I Zakelijke gegevens

1. Titelbeschrijving

Heleen van Royen
De gelukkige huisvrouw
Uitgeverij: Vassallucci
Amsterdam
Jaar van uitgave: 2004, 16e Druk
298 Bladzijden

2. Motto en opdracht

Er is geen motto in dit boek

3. Korte inhoud

