Wie is Semmelweis?
Ignaz Semmelweis was een Hongaarse arts die leefde van 1818 tot 1865 en heeft een grote bijdrage geleverd aan de medische geschiedenis. Hij vond het verband tussen het ontstaan van Kraamvrouwenkoorts en de slechte hygiëne in het ziekenhuis. Hij deed deze vondst toen hij in het Algemeines Krankenhaus in Wenen werkte. Terwijl hij daar werkte steeg het aantal vrouwen dat stierf aan kraamvrouwenkoorts en dat gaf hem aanleiding tot nader onderzoek.
Wat was de rede voor onderzoek?
Semmelweis ontdekt dat veel vrouwen vlak na de bevalling sterven. Hij ontdekt dat vrouwen na de bevalling eerst koorts krijgen, dan dorst en dan een hele zwakke, snelle, pols krijgen. Na een paar dagen ontstaan paarsblauwe vlekken op de huid. Bij ontleding zijn bijna alle organen ontstoken en zitten overal haarden met pus. Semmelweis raakte overstuur. Hij kon er niet aan wennen dat veel vrouwen na een soepele bevalling toch dood gaan aan kraamvrouwenkoorts. Hij praatte erover met vele andere artsen, maar zij verklaren hem voor gek en zeggen dat het altijd al zo geweest is. Semmelweis merkte dat op sommige dagen kraamvrouwenkoorts heviger toeneemt dan op andere dagen. Hij denkt dat er wel een rede is voor het aantal stervende vrouwen na de bevalling. Hij wil onderzoek doen, zodat er minder vrouwen sterven.
Hoe onderzocht Semmelweis de oorzaak?
Semmelweis werkte op de eerste afdeling. Daar waren veel meer sterfgevallen dan op de tweede.
Semmelweis bedacht een nieuwe methode om problemen op te lossen. Hij gebruikte de natuurwetenschappelijke methode.
Hypothese verwerpen
Probleem -> Hypothese -> Voorspelling -> Experiment -> Resultaat ->Hypothese
Bevestigd
We laten nu zien hoe Semmelweis het probleem van kraamvrouwenkoorts wou oplossen via de natuurwetenschappelijke methode. * Hij dacht eerst dat het kwam doordat vrouwen op hun zij bevielen. Probleem: De vrouwen krijgen na de bevalling kraamvrouwenkoorts. Hypothese: Vrouwen op hun rug willen laten bevallen in plaats van op hun zij. Voorspelling: Sterftecijfer neemt af en kraamvrouwenkoorts komt minder voor. Experiment: Vrouwen op de eerste afdeling ook op hun rug laten bevallen. Resultaat: Sterftecijfer neemt niet af. Kraamvrouwenkoorts blijft bestaan. Hypothese verwerpen. Dan komt Semmelweis tot de ontdekking dat op de eerste afdeling studenten werken en op de tweede afdeling niet. Volgens zijn chef zouden vooral buitenlandse studenten de oorzaak zijn van de sterfte. Ook dit test Semmelweis. * Hij dacht dat kraamvrouwenkoorts kwam doordat er buitenlandse studenten werkten op de eerste afdelingen en op de tweede afdeling, waar het sterftecijfer lager was, niet. Probleem: De vrouwen krijgen na de bevalling kraamvrouwenkoorts. Hypothese: Buitenlandse studenten ontslaan zodat het sterftecijfer daalt. Voorspelling: Sterftecijfer neemt af en kraamvrouwenkoorts komt minder voor. Experiment: Buitenlandse studenten ontslaan. Resultaat: Sterftecijfer loopt aanvankelijk terug maar is na een paar maanden weer op oude peil. Hypothese verwerpen. Het valt Semmelweis op dat vrouwen die op straat zijn bevallen, zelden kraamvrouwenkoorts krijgen. Hij begrijpt dat dit een belangrijk gegeven is, maar hij weet niet wat