Hoofdstuk 1:
Wat is Joint Strike Fighter?
In 1999 werd door het ministerie van defensie gemeld dat de F16, een straaljager, vanaf 2010 aan vervanging toe is. Uiteindelijk werd de keuze gemaakt op de Lockheed Martin F-35, ook wel Joint Strike Fighter genoemd. Dit is een voor meerdere taken geschikte jachtbommenwerper met ‘stealth’-eigenschappen. Door deze stealth-eigenschappen kan de Joint Strike Fighter niet gezien worden door de vijandige radars.
Er is gepland dat er in de toekomst ongeveer 3000 Joint Strike Fighters worden gemaakt. Waarschijnlijk is in 2008 de eerste Joint Strike Fighter klaar voor gebruik.
Er werken in totaal een hoop landen mee aan het Joint Strike Fighter project, waaronder Nederland.
Hoeveel het Joint Strike Fighter project precies gaat kosten is nog onduidelijk, maar er wordt geschat op een bedrag van ongeveer 210 miljard euro. Bron: www.contrast.org
Hoofdstuk 2:
Welke invloed heeft het JSF-project op de Nederlandse economie?
Er heerste een discussie of Nederland nou wel of niet mee moet doen aan het Joint Strike Fighter project. De grote vraag is of Nederland er economisch wel mee op schiet.
Als Nederland deel gaat nemen aan het Joint Strike Fighter project, moet Nederland een enorm bedrag in het project steken, namelijk een bedrag van ruim 800 miljoen euro. Dit bedrag moet door de staat worden voorgeschoten. Door het initiatief van de regering van Nederland wordt het voor ongeveer 46 Nederlandse bedrijven mogelijk om mee te dingen naar de lucratieve orders van Lockheed. Lockheed is de grootste kanshebber voor de opvolging van de F16.
Een groot bedrijf in Nederland, die ook wil meewerken aan de bouw van de Joint Strike Fighter, is Stork. Stork verwacht door de bouw van de Joint Strike Fighter een hoge omzet. De bestuursvoorzitter van Stork, Veerman, zei het volgende bij een interview met RTL-Z: ‘Door deelname aan het JSF-project hopen wij op 5 miljard dollar extra omzet uit te kunnen komen’. Bron:
www.rtlz.nl
Als een bedrijf een omzet heeft van 5 miljard dollar, zegt dit niets over de winst die het bedrijf uiteindelijk maakt. Van deze 5 miljard dollar moeten nog allerlei kosten worden afgehaald, zoals machines en extra personeel. De uiteindelijke winst zal dan hoogstwaarschijnlijk ongeveer 1 miljard dollar bedragen. Als de Nederlandse bedrijven werkelijk 1 miljard dollar winst kunnen krijgen, lijkt het alsof de bedrijven alleen maar profiteren van de ontwikkeling van het Joint Strike Fighter project. Toch profiteert de overheid ook een beetje van de grote winsten van de bedrijven. De bedrijven moeten namelijk van de winst een bepaald bedrag aan belasting betalen aan de overheid. Het valt van tevoren niet te zeggen hoe groot de bedragen zijn die de overheid ontvangt. Volgens velen zou dit bedrag lager uitvallen dan het bedrag dat de overheid in het Joint Strike Fighter project zal steken. Volgens
de Radio Nederland Wereldomroep heeft Boris Dittrich, leider van D66, berekend dat de Nederlandse overheid ongeveer 600 miljoen euro terug zal krijgen. Dit zou dus uiteindelijk leiden tot een verlies van 200 miljoen euro. Bron: www.rnw.nl Dit verlies komt niet goed uit voor Nederland. Dit komt, omdat er nu een erg hoge staatsschuld is, die weer moet worden afbetaald. De staatsschuld bedraagt momenteel ruim 250 miljard euro. Het Nederlandse kabinet wil graag onder de Europese norm komen. Nederland kan dit doel bereiken, wanneer dit jaar 2,5 a 3 miljard van de staatsschuld afgelost wordt. Hierbij komt een verlies van 200 miljoen euro zeer slecht uit. Er kan dus minder geld uitgestoken worden aan de wat meer belangrijke zaken, zoals zorg en onderwijs. De SP ziet een deelname aan het Joint Strike Fighter project economisch ook niet zitten. Zo zegt SP-kamerlid van Velzen het volgende hierover: ‘De JSF-flop wordt groter en groter. De kostenoverschrijdingen betekenen minimaal een lager rendement uit de investering – waar wij toch al geen vertrouwen in hebben – en aanzienlijke hogere kosten bij een eventuele aanschaf. Ook de regering moet nu tot besef komen dat de JSF een bodemloze put is. Volgens het contract kunnen wij ons dit jaar nog uit dit project terugtrekken. Dat betekent dat Nederland een verliespost van enkele honderden miljoenen moet aanvaarden, maar uiteindelijk zal terugtrekking veel meer ellende en kosten besparen’. Bron: www.planet.nl
