdeelde) zwarte Amerikaanse cultuur die zijn oorsprong vindt in Afrika. Het is muziek van de straat. De zwarte Amerikanen die eerst als slaven werden gebruikt en daarna aan hun lot werden overgelaten, ontwikkelden uit verveling en om geld te verdienen een Hip-hop act. Iedereen was er door verrast. Het is in de jaren zo gegroeid. De stoere, gespierde Rappers met hun criminele verleden maakten ze echt beroemd. Ook de vernieuwende Rap en teksten, overdreven clips, nieuwe gecombineerde beats en muziek werd erg goed ontvangen. Het is echt een muziekstijl om je mee af te zetten, en dat is populair. Door de aanhang is het echt groot geworden. De albums van Rappers vliegen als warme broodjes over de toonbank. Iedereen wilde wel eens horen wat de Rappers te zeggen hadden. Mensen waren geschokt door hun levensstijl en extravagante teksten en clips. Rap heeft veel invloed heeft gehad op de wereld. Onder andere kleding, muziek, maar ook mentaliteit is hier door veranderd. Wij denken dat de Rap-cultuur nog wel even doorgaat en hier net zo groot gaat worden als in Amerika. Songtekst Lose Yourself Eminem Sometimes I just feel like, quittin I still might

Why do I put up this fight, why do I still write
Sometimes it’s hard enough just dealin with real life
Sometimes I wanna jump on stage and just kill mics
And show these people what my level of skill’s like
But I’m still white, sometimes I just hate life
Somethin ain’t right, hit the brake lights
Case of the stage fright, drawin a blank like
Da-duh-duh-da-da, it ain’t my fault
Great then I falls, my insides crawl
and I clam up (wham) I just slam shut
I just can’t do it, my whole manhood’s
just been stripped, I have just been vicked
So I must then get, off the bus then slip
Man fuck this shit yo, I’m goin the fuck home
World on my shoulders as I run back to this 8 Mile Road [Chorus] I’m a man, I’ma make a new plan
Time for me to just stand up, and travel new land
Time to really just take matters into my own hands

Once I’m over these tracks man I’ma never look back (8 Mile Road) And I’m gone, I know right where I’m goin
Sorry momma I’m grown, I must travel alone
And go follow the footsteps I’m makin my own
Only way that I know how to escape from this 8 Mile Road [Eminem] I’m walkin these train tracks, tryin to regain back
the spirit I had ‘fore I go back to the same crap
To the same plant, and the same pants
Tryin to chase rap, gotta move ASAP
And get a new plan, momma’s got a new man
Poor little baby sister, she don’t understand
Sits in front of the TV, buries her nose in the pad
And just colors until the crayon gets dull in her hand
While she colors her big brother and mother and dad
Ain’t no tellin what really goes on in her little head
Wish I could be the daddy that neither one of us had
But I keep runnin from somethin I never wanted so bad! Sometimes I get upset, cause I ain’t blew up yet
It’s like I grew up, but I ain’t grow me two nuts yet

Don’t gotta rep my step, don’t got enough pep
The pressure’s too much man, I’m just tryin to do what’s best
And I try, sit alone and I cry
Yo I won’t tell no lie, not a moment goes by
That I don’t pray to the sky, please I’m beggin you God
Please don’t let me be bitchin holdin no regular job
Yo I hope you can hear me homey wherever you are
Yo I’m tellin you dawg I’m bailin this trailer tomorrow
Tell my mother I love her, kiss baby sister goodbye
Say whenever you need me baby, I’m never too far
But yo I gotta get out there, the only way I know
And I’ma be back for you, the second that I blow
On everything I own, I’ll make it on my own
Off to work I go, back to this 8 Mile Road [Chorus] [Eminem] You gotta live it to feel it, you didn’t you wouldn’t get it
Or see what the big deal is, why it wasn’t the skillest

To be walkin this borderline of Detroit city limits
It’s different, it’s a certain significance, a certificate
of authenticity, you’d never even see
But it’s everything to me, it’s my credibility
You never seen heard smelled or met a real MC
who’s incredible upon the same pedestal as me
But yet I’m still unsigned, havin a rough time
Sit on the porch with all my friends and kick dumb rhymes
Go to work and serve MC’s in the lunchline
But when it comes crunch time, where do my punchlines go
Who must I show, to bust my flow
Where must I go, who must I know
Or am I just another crab in the bucket
Cause I ain’t havin no luck with this little Rabbit so fuck it
Maybe I need a new outlet, I’m startin to doubt shit
I’m feelin a little skeptical who I hang out with
I look like a bum, yo my clothes ain’t about shit

if the Salvation Army tryin to salvage an outfit
And it’s cold, tryin to travel this road
Plus I feel like I’m on stuck in this battlin mode
My defenses are so up, but one thing I don’t want
is pity from no one, the city is no fun
There is no sun, and it’s so dark
Sometimes I feel like I’m just bein pulled apart
I’m torn in my limbs, by each one of my friends
It’s enough to make me just wanna jump out of my skin
Sometimes I feel like a robot, sometimes I just know not
what I’m doin I just blow, my head is a stove top
I just explode, the kettle gets so hot
Sometimes my mouth just overloads the ass that I don’t got
But I’ve learned, it’s time for me to U-turn
Yo it only takes one time for me to get burned
Ain’t no fallin no next time I meet a new girl

I can no longer play stupid or be immature
I got every ingredient, all I need is the courage
Like I already got the beat, all I need is the words
Got the urge, suddenly it’s a surge
Suddenly a new burst of energy is occured
Time to show these free world leaders the three and a third
I am no longer scared now, I’m free as a bird
Then I turn and cross over the median curb
Hit the verbs and all you see is a blur from 8 Mile Road