hij ermee moet doen. Op zekere dag overleed een goede collega van hem die zich tijdens een sectie met een ontleedmes in de vingers had gesneden. Toen deed Semmelweis weer een ontdekking: zijn collega vertoonde exact hetzelfde ziektebeeld als de ongelukkige kraamvrouwen met hun baby’s! Dat zette hem opnieuw aan het denken. Waar kwam het gif vandaan dat de dood van zijn collega had veroorzaakt? Van een lijk dat hij onderzocht. En waar kwam het gif vandaan dat al die kraamvrouwen de dood in joeg? Ook uit die lijkenkamer misschien? Het kon bijna niet anders! Hij keek naar zijn handen en rook eraan: lijkenlucht snoof hij op. Hij was er zo mee vertrouwd. Dat werd beschouwd als normaal, dat hoorde nou eenmaal bij het vak. Maar daardoor brachten die handen wel de dood in plaats van het leven! Daar was hij nu zeker van! De vriend van Semmelweis, Kolletschka, is overleden aan bloedvergiftiging. * Semmelweis dacht dat handen wassen, dus een betere hygiëne, het sterfteaantal zou verlagen. Probleem: De vrouwen krijgen na de bevalling kraamvrouwenkoorts. Hypothese: Handen wassen met zeep en chloorwater totdat de lijkengeur verdwenen is. Voorspelling: Sterftecijfer neemt af en kraamvrouwenkoorts komt minder voor. Experiment: De mensen wassen hun handen voordat ze een nieuwe patiënt hielpen. Resultaat: Het sterftecijfer daalt en kraamvrouwenkoorts neemt af. Hypothese bevestigt. Toen kwam de grote teleurstelling: niemand wilde geloven dat hij het geheim had ontdekt dat een eind kon maken aan het hoge sterftecijfer onder de kraamvrouwen. Zijn collega's vonden het belachelijk dat het wassen van je handen in een chlooroplossing het antwoord was op het grote internationale geneeskundige vraagstuk van de kraamvrouwenkoorts! Maar Semmelweis ging het bewijzen. Hij dwong zijn protesterende studenten om hun handen na hun werk in de snijkamer elke keer te wassen met een chlooroplossing. En de resultaten waren verbluffend. Het sterftecijfer daalde in twee maanden van één op de tien naar één op de tachtig! En een jaar later had hij de vreselijke ziekte op zijn afdeling helemaal onder controle en kwam er geen enkel geval meer voor van kraamvrouwenkoorts. Toen kwam er een grote tegenvaller. Op een slechte dag krijgen 12 van de 13 vrouwen op de eerste afdeling kraamvrouwenkoorts. Eén van hen bleek bij onderzoek baarmoederhalskanker te hebben met etter. Semmelweis trekt onmiddellijk de enige juiste conclusie: kraamvrouwenkoorts komt niet alleen van dode lichamen, maar ook van elk etterende verwonding van levenden. Na elk onderzoek moeten we onze handen met chloorwater wassen en het materiaal steriliseren. Het sterftecijfer neemt weer af. Semmelweis heeft het probleem van kraamvrouwenkoorts opgelost. Hoe loopt het verder af met Semmelweis Semmelweis heeft gelijk, maar zijn gelijk krijgt hij niet. Daarvoor is hij te emotioneel, te rechtlijnig en te weinig diplomatiek. Hij verwijt zijn professoren nalatigheid, hij maakt hen uit voor moordenaars. Tot twee keer toe wordt hij ontslagen. Uiteindelijk gaat hij in Boedapest werken. Dan stort hij in juli 1865 geestelijk in. Semmelweis heeft dat alles niet kunnen verwerken. De gedachte dat door de eigenwijsheid van de medici en het vasthouden aan hen eigen gelijk duizenden onschuldige vrouwen en zuigelingen onnodig de dood in werden gejaagd, maakte hem letterlijk gek. Hij stierf op 13 augustus in een Weens krankzinnigengesticht en een eerder opgelopen bloedvergiftiging. Zijn mes was tijdens de operatie uitgeschoten. Hij is 47 jaar geworden. Wat zijn de gevolgen van Semmelweis`onderzoek voor de samenleving van nu? Semmelweis zijn werk is niets voor niet geweest. Hij bewees dat hygiëne effectief is bij het voorkomen van infectieziekte. Na Semmelweis zijn tijd gingen nog vele wetenschappers op verder onderzoek uit. De deskundige van nu denken dat er ook nu nog meer doden door ziekten kunnen voorkomen worden door goede hygiëne. Soms lijkt het alsof Semmelweis vergeten wordt. Toch zijn ziekenhuisinfecties nog steeds de belangrijkste oorzaak van ziekte en sterfte. Een simpele en effectieve manier om dat te voorkomen is handen wassen. Onderzoek wijst uit dat dokters, verpleegkundigen en anderen niet altijd hun handen wassen voor en na contact met patiënten. Door de ontdekkingen van Semmelweis zijn de ziekenhuizen van nu stukken hygiënischer en wordt er beter met patiënten omgegaan. Ziekenhuismateriaal wordt van tevoren gesteriliseerd en de handen worden gewassen. Semmelweis heeft gezorgd voor het begin van een betere hygiëne. Later hebben de wetenschappers Pasteur en Koch, die wel in Semmelweis geloofden, ervoor gezorgd dat de hygiëne nog meer verbeterden. Ignaz Semmelweis was een arts die veel voor onze samenleving betekend heeft. Hij ging werken in een ziekenhuis in Wenen. Daar kwam hij tot de conclusie dat er veel vrouwen naar een soepele bevalling toch stierven aan een vorm van kraamvrouwen koorts. Hier kon Semmelweis niet goed tegen. Hij wou een verklaring voor het hoog sterfte cijfer. Hij kon er ook niet goed tegen dat er op zijn afdeling veel meer vrouwen stierven dan op de tweede afdeling waar geen buitenlandse studenten waren. Semmelweis ging op onderzoek uit. Op de natuurwetenschappelijke methode probeerde hij een oplossing te zoeken om het sterftecijfer omlaag te halen. Hij onderzocht verschillende dingen. Op een zekere dag overleed een vriend van Semmelweis nadat hij met een mes gestoken was. Hij had dezelfde verschijnselen als de vrouwen. Toen kwam Semmelweis tot de conclusie dat ze zelf de ziekte mee droegen. Van af dat moment moesten handen gewassen worden en werd ziekenhuis materiaal gesteriliseerd. Het sterftecijfer daalde. Semmelweis had de oplossing gevonden: hygiëne. Maar hij werd niet geloofd. Andere artsen vonden het onzin en luisterden niet naar Semmelweis. Hij wordt meerdere malen ontslagen en gaat naar Boedapest. Semmelweis kon er niet tegen dat hij niet geloofd werd, hij wist dat hij gelijk had. Op een dag verwondt hij zichzelf met een mes. Hij wordt hartstikke gek omdat hij niet geloofd wil worden. Hij wordt opgenomen in een krankzinnigeninrichting waar hij aan een bloedvergiftiging overlijdt op 47 jarige leeftijd. De onderzoeken van Semmelweis hebben geleid tot een samenleving met minder sterftegevallen door beter hygiëne! Semmelweis was dus heel belangrijk, anders stierven er nu misschien nog zoveel mensen onnodig door de slechte hygiëne!
We laten nu zien hoe Semmelweis het probleem van kraamvrouwenkoorts wou oplossen via de natuurwetenschappelijke methode. * Hij dacht eerst dat het kwam doordat vrouwen op hun zij bevielen. Probleem: De vrouwen krijgen na de bevalling kraamvrouwenkoorts. Hypothese: Vrouwen op hun rug willen laten bevallen in plaats van op hun zij. Voorspelling: Sterftecijfer neemt af en kraamvrouwenkoorts komt minder voor. Experiment: Vrouwen op de eerste afdeling ook op hun rug laten bevallen. Resultaat: Sterftecijfer neemt niet af. Kraamvrouwenkoorts blijft bestaan. Hypothese verwerpen. Dan komt Semmelweis tot de ontdekking dat op de eerste afdeling studenten werken en op de tweede afdeling niet. Volgens zijn chef zouden vooral buitenlandse studenten de oorzaak zijn van de sterfte. Ook dit test Semmelweis. * Hij dacht dat kraamvrouwenkoorts kwam doordat er buitenlandse studenten werkten op de eerste afdelingen en op de tweede afdeling, waar het sterftecijfer lager was, niet. Probleem: De vrouwen krijgen na de bevalling kraamvrouwenkoorts. Hypothese: Buitenlandse studenten ontslaan zodat het sterftecijfer daalt. Voorspelling: Sterftecijfer neemt af en kraamvrouwenkoorts komt minder voor. Experiment: Buitenlandse studenten ontslaan. Resultaat: Sterftecijfer loopt aanvankelijk terug maar is na een paar maanden weer op oude peil. Hypothese verwerpen. Het valt Semmelweis op dat vrouwen die op straat zijn bevallen, zelden kraamvrouwenkoorts krijgen. Hij begrijpt dat dit een belangrijk gegeven is, maar hij weet niet wat hij ermee moet doen. Op zekere dag overleed een goede collega van hem die zich tijdens een sectie met een ontleedmes in de vingers had gesneden. Toen deed Semmelweis weer een ontdekking: zijn collega vertoonde exact hetzelfde ziektebeeld als de ongelukkige kraamvrouwen met hun baby’s! Dat zette hem opnieuw aan het denken. Waar kwam het gif vandaan dat de dood van zijn collega had veroorzaakt? Van een lijk dat hij onderzocht. En waar kwam het gif vandaan dat al die kraamvrouwen de dood in joeg? Ook uit die lijkenkamer misschien? Het kon bijna niet anders! Hij keek naar zijn handen en rook eraan: lijkenlucht snoof hij op. Hij was er zo mee vertrouwd. Dat werd beschouwd als normaal, dat hoorde nou eenmaal bij het vak. Maar daardoor brachten die handen wel de dood in plaats van het leven! Daar was hij nu zeker van! De vriend van Semmelweis, Kolletschka, is overleden aan bloedvergiftiging. * Semmelweis dacht dat handen wassen, dus een betere hygiëne, het sterfteaantal zou verlagen. Probleem: De vrouwen krijgen na de bevalling kraamvrouwenkoorts. Hypothese: Handen wassen met zeep en chloorwater totdat de lijkengeur verdwenen is. Voorspelling: Sterftecijfer neemt af en kraamvrouwenkoorts komt minder voor. Experiment: De mensen wassen hun handen voordat ze een nieuwe patiënt hielpen. Resultaat: Het sterftecijfer daalt en kraamvrouwenkoorts neemt af. Hypothese bevestigt. Toen kwam de grote teleurstelling: niemand wilde geloven dat hij het geheim had ontdekt dat een eind kon maken aan het hoge sterftecijfer onder de kraamvrouwen. Zijn collega's vonden het belachelijk dat het wassen van je handen in een chlooroplossing het antwoord was op het grote internationale geneeskundige vraagstuk van de kraamvrouwenkoorts! Maar Semmelweis ging het bewijzen. Hij dwong zijn protesterende studenten om hun handen na hun werk in de snijkamer elke keer te wassen met een chlooroplossing. En de resultaten waren verbluffend. Het sterftecijfer daalde in twee maanden van één op de tien naar één op de tachtig! En een jaar later had hij de vreselijke ziekte op zijn afdeling helemaal onder controle en kwam er geen enkel geval meer voor van kraamvrouwenkoorts. Toen kwam er een grote tegenvaller. Op een slechte dag krijgen 12 van de 13 vrouwen op de eerste afdeling kraamvrouwenkoorts. Eén van hen bleek bij onderzoek baarmoederhalskanker te hebben met etter. Semmelweis trekt onmiddellijk de enige juiste conclusie: kraamvrouwenkoorts komt niet alleen van dode lichamen, maar ook van elk etterende verwonding van levenden. Na elk onderzoek moeten we onze handen met chloorwater wassen en het materiaal steriliseren. Het sterftecijfer neemt weer af. Semmelweis heeft het probleem van kraamvrouwenkoorts opgelost. Hoe loopt het verder af met Semmelweis Semmelweis heeft gelijk, maar zijn gelijk krijgt hij niet. Daarvoor is hij te emotioneel, te rechtlijnig en te weinig diplomatiek. Hij verwijt zijn professoren nalatigheid, hij maakt hen uit voor moordenaars. Tot twee keer toe wordt hij ontslagen. Uiteindelijk gaat hij in Boedapest werken. Dan stort hij in juli 1865 geestelijk in. Semmelweis heeft dat alles niet kunnen verwerken. De gedachte dat door de eigenwijsheid van de medici en het vasthouden aan hen eigen gelijk duizenden onschuldige vrouwen en zuigelingen onnodig de dood in werden gejaagd, maakte hem letterlijk gek. Hij stierf op 13 augustus in een Weens krankzinnigengesticht en een eerder opgelopen bloedvergiftiging. Zijn mes was tijdens de operatie uitgeschoten. Hij is 47 jaar geworden. Wat zijn de gevolgen van Semmelweis`onderzoek voor de samenleving van nu? Semmelweis zijn werk is niets voor niet geweest. Hij bewees dat hygiëne effectief is bij het voorkomen van infectieziekte. Na Semmelweis zijn tijd gingen nog vele wetenschappers op verder onderzoek uit. De deskundige van nu denken dat er ook nu nog meer doden door ziekten kunnen voorkomen worden door goede hygiëne. Soms lijkt het alsof Semmelweis vergeten wordt. Toch zijn ziekenhuisinfecties nog steeds de belangrijkste oorzaak van ziekte en sterfte. Een simpele en effectieve manier om dat te voorkomen is handen wassen. Onderzoek wijst uit dat dokters, verpleegkundigen en anderen niet altijd hun handen wassen voor en na contact met patiënten. Door de ontdekkingen van Semmelweis zijn de ziekenhuizen van nu stukken hygiënischer en wordt er beter met patiënten omgegaan. Ziekenhuismateriaal wordt van tevoren gesteriliseerd en de handen worden gewassen. Semmelweis heeft gezorgd voor het begin van een betere hygiëne. Later hebben de wetenschappers Pasteur en Koch, die wel in Semmelweis geloofden, ervoor gezorgd dat de hygiëne nog meer verbeterden. Ignaz Semmelweis was een arts die veel voor onze samenleving betekend heeft. Hij ging werken in een ziekenhuis in Wenen. Daar kwam hij tot de conclusie dat er veel vrouwen naar een soepele bevalling toch stierven aan een vorm van kraamvrouwen koorts. Hier kon Semmelweis niet goed tegen. Hij wou een verklaring voor het hoog sterfte cijfer. Hij kon er ook niet goed tegen dat er op zijn afdeling veel meer vrouwen stierven dan op de tweede afdeling waar geen buitenlandse studenten waren. Semmelweis ging op onderzoek uit. Op de natuurwetenschappelijke methode probeerde hij een oplossing te zoeken om het sterftecijfer omlaag te halen. Hij onderzocht verschillende dingen. Op een zekere dag overleed een vriend van Semmelweis nadat hij met een mes gestoken was. Hij had dezelfde verschijnselen als de vrouwen. Toen kwam Semmelweis tot de conclusie dat ze zelf de ziekte mee droegen. Van af dat moment moesten handen gewassen worden en werd ziekenhuis materiaal gesteriliseerd. Het sterftecijfer daalde. Semmelweis had de oplossing gevonden: hygiëne. Maar hij werd niet geloofd. Andere artsen vonden het onzin en luisterden niet naar Semmelweis. Hij wordt meerdere malen ontslagen en gaat naar Boedapest. Semmelweis kon er niet tegen dat hij niet geloofd werd, hij wist dat hij gelijk had. Op een dag verwondt hij zichzelf met een mes. Hij wordt hartstikke gek omdat hij niet geloofd wil worden. Hij wordt opgenomen in een krankzinnigeninrichting waar hij aan een bloedvergiftiging overlijdt op 47 jarige leeftijd. De onderzoeken van Semmelweis hebben geleid tot een samenleving met minder sterftegevallen door beter hygiëne! Semmelweis was dus heel belangrijk, anders stierven er nu misschien nog zoveel mensen onnodig door de slechte hygiëne!
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden