Hij betrapt hem vrijend op de keuken tafel en verlaat boos het huisje om in het dorp ergens wat te gaan eten. De volgende dag brengt hij hen naar het vliegveld en zwaait ze uit.  Na een paar weken wordt Hofmeester ongerust omdat ze niks van hun hebben laten horen dus beluit hij hen op te zoeken in Afrika. Als hij in Namibië aankomt boek hij een luxe hotelkamer. Daar ontmoet hij een jong meisje genaamd Kaisa. Zij blijft bij hem gedurende de hele reis en hij verteld haar het werkelijke verhaal. Na hij zijn jongste dochter en Choukri vrijend op de keukentafel aantrof, heeft hij Tirza doodgeslagen met een pook en Choukri verscheurt met (vermoedelijk) een kettingzaag, en daarna heeft hij ze begraven. Ondanks ze hem niet kan verstaan keert hij na het verhaal verteld te hebben terug naar Amsterdam.

    Inmiddels in Amsterdam aan gekomen zijn de lijken van de twee gevonden.

Op dit moment van het boek merk je pas echt dat Hofmeester helemaal de      weg kwijt is geraakt en psychisch niet in orde is.

Het sujet van het verhaal is grotendeels gelijk, alleen vanaf het moment dat ze in hun vakantie huisje aankomen veranderd de tijdsvolgorde.

Eenmaal in het huisje aangekomen betrapt Jörgen Tirza en Choukri vrijend op de keuken tafel, overgoten door woede vermoordt hij de twee. Vervolgens begraaft hij ze en hij boekt ook een vlucht naar Afrika omdat hij het gek vindt dat ze niks van hun hebben laten horen dus hij beluit hen te volgen. Daar aangekomen ontmoet hij een meisje Kaisa, wie hem volgt gedurende de hele reis die hij maakt. Na het verhaal aan Kaisa verteld te hebben vertrekt Jörgen weer terug naar Amsterdam waar hij hoort dat de lijken gevonden zijn. Het boek eindigt met de voicemail van Tirza;

“Hoi, dit is Tirza. Ik ben er even niet. Maar laat maar een leuk berichtje achter.”

8. Vertel tijd & vertelde tijd

Ik heb dit boek in ongeveer 2 à 3 weken gelezen, dus iedere avond 1 uurtje.

De tijd die in het boek verstreken gaat is ongeveer 2 maanden.

De eerste 2 delen (I De huur, II Het Offer) spelen zich in vier dagen af; de dag voor het feest van Tirza, de dag van het feest zelf en de dag erna in de Betuwe. De volgende dag vertrekt Hofmeester naar het vliegveld. In het derde deel wacht hij eerst twee weken voordat hij zelf ook naar Afrika vertrekt. Eenmaal in Afrika wordt er niet duidelijk beschreven hoeveel tijd er voorbij gegaan is, het enige wat er wordt genoemd is dat het augustus is dus dat betekend dat er 2 maanden verstreken zijn.

9. Historische tijd

Het was moeilijk voor mij om precies aan te geven wanneer het verhaal zich precies afspeelde maar ik heb wat gepuzzeld en uiteindelijk denk ik dat ik eruit ben;

Hofmeester belegd in Hedge Fund en de aanslagen waren op 11 september 2001. Een half jaar hierna verliest hij zijn belegde geld (lente 2001) En 3 jaar later is het examenfeest van Tirza, dus het verhaal speelt zich af in 2005.

10. Flashbacks/ flashforwards

 Flashbacks komen erg veel voor in het boek, ze zijn soms lang en soms kort. De meeste hoofdstukken beginnen in het heden en daarna blikt Hofmeester terug naar het verleden, die stukken zijn meestal van belang om te weten waarom Hofmeester bepaalde gevoelens en emoties heeft op dat moment. De flashbacks zijn af en toe extern, bijvoorbeeld als het over de “geschiedenis” van zijn gezin gaat.  Flashforwards zijn niet heel duidelijk aanwezig, wat we een belangrijke flashforward is, is dat Jörgen en de echtgenote niets van Tirza horen als ze in Afrika zou moeten zitten, als lezer weet je nog niet dat ze al vermoord zijn maar ik had wel al een soort vermoede.

11. Continu/ discontinu

Het verhaal is best discontinu, er zijn heel vaak bepaalde dingen met vertragingen, zeer gedetailleerd en uitgebreid zoals hoe Hofmeester(op blz. 87) in detail verteld over de huurders van zijn pand.

12. Perspectief

Het is in de personale vorm verteld; het perspectief van het verhaal ligt bij Jörgen Hofmeester. Je leest vanuit de gedachtes en gevoelens van Hofmeester. Alleen hierdoor leer je als lezer hem zelf kennen. De andere personages leer je kennen door hoe ze zich gedragen in het verhaal. De personale vertelsituatie in dit verhaal is onbetrouwbaar. Vanuit Hofmeester krijg je namelijk eerst het verhaal mee dat; Tirza en Choukri op een vliegtuig zijn gestapt naar Zuid-Afrika. Later verteld Hofmeester pas echt wat er met zijn dochter en haar vriend gebeurd is.

Ook verteld hij dat hij werkelijkheid en gedachten niet meer goed kan onderscheiden, via andere gebeurtenissen in het boek krijg je het idee dat Hofmeester ‘ze niet allemaal meer op een rijtje heeft’. Dit maakt deze vertel situatie nóg onbetrouwbaarder.


13. Ruimte

Het verhaal speelt zich eerst in het huis van Hofmeester af, waar het exameneest van Tirza wordt voorbereid en gehouden. Dit huis is in Amsterdam. Na het feest gaan Hofmeester Tirza en Choukri naar Jörgens ouders huisje in de Betuwe.

Hierna gaat Hofmeester naar Schiphol om vervolgens een vlucht naar Namibië te nemen. In Namibië krijg je over het algemeen niet veel informatie in welke steden Hofmeester zich precies bevindt. Na zijn poging tot “verdwijnen in de woestijn”  keert Hofmeester terug naar zijn huis in de Van Eaghenstraat in Amsterdam.

14. Chronologie

Het verhaal is in drie delen verdeelt:

I De huur, II Het offer, III De woestijn.

Gedurende deze drie delen is het verhaal over het algemeen chronologisch vertelt, totdat je op het punt komt waar Hofmeester zogenaamd naar Afrika vertrekt om Tirza en Choukri op te zoeken. Dus eigenlijk is het verhaal in de volgorde ACB verteld.

15. Beginsituatie

Tirza begint ab ovo, dus gewoon aan het begin. Het verhaal begint bij Hofmeester die zich aan het voorbereiden is op het examenfeest van Tirza die de volgende dag zal plaats vinden.

16. Thema/ idee

De frustratie, de woede, het beest wat er in niet alleen Jörgen maar ook in elke normale burger verscholen zit, en wat als het vrijkomt erg gevaarlijk kan zijn.

Ik denk wat Grunberg met dit boek bedoelt heeft, is dat onze innerlijke woede die we door kleine alledaagse (negatieve) gebeurtenissen opbouwen, hoe je ook bent, wat je ook doet, iedereen heeft het in zich, het is niet dood.

17. Resenties

• In Nederland heeft Arnon Grunberg geen concurrenten. Niemand anders weet de visie dat het laagje beschaving maar heel dun is, zo pakkend te verwoorden […] Zoals wel vaker bij Grunberg het geval is, ontstijgt naar het einde toe de geschiedenis haar realistische gronden, en krijgt ze droomachtige, hallucinante trekjes. (bron: Trouw, publicatiedatum: 23-09-2006, recensent: Rob Schouten, recensie titel: Zonder geld beteken ik niks)
• Mocht mijn ongenuanceerde enthousiasme u op de zenuwen werken, spijt mij dat. Tirzais een roman die elke schrijver had willen schrijven, al zullen velen beweren dat ik enkel voor mezelf mag spreken. Dat wil ik dan graag nog twee zinnen lang doen. Mocht ik ooit toch een kind het leven in persen, zal ik het dit boek voorlezen. Ik zal mij daarbij doof wanen voor luidkeels protest. (bron: NRC Handelsblad, publicatiedatum: 10-11-2006, recensent: Annelies Verbeke, recensie titel: Dit is de roman die elke schrijver had willen schrijven)
• Rollenspel is de grote fascinatie van Arnon Grunberg, die in zijn boeken en in zijn optredens daarbuiten met verbazend gemak van identiteit leek te kunnen wisselen. Behalve vermaak bieden die rollen, elk op een andere manier, zicht op wat hem vanaf zijn debuut Blauwe maandagen (1994) drijft: voordat het leven jou in de tang neemt en in een rol dwingt, moet het doenlijk zijn je leven dusdanig in scène te zetten dat je ongrijpbaar blijft, en ontkomt aan de doem dat er geen ontkomen aan is […] Hoe Grunberg dat klaarspeelt, vertrekkend vanuit (en terugkerend in) de zo deugdelijke Van Eeghenstraat, is een schouwspel waar je de mond van openvalt.  (bron: De Volkskrant, publicatie datum: 22-09-2006, recensent: Arjan Peters, recensie titel: Eclips van een overtollig mens : Eigentijds verhaal van Arnon Grunberg mondt uit in verwoestend melodrama)

18. 3 Vragen over de inhoud van het boek

Waarom is Tirza uiteindelijk zo onzeker en perfectionistisch geworden, ondanks ze zo populair is?

Door de opvoeding en de tijd die ze als kind had met haar ouders. Ze hebben haar (onwetend) zo opgevoed dat ze zelf is gaan geloven in het feit dat ze perfect moet zijn, dat ze goed moet presteren op school, dat kom natuurlijk ook door het feit dat haar moeder af en toe plotseling voor een onbepaalde tijd zomaar het gezin verliet.

Waarom is Jörgen zo geobsedeerd door zijn jongste dochter Tirza?

Jörgen heeft in feite niets meer, geen baan, geen vrouw, geen geld, Tirza is de enige persoon die hij nog heeft. Ze was van jongs af aan al zijn oogappeltje, ze is bloedmooi ze is slim, ze is populair.

De obsessie voor zijn dochter gaat echter wel heel ver, te ver dat blijkt ook uit het volgende citaat:

“Hij drukt haar tegen zich aan en hij begrijpt, niet eerder heeft hij zo duidelijk begrepen, zo overweldigend, zo compromisloos, dat hij geen reden wil hebben zonder Tirza te leven. Zonder haar is leven niet meer denkbaar, en wat niet denkbaar is, is ongewenst. Zij is zijn bestaansrecht.”

Waarom is de echtgenote na 3 jaar teruggekomen naar Hofmeester en hun jongste dochter?

De echtgenote is terug gekomen simpelweg omdat nergens anders heen kon, vanaf het moment dat ze ‘thuis’ kwam deed ze alsof ze nooit weg was geweest (wat Hofmeester overigens zeer irriteerde) alsof ze alleen eventjes boodschapjes ging doen. Ze kwam ook meteen met koffer en al naar binnen ‘stormen’. Tirza was al helemaal niet blij met haar komst, maar dat is natuurlijk best begrijpelijk. Eerst verlaat ze het gezin, laat ze alles over aan de inmiddels werkeloze 54-jarige man en dan verwacht ze uiteindelijk toch openlijk verwelkomt te worden.

19. Eigen mening

Ik vind het een zeer intrigerend boek, aan het begin had ik moeite met door de lange vertragingen maar daarna heb ik aan één stuk door gelezen. Het verhaal grijpt je vanaf het moment dat Grunberg de romanpersonages begint te omschrijven, van de verstrooide werkeloze Jörgen Hofmeester tot Hofmeesters oogappeltje Tirza, heel slim geschreven. Ik heb vaak met een open mond aan een stuk door gelezen. Het feit dat een vader geobsedeerd is van zijn eigen dochter is, is al zeer aangrijpend, ik kan het mijzelf niet voorstellen, daarom is het juist zo een speciaal verhaal. Als je leest dat hij Tirza achterna reist naar Afrika heb je er nog geen idee van dat het allemaal 1 grote illusie is.

Na het boek gelezen te hebben had ik wel een soort raar en onprettig gevoel. De gebeurtenissen die (vooral aan het einde) voorkomen zijn er heftig en intens, en ze komen ook zeer onverwacht. Ik vond dat er best wel een flink aantal moeilijke woorden inzaten maar die heb ik tijdens het lezen opgezocht waardoor een paar situaties wel zeker verduidelijkte.

Al met al een prachtig boek, het is een echte aanrader, het leest weg als sneeuw voor de zon.

20. Samenvatting

Deel I: De Huur


Tirza is geslaagd voor het gymnasium, en haar vader, Jörgen Hofmeester, is bezig met het maken van hapjes voor het feest dat Tirza zal geven. Tirza zal niet lang na haar eindexamenfeestje met haar nieuwe vriendje Choukri vertrekken op wereldreis naar Afrika, dit vind haar vader absoluut niet leuk. Hofmeester heeft er veel moeite mee dat zijn rol als vader er bijna op zit. 
Terwijl hij met de voorbereidingen voor het feest bezig is denkt hij aan zijn vrouw, ze had hem verlaten maar stond zes dagen geleden opeens weer voor de deur. Hofmeester en Tirza beschouwen ‘de echtgenote’ als een indringster, ze hoort niet meer bij het gezin en verstoort nu de band tussen Jörgen en Tirza. De echtgenote maakt Jörgen Hofmeester gek, ze maakt de twijfels die hij over zichzelf heeft alleen nog maar erger door hem af te kraken. 
Het grootste gedeelte van dit deel van het boek bestaat uit terugblikken naar het verleden, je krijgt een beeld van Hofmeester, zijn echtgenote, en van Ibi (de oudste dochter) en Tirza (de jongste, en voor Hofmeester ook de speciaalste). Een belangrijke terugblik (verklaart ook de titel van deel 1) is wanneer Hofmeester terugdenkt aan de koop van dit huis in de van Eeghenstraat, om het te kunnen financieren moest hij de bovenste verdieping verhuren. Hij zag er zelf steeds meer tegenop om de huur te innen, dus stuurde hij Ibi naar boven en betaalde haar vijf gulden zakgeld. Dat ging jaren door, Ibi groeide en werd mooi. Op haar vijftiende blijft ze een keer erg lang weg, Hofmeester gaat dan naar boven en vindt daar zijn dochter die ‘geneukt wordt als een beest’ (blz. 97) door de huurder. Hofmeester wordt dan ontzettend boos op deze huurder, maar hij verklaart tot zijn afschuw dat dit echt niet Ibi haar eerste keer was en dat hij haar niets meer hoefde te leren. Ook vertelt hij dat hij Ibi helpt met het sparen voor een borstvergroting, dit wil Hofmeester natuurlijk al helemaal niet horen.


Deel II: Het Offer


Nog steeds is het de dag van het feest, Hofmeester wil wat drinken met Tirza maar zij is niet thuis. Ze is haar vriend gaan ophalen voor het feest. De echtgenote is zich boven aan het verkleden en opmaken, ze vraagt Hofmeester of hij met haar vrijen wil. Ze heeft zich ordinair aangekleed om hem te verleiden, hij gaf laatst namelijk toe dat hij ordinaire vrouwen sexy vindt. De echtgenote begint weer over het feit dat ze alleen elkaar nog hebben, en dat niemand anders hen nog wil. Dus kunnen ze net zo goed met elkaar ‘neuken’, dat overtuigt Hofmeester grotendeels maar de vrijpartij wordt niet afgemaakt omdat de eerste gast voor de deur staat. Het is een lerares van Tirza, hiermee is het feest officieel begonnen. De gasten druppelen binnen en het feest begint op gang te komen, Tirza is er echter nog steeds niet.
Hofmeester schaamt zich voor de echtgenote die zich sletterig gedraagt, hij praat met Tirza’s economieleraar over ‘Hedge Funds’. Hij heeft daar ooit voor Tirza in geïnvesteerd en is zijn geld kwijtgeraakt toen de economie in elkaar zakte na de aanslagen op het WTC in 2001. Het bedrag was bijna één miljoen gulden.
Tirza is inmiddels thuisgekomen met Choukri, wanneer Hofmeester in Choukri een kloon van de terrorist Mohammed Atta ziet schrikt hij zich lam, en is de haat meteen gewekt.
Later praat Hofmeester weer met Ester, een klasgenote van Tirza. Hij stond eerder die avond al met haar te praten, ze is nu in de schuur in de tuin. Ze wil alleen zijn, maar Hofmeester zal haar tomatensap brengen. Ze praten eerst onschuldig, maar onder andere door de drank raakt hij in een roes en begint hij met Ester te vrijen. Totdat Tirza de tuin in komt en hem betrapt.
Hier is het perfecte wereldje waarin Hofmeester zich waande uiteen gevallen, het vriendje van zijn dochter is een terrorist, zijn echtgenote gedraagt zich als een slet, en hijzelf vrijt met een minderjarige klasgenote van zijn dochter.
Het feest gaat echter gewoon door, na afloop probeert Tirza met Hofmeester over de gênante gebeurtenis te praten. Hij wordt echter sentimenteel en vraagt of ze voor hem op de cello wil spelen. Hij betaalt haar ervoor, ze wil het geld niet aannemen maar hij staat erop. Tirza gaat dan naar boven, en Hofmeester valt op de vloer in slaap. Later wordt hij omhoog geholpen door Tirza, hij noemt haar dan weer ‘zonnekoningin’, zo noemde hij haar altijd. Hier is duidelijk te zien dat hij Tirza niet los kan laten.


Deel III: De Woestijn


Hofmeester blijft aan Ester denken, maar hij verwacht meer van haar dan zij van hem. Hij heeft nog een ontmoeting met haar, het excuus hiervoor is dat hij het geld voor de taxi van haar terug wil hebben. In werkelijkheid wil hij haar gewoon nog een keer zien.
De reis van Tirza naar Afrika komt steeds dichterbij, Hofmeester realiseert zich dat hij ‘aan de epiloog van zijn leven zal beginnen’, dit zegt hij ook enkele malen in het boek. 
Hij zal Tirza en Choukri, of Mohammed Atta zoals Choukri constant genoemd wordt, naar Frankfurt brengen, maar voordat ze daadwerkelijk weggaan zullen ze het weekend op de Betuwe doorbrengen in het huis van de ouders van Hofmeester. Het contact tussen de drie verloopt een beetje stroef, Hofmeester is overdag vooral in de tuin bezig en de avonden kookt hij voor zijn dochter en Atta en daarna spelen ze monopoly. Atta vertelt Hofmeester over de Koran, Hofmeester is stiekem wel nieuwsgierig naar dit boek.
Als Hofmeester op een bepaald moment het huis binnenloopt ziet hij hoe Tirza door Mohammed Atta ´geneukt´ wordt op de keukentafel, hij is daarna uit zijn humeur en gaat naar het dorp om een rijsttafel voor drie personen te bestellen. Hij eet vervolgens alles alleen op omdat zijn dochter en haar vriend slapen. De volgende dag rijden ze naar Frankfurt, en Hofmeester zwaait Tirza en Atta uit. 
Eenmaal thuis vertelt Hofmeester details van zijn seksuele relatie met de werkster uit Ghana aan zijn echtgenote, zo komen ze terug op hun vroegere seksuele spelletjes. Ook hebben ze het over Tirza, ze laat niets van zich horen. De ouders zijn ongerust, daarom besluit Hormeester op een gegeven moment dat hij naar Namibië gaat. Daar begint zijn zoektocht naar Tirza in Zuid-Afrika, hij laat iedereen haar foto zien maar niemand heeft haar gezien.
Hij heeft zijn aktetas meegenomen, daarin zit ook Tirza’s iPod en haar notitieboekje met smsjes die ze ontvangen heeft. Hij leest er regelmatig in.
Later ontmoet hij de negenjarige Kaisa, ze vraagt maar één ding aan Hofmeester: ‘Do you want company sir?’ Hij neemt haar overal mee naartoe omdat zij geen afscheid van hem wil nemen, ze worden natuurlijk vreemd aangekeken dus noemt hij Kaisa zijn nichtje.
Hij behandelt haar alsof ze zijn eigen Tirza is, hij geeft haar Tirza haar jurk en ze slaapt naast hem in bed. Hij praat tegen haar over van alles, over zijn werk, zijn wereldbeeld, zijn familie, en over Tirza. Het is niet duidelijk of hij Kaisa gebruikt voor seks.
Als Hofmeester het wachtwoord van Tirza haar email-box ontdekt stuurt hij een mailtje namens haar naar zichzelf. Vervolgens belt hij de echtgenote om het ‘goede nieuws’ te vertellen.
Hofmeester wil naar de woestijn om daar te ‘verdwijnen’ (sterven), het lijkt er steeds meer op dat hij de realiteit kwijt is. In één van de vakantiehuisjes in de woestijn vertelt hij Kaisa wat er werkelijk met Tirza en Choukri gebeurt is: nadat hij de vrijpartij gezien had was hij zo razend geworden dat hij Tirza met de pook van de open haard op haar hoofd slaat en Choukri met de kettingzaag ‘snoeit’. De beide lijken heeft hij dezelfde nacht in de tuin begraven
Hij vertelt Kaisa dat hij Tirza zoekt terwijl hij weet dat ze hier niet zal zijn, maar hij twijfelt ook of het allemaal wel waar is. De volgende dag gaat hij met de jeep de woestijn in, hij neemt zich voor om te ‘verdwijnen’ in het zand maar Kaisa wil hem niet loslaten. Ze trekt hem weer mee terug naar het hotel, daar aangekomen krijgt Hofmeester een bericht van zijn vrouw. Ze zegt dat hij zo snel mogelijk thuis moet komen omdat Tirza gevonden is.
Hij gaat drie dagen later inderdaad terug naar Amsterdam, als hij in de straat aankomt ziet hij de echtgenote op hem af komen en hij ziet de pers voor zijn huis. Hij belt Tirza haar mobiel om te zeggen dat ze gevonden is, maar hij krijgt haar voicemail (gebeurde vaker gedurende het verhaal): ‘Hoi, dit is Tirza. Ik ben er even niet. Maar laat maar een leuk berichtje achter.’ (blz. 430, de laatste zin van het verhaal) à bron samenvatting: scholieren.com door Tessa uit 6 VWO


Hofmeester blijft aan Ester denken, maar hij verwacht meer van haar dan zij van hem. Hij heeft nog een ontmoeting met haar, het excuus hiervoor is dat hij het geld voor de taxi van haar terug wil hebben. In werkelijkheid wil hij haar gewoon nog een keer zien.
De reis van Tirza naar Afrika komt steeds dichterbij, Hofmeester realiseert zich dat hij ‘aan de epiloog van zijn leven zal beginnen’, dit zegt hij ook enkele malen in het boek. 
Hij zal Tirza en Choukri, of Mohammed Atta zoals Choukri constant genoemd wordt, naar Frankfurt brengen, maar voordat ze daadwerkelijk weggaan zullen ze het weekend op de Betuwe doorbrengen in het huis van de ouders van Hofmeester. Het contact tussen de drie verloopt een beetje stroef, Hofmeester is overdag vooral in de tuin bezig en de avonden kookt hij voor zijn dochter en Atta en daarna spelen ze monopoly. Atta vertelt Hofmeester over de Koran, Hofmeester is stiekem wel nieuwsgierig naar dit boek.
Als Hofmeester op een bepaald moment het huis binnenloopt ziet hij hoe Tirza door Mohammed Atta ´geneukt´ wordt op de keukentafel, hij is daarna uit zijn humeur en gaat naar het dorp om een rijsttafel voor drie personen te bestellen. Hij eet vervolgens alles alleen op omdat zijn dochter en haar vriend slapen. De volgende dag rijden ze naar Frankfurt, en Hofmeester zwaait Tirza en Atta uit. 
Eenmaal thuis vertelt Hofmeester details van zijn seksuele relatie met de werkster uit Ghana aan zijn echtgenote, zo komen ze terug op hun vroegere seksuele spelletjes. Ook hebben ze het over Tirza, ze laat niets van zich horen. De ouders zijn ongerust, daarom besluit Hormeester op een gegeven moment dat hij naar Namibië gaat. Daar begint zijn zoektocht naar Tirza in Zuid-Afrika, hij laat iedereen haar foto zien maar niemand heeft haar gezien.
Hij heeft zijn aktetas meegenomen, daarin zit ook Tirza’s iPod en haar notitieboekje met smsjes die ze ontvangen heeft. Hij leest er regelmatig in.
Later ontmoet hij de negenjarige Kaisa, ze vraagt maar één ding aan Hofmeester: ‘Do you want company sir?’ Hij neemt haar overal mee naartoe omdat zij geen afscheid van hem wil nemen, ze worden natuurlijk vreemd aangekeken dus noemt hij Kaisa zijn nichtje.
Hij behandelt haar alsof ze zijn eigen Tirza is, hij geeft haar Tirza haar jurk en ze slaapt naast hem in bed. Hij praat tegen haar over van alles, over zijn werk, zijn wereldbeeld, zijn familie, en over Tirza. Het is niet duidelijk of hij Kaisa gebruikt voor seks.
Als Hofmeester het wachtwoord van Tirza haar email-box ontdekt stuurt hij een mailtje namens haar naar zichzelf. Vervolgens belt hij de echtgenote om het ‘goede nieuws’ te vertellen.
Hofmeester wil naar de woestijn om daar te ‘verdwijnen’ (sterven), het lijkt er steeds meer op dat hij de realiteit kwijt is. In één van de vakantiehuisjes in de woestijn vertelt hij Kaisa wat er werkelijk met Tirza en Choukri gebeurt is: nadat hij de vrijpartij gezien had was hij zo razend geworden dat hij Tirza met de pook van de open haard op haar hoofd slaat en Choukri met de kettingzaag ‘snoeit’. De beide lijken heeft hij dezelfde nacht in de tuin begraven
Hij vertelt Kaisa dat hij Tirza zoekt terwijl hij weet dat ze hier niet zal zijn, maar hij twijfelt ook of het allemaal wel waar is. De volgende dag gaat hij met de jeep de woestijn in, hij neemt zich voor om te ‘verdwijnen’ in het zand maar Kaisa wil hem niet loslaten. Ze trekt hem weer mee terug naar het hotel, daar aangekomen krijgt Hofmeester een bericht van zijn vrouw. Ze zegt dat hij zo snel mogelijk thuis moet komen omdat Tirza gevonden is.
Hij gaat drie dagen later inderdaad terug naar Amsterdam, als hij in de straat aankomt ziet hij de echtgenote op hem af komen en hij ziet de pers voor zijn huis. Hij belt Tirza haar mobiel om te zeggen dat ze gevonden is, maar hij krijgt haar voicemail (gebeurde vaker gedurende het verhaal): ‘Hoi, dit is Tirza. Ik ben er even niet. Maar laat maar een leuk berichtje achter.’ (blz. 430, de laatste zin van het verhaal) à bron samenvatting: scholieren.com door Tessa uit 6 VWO