De aansprekers door Maarten 't Hart

Beoordeling 8.2
Foto van een scholier
Boekcover De aansprekers
Shadow
  • Boekverslag door een scholier
  • 5e klas havo | 1738 woorden
  • 23 maart 2014
  • 23 keer beoordeeld
Cijfer 8.2
23 keer beoordeeld

Boekcover De aansprekers
Shadow

In het voorjaar van 1973 kreeg Maarten 't Hart van de huisarts van zijn ouders te horen dat zijn vader nog maar ten hoogste een half jaar te leven had. De huisarts achtte het, in overleg met Maarten 't Hart, beter dat zijn vader, zolang hij nog gezond was, niet ingelicht zou worden. Dat betekende dat Maarten 't Hart alleen en in het geheim moest verwerken dat zijn vad…

In het voorjaar van 1973 kreeg Maarten 't Hart van de huisarts van zijn ouders te horen dat zijn vader nog maar ten hoogste een half jaar te leven had. De huisarts achtte het, in o…

In het voorjaar van 1973 kreeg Maarten 't Hart van de huisarts van zijn ouders te horen dat zijn vader nog maar ten hoogste een half jaar te leven had. De huisarts achtte het, in overleg met Maarten 't Hart, beter dat zijn vader, zolang hij nog gezond was, niet ingelicht zou worden. Dat betekende dat Maarten 't Hart alleen en in het geheim moest verwerken dat zijn vader spoedig zou sterven. In dit boek beschrijft hij dit proces en geeft hij tegelijkertijd een beeld van zijn vader en zijn beroep: grafmaker. Zodoende wordt voor het eerst in de Nederlandse literatuur deze bedrijfstak beschreven, vaak gezien door de ogen van een kind. De aansprekers is een boek geworden over de dood in tweeërlei opzicht. De dood en alles wat ermee te maken heeft als beroep en de dood als verschrikking, als iets waar je niet tegen opgewassen bent om het te verwerken, zelfs niet als de dood je van huis uit vertrouwd is, of misschien juist daarom niet. Hoewel hier in feite sprake is van een autobiografisch werk heeft het boek toch een romanstructuur. De aansprekers is een roman van een vader en een zoon. Het is ook een boek waarin Maarten 't Hart een aantal uit zijn eerdere romans en verhalen bekende thema's ondergeschikt maakt aan het dominerende vader-zoonmotief. Het is een dramatisch, ontroerend boek geworden, een realistische inventarisering van een jeugd en tegelijkertijd het verslag van de mythe daarin.

De aansprekers door Maarten 't Hart
Shadow

Oefenen voor je mondelingen?

Komen je mondelingen er aan en wil je oefenen? Probeer onze Boekenquiz. We stellen je open vragen over de gelezen boeken.

ADVERTENTIE
Overweeg jij om Politicologie te gaan studeren? Meld je nu aan vóór 1 mei!

Misschien is de studie Politicologie wel wat voor jou! Tijdens deze bachelor ga je aan de slag met grote en kleine vraagstukken en bestudeer je politieke machtsverhoudingen. Wil jij erachter komen of deze studie bij je past? Stel al je vragen aan student Wouter. 

Meer informatie

Keuze

Ik heb dit werk gekozen omdat het vorige boek dat ik wou lezen te lastig was. Toen heb ik op lezen voor de lijst gekeken en zag deze staan. Ik hou van psycho-verhalen, dus deze sprak me wel aan. Gelukkig was het een goed keuze J
Mijn eerste reactie was verbazing. Hoe kan Maarten nou zo’n groot geheim voor zijn vader verborgen houden, dat hij gaat overlijden? Hij is eigenlijk zelf aan het rouwen, zonder dat zijn vader het weet. Zo mooi!

Samenvatting
Het hoofdpersonage Maarten krijgt van de huisarts te horen dat zijn vader kanker heeft en nog een half jaar te leven heeft. Hij durft zijn nog altijd levenslustige vader niet op de hoogte te stellen van diens naderende dood.

Maarten en zijn verloofde Hanneke worden van een vakantie in Drenthe teruggeroepen. De vader van Maarten, Pau, is met spoed opgenomen in het ziekenhuis. In het ziekenhuis krijgt hij te horen dat Pau aan zijn maag is geopereerd. Als Maarten later met de arts praat krijgt hij te horen dat Pau alvleesklierkanker heeft en nog maar een half jaar te leven. De geschokte Maarten heeft nu de ondankbare taak het verschrikkelijk nieuws aan zijn vader te brengen. Hij wordt de aanspreker van diens dood. Pau herstelt snel van zijn operatie en heeft zijn levenslust terug. Hij gaat weer aan het werk als grafdelver en zijn zoon kan het niet over zijn hart verkrijgen om hem in te lichten over het onvermijdelijke einde. Maarten neemt nu het rouwproces van zijn vader over. Hij wordt nukkig en is boos op oudere mensen die langer zullen leven dan zijn vader. Als hij dode vissen in het water tegenkomt, herinnert hij zich dat zijn vader ooit een man heeft weerhouden van zelfmoord. Op een vakantie in Zwitserland ziet hij hoe een dode jongen uit de rivier wordt gehaald. De dood blijft terugkomen. Als Maarten zijn vader gaat opzoeken is deze bezig met het ruimen van graven. Weer kan hij zijn vader niet 'de dood aanzeggen'. De tijd verstrijkt en daarmee komt de dood steeds dichterbij. Voor Maarten het nieuws kan brengen krijgt Pau een hartaanval en wordt in het ziekenhuis opgenomen. Maarten blijft in het ziekenhuis waken. Hij is er bij als zijn vader de volgende morgen voorgoed inslaapt.

Onderzoek van de verhaaltechniek

Maarten schrijft lekker luchtig! Het is een erg fijne schrijfstijl. Je gaat er vlot doorheen, maar het is niet al te simpel geschreven. Het is een vrij recent boek, dus ook geen gebruik van moeilijke woorden e.d., dat was wel erg fijn. Qua zinsbouw dus gewoon normale zinnen, hij schrijft zó letterlijk dat je jezelf makkelijk in de personages kunt verplaatsen, vooral de dialogen met de gesprekken met zijn vader. Maarten vertelde alles wat hij meemaakte in details en deelde zijn gedachtes.

Het verhaal begint met dat hij op vakantie is in Drenthe met zijn vrouw en hij gebeld wordt dat zijn vader in het ziekenhuis terecht is gekomen. Verder speelt het zich af op de begraafplaats (waar Pau, de vader van Maarten werkt), in het ziekenhuis, in Leiden (hier woont Maarten) en Maassluis (de geboorteplaats van Maarten).

De verhaalfiguren zijn Maarten ’t Hart zelf (die getrouwd is met Hanneke) en zijn vader Pau. Als beroep is hij bioloog. Vroeger was hij moedig, maar nu is hij laf. Zijn vader, Pau, is een levensgenieter, altijd erg energiek, maar hij heeft wel vaak stemmingswisselingen. Hij kan blij zijn, maar ook ontzettend boos worden. Hij is ernstig ziek, de operatie die hij kreeg aan zijn maag duurde maar kort. Pau vertrouwt het niet helemaal. Maarten gaat naar zijn huisarts en krijgt daar te horen dat zijn vader nog maar een aantal maanden te leven heeft, waarna hij de opdracht krijgt om dit aan hem te vetellen, wat hij uiteindelijk niet durft.

Het verhaal begint met een flash forward, het eerste hoofdstuk is een stuk over hoe de situatie is na de dood van zijn vader. Het perspectief is vanuit Maarten, als je goed naar de naam van de schrijver kijkt, zie je dat het verhaal voor een deel autobiografisch is!

Thema

Het thema is de dood, alles in het boek draait om de dood. Maarten komt de dood overal ook tegen. Bijvoorbeeld het deel als hij twee dode vissen in het water ziet liggen, herinnert hij zich een verhaal wat zijn vader hem vertelde over een man die zelfmoord pleegde. ‘Ik vond het vreemd dat hij tot ziens zei’ zei zijn vader. ‘hij verhing zich de volgende dag’. Overal om zich heen ziet Maarten dood, zelfs als hij naar dieren of bomen kijkt. ‘Want die gaan tenslotte ook dood. Allemaal dood’.

Een motief uit het verhaal is ziekte. De vader van Maarten is ernstig ziek, heeft kanker en niet lang meer te leven. Dat is toch wel waar het boek om draait, want Maarten is alvast bezig met rouwen om zijn vader. Hij wordt boos op alle oude mensen, want waarom werden hun wel oud en zijn vader niet?

Een ander motief was voor mij toch wel de druk/spanning. Want hoe moeilijk is dat om, elke keer als je je vader ziet, iets wat zo belangrijk en groot is, verborgen te moeten houden?

De titel is ‘De Aanspreker’. Het woord ‘aanspreker’ is erg oud, het werd vroeger als benaming gebruikt voor iemand die een ander moest gaan vertellen dat hij dood zou gaan. Maarten is in dut verhaal dus de aanspreker. De titel heeft dus duidelijk met het thema te maken, aangezien het thma ‘de dood’ is.

Motto

Soms kun je eenzaam wandelen op straat
en naar de lucht zien en de stille daken,
en lijkt het of je de wolken aan kunt raken
en even is het of je echt bestaat
en of er nooit een ogenblik zal komen
waarop je stiller zijn zult dan in slaap.
Maar vogels strijken op de daken neer
En om de hoek verschijnt een oude man.

Het boekverslag gaat verder na deze boodschap.

Verder lezen
Gids Leraar worden

Alles wat je moet weten over leraar worden

Soms kun je eenzaam wandelen op straat
en naar de lucht zien en de stille daken,
en lijkt het of je de wolken aan kunt raken
en even is het of je echt bestaat
en of er nooit een ogenblik zal komen
waarop je stiller zijn zult dan in slaap.
Maar vogels strijken op de daken neer
En om de hoek verschijnt een oude man.

Dit motto heeft ook weer met de dood te maken. Soms, als je alleen wandelt en dus gaat nadenken over het leven, heb je het gevoel dat het nooit op zal houden. Maar iedereen wordt ouder, ook al word je dat voor je gevoel niet. Iedereen gaat dood.


Plaats in de literatuurgeschiedenis
Het boek is vrij recent, het is geschreven in 1992. Het behoort dus tot de hedendaagse literatuur.

Maarten ’t Hart
Maarten ‘t Hart werd op 25 november 1944 geboren als oudste zoon in een gereformeerd gezin in Maassluis.
Zijn vader werkte eerst in de tuinderij en werd later grafmaker voor de gemeente en beheerder van de plaatselijk kerkhof. Maarten had een zusje en een broertje.
Maarten had op de lagere school al onverzadigde leeshonger. Na de lagere school op aandringen van ’t hoofd van de school is hij naar de HBS van het Groen van Prinstererlyceum in Vlaardingen, om aan militaire dienst te ontkomen ging Maarten in 1962 biologie studeren in Leiden. In 1968 studeerde hij af en was hij inmiddels getrouwd met Hanneke van der Muyzenberg. Maarten was gespecialiseerd in de ethologie: dat is het bestuderen van het gedrag van dieren. In 1970 werd hij medeschappelijk medewerker op het zoologische laboratorium van de universiteit van Leiden.

Hij is toch in militaire dienst geweest en die bracht hij door op het TNO in Rijswijk. Tijdens zijn vrije uren in diensttijd heeft hij zijn eerste roman geschreven die hij vervolgens instuurde voor de Reina Prinsen Geerlingsprijs. Hij krijgt hiervoor een eervolle vermelding en 2 uitgevers zijn in hem geïnteresseerd geraakt en zo debuteert hij in 1971 met Stenen voor een ransuil. Deze roman en het vervolg daarop Ik had een wapenbroeder werden zo matig verkocht dat zijn vriend en collega-schrijver Maarten Biesheuvel hem aanspoorde om zich op het autobiografische genre te richten.
In 1975 komt het vrome volk op de markt en een jaar later werd die roman bekroond met de Multatuliprijs.
Maarten krijgt veel naamsbekendheid met artikelen in Vrij Nederland en het NRC.
Vanaf 1977 voor zijn werk echte naam.
In 1978 Een vlucht regenwulpen: doorbraak groot publiek: 100.000 exemplaren in 1 jaar Vijf jaar hiervoor is zijn vader overleden en daar schrijft Maarten ’t Hart een roman over de Aansprekers. “ik wilde mijn vader terughebben zoals hij was, zoals hij praatte, zoals hij handelde.” 1987: op aandrang van collega’s gaf hij zijn baan aan universiteit op en werd fulltime huisman en schrijver.
Stijl

Maartens’ schrijfstijl is luchtig, je leest er makkelijk doorheen. Qua thematiek beschrijft Maarten vooral erg veel. Hij beschrijft alles letterlijk wat hij ziet. Het is een vrij eenzame man en had nooit veel vriendjes. Hij koestert zijn eenzaamheid voor het grootste deel. Zijn bekendste boeken zijn ‘Een Vlucht Regenwulpen’ en ‘Het Woeden Der Gehele Wereld’.

Je kunt het vergelijken met ander werk van de schrijver. Ik heb geen andere boeken gelezen, maar als ik zo de samenvattingen van de andere boeken lees, gaat het voornamelijk over zijn eigen eenzaamheid. Bijvoorbeeld bij ‘Een Vlucht Regenwulpen’: hij schrijft autobiografisch (nog iets typerends) en hij schrijft voer zijn eenzaamheid op de basisschool. De Maarten in ‘De Aanspreker’ is ook eenzaam.

De stroming is (zover ik weet) gewoon van tegenwoordig, schrijvers hebben nu de vrijheid om te schijven wat ze willen. Dit boek behoort dus tot de Moderne Romankunst.

Beoordeling

Als ik eerlijk ben, word je wel een beetje negatief van het boek, maar hij las gelukkig wel lekker makkelijk door. Toch vind ik het mooi om te lezen, ik weet ook niet waarom, maar ik vind boeken over het realistische leven altijd ontzettend mooi. Een passage die ik bijvoorbeeld mooi vond, was het einde: ‘Op de monitor werd de lijn plotseling vlak en stil en kromp in elkaar tot een groene, helderer wordende punt die tenslotte naar het midden van het scherm dreef en zacht maar toch steeds dringender om aandacht floot. Haastig schakelde de zuster het apparaat uit en zei: ‘Het is afgelopen.’ Dit was wel even een emotioneel stukje. De passages lieten je wel nadenken over de dood, dat kun je zowel positief als negatief zien.

Ik zou dit boek wel aanraden, maar je moet wel echt tegen zo’n zielig verhaal kunnen, je voelt je wel een beetje neerslachtig na zo’n boek, maar al met al een prachtig verhaal, ik ben blij dat ik uiteindelijk voor dit boek gekozen heb!

REACTIES

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.

Andere verslagen van "De aansprekers door Maarten 't Hart"