De huidige fractievoorzitter van de VVD, Gerrit Zalm denkt dat dit verlies wel meevalt: ‘Er zit een gat van 12 miljoen euro in de plannen, maar dat is kleiner dan peanuts’. Bron: www.nrc.nl Werkloosheid Behalve het nettoverlies van ongeveer 20 miljoen euro zit er wel een voordeel aan het Joint Strike Fighter project. Er zouden door deelname aan het Joint Strike Fighter project een aantal extra banen ontstaan. In de Telegraaf van 07-02-’02 stelde Dijkstal vast dat deelname aan het Joint Strike Fighter project ongeveer 25.000 banen op gaat leveren. Uit een rapport van de CPB (Centraal Plan Bureau) van vorig jaar blijkt dat er door deelname aan productie van de Joint Strike Fighter slechts 900 a 1200 banen oplevert. Uit dit rapport blijkt echter dat er voor deze banen hooggeschoold personeel nodig is, dat van andere bedrijven geplukt moet worden. Hieruit kun je concluderen dat er door het Joint Strike Fighter project per saldo dus nauwelijks extra werkgelegenheid ontstaat. Het CPB zegt het volgende: ‘Het netto-effect voor de economie is naar verwachting verwaarloosbaar klein’. Bron: www.contrast.org Conclusie Je kunt de conclusie trekken dat een deelname aan het Joint Strike Fighter een negatieve invloed heeft op de Nederlandse economie. Er wordt door dit project waarschijnlijk een verlies geleden van circa 20.000 euro. Dit komt Nederland niet goed uit omdat er momenteel een staatsschuld is, die afgelost moet worden. Ook levert het project zeer weinig extra banen op, omdat er zeer hooggeschoold personeel voor nodig is, die van allerlei bedrijven vandaan geplukt moeten worden. Dit is niet in verhouding met de uitgaven van Nederland in het Joint Strike Fighter project, omdat er nog steeds evenveel werkloosheidsuitkeringen door de overheid betaald moet worden.
Hoofdstuk 3:
Versterkt de Nederlandse participatie in dit project de positie van Nederland in de EU?
Er wordt vrij negatief gedaan over het joint strike fighter project, er zitten namelijk veel nadelen aan, zoals het enorme bedrag dat de regering er in steekt, maar waarom zo negatief? Natuurlijk zijn er risico’s verbonden aan het project, maar als je geen risico’s durft te nemen, heb je ook geen kans op winst, en dit is niet alleen op het gebied van geld. maak je ook geen winst.
Het bedrag van 800 miljoen, dat voor dit project nodig is, zal eerst door de overheid worden voorgeschoten, maar het is de bedoeling dat het door Nederlandse bedrijven ,die meewerken aan het project, voor een gedeelte wordt terug betaald. Dit bedrag is vastgesteld op 191 miljoen euro plus rente (dit is bepaald door het kabinet).
Bron: www.nrc.nl
Het kabinet hoopt dat er wereldwijd 4.500 aantal straaljagers zullen worden verkocht en hiervan worden er misschien 85 door de Nederlandse regering aangeschaft. In deze wijze is het dus goed voor de Nederlandse economie, vanwege de export van deze vliegtuigen. Dit project zorgt ook voor meer werkgelegenheid. De meewerkende bedrijven zullen een hoop extra werknemers nodig hebben en dit is altijd positief, hoe het project dan ook verder uitpakt. Een ander feit is dat de Nederlandse F-16 Fighter Falcon op den duur zal moeten worden vervangen. Door mee te werken aan de ontwikkeling van de JSF kunnen we het toestel met een flinke korting kopen als het zover is, terwijl andere landen er de volle prijs voor moeten betalen, waar wij dan weer winst op maken. Bron: www.ad.nl Conclusie Op deze manier kan het project alleen positieve invloed hebben op de Nederlandse positie binnen de EU op het gebied v/d economie. Als de Nederlandse economie verbeterd door de EU, dan staat Nederland sterker binnen de EU. Ook omdat Nederland dan een export land wordt voor deze vliegtuigen zou voordelig kunnen uitpakken, omdat dan meer landen belang zouden kunnen krijgen in Nederland. Nederland zou hierdoor meer aanzien (hoewel dat niet echt veel zal zijn) en een verbeterde economische positie in de EU kunnen krijgen. Maar op politiek gebied, of qua recht van stem in de Europese Commissie of het Europese Parlement zal dit project geen invloed hebben. Hoofdstuk 4: Hoe staan de ander landen tegenover dit project en waarom doen ze mee? In het JSF-Project nemen naast de Verenigde Staten ook het Verenigd Koninkrijk, Noorwegen, Denemarken, Nederland, Italië, Canada en Turkije deel. Definitieve besluiten over deelname zijn nog niet door alle landen genomen. Nederland besloot op 4 juni 2002 definitief aan het project deel te nemen. Deelname betekent een forse financiële investering voor de ontwikkeling en bouw van de JSF, maar ook orders aan nationale bedrijven die als onderaannemers fungeren, en korting bij de uiteindelijke aankoop. Bron:
http://nl.wikipedia.org
Het blijkt dus dat de andere landen meedoen onder dezelfde interesses als Nederland. Er is voordeel te behalen voor hun eigen land. De vliegtuigen kunnen voordeliger worden aangeschaft als je het zelf maakt, dan wanneer je uit een ander land moet halen. Het project zorgt ook voor werkgelegenheid en in z’n geheel, als alles goed loopt, een beter economie. Ook om niet alle productie in één land te laten gebeuren is er gekozen voor verspreiding over verschillende landen. Hiermee wordt het ook makkelijker om de overige vliegtuigen, die dus niet aan deelnemende landen worden verkocht te verkopen aan niet-deelnemende landen, omdat de productie verspreid is en dus een groter afzetgebied heeft. Alle landen die meedoen staan dus positief tegenover hun deelname aan het project.
Als een bedrijf een omzet heeft van 5 miljard dollar, zegt dit niets over de winst die het bedrijf uiteindelijk maakt. Van deze 5 miljard dollar moeten nog allerlei kosten worden afgehaald, zoals machines en extra personeel. De uiteindelijke winst zal dan hoogstwaarschijnlijk ongeveer 1 miljard dollar bedragen. Als de Nederlandse bedrijven werkelijk 1 miljard dollar winst kunnen krijgen, lijkt het alsof de bedrijven alleen maar profiteren van de ontwikkeling van het Joint Strike Fighter project. Toch profiteert de overheid ook een beetje van de grote winsten van de bedrijven. De bedrijven moeten namelijk van de winst een bepaald bedrag aan belasting betalen aan de overheid. Het valt van tevoren niet te zeggen hoe groot de bedragen zijn die de overheid ontvangt. Volgens velen zou dit bedrag lager uitvallen dan het bedrag dat de overheid in het Joint Strike Fighter project zal steken. Volgens
de Radio Nederland Wereldomroep heeft Boris Dittrich, leider van D66, berekend dat de Nederlandse overheid ongeveer 600 miljoen euro terug zal krijgen. Dit zou dus uiteindelijk leiden tot een verlies van 200 miljoen euro. Bron: www.rnw.nl Dit verlies komt niet goed uit voor Nederland. Dit komt, omdat er nu een erg hoge staatsschuld is, die weer moet worden afbetaald. De staatsschuld bedraagt momenteel ruim 250 miljard euro. Het Nederlandse kabinet wil graag onder de Europese norm komen. Nederland kan dit doel bereiken, wanneer dit jaar 2,5 a 3 miljard van de staatsschuld afgelost wordt. Hierbij komt een verlies van 200 miljoen euro zeer slecht uit. Er kan dus minder geld uitgestoken worden aan de wat meer belangrijke zaken, zoals zorg en onderwijs. De SP ziet een deelname aan het Joint Strike Fighter project economisch ook niet zitten. Zo zegt SP-kamerlid van Velzen het volgende hierover: ‘De JSF-flop wordt groter en groter. De kostenoverschrijdingen betekenen minimaal een lager rendement uit de investering – waar wij toch al geen vertrouwen in hebben – en aanzienlijke hogere kosten bij een eventuele aanschaf. Ook de regering moet nu tot besef komen dat de JSF een bodemloze put is. Volgens het contract kunnen wij ons dit jaar nog uit dit project terugtrekken. Dat betekent dat Nederland een verliespost van enkele honderden miljoenen moet aanvaarden, maar uiteindelijk zal terugtrekking veel meer ellende en kosten besparen’. Bron: www.planet.nl
De huidige fractievoorzitter van de VVD, Gerrit Zalm denkt dat dit verlies wel meevalt: ‘Er zit een gat van 12 miljoen euro in de plannen, maar dat is kleiner dan peanuts’. Bron: www.nrc.nl Werkloosheid Behalve het nettoverlies van ongeveer 20 miljoen euro zit er wel een voordeel aan het Joint Strike Fighter project. Er zouden door deelname aan het Joint Strike Fighter project een aantal extra banen ontstaan. In de Telegraaf van 07-02-’02 stelde Dijkstal vast dat deelname aan het Joint Strike Fighter project ongeveer 25.000 banen op gaat leveren. Uit een rapport van de CPB (Centraal Plan Bureau) van vorig jaar blijkt dat er door deelname aan productie van de Joint Strike Fighter slechts 900 a 1200 banen oplevert. Uit dit rapport blijkt echter dat er voor deze banen hooggeschoold personeel nodig is, dat van andere bedrijven geplukt moet worden. Hieruit kun je concluderen dat er door het Joint Strike Fighter project per saldo dus nauwelijks extra werkgelegenheid ontstaat. Het CPB zegt het volgende: ‘Het netto-effect voor de economie is naar verwachting verwaarloosbaar klein’. Bron: www.contrast.org Conclusie Je kunt de conclusie trekken dat een deelname aan het Joint Strike Fighter een negatieve invloed heeft op de Nederlandse economie. Er wordt door dit project waarschijnlijk een verlies geleden van circa 20.000 euro. Dit komt Nederland niet goed uit omdat er momenteel een staatsschuld is, die afgelost moet worden. Ook levert het project zeer weinig extra banen op, omdat er zeer hooggeschoold personeel voor nodig is, die van allerlei bedrijven vandaan geplukt moeten worden. Dit is niet in verhouding met de uitgaven van Nederland in het Joint Strike Fighter project, omdat er nog steeds evenveel werkloosheidsuitkeringen door de overheid betaald moet worden.
Het kabinet hoopt dat er wereldwijd 4.500 aantal straaljagers zullen worden verkocht en hiervan worden er misschien 85 door de Nederlandse regering aangeschaft. In deze wijze is het dus goed voor de Nederlandse economie, vanwege de export van deze vliegtuigen. Dit project zorgt ook voor meer werkgelegenheid. De meewerkende bedrijven zullen een hoop extra werknemers nodig hebben en dit is altijd positief, hoe het project dan ook verder uitpakt. Een ander feit is dat de Nederlandse F-16 Fighter Falcon op den duur zal moeten worden vervangen. Door mee te werken aan de ontwikkeling van de JSF kunnen we het toestel met een flinke korting kopen als het zover is, terwijl andere landen er de volle prijs voor moeten betalen, waar wij dan weer winst op maken. Bron: www.ad.nl Conclusie Op deze manier kan het project alleen positieve invloed hebben op de Nederlandse positie binnen de EU op het gebied v/d economie. Als de Nederlandse economie verbeterd door de EU, dan staat Nederland sterker binnen de EU. Ook omdat Nederland dan een export land wordt voor deze vliegtuigen zou voordelig kunnen uitpakken, omdat dan meer landen belang zouden kunnen krijgen in Nederland. Nederland zou hierdoor meer aanzien (hoewel dat niet echt veel zal zijn) en een verbeterde economische positie in de EU kunnen krijgen. Maar op politiek gebied, of qua recht van stem in de Europese Commissie of het Europese Parlement zal dit project geen invloed hebben. Hoofdstuk 4: Hoe staan de ander landen tegenover dit project en waarom doen ze mee? In het JSF-Project nemen naast de Verenigde Staten ook het Verenigd Koninkrijk, Noorwegen, Denemarken, Nederland, Italië, Canada en Turkije deel. Definitieve besluiten over deelname zijn nog niet door alle landen genomen. Nederland besloot op 4 juni 2002 definitief aan het project deel te nemen. Deelname betekent een forse financiële investering voor de ontwikkeling en bouw van de JSF, maar ook orders aan nationale bedrijven die als onderaannemers fungeren, en korting bij de uiteindelijke aankoop. Bron:
Het blijkt dus dat de andere landen meedoen onder dezelfde interesses als Nederland. Er is voordeel te behalen voor hun eigen land. De vliegtuigen kunnen voordeliger worden aangeschaft als je het zelf maakt, dan wanneer je uit een ander land moet halen. Het project zorgt ook voor werkgelegenheid en in z’n geheel, als alles goed loopt, een beter economie. Ook om niet alle productie in één land te laten gebeuren is er gekozen voor verspreiding over verschillende landen. Hiermee wordt het ook makkelijker om de overige vliegtuigen, die dus niet aan deelnemende landen worden verkocht te verkopen aan niet-deelnemende landen, omdat de productie verspreid is en dus een groter afzetgebied heeft. Alle landen die meedoen staan dus positief tegenover hun deelname aan het project.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden