Feitelijke gegevens
Titel: Prinses Lolly
Oorspronkelijke titel: idem
Auteur : Bastiaan de Wit
Verschijningsdatum 1e druk: 25 oktober 2012
Gebruikte druk:1e
Aantal bladzijden: 111
Uitgeverij: Lebowski Uitgevers
Verfilmd als: n.v.t
Verslag geschreven door: Kees van der Pol

Biografie auteur
Bastiaan de Wit is pseudoniem van een schrijver die omdat hij leraar zou zijn aan een scholengemeenschap in het westen van het land zijn echte naam niet bekend wil maken, gezien de inhoud en de stijl van zijn debuutroman. Er wordt door de uitgeverij ook geen verdere informatie meer over de schrijver verstrekt.

Flaptekst
Controversiële roman over de fatale vriendschap tussen twee vriendinnen en een jongen. Bastiaan de Wit is leraar aan een grote scholengemeenschap in het westen des lands. Prinses Lolly, zijn debuut, vertelt het op ware feiten gebaseerde verhaal van een sterfgeval dat zich voordeed op de eerste school waar hij ooit werkzaam was, dat hem zijn baan heeft gekost en hem tot op de dag van vandaag is blijven achtervolgen. Zijn boek is een (gefictionaliseerde) reconstructie van wat er toen is voorgevallen: een verhaal over onversneden seksualiteit, vriendschap en relaties – tot de dood erop volgt…
Motto
Er is geen motto

Opdracht
Er is geen opdracht

Eerste zin van het boek
Ze had het zich anders voorgesteld. Meer als een kaars. Of als een HEMA-worst, maar dan recht. Of anders als een warme banaan. Maar dan hard. Maar ze wilde niet laten merken dat ze verbaasd was. Ze moest net doen alsof ze dit al tientallen keren eerder had gedaan. Hij mocht niet weten dat hij de eerste was.(BLZ. 9)

Quotes
Sorry, lezers van deze samenvatting. De citaten zijn nogal expliciet, maar ze geven wel aan hoe de inhoud/stijl van deze debuutroman is.
-          En hij kwam klaar in haar boterhamzakje met frambozenjam. Ze schrok er bijna van. Niet echt natuurlijk. Ze wist van die filmpjes van YouPorn, Redtube en PornHub heus wel hoe een cumshot eruitzag. Met van die dikke witte klodders over je tieten of over je gezicht. Het scheen iets lekkers te zijn, want die vrouwen kreunden er altijd heel hard bij. Dus zij deed ook even een kreuntje, omdat dat erbij hoorde. En ze was ook echt trots op zichzelf. Ze had een man laten klaarkomen. Haar eerste man. Nou ja, man. Het was Edwin maar. En het was minder dan ze had gehoopt. Een kloddertje. Als het frambozenjam was geweest, was het niet eens genoeg geweest voor een halve boterham. Maar ja, daar kon ze niet echt over klagen. Ze had het kunnen weten. Het was Edwin maar. Hij stamelde iets wat op sorry leek, ritste zijn stomme HEMA-spijkerbroek dicht en ging ervandoor op zijn fiets, met zijn schooltas onder zijn snelbinders. (BLZ. 11)

-          Haar naam was Janneke. Maar op internet heette ze Prinses Lolly. Ze had meer dan tweeduizend vrienden op Facebook. En op Hyves ook zoiets. Maar dat waren natuurlijk grotendeels dezelfden. Op Twitter had ze nog veel meer volgers, hoewel ze eigenlijk al een tijdje niet meer zoveel had getwitterd. Af en toe vanaf haar iPhone in de klas, wanneer ze zich verveelde tijdens de les. Maar alleen maar stomme dingen.(blz.12   )

Kon dat kutwijf godverdomme haar bek niet houden? Hij wilde heus niet zo’n jongen worden die zijn ouders haat. Maar soms leken ze er gewoon om te vragen. Hij wilde alleen maar met rust gelaten worden. Ieder zijn ding, weet je wel. Hij had al genoeg aan zijn hoofd. Maar op de een of andere manier meenden ze het recht op te mogen eisen om zich de godganse dag tegen hem aan te bemoeien. Alleen maar omdat ze toevallig zijn ouders waren. Big deal. En als hij dan gewoon de verstandigste probeerde te zijn en wijselijk zijn mond hield, dan was het ook weer niet goed. Dan was hij stil. Fuck that. Wat wilden ze dan? Dat hij met een valse glimlach op zijn smoel aan tafel zou zitten en beleefd zou babbelen over zijn kutschool of hun kutfamilie? Dat hij net zo fake zou worden als zij? Wilden ze dat? Hij gooide zich nog liever van het balkon. Bij wijze van spreken. (blz. 15)

-          Pas toen ze onder haar dekbed lag, werd ze wat rustiger. Ze was net ongesteld geweest. Het kon niet dat ze zwanger was. Ze pakte haar biologieboek erbij om het te controleren. Het klopte. Daar stond het ook. Ze legde het boek weg en stopte haar hoofd onder haar kussen. Hoewel ze niet meer in paniek was, moest ze weer huilen. Het was ook gewoon allemaal zo oneerlijk. Waarom moest haar dat overkomen? Ze was veel te jong om verkracht te zijn. Ze was veel te jong om te dealen met al die gevoelens. Was ze maar jong. Ze wilde zo graag weer jong zijn, zoals vroeger, toen ze met emmertjes en schepjes speelde op het strand, zonder bovenstukje, omdat ze nog niet had bedacht om tietjes te hebben en alle jongetjes gewoon met haar speelden zonder dat het in hen opkwam dat zij misschien geen jongetje was. (blz. 65 )

Trivia
Het verhaal zou volgens de uitgeverij op een waargebeurde gebeurtenis berusten. De taal in dit boek is nogal expliciet op seks gericht, (zie boven en hieronder bij het kopje “stijl”)  waardoor ik me kan voorstellen dat een leraar dit verhaal onder pseudoniem schrijft. Ouders en leerlingen zouden nogal eens met opmerkingen over die inhoud/stijl kunnen  komen. De uitgever noemt het de eerste Nederlandse bangaroman of het Nederlandse hardcore antwoord voor jongeren op de sekstrilogie “50 tinten” etc.)  

Over de schrijver wil de uitgeverij geen informatie verstrekken. Interessant is het artikel daarover op internet.
http://www.roc.nl/default.php?fr=nieuws&nieuwsitem=16159

 Samenvatting
Het middelbare schoolmeisje Janneke heeft een Twitteraccount met de naam Prinses Lolly. Het is haar uitlaatklep voor haar behoefte aan seks. Ze wil het graag een keer echt doen, maar oefent in het eerste hoofdstuk van het eerste deel op manuele seks bij een sulletje uit de klas (Edwin). Ze trekt hem af en het sperma komt in haar boterhammenzakje dat ze mee naar huis neemt. Ook heeft ze seksuele fantasieën waarin ze de hond van haar vriendin betrekt (Je moet er niet aan denken!- samensteller boekverslag)
Edwin gaat naar huis, is geschrokken en stil. Hij zoekt Lolly op in de computer en fantaseert over seks met haar . Zijn ouders  vrezen dat hij homo is en  vragen een tante om dat te testen. Deze tante met de fraaie escortnaam LU laat haar neefje  voor de eerste keer seks hebben. Hij is nu ontmaagd. Op bed schrijft hij daarna een gedicht “Wetende ogen.” (namelijk iemand die seks heeft gehad, kijkt anders uit zijn ogen)Zijn tante geeft zijn ouders 500 euro voor Edwin.
Janneke gaat naar vriendin Céline. Ze praten over seks, de eerste keer en over seks met mannen. Aan het einde van het liedje bedrijven ze seks met elkaar. Als echte “zussen”.
De volgende dag is Janneke nepziek en ze blijft thuis: ze droomt over seks, waarin haar leraar Nederlands De Wit ook een rol speelt. Ze bedrijft in de droom een vorm van seks met hem in de kerk. Die dag denkt ze ook na over haar lesbische seks van de vorige dag met een niet-lesbisch meisje. Dan komt  haar broertje thuis  van school en onder het mom van een kleine jongen is ook een man heeft ze eerst orale seks met hem en daarna “neukt”ze hem. (dit is een wel zeer ongeloofwaardige en m.i. immorele scène)

Op school missen Cécile en Edwin vriendin  Janneke. Edwin krijgt een beurt voor het bord bij de lerares Engels en maakt zich belachelijk met Engelse toespelingen over de borsten van de lerares . Hij gaat daarna het dorp in . (Hij moest hier weg. Hij moest weg uit dit dorp. Hij was het ontgroeid. De wereld klopte aan zijn slapen. Weidse namen als Groningen, Leiden en Delft zongen rond in zijn hoofd. Over Amsterdam durfde hij niet eens te denken. Maar waarom ook niet? Hij moest het er met haar over hebben. Natuurlijk. Hij zou niets besluiten zonder haar. Maar ook Parijs, Londen, Rome of New York behoorden tot de mogelijkheden. Wat Janneke maar zou willen. Als het maar weg was van hier.-blz.57 )
Na afloop van de lessen wacht Cécile op hem die hem vraagt klaar te komen waar ze bij is. Edwin denkt ze seks met hem wil en hij heeft nu ervaring. (sinds de vorige dag)  Hij verkracht haar eigenlijk. Volkomen ontzet rijdt Cécile naar huis: ze voelt zich verkracht en gaat douchen. Voor straf (ze is immers zelf schuldig) snijdt ze zich met een scheermes van haar vader en prikt ze zich met een passer. Edwin heeft het tegenover gestelde gevoel: hij denkt dat hij een heldendaad heeft verricht door Céline een orgasme te bezorgen, gaat naar de zee en ligt te masturberen in de duinen als hij wordt betrapt door een oudere vrouw, die hij ook meteen maar een “beurt geeft.” Hij steelt ook nog een bedrag aan cash geld uit haar tas. Als hij haar slaat met haar hondenriem, denkt hij dat hij haar gedood heeft.  Thuis krijgt hij ook nog eens de 500 euro van Tante Lu waardoor hij een groot bedrag heeft om te vluchten met Janneke. Die ligt te denken aan de ontmaagding door en met haar broertje en Cécile kan niet slapen vanwege de verkrachting en de automutilatie. Edwin  stuurt een mail naar leraar De Wit. Hij vertelt over zijn naderende afscheid. De Wit interpreteert de mail verkeerd.
De volgende dag gaat Janneke naar school: bij een pompstation kleedt ze zich sexy om tot Prinses Lolly. Op school wacht Cécile, die haar vertelt dat ze verkracht is. Lolly heeft er meteen wilde fantasieën bij, maar haar vriendin vindt het minder leuk. Ze zegt dat Edwin haar verkracht heeft. Janneke wil het voor haar uitzoeken. Maar Edwin is door het dolle heen: hij wil met Janneke vluchten: hij heeft iemand vermoord en hij heeft geld.  In de les Nederlands van mijnheer De Wit gaat het weer over het verschil tussen fictie en werkelijkheid en over het begrip interpretatie.  Janneke (als Lolly) wil nog wel even napraten met De Wit. Maar het komt er op neer dat ze haar leraar uitnodigt om met haar te neuken. Hij wijst haar professioneel  af. Als hij weg is, ziet ze op zijn bureau de uitgeprinte mail van Edwin. Het is blijkbaar waar wat Cécile haar heeft verteld. Ze zoekt haar vriendin op en ze gaan naar het huis van Cécile waar ze eerst sherry drinken en Cécile haar wonden laat zien. Janneke wordt boos en zegt dat hem als Prinses Lolly wel wil vermoorden. Cecile geeft haar een pistool  van haar vader. Janneke gaat naar Edwin en omdat hij volhoudt dat hij iemand in de duinen heeft vermoord (de oude vrouw met wie hij seks had) dwingt ze hem die plek te laten zien, maar er is natuurlijk geen lijk. Hij vertelt haar over het gestolen geld en dat hij met haar wil vluchten. Janneke vraagt of hij echt van haar houdt. Hij zal zich dan moeten bewijzen in de dood. Ze laat hem het pistool zien en vraagt of zij zich het eerste mag doodschieten. Nee, zegt Edwin en hij zet de loop in zijn mond, en schiet. Edwin is dood, Janneke pakt het geld en vertrekt. Het lijk werd diezelfde middag nog gevonden. De zelfmoord kwam voor niemand echt onverwacht. Zijn klasgenoten zeiden tegen de lokale journalist, uiteraard met alle respect, dat Edwin altijd eigenlijk al …“ Hoe zouden ze dat netjes uitdrukken? Nou ja, dat je in elke klas populaire jongens had en minder populaire. En dat hij behoorde tot de laatste soort. Zacht uitgedrukt. (blz. 110)
 Mijnheer De Wit heeft wroeging. Hij heeft een mail gehad van Edwin maar er niets mee gedaan. Hij wordt overspannen en ontslagen. Janneke vindt het allemaal prima. Alleen zij weet als Prinses Lolly wat er echt gebeurd is.
Titelverklaring
Prinses Lolly is de Twitternaam van de hoofdfiguur Janneke. Het is ook haar fantasiefiguur als ze aan seks denkt.

Lijst met de drie belangrijkste personages/karakters
Janneke
Edwin
Cecile
Analyse van de drie personages/karakters
Janneke is een pubermeisje dat graag seksuele ervaringen wil opdoen. Ze kiest eerst Edwin (de sukkel van de klas uit) daarna heeft ze lesbische seks met Céline en tenslotte heeft ze seks met haar broertje. Het zijn allemaal vooroefeningen van seks met een man. In haar droom doet ze het met leraar De Wit, maar als ze het hem voorstelt in de Grote pauze wijst hij haar natuurlijk af. Dan richt ze zich op Edwin en ze hoort dat hij Céline heeft verkracht. Dan wil ze wel wraak nemen en doet dat heel geraffineerd.

Edwin  is de sukkel van de klas die de eerste seksuele ervaringen heeft: eerst met Janneke die hem aftrekt, daarna met zijn tante Lu die moet onderzoeken of hij homo is en daardoor verkracht hij eerst Céline en later een oudere vrouw die hij ook berooft. Met het geld wil hij in zijn fantasie met Janneke vluchten.  Hij is het type van het lulletje van de klas dat seks heeft en er zelfvertrouwen door krijgt. De sukkel schiet zichzelf dood.

Cecile is net zo’n meisje als Janneke. Ze droomt ook over seks,  maar de eerste lesbische seks met Janneke bevalt haar beter dan de verkrachting door Edwin. Ze voelt zich schuldig en gaat zich snijden. Wanneer ze dat vertelt aan haar “zus” Janneke,  wil die wel wraak nemen.

Genre
Volgens de uitgever een nieuw genre: de bangaroman
Volgens mij een “Young adult you porn.com-roman”

Uitgewerkte thematiek en motieven
Het is allerminst een diepzinnige roman, maar er wordt in een hoog tempo een aantal motieven die spelen in de  puberteit verteld.
-          Verlangen naar seks
Alle drie de pubers hebben een verlangen grotemensenseks te hebben. Edwin- de sukkel- heeft inderdaad grote mensenseks met zijn tante Lu en met de dame in de duinen. Janneke moet het met haar broertje stellen, want leraar de Wit geeft geen sjoege. Céline wordt verkracht door Edwin. Zij en Janneke hebben wel een vorm van lesbische seks met elkaar.
-        Ontmaagding//inwijdingsritueel
Janneke ontmaagdt haar broertje wanneer  ze zelf ontmaagd wil worden. Edwin wordt ontmaagd door zijn tante Lu en Cécile wordt verkracht door Edwin.
Je spreekt over een inwijdingsritueel, wanneer iemand voor de eerst keer iets meemaakt. Seks is zo’n moment in een tienerleven.
-          Incest
Janneke heeft seks met haar eigen broertje, wat in onze cultuur een ongeoorloofde vorm van seks is.
-          Verkrachting (zie hierboven)
De eerste echte seksuele ervaring van Cécile is de verkrachting door Edwin.
-          Schuldgevoel/ Automutilatie
Cécile voelt zich zelf schuldig aan de verkrachting en ze gaat zich snijden met het scheermes van haar vader.
Leraar Nederlands De Wit voelt zich schuldig, omdat hij niets met de e-mail van Edwin heeft gedaan. Hij heeft de mail verkeerd geïnterpreteerd.
-        Wraak
Wanneer Janneke hoort van de verkrachting wil ze wraak nemen op Edwin. Ze laat hem zichzelf door een babbeltruc doodschieten. De meisjes nemen zo zoete wraak op de sukkel van de klas
-        Zelfmoord
De dood van Edwin is een zelfgekozen dood door de babbeltruc van Janneke (Prinses Lolly)
-        Schoolleven
Het decor is dat van een middelbare school in het westen van Nederland.

Structuur en perspectief
Het boek is verdeeld in vier delen die de namen van de week aangeven: Van Dinsdag tot en met Vrijdag. Die delen zijn weer onderverdeeld in korte hoofdstukken met een titel.(Bijv. hoofdstuk 1 “Frambozenjam” , Ho 16 “Slapeloze nachten “,  Ho 22 :”Bij gebrek aan zakdoekjes.” etc.) In  totaal zijn er 26 hoofdstukken. Het laatste hoofdstuk heet “Paarse jurkjes.” Het verhaal wordt chronologisch verteld.
Het perspectief wisselt tussen de drie personages, Janneke, Edwin en Cécile.  Het zijn allemaal personale vertellers in de o.v.t. In het laatste deel, komt er een verteller bij in één hoofdstuk: nl. Mijnheer De Wit die een mail heeft gekregen van Edwin.
In het allerlaatste hoofdstuk dat de idee draagt van een afrondende epiloog, lijkt er meer een alwetende verteller te zijn.

De tijd en het decor van de handeling
Het is een modern verhaal, maar er wordt in het verhaal niet over data en jaartallen gesproken. Het verhaal speelt zich af in vier dagen. Dat moet zich afspelen in de actualiteit van 2011-2012. Er wordt namelijk gesproken over IPone, Twitter en  Facebook. De vertelde tijd van dit kleine romannetje is vier dagen.

Het decor is dat van een dorp/stadje aan zee. Dus in het westen van het land. Het symbolische decor is dat van een middelbare school. De schrijver zou daar leraar zijn. De leraar Nederlands heet De Wit, net als het pseudoniem van de schrijver.    

De stijl
De stijl van de schrijver is bijzonder expliciet op seks gericht. Het hele verhaal is gelardeerd met seks getinte scènes.  Op de cover staat de waarschuwing: “Parental Advisory Expliciet Content” Oftewel aanwijzing voor ouders: inhoud expliciet
Drie voorbeelden van het grote aantal dat in dit dunne boekje te vinden is:
-          Maar hij was haar niet waardig. Hij was een worm die de euvele moed had opgevat om te dromen over de keizerin van een ander sterrenstelsel met een veruit superieure beschaving. Wat nou hand in hand. Ze had hem bevolen haar anaal te neuken en hij had gefaald. Hij was kansloos klaargekomen in een fucking plastic zakje voordat hij zelfs nog maar de moed had opgevat om haar aan te kijken. Zijn stijve pik had hem verraden. Kutpik. Hij wilde hem het liefst onmiddellijk afsnijden met zijn zakmes, maar dat durfde hij natuurlijk niet. (blz.19)

-          Dat was gemakkelijker bedacht dan gedaan. Ze zou bijvoorbeeld kunnen oefenen op de hond. Maar ze hadden geen hond. Bij Cécile thuis hadden ze wel een hond. En een grote ook. Maar hoe kon ze weten of dat een mannetje was? Daar had ze nooit eerder op gelet. En dan nog. Ook al was het een mannetje. Ze kon toch moeilijk bij Cécile langsgaan om huiswerk te maken en dan langs haar neus weg vragen of ze de hond even mocht neuken? Gewoon om te oefenen? Cécile was een net meisje. Haar vader was advocaat of zoiets. Ze droeg altijd dure kleren, niet die tweedehandsvintagedingen die zij zelf altijd droeg. (blz. 22)

-          Uit alles wat Edwin had geleerd over neuken van de filmpjes van YouPorn, Redtube en PornHub, had hij altijd begrepen dat het een soort biljarten was. Je moest met een stok zo hard mogelijk ergens in stoten en de kunst was om dat goed te doen. En als je het goed deed, ging het meisje kreunen. Maar daar kwam een hoop actie bij kijken. Woeste heupbewegingen. Hoe woester hoe beter, dat had hij wel begrepen. Zo kwamen ze vanzelf tien keer klaar. Bij meisjes was daar niets van te zien, van klaarkomen, behalve als ze squirtten, maar je kon het wel horen. En daarna moest je je pik eruit halen en tegen haar lippen houden. Dat was grotemensenseks. Dat wist hij heus wel. Hij had het uitentreuren bestudeerd.(blz. 33)

Slotzin
En dan was er nog die e-mail die Edwin de laatste nacht van zijn leven had verstuurd aan zijn leraar Nederlands. Waarin hij op een verwarde manier sprak over een reis. Over een afscheid. Die e-mail maakte alles duidelijk, voor zover er nog iets onduidelijk was.
Meneer De Wit vrat zichzelf op van spijt. Omdat hij de juiste intuïtie had gehad en had begrepen dat die mail een alarmbel deed rinkelen, maar dat hij niet had gehandeld. Hij had gefaald. Hij werd overspannen en kort daarna werd hij ontslagen. Prinses Lolly vond dat een geinige bijkomstigheid. Met zijn praatjes over dat je nooit zeker kon weten wat er echt was gebeurd. Hij had geen flauw idee. Niemand wist dat. Alleen zij.(blz. 111)

Beoordeling Scholieren.com
Het boekje wordt met veel bombarie door de uitgeverij  aangekondigd. De personages zitten allen op een middelbare school in het westen van Nederland. De thematiek is niet vreemd voor pubers. Dat lijkt allemaal interessant genoeg om op je lijst te zetten. Maar het is allemaal een beetje te …. En dan met name op het gebied van seks. Achterop de kaft staat dat er nogal expliciete gegevens in het boek staan, maar om in een paar hoofdstukken over puberseks meteen te beginnen over anale seks en squirten, dat gaat mij als leraar Nederlands op een middelbare school in het westen van Nederland toch iets te ver ( om alle misverstanden te voorkomen: Ik heb geen pseudoniem De Wit). Het boekje is voor sommige leerlingen  misschien leuk leesvoer (het is daarnaast zo kort dat je het echt in één uur kan uitlezen),  maar ik zou als leraar grote moeite hebben om over dit boekje expliciete vragen op een mondeling tentamen  te stellen. Je zou door leerlingen toch misschien als “De Grote Viespeuk”kunnen worden gezien als je over de inhoud van dit boekje vraagt. Ik heb dan ook het idee dat niet veel docenten het zullen toestaan dat dit romannetje voor de lijst wordt gelezen. Ik zou het op onze  school met een religieuze grondslag niet in de bibliotheek opnemen. Ik vermoed dat ouders bezwaar zouden maken als ik dat wel deed. 
De literaire waarde is m.i. niet hoog, (1 punt)  de stijl van De Wit expliciet en ruw  maar  niet echt “mooi.” Bovendien zijn de personages niet sympathiek, dat valt af te leiden uit de manier waarop ze over hun ouders en leraren spreken. Ik zou het niet leuk vinden als deze scholieren  bij mij op school zouden zitten, maar blijkbaar is dat toch wel ergens het geval nl. het feit dat deze debuutroman op een waar gebeurd feit  berust.
Ik kan daarom ook niet beoordelen of deze auteur (Bastiaan de Wit) goed schrijven kan. Misschien zullen we nooit te weten komen, want ik heb het vermoeden dat een rijpere auteur zich later toch wel zal schamen over wat hij ooit schreef. Door zijn te heftige stijl gaan zijn personen niet leven, maar worden ze karikaturen. De structuur is niet bijzonder: het is een recht-toe-recht-aan verteld verhaal (met ingrepen in de chronologie zou het veel beter spannender kunnen worden).

Recensies
Ik denk niet dat de landelijke dagbladen  er recensies over zullen schrijven.
Misschien komen er in de komende  weken op internet reacties los.