Perseus

Perseus Danaë en de gouden regen Het verhaal begon in Argos waar koning Akrisios regeerde. Akrisios wilde weten of hij een jongen of een meisje zou krijgen, dus ging hij naar het Orakel. Het Orakel zegt hem: Dat de zoon van zijn enige dochter Danaë hem zal vermoorde. Zodra Danaë ouder was geworden, wilde veel jonge edelen met haar trouwen, iets wat Akrisios met trots vervuld zou hebben. Maar nu had hij nog maar één gedachte: hoe hij het mooie meisje van haar huwelijk kon afhouden. Toen verzon hij een idee. Hij bouwde een toren en sloot zijn dochter Danaë bovenin, streng bewaakt. Eenzaam bracht zij haar dagen door, totdat Zeus haar van de Olympos in het oog kreeg. Hij werd geroerd door haar schoonheid en verdriet, en om naar haar toe te gaan, daalde hij af als een gouden regen. Zeus had haar op een wonderbaarlijke manier zwanger gemaakt, hoog in haar toren bracht zij het ter leven: een stralende Perseus. Akrisios, was razend omdat hij zich bedrogen voelde, van angst liet hij een kist maken, hij liet zijn dochter met haar zoontje de zee ingooien. Door Zeus beschermend dobberde zij veilig over de golven tot zij aanspoelde op het eiland Seriphos waar koning Polydektes koning was. Medousa Perseus groeide op tot een levendige jongen die de vlugste en lenigste van al zijn leeftijdsgenoten bij de spelen en wedstrijden. Maar toen hij volwassen werd voelde hij in zich de kracht om voor grotere daden dan op het kleine eiland mogelijk waren. Toen Polydektes de hand van zijn moeder op een feest vroeg. Zei hij dronken: Als huwelijks cadeau zal ik je het hoofd van Medousa voor je halen. Dit deed Polydektes om Perseus uit de buurt van zijn moeder te houden zodat hij haar kon verleiden. Wie Medousa was, had zijn moeder hem verteld in de toren. Zij was de jongste van de drie angstaanjagende zusters, uit hun grote monden staken monsterlijke slagtanden. Medousa was de enige sterfelijke van het griezelige drietal, maar ook het gevaarlijkst omdat de blik uit haar ogen je deed verstenen. Haar te vinden zou op zichzelf al niet eenvoudig zijn. Zonder zich te laten tegenhouden door de smeekgebeden van zijn moeder ging hij op pad, overtuigd dat de goden hem zoon van Zeus wel zouden bijstaan. En dat gebeurde ook: Pallas Athena leende hem haar glanzende schild, Hermes zijn vleugelschoenen, Hades zijn toverhelm waarmee hij onzichtbaar kon maken. Bovendien gaf Athena hem de raad: Vlieg met je schoenen naar het noorden waar drie andere angstaankwekende zusters, de Graiai, woonden. Zij waren namelijk de enige die wisten waar Medousa zich bevond. Al vanaf hun geboorte zagen ze eruit als heel oude vrouwen en bezaten ze maar één oog en één tand. Maar ze waren niet makkelijk te benaderen , zo waarschuwde Athena hem, en zeker niet met de vraag die Perseus zou gaan stellen. Daar vond hij dan eindelijk de grot van de Graiai. Hij daalde neer en onzichtbaar door zijn toverhelm pakte hij het enige oog dat zij bezaten. Hij zei zonder zich iets aan te trekken van hun woedend gekrijs maakte hij zijn aanwezigheid bekend en vroeg naar de woonplaats der Gorgonen; alleen als ze hem de plaats wezen, zou hij het oog teruggeven. Ze waren woedend, maar ze konden niet anders dan alles vertellen. Daarop hield Perseus woord. Hij gaf het oog terug en vloog over de aangegeven weg naar de Gorgonen. Na een lange tocht kwam hij bij hun woonplaats. Het was nu oppassen geblazen. Hij moest er voor zorgen niet naar Medousa te kijken! Plotseling bedacht hij dat het schild van Athena hem zou kunnen helpen. Hij vloog naar beneden en zag in het schild, dat werkte als een spiegel, de drie monstervrouwen slapen. Om hun hoofden kronkelden slangen. Zelf onzichtbaar en kijkend in het schild wist hij het hoofd van Medousa af te hakken. Met het hoofd van Medousa vloog hij onmiddellijk weg, voordat haar zusters hem konden grijpen. Vliegend boven zee zag hij een wonder gebeuren. Op de plaats waar druppels bloed van Medousa in zee vielen, werd een sneeuwwit gevleugeld paard geboren: Pegasos. Dit was het werk van Poseidon.
Perseus en Andromeda Perseus vloog verder totdat hij bij Atlas kwam. Hij kreeg medelijden met Atlas, die immers het hemelgewelf op zijn rug droeg, en daarom versteende Atlas met het hoofd van Medousa. Perseus vloog weer verder, naar Ethiopeë, waar koning Kepheus koning was. Kepheus vertelde hem verdrietig het verhaal dat zijn mooie vrouw Cassiopeia door haar ijdelheid hen allen in het verderf had gestort. Overmoedig geworden door alle bewondering, die zij van iedereen altijd kreeg, had zij opgeschept mooier te zijn dan een zeenimpf. Zoals altijd werd overmoed van een sterveling zwaar gestraft. Poseidon stuurde een vreselijk zeemonster, dat in Etiopië ontzettend veel onheil aanrichtte. Het orakel had op een vraag van Kepheus hoe hij het onheil kon keren, het volgende antwoord gegeven. De draak zou pas vertrekken als het koningspaar hun dochter, Andromeda, zou offeren aan dit monster. Om aan de ellende van hun volk een einde te maken, hadden ze besloten hun dochter dit vreselijke lot te laten ondergaan. Overweldigd door verdriet stond Kepheus voor Perseus, die zijn ogen niet af kon houden van de mooie Andromeda. Nog voordat Kepheus hem smeekte hem bij te staan, was Perseus al zo verliefd dat hij vast besloten was het meisje te helpen. Hij stelde Kepheus voor hem zijn dochter als vrouw te geven, als hij erin zou slagen de draak te verslaan. Toen de draak het meisje wilde grijpen met zijn grote muil, trok Perseus het hoofd van Medousa te voorschijn en hield dat voor het hoofd van het monster. De draak versteende en zo werd Andromeda door Perseus gered. ’s-Avonds, toen het feest dat ter ere van de redding van Andromeda werd gehouden op zijn hoogst was, meldde een dienaar Kepheus dat zijn broer Phineus met gewapende volgelingen naderde. Kepheus schrok en legde aan Perseus uit dat hij vroeger de hand van Andromeda aan zijn broer had beloofd, maar dat deze bij de eerste komst van de draak was gevlucht. Perseus rende naar buiten en trok het hoofd van Medousa, waarna Phineus en al zijn mannen versteende. Terug naar Seriphos Perseus bleef nog enige tijd met zijn jonge vrouw in Ethiopië. Daar werd zijn eerste zoon geboren, die stamvader van de Perzische koningen zou worden. Maar omdat Perseus wist dat zijn moeder ongerust op hem wachtte, liet hij het jongetje onder de hoede van de grootouders achter en scheepte zich met Andromeda in naar Seriphos. In Seriphos werd hij vol vreugde ontvangen door zijn moeder, die gedwongen was getrouwd met Polydektes. Perseus rekende snel met Polydektes af door nog één keer het hoofd van Medousa te gebruiken. Ook Polydektes werd versteend. Perseus gaf het hoofd van Medousa aan Pallas Ahtena. Akrisios’dood Met zijn moeder en zijn vrouw trok Perseus naar Danaë’s vader’s stad, Argos, waar haar vader Akrisios nog steeds regeerde. Hoewel eerst dodelijk verschrikt door hun komst, werd hij tenslottte geheel gerust gesteld door het ontwapenende optreden van Perseus. Akrisios bood hem zijn gastvrijheid. Maar een orakelvoorspelling komt altijd uit en ook Akrisios zou niet aan zijn lot ontkomen. De vervulling kwam echter anders dan men verwacht had. Toen er in het stadion van Argos sportwedstrijden werden gehouden, deed ook Perseus daaraan enthousiast mee. Perseus was veruit de beste van iedereen. Het laatste onderdeel, discus werpen. Perseus was zo krachtig dat hij de discus in het publiek werd en zijn eigen grootvader trof.