Turkse hongerstaking

De Turkse Hongerstaking Ik heb dit onderwerp gekozen, omdat mijn neef tijdens de hongerstaking is overleden en ik mensen wil duidelijk maken wat er allemaal in Turkije gebeurd en waarom deze mensen voor de dood kiezen. Hoofdvraag: *Waarom kozen de politieke gevangenen voor de hongerstaking? Deelvragen: *Wie zijn de Politieke gevangenen? *De Turkse Politie *Hoe waren de Turkse gevangenissen en hoe zijn ze nu? Wie zijn de politieke gevangenen? - Turkije is na de revolutie, door M.K. Ataturk, een democratisch land, maar men heeft nog steeds geen vrijheid van meningsuiting. Een boek schrijven met wat negatieve dingen over de Turkse regering, een affiche plakken met je mening over de Turkse regering, een liedje zingen met een tekst waarbij je je mening uit is allemaal verboden in Turkije. Men kan hierdoor wel jaren in de gevangenis zitten. Er is in Turkije vele ondergrondse extreem-linkse groepering. Volgens de Turkse regering Terroristen. Het is in Turkije dus verboden om deel te nemen aan deze groepering. De activiteiten van deze mensen zijn: -demonstraties -affiches plakken -boeken schrijven etc etc

Dus kort samengevat: Mensen die het niet eens zijn met de De Turkse Regering en hun mening dan ook duidelijk laten blijken. Dus men noemt een persoon die zijn/haar mening uit een politieke gevangene, maar dit persoon hoeft niet deel te nemen aan een extreem-linkse groep. Maar als een lid van een extreem-linkse groepering ben je dus ook een politieke gevangene. Als verdachte kan je ook opgepakt worden en jarenlang is de gevangenis zitten. Dus plat gezegd: Politieke gevangenen zijn gevangenen die tegen de Turkse regime is. De Turkse Politie -In Turkije is het dus verboden om negatieve dingen over het Turkse bestuur te zeggen, schrijven, zingen etc. Zo is het ook verboden om te demonstreren. Men moet eerst een vergunning aan vragen om te kunnen demonstreren. Dus het is officieel niet verboden,maar men ziet het veel vaker op tv dat de mensen die demonstreren en een vergunning hebben gekregen,alsnog worden aangevallen door de Turkse politie. Bij elke demonstratie word dan ook heel veel mensen opgepakt en kan men jarenlang vast zitten. Beeld van de Turkse politie is dus niet positief. De Turkse politie heeft dan ook toestemming om de demonstranten in elkaar te slaan en gevangenen te martelen. In Democratisch Turkije kan de Politie dus vrij makkelijk mensen martelen. De politieke gevangenen zijn dan ook de eigenlijke slachtoffers, omdat de Turkse regering die mensen als terroristen ziet en een gevaar voor zijn land vind. Hoe waren de Turkse gevangenissen en hoe zijn ze nu? -De Turkse gevangenissen bestonden uit zalen. Dus de politieke gevangenen waren gezamenlijk in een zaal. Dit was voor de politieke gevangenen een grote voordeel, want ze konden elkaar daar steunen en wisten ze van elkaar af, b.v. wie er gemarteld word. Tegenwoordig bestaan de gevangenissen met zalen natuurlijk nog steeds,maar die zijn niet bestemd voor de politieke gevangenen. De Turkse regering wilde de isolatiecellen invoeren,omdat het volgens hun een stap was om lid te worden aan de Europese Unie. De politieke gevangenen waren het hiet niet mee eens. Ze vreesden dan dat het martelen veel makkelijker zou gaan en dat de gevangenen dan helemaal niks van elkaar af zouden weten. De gevangenen mogen dan ook geen contact met elkaar. Dus de politieke gevangenen van een grote zaal naar een isolatiecel 4mtr bij 4mtr of tot een kamer tot max 3 personen. Ze mogen niet in contact met elkaar, geen krant, geen tv etc. Alleen in contact met familie om de zoveel tijd. Omdat de politieke gevangenen het niet eens waren met de Isolatiecellen,ook bekend als F-type cellen, werden ze ook gedwongen om er naar toe te gaan. De gevangenissen werden aangevallen en na 12 doden werden de politieke gevangenen toch in de isolatiecellen gestopt. Waarom kozen de politieke gevangenen voor de hongerstaking? - De politieke gevangenen waren het dus niet eens met de isolatiecellen en wilden dit dan ook duidelijk maken. Ze mochten geen contact hebben met de 'buitenwereld'. Ze hadden geen middelen om dus het volk, de media, te bereiken. Enige wapen was hun lichaam, volgens hun, dus gebruikten ze het ook. D.m.v de hongerstaking zou niet alleen Turkije maar de hele wereld hun 'horen'. De politieke gevangenen deden dit ook om hun eer. Ze wilden geen eten van hun vijanden en ze wisten dat ze gemarteld zouden worden en zeiden: "We mochten niet 'denken' en zijn daarom opgesloten,maar we zijn wel de baas over ons eigen lichaam en daarom beslissen we wat ermee gebeurd". Dus hiermee bedoelen ze dat ze (ook vanwege hun eer) eerder zelf bewust doodgaan dan dat ze gedood worden door b.v. folteringen. Hongerstaking was dus voor de politieke gevangenen enige mogelijkheid om hun stemmen te laten horen. Mijn Mening: Zoals ik in het begin had gemeld is mijn neef door de hongerstaking overleden. Ik had hem voor zijn dood gesproken en hij legde mij alles uit. Voordat ik hem had gesproken vond ik de hongerstaking nergens opslaan en begreep ik de politieke gevangenen niet. Er is in Turkije geen vrijheid van meningsuiting, een hele grote verschil tussen rijk en arm, het volk word onderdrukt en ik vind dat men niet moet zwijgen,want zwijgen is het mee eens zijn met al die onrecht. In mijn ogen zijn al die mensen, die er alles voor doen om de onrechtvaardigheid in Turkije te veranderen, helden. Ik kan zelf ook geen andere mogelijkheid bedenken. Ik vind het heel erg dapper om, ondanks al die martelingen, alsnog iets te doen. Een klein kamertje, geen contact met andere mensen. Je zit wit te kijken. Je hebt alleen je lichaam en je wilt je stem laten horen. Hongerstaking is dan ook echt enige manier... De politieke gevangenen verheugen zich heus niet zo op de dood, maar ze weten dat ze echt alles voorover moeten hebben om te bereiken wat ze willen. Zoveel pijn, zoveel onderdrukking,zoveel doden en alleen omdat je het niet eens bent met iets.... Denkt u aub hier zelf over na. Als laatst: Mijn spreekbeurt is heel anders geworden dan ik had verwacht. Maar dit komt dan ook omdat ik het heel graag wil duidelijk maken en hierdoor alles een beetje door elkaar heb gegooid. Mijn neefs dood heeft hier dan ook mee te maken. Hopelijk heb ik jullie toch wel wat duidelijk gemaakt