Een anekdote: Overnachting

5.2

Spreekbeurt door een scholier
2e klas aso | 622 woorden
2 juni 2001
51 keer beoordeeld

5.2

51 keer beoordeeld

ADVERTENTIE

Overweeg jij om Politicologie te gaan studeren? Meld je nu aan vóór 1 mei!

Misschien is de studie Politicologie wel wat voor jou! Tijdens deze bachelor ga je aan de slag met grote en kleine vraagstukken en bestudeer je politieke machtsverhoudingen. Wil jij erachter komen of deze studie bij je past? Stel al je vragen aan student Wouter.

Meer informatie

Eén anekdote: Overnachting Laten we een ingekorte versie spelen van het tv 1 programma: “De drie wijzen”. Is het volgende verhaal waar of niet waar ? : ’t Gebeurde allemaal om een zaterdag in oktober. ‘k Had een briefje ontvangen dat het die dag overnachting zou zijn. Geladen met wat gerief in een rugzak en mijn fiets, vertrok ik naar het KSA-lokaal. Daar aangekomen werd het al gauw duidelijk dat we op verplaatsing zouden slapen. Om even het verhaal verplaatsing te ontleden, wij moesten naar ergens, dat ergens zou dus niet naar ons komen. We werden in groepjes verdeeld. Ik en mijn andere groepsleden vertrokken naar “wie weet waar”, het enige wat we hadden was een wegbeschrijving. Na een flinke poos rijden kwamen we aan, ergens in Avelgem . Goed bekeken, de leiding had ons via een weg gestuurd die vijfmaal zo lang was als de gewone baan. Het schemerde niet meer, het was al goed donker en koud. Wat ons niet kon schelen want we waren reeds aangekomen, dachten we. Het werk gauw duidelijk dat we hier nog maar aan een tussenstop waren. We waren aan een plaats gekomen, bij de Schelde, waar we een opdracht moesten uitvoeren voor het volgende deel van de wegbeschrijving te kunnen bemachtigen. De opdracht luidde: “Eén persoon van jullie moet de Schelde oversteken met behulp van deze roeispaan, zwemvest, brandweerbroek en Coca-cola boot.” Ja, ik dacht bij mezelf, die hebben ze niet meer allemaal, in het holst van de nacht de Schelde oversteken, tussen de boten door, in zo’n koude, op een coca-cola boot. Geloof het of niet, zo’n coca-cola boot bestond uit twee opblaasbare aan-elkaar-geplakte coca-cola strand matten. Ik was vastbesloten die opdracht niet te doen, een andere kan het ook. Maar het was geen ontkomen aan. De drie anderen zeiden dat ik het lichts was, hun aankijkend was dat wel waar, en dat ik het maar moest doen. ‘k Liet mij weer eens gaan. Jonatan mocht de omdract uitvoeren. ‘k Begon dan maar, ik speelde mijn kleren uit zodat mijn bovenlijf bloot was en deed de reddingsvest aan. Mijn broek liet ik aan, ik redeneerde dat die brandweerbroek wel waterdicht genoeg zou zijn. Niets is minder waar. Ik sprong met mijn boot in het water, nadat ze mij hadden moeten waarschuwen voor een voorbijvarende boot, en al gauw voelde ik het ijskoude water op alle plaatsen vanaf mijn buik. Schuinvarend door de stroming van die boot bereikte ik halfonderkoeld de overkant. Het was schoon, in die koude nog verder fietsen met een natte broek. Een cassette vertelde ons dat we de Kluisberg opmoesten, al puffend gingen we omhoog, maar de leiding had nog lang geen zin om op te houden met ons te pesten, ja, ja, al lachend kwamen ze met hun autootje langs ons rijden en bezorgden ons een kakelvers ei op het hoofd dat verdrupte in onze nek. We konden er niet echt mee lachen maar beseften dat het zo heel erg niet was. Alhoewel, toen wisten we niet dat we nog door het onverlichte bos moesten om 11 uur ’s nachts. Toen wisten we ook niet dat we nog hopeloos verloren zouden rijden en een halve telefoonkaart zouden verbruiken om de leiding te bereiken, wat bovendien nog niet lukte. We wisten ook niet dat we nog tot twee uur ’s nachts zouden rondrijden met een lege maag, want nog niemand had gegeten en uiteindelijk met half bevroren lichaamsdelen en ik met een hard geworden broek zouden aankomen in een leegstaande paardenstal die eigenlijk maar op 10 minuutjes van huis ligt. Is dit verhaal waar of niet waar. Lied de KSA leiding ons in een koude nacht een zestal uren rondrijden en mij tussen de boten in de Schelde over laten varen ? WAAR