Isabel komt steeds meer onder druk te staan, want ze weet geen juridische mogelijkheid te verzinnen om Johan Vertonghen vrij te krijgen. Dat leidt ook tot spanningen tussen haar en Koen, die vindt dat ze ten koste van alles haar kind moet redden. Ten einde raad praat ze met een studievriendje die haar de hulp van een oud-politieman aanraadt, maar daar staat wel een aardig prijskaartje tegenover. Deze Oudenaar is een topdetective. Toch neemt Isabel contact met hem op en inderdaad moet ze een flink bedrag betalen, maar snel heeft de man informatie. Hij heeft dat via het ensceneren  van een auto-ongeluk voor elkaar gekregen en hij dwingt zo de chauffeur van de auto die onder invloed van alcohol was gebracht door hem informatie aan hem te verstrekken.
Isabel neemt onder druk van haar man Koen ondanks een verbod toch contact op met Oudenaar, want ze wil bijdragen aan de oplossing van de zaak. Hij rijdt echter van haar weg en zij begint achter de auto aan te hollen, die op weg is naar een schuur waarin Bibi verstopt zou zitten. Maar wanneer ze daar aankomen, blijkt Bibi zelf al ontvlucht te zijn (ze had zich een weg naar de vrijheid gegraven) en het komt tot een confrontatie tussen Oudenaar en Donkers enerzijds en de ontvoerders (Jansen, Kimberley en Donny anderzijds) Die worden successievelijk allemaal het slachtoffer van Oudenaar en de politie (Kimberley trapt in een rattenval in een sloot en Donny wordt onder excuus van noodweer doodgeschoten door agent Donkers.) Alle drie de kidnappers zijn na de bevrijding dood.

Donkers  bezoekt de gewond geraakt Oudenaar in het ziekenhuis en vertelt hem dat Vertonghen veroordeeld zal worden tot zes jaar gevangenisstraf (wat erg ongeloofwaardig is, want er is niet eens tijd geweest om het proces te starten) en dat de kwade genius achter de zaak het Hoofd van de rechtbank Herman Hoogland is. Die liet zich chanteren door de criminelen met wie hij zaken deed. Oudenaars vindt dat Donkers goed werk doet en biedt hem een baan aan bij zijn privébureau. Donkers zal daar nog eens over nadenken.

Het laatste hoofdstuk doet min of meer dienst als epiloog. Isabel zit tegen  overspannenheid aan. Ze gaat eerst met man en kind op vakantie naar Zuid-Frankrijk. Later hoort ze van de vervangende rechter dat ze in oktober  weer een nieuwe zaak als eerste rechter zal krijgen.

Titelverklaring
In het verhaal zelf komt de titel nauwelijks voor. Het verhaal speelt zich af tijdens de zomer van  een bepaald jaar. Er worden geen data genoemd en geen jaartallen. Met de “zomertijd” (de tijd een uur naar achteren zetten) op zich heeft het verhaal niets te maken.

Genre
Literaire thriller
Chicklit
Whodunit.  

Thematiek en motieven
In deze “thriller” die niet bepaald zindert van de spanning, komen de volgende motieven voor:
-        de verdwijning van een meisje// kidnapping
-        chantage van een rechter
-        whodunit & Whydunit
-        moeder-dochter relatie
-        dood: de ontvoerders leggen het loodje

Structuur en perspectief
Er is een proloog. Daarna volgen er 61 relatief korte hoofdstukken die geen titel hebben.
Het verhaal wordt strikt chronologisch verteld. Een meisje verdwijnt en we gaan met zijn allen op zoek naar haar. In de proloog tekent een man een soort vonnis (Dat blijkt later rechter Herman Hoogland te zijn)
In de epiloog (ho 61) zien we hoe het afloopt met Isabel. Koen en Bibi. Het verhaal heeft op die manier een gesloten einde.

Het perspectief is meervoudig: van alle kanten wordt het verhaal verteld: eerst lijkt Isabel Bouman het verhaal personaal te vertellen,(zijverhaal)  maar dan komen er ook hoofdstukken waar Isabel helemaal niet bij aanwezig is. Er is dus sprake van een meervoudig perspectief. (Bibi, Koen, de dader. Oudenaar, Hoogland   etc.)  In hoofdstuk 16 en 47 verschijnt dan ineens een ik-verteller (Isabel) die haar dochtertje Bibi toespreekt. Zo vertelt ze Bibi dat ze niet langer kan wachten op ingrijpen van hogerhand en dat ze het zelf gaat opknappen. Het is niet duidelijk waarom ineens een ik-verteller nodig is om Isabels gemoedstoestand te laten zien.

Waar een meervoudig perspectief vaak spanning oproept, is dit in dit boek juist niet het geval. Je weet als lezer dat Bibi nog leeft en zichzelf zal bevrijden, terwijl je ook ene hoofdstuk krijgt met de dader van de ontvoering als verteller.

De tijd en het decor van de handeling
Het is niet eenvoudig om een datum en een jaartal te vinden in de roman. Je weet dat het verhaal zich vlak voor de zomervakantie afspeelt, maar je weet niet wanneer. Het is wel een actueel verhaal en daardoor zou je het in 2007/2008 kunnen laten spelen. In de meeste thrillers van Suzanne Vermeer speelt het verhaal zich namelijk af in het jaar dat het boek verschijnt, waardoor het dicht op de actualiteit zit.
Het decor

Isabel is rechter in Amsterdam, maar ze woont met haar gezin in het Gooi (Bussum) Het decor verplaatst zich naar Friesland (onder Sneek) waar Bibi in een zomerkamp terecht komt. In die buurt wordt ze ook ondergebracht in een schuur in een boerderij. Daar vindt ook de ontknoping en de bevrijding van Bibi plaats.  
Conclusie: tijd en plaats spelen derhalve een ondergeschikte rol voor het verhaal: het zou overal en altijd ergens kunnen gebeuren.

De stijl
De bekende huis, -tuin- en keukenstijl van een  vrouwelijke thrillerschrijfster, ook al gaat er een man schuil achter het pseudoniem. Eenvoudig geschreven, geen moeilijke woorden, geen  diepzinnige metaforen.  Ook de bekende verteltechnische truc van de cliffhanger wordt toegepast. Aan het einde van een hoofdstuk duikt dan een nieuw spanningwekkend element op, wat de lezer dwingt om verder te lezen.
Kortom, vakantieliteratuur voor aan het zwembad en op het strand.
Deze stijl kun je natuurlijk met honderden voorbeelden aangeven. Zomaar een voorbeeld van blz. 70
“Als je me wilt helpen, blijf je bij papa en mama’, snikte Isabel. “Ze hebben je nu het meest nodig. Koen en ik redden ons wel.”
Isolde sloeg haar ogen neer en knikte gedwee.
“Ik blijf hier, hoe ons alsjeblieft op de hoogte.”
Dat beloof ik,”fluisterde Isabel.
Ze omhelsden elkaar stevig.”

Beoordeling Scholieren.com
Bij uitstek vakantieliteratuur. Niet van voldoende literair niveau voor vwo-leerlingen . Als docent zou ik het tenminste niet toestaan voor de vwo-lijst.

Voor havoleerlingen vanaf de vierde klas: een oogje dichtknijpen. (1 puntje) Beter zo’n boek gelezen dan helemaal geen of alleen  het uittreksel.Wel geschikt voor lezers op een mavoafdeling. (2 punten).

De formule vanuit de uitgever gezien is natuurlijk wel slim. Op Schiphol wordt zo’n  boekje grif verkocht. Ik las de 9e druk die binnen twee jaar is verschenen. En de reeks duurt maar voor; zelfs nu, nadat de ware schrijver al overleden is, verschijnen er boeken onder het pseudoniem Suzanne Vermeer.

Recensies
http://www.crimezone.nl/web/Thriller/9789044961348_Zomertijd.htm ( 2 sterren)
http://www.chicklit.nl/p/56067/9789022995228/suzanne_vermeer/zomertijd  (4 hartjes)