HET DINER
Schrijver: Herman Koch
Onderwerp: Dilemma
Uitgever:Anthos te Amsterdam
Jaar van uitgave:2009
Aantal bladzijden: 240
MottoverklaringDe motto van dit verhaal staat in het begin van het boek en luidt:
Nice Guy Eddie: C’mon, throw in a buckMr. Pink: Uh-huh. I don’t tipNice Gay Eddie: waddaya mean, you don’t tip?Mr. Pink: I don’t believe in itReservoir dogs, Quentin Tarantino
De film gaat over een diamantroof die misgaat; zes mannen die elkaar alleen kennen bij codenaam nemen de klus aan, maar een van de zes is een agent en verraadt de anderen. In de eerste scene van de film zitten de zes mannen in een café samen met de man die de klus heeft bedacht en zijn zoon. De mannen praten over koetjes en kalfjes, zoals madonna’s muziek, terwijl ze een bloederige overval in hun kop hebben. dit geeft een gelijkenis met het diner, omdat in het boek de ouders van Michel en Rick ook ergere dingen aan hun hoofd hebben dan waar het gesprek eerst over gaat.De quote zelf vind tijdens de eerste scene plaats. In Amerika is het een ongeschreven regel om een fooi te geven, maar een van de overvallers wil niet, omdat hij er niet in gelooft. Later in de film word de sfeer meer gespannen, omdat twee van de zes al dood zijn en eentje met een kogel in zijn maag zit. Een van hen heeft alles verraden, en de klopjacht naar diegene vind plaats. In het diner gaat het ook over verklikkers: worden Michel en Rick aangegeven? En zo ja, door wie. De thema’s van zowel reservoir dogs als het diner zijn: verraad en schuld. Zowel de film als het boek bevatten zo nu en dan actie, dan flashbacks, gespannen of onzinnige dialogen en een keiharde onverwachtse afrekening.
Gang
hoofdstuk
inhoud
Aperitief
1 - 8
Twee echtparen gaan uit eten in een duur restaurant. De achtergronden van de personages worden kort belicht: Paul en Claire hebben een zoon Michel; Serge en Babette hebben drie kinderen, zoon Rick en dochter Valerie, én Beau een aangenomen zoon uit Burkina Faso. Serge en Paul zijn broers, Serge is een zeer bekende Nederlandse politicus en beoogd premier.
Voorgerecht
8 - 16
Paul ergert zich aan het gemaakte wijnkenner gedrag van zijn broer. Ze praten wat over films. Dan wordt wat info gegeven over de adoptie van Beau en over het vakantiehuis van Serge en Babette in de Dordogne. Paul gaat naar de wc en als hij terugkomt, gaat Babette huilend weg en wil Serge over hun kinderen praten.
Hoofdgerecht
16 - 36
Serge doet alsof hij het heel leuk vind om met een meisje op de foto te gaan, terwijl dat eigenlijk totaal niet zo is. Paul belt met Michel, Michel gaat op weg naar het restaurant. Claire en Babette komen terug en Paul geeft Michel z’n telefoon terug (die had hij per ongeluk meegenomen). De misdaad van de zoons wordt besproken. Het wordt duidelijk dat Paul een vrij agressieve aard heeft. Paul praat een hele tijd met zijn zoon in de tuin van het restaurant. Dan kom je erachter hoe Paul op non-actief is gezet op z’n werk en naar de schoolpsycholoog moest. En er wordt verteld dat Claire ziek werd en dat Paul niet goed voor Michel kon zorgen door zijn persoonlijke omstandigheden.
Nagerecht
36 - 40
Babette komt in opstand. Serge begint over de kinderen, hij heeft een beslissing genomen waar Babette het niet mee eens. Claire en Paul vinden het egoïstisch en zijn het er dus ook niet mee eens.
Digestief
40 - 45
Flashback die vooral handelt over het werkstuk van Michel over de doodstraf. Paul tuigt rector af. Serge en Babette gaan alvast naar het café om persconferentie door te spreken. Claire leg Paul uit hoe de vork in de steel zit met Beau, de chantage en de geplande actie van deze avond. Claire wil dat Paul Serge weerhoudt van terugtreden. Hij weigert. Claire gaat weg. Paul heeft gesprek met gerant over de gelijkenis met zijn zoon. Tumult bij het café aan de overkant. Serge wordt zwaargewond afgevoerd, Claire gearresteerd.
Opbouw:
Het bestaat uit vijf verschillende delen, waarvan vier gangen van het diner (zie bovenstaand schema)
Het laatste stuk, fooi, valt buiten het schema, omdat het niet meer over het diner gaat, maar het meeste thuis. Ook is er een tijdje voorbij, omdat er wordt verteld dat Serge de verkiezingen niet heeft gewonnen. Het verhaal eindigt met iets wat in het middenstuk
ook wordt verteld. Ook worden alle onbeantwoorde vragen in dit stuk beantwoord.
Een klassieke tragedie bestaat uit 5 delen: De expositie, intrige, climax, catastrofe, peripetie. Alle handelingen vinden plaats op één locatiePerspectiefHet verhaal heeft een ik-perspectief en de vertellende ik is Paul Lohman. Het perspectief ligt gedurende het hele verhaal bij hem.
Een opvallend trekje in de roman is de neiging van de hoofdpersoon om de lezer min of meer aan te spreken. Sterker zelfs, het boek begint met een stukje waarin hij het bijna tegen het publiek heeft: “We gingen eten in het restaurant. Ik ga niet zeggen welk restaurant, want dan zit het er de volgende keer waarschijnlijk vol met mensen die komen kijken of wij er ook weer zitten.” (blz. 9) Ook beschrijft hij alle personen die hij al kent, zodat de lezer in het verhaal wordt gesleurd, een goed voorbeeld hiervan staat op bladzijde 31, waar Paul het uiterlijk van zijn schoonzus Babette beschrijft als een lichaam waarvan de verhoudingen onderling kloppen, maar alles gewoon te groot en te breed is. Door dit perspectief en Pauls manier van beschrijven lijkt het net of je de mensen echt kent en kan je je beter inleven.
Het boekverslag gaat verder na deze boodschap.
Verder lezen
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden