De volgende dag loopt met de boer mee. De boer verteld over zijn broer, Mooie Lammert, die niet zoveel heeft met vrouwen. Zoals de boer zegt over zijn broer, dat het een verwijfde man is, denk ik dat hij daarmee bedoeld dat Mooie Lammert homo is. De boer verteld dat hij wel  eens het heeft gedaan met een vrouw op een open weiland. Hij komt onderweg bij huizen langs, waarover de boer veel verteld. De boer heeft alsmaar nog steeds geen weet van het plan van De Gauwdief. Ze komen ook langs Kostverloren, waar een weinig fortuinlijk had gewoond. De Gauwdief zegt daar dat hij daar nog iemand moet spreken. Iemand heeft geld van hem geleend, en dat wil de Gauwdief nog even innen. Hij zegt tegen de boer dat hij al wel verder mag lopen. De Gauwdief zou hem later wel inhalen. De boer vindt het niet fijn om alleen te lopen. Hij komt langs Lange Dirk van Diemen, een rijke boer. Lange Dirk is een erg gierige man. Hij bekommert zich om niemand. Ook niet om Joosts dochter Diebrich, zijn nichtje, die ziek was. Ze was arm en daarom hielp Lange Dirk haar niet. Hij heeft namelijk een hekel aan arme mensen. Lange Dirk heeft wel een dochter, Magere Grietje, die bijna nooit lacht. Ze lijkt erg op haar vader. Volgens de boer leek Lange Dirk op Gillis Frans Lichthart van de St. Anthonisdijk. Gillis trouwde met Marie Mosels, een ontzettend mooie en rijke vrouw. Gillis hield veel van Kaartspellen. Hij was een man van het leven en besteedde al het geld van zijn vrouw. De boer gaat liggen en wacht op de Gauwdief. De Gauwdief heeft in die tijd niet geld opgehaald, maar hij heeft de koe losgemaakt. De gauwdief neemt de koe mee, en loopt naar de boer. Hij zegt tegen de boer dat de mensen de huur niet konden betalen. De Gauwdief dreigde hun te vermoorden. Daarom gaven de mensen de Gauwdief hun koe. De boer geloofde hem, maar toch twijfelde hij. Toen hij aan de Gauwdief zei dat de koe wel erg op de zijne leek, veranderde de Gauwdief snel het onderwerp van het gesprek. Dat was wel slim, want de boer had hem bijna door. De Gauwdief vroeg aan de boer of hij de koe zou willen verkopen, want hij was een erg hoge heer en het zou er raar uitzien als hij de koe zou gaan verkopen. Natuurlijk was dat niet zo. Hij moest namelijk een smoesje bedenken. Anders zou de boer hem door hebben en was zijn snode plan helemaal  mislukt. De boer ging dus naar Amsterdam om zijn eigen, dikke, vetgemeste koe te verkopen. De Gauwdief zou dat zelf natuurlijk niet kunnen, want hij was erg berucht in Amsterdam. En de boer zou daar natuurlijk ontdekken dat het zijn eigen koe was. De boer stemde in. De gauwdief ging weer terug naar de Herberg. Hij komt daar de Waardin en de Pierewaaier tegen. Ze drinken en eten erop los. De boer komt even later. Hij geeft het geld aan de Gauwdief. De boer heeft veel geld gekregen voor de koe. De boer heeft nog steeds niks door, en hij bestelt er ook op los. De Gauwdief heeft belooft om alles te betalen. Na een tijdje verdwijnt de Gauwdief en hij leent de mantel van de Pierewaaier. Het gezelschap heeft nog steeds niks door. Na een tijdje komt Keesje, de boerenzoon, huilend de herberg binnen. Hij vertelt dat zijn moeder, en dus de vrouw van de boer, huilend thuis zit. Hij vertelt dat ’s avonds de koe gestolen is. Op dat moment realiseert de Boer dat hij zijn eigen koe verkocht heeft. Hij kan het niet geloven dat hij zich zo erg heeft vergist. Iedereen heeft een domme fout gemaakt. Ze hebben de Gauwdief als het ware de koe zelf gegeven. De waardin, Grietje uit Friesland, oppert ze wel om te betalen. Als ze dat niet doen, dan dreigt ze te vertellen wat er is gebeurd, en hoe dom ze zijn geweest. Tussendoor lees je scènes tussen de Pierewaaier en de Waardin, Grietje uit Friesland. De Pierewaaier is steeds dronken en hij probeert de Waardin, Grietje uit Friesland te verleiden. Maar de Waardin probeert steeds de Pierewaaier dingen uit haar herberg te laten kopen. De waardin wil natuurlijk geld verdienen. Het boek eindigt met de Lijfspreuk ’T Kan Verkeren. Dus het kan verkeerd gaan. En dat ging het ook.

Personages:

De gauwdief komt uit Keulen. Hij stelt zich voor in de Herberg als een nette heer. Hij is een goede dief. Hij wil een koe stelen van de boer, en daarna verkopen.

De Boer, loopt met de Gauwdief mee. Hij wordt uiteindelijk zonder dat hij het weet bestolen van zijn koe.

De Pierewaaier, heeft zelf wel een vrouw maar hij heeft een hekel aan haar. Hij heeft een affaire met de Waardin. Hij komt dus vaak in de Herberg voor bier.

De Waardin, genaamd Grietje, kan heel goed koken. Ze tapt het bier in de Herberg. De Pierewaaier probeert haar te vleien.

Keesje, de Boerenzoon. Hij is de zoon van de boer. Hij komt aan het eind huilend de Herberg in en verteld dat de koe is gestolen.

De boerin, de vrouw van de boer en de moeder van Keesje.

Moeilijke Woorden:

Sturf – stierf    #Het klinkt als turf

Vaar – vader     #Het lijkt op varen

Sulcke – zulke     #Het klinkt net als een meisjesnaam

Moer – moeder      #Het klinkt als een stuk gereedschap

Meyde – meiden       #Het lijkt op een naam

Maaghdom – maagdelijkheid    # Het klinkt alsof het een rijkdom is

Droogert – droogkloot     #Het is een scheldwoord

Suur-muyl – zeikwijf     #Het is een scheldwoord maar het lijkt niet zo

Waren – specerijen    #In het Nederlands van nu heeft het een andere betekenis

Heyens – Zigeuners    #Het lijkt niks met elkaar te hebben

Lacedomien – oude Griekenland    #Ik snap niet hoe ze aan dit komen

Camer – kamer    #Is nu met een K in plaats van een C

Toegeset – bedoeld   #Het lijkt niet op elkaar

Keyser – keizer   #Het is nu anders geschreven

Oom – baas    #Oom is in het Nederlands van nu een familielid

Veegh – veeg    #Ik snap niet waarom er een H achter staat

O ellemalementen – allemachtig   #Hoe komen ze aan die vertaling?

Hiet – heet  #Het klinkt Fries

Seydse – zegt ze  #Het ziet er niet echt goed uit

Nering – koopkracht  #Ik wist niet dat het dit betekende

Fijn-man – beste kerel   #Ze zeggen in het oude Nederlands man

Wijf – vrouw   #Het is nu een scheldwoord

Ick – ik  #Er staat nu geen c meer in

Vleys-dief – vrouwenjager    #Het klinkt als vleesdief

Knorren – zeuren   #Het is iets wat varkens doen

Eigen mening:

Klucht van de koe is een klucht, geschreven door Bredero. Een klucht is een kort toneelstuk. Het wordt gebruikt om mensen aan het lachen te krijgen. Er zitten meestal gebruiken, rituelen en dagelijkse bezigheden of werkzaamheden in. Veel taferelen kunnen dus bekend voorkomen.

Ik vond het een nogal saai verhaal. Alles was wel voorspelbaar. Het vervelende is nu ook dat ik hier een boekverslag over moet maken. De samenvatting moet 1500 woorden zijn. Zoveel heeft het boek bijna niet eens. Bredero heeft dit boek geschreven. Hij heeft het gebaseerd op verschillende, samenhangende verhalen over een dief die een boer zijn eigen koe liet verkopen. Hij heeft het opgeschreven alsof het een toneelstuk zou horen te zijn. Ook heeft hij het ietwat op zijn lijfspreuk gebaseerd. Zijn lijfspreuk is namelijk; ’T Kan Verkeren. Dat betekend het kan verkeerd gaan. Het is een nuchtere lijfspreuk.

Ik had eerlijk gezegd ook verwacht dat het iets grappiger was. Als een klucht bedoeld is om mensen te laten lachen, dan zou ik deze nogal slecht vinden. Als er mensen waren die hier geld voor hadden betaald, of in die tijd natuurlijk in natura, dan zou ik dit het niet waard vinden.

De karakters waren stereotypen. Je verwachte al wat ze zouden doen en zeggen. Wat wel jammer is. Ook had je geen kijk op hun emoties. En dus ook niet op hun eigenschappen. Maar al helemaal  niet op hun uiterlijk. Daardoor heb ik de personages niet goed kunnen beschrijven. Dit moest wel volgens de uitvoering. Maar het positieve is dat je dan zelf kunt fantaseren over hoe het personage er uit zou kunnen hebben gezien.

Het boek heeft ook geen hoofdstukken. Dit komt doordat het een toneelstuk is.

Het boek heeft een gesloten einde, waardoor je niet met vragen achteraf zit. Maar dat belemmert je fantasie en eigen draai aan het boek wel. Het is maar wat je het liefste hebt. De een heeft bijvoorbeeld liever een open einde, dan kan diegene er nog over door denken. Dan kun je zelf een einde verzinnen. Maar dan zit je misschien ook wel vol met vragen. Dat is wel weer jammer.

Als er een gesloten einde is dan heb je daar niet zoveel last van. Je hebt dan niet zoveel vragen dan met een boek met een open einde. Maar je kunt je fantasie dan niet meer verder erin kwijt.

Doordat het boekje zo heel erg kort is heb ik niet alle woorden kunnen gebruiken. Toch vind ik dat ik er wel mijn best op gedaan heb. Het boek is gewoon niet echt bepaald interessant.