Christelijke partijen in Nederland moeten afgeschaft worden

Stelling: Christelijke Partijen in Nederland moeten afgeschaft worden Sinds het ontstaan van de huidige Nederlandse democratische staat zijn er christelijke partijen actief in het parlement, de Eerste Kamer, en op elk ander politiek platform. Het betreft in Nederland alleen maar partijen die zijn gelieerd aan het Christendom, wat niet verwonderlijk is, want het Christendom is altijd de grootste godsdienstige stroming van Nederland geweest. Je kunt je afvragen of de vermenging van religie en politiek wel gewenst is; of religieuze partijen nog wel passen in de moderne tijd; of religieuze partijen nog wel getolereerd kunnen worden? Als we kijken naar het verleden, zien we dat er aan de regeringen van Nederland al decennia lang altijd een of meerdere Christelijke partijen hebben deelgenomen. Deze landsbesturen hebben zich over het algemeen schuldig gemaakt aan het subtiel steunen van de verschillende religieuze stromingen (katholicisme, Hervormden, etc). Een van de voorbeelden wordt hier genoemd. Het Nederlandse onderwijs heeft altijd bij de verantwoordelijkheden van de overheid gelegen. Zoals we kunnen zien steunde de overheid vanaf 1919 de verschillende vormen van godsdienstig-geinspireerd onderwijs of bijzonder onderwijs. Waarom zou de Nederlandse staat afwijkende vormen van onderwijs steunen met het belastinggeld van alle Nederlanders, alleen omdat een minderheid van de bevolking z’n kinderen naar een christelijke school van een bepaalde signatuur wil sturen? Het onderwijs is ervoor om kinderen algemene kennis bij te brengen zoals lezen, spellen, rekenen en levensbeschouwing in de meest brede zin van het woord. Het onderwijs is er niet voor kinderen te laten leren waarom God alle mensen lief heeft of waarom Jezus zo’n goed voorbeeld is. Als ouders vinden dat hun kinderen dingen over religie moeten weten, sturen ze hun kinderen maar naar catechisatie of naar een soortgelijke cursus, die wel door hun zelf bekostigd kan worden in plaats van door de gehele Nederlandse bevolking. Christelijke partijen halen te pas en te onpas de naam van God aan om hun daden maatschappelijk te verantwoorden. Een voorbeeld: God zou gezegd hebben dat er op zondag niet gewerkt mag worden. Het lastige is nu dat er in Nederland verschillende Christelijke partijen zijn die hier allemaal hun eigen mening over hebben. Van de Katholieken mag je bijvoorbeeld best zwemmen op zondag, maar in de Bible-belt kun je je op zondag beter niet in het zwembad vertonen, je komt gegarandeerd het zwembad niet eens in want een gemeentelijke verordening heeft bepaald dat het zwembad op zondag dicht is. Hiermee is al aangetoond dat de mening van God moeilijk te peilen is: Welke God heeft er gelijk? Die van de Katholieken of die van de Christelijk-Gereformeerden? Nederland is een democratie. Nederland is een vrij land. In Nederland staat in de grondwet dat iedereen het recht heeft om een politieke partij met wat voor ideologie dan ook, mits deze niet extreem aanstootgevend dan wel discriminerend of racistisch is, op te richten. Het zou een vorm van censuur zijn als op grond van wat voor argumenten dan ook een partij die niet onder de eerder genoemde categorieen valt af te schaffen dan wel te verbieden. Er zou een aanslag op de pijlers van de vrijstaat Nederland gepleegd worden als men zou tornen aan het Artikel 1 van de Grondwet, waarmee alle andere wetten van de Nederlandse staat moeten accorderen. Bovendien, waarom zouden we het Christendom zulke speciale aandacht geven? Het is toch net zo goed een ideologie als het humanisme, het socialisme, liberalisme en ook het communisme? Gelijke monniken, gelijke kappen. Het Nederlandse volk heeft zoals eerder gezegd er altijd voor gekozen om een christelijke partij in de regering te hebben, het Nederlandse volk heeft zelf voor de ideologie en het partijprogramma van deze partijen gekozen dus zullen we ook moeten accepteren dat deze Christelijk getinte regeringen Christelijke stromingen van Godsdienstig onderwijs steunen. Hadden we bijvoorbeeld massaal voor het communisme gekozen, dan hadden we kunnen verwachten dat we lesstof voorgeschoteld kregen naar de maatstaven van Karl Marx en kornuiten. Christelijke partijen zijn in Nederland volledig legaal en democratisch aan de macht (geweest). We kunnen onszelf de vraag stellen of de Christelijke ideologie wel zo goed en democratisch is als vaak wordt beweerd. In tegenstelling tot socialisme, liberalisme e.d. zijn voor het Christendom niet alle mensen gelijk. Dit komt met name in de kleinere en fundamentalistischere partijen tot uiting. Zo zijn vrouwen, homofielen, lesbiennes, travestieten en mensen met “onzedelijke” eigenschappen niet welkom als partijlid. Hoe kan een partij die meer dan vijftig procent van de bevolking niet accepteert als partijlid enige aanspraak maken op bescherming van het eerste artikel van de Grondwet? Een blik op de toekomst werpend zien we dat de Islam qua ledenaantal (nu: 900.000) sterk in opkomst is. Wat niet verwonderlijk zou zijn, is als de Moslims weldra hun gedeelte zouden eisen van de overheidssteun die gegeven wordt aan het Christendom in het openbare leven. Zij zijn immers toch ook volwaardig Nederlands staatsburger? De enige manier waarop we dit proces kunnen stoppen is door alle vormen van Christelijk overheidsbeleid te neutraliseren; we kunnen dan immers zeggen: Het Christendom is volledig onafhankelijk en weet zichzelf te redden. Dan moeten andere religieuze stromingen zich ook maar zelf redden. Al deze argumenten in acht nemend kom je tot de conclusie dat Christelijke partijen helemaal niet zo goed zijn als ze lijken; ondemocratisch, discriminerend, Christenen voortrekkend. De praktijk wijst echter anders uit. Het Nederlandse volk laat zich niet zo gemakkelijk verleiden tot fundamentalisme en kiest toch meestal voor een compromis of een middenweg. Dit levert over het algemeen een goed resultaat op; Zo blijken Christelijke basisscholen om onverklaarbare redenen beter te scoren dan openbare scholen. Deze vorm van compromissen sluiten zou in de toekomst bewaard moeten blijven, zodat we ook kunnen overleggen met de Islam en hun (toekomstige) aandeel in de overheidssteun en Nederlandse cultuur. Ook blijft altijd de mogelijkheid open voor het Nederlands volk om, mocht het onverhoopt toch de slechte kant op gaan met de Christelijk-ideologische partijen, de partij uit de politiek te stemmen. Al met al ben ik ervan overtuigd dat de Christelijke partijen niet afgeschaft hoeven te worden, wel zou er met een nauwlettend oog de toekomstige ontwikkelingen in de gaten gehouden moeten worden en zouden we altijd open moeten staan voor invloeden van andere culturen en volkeren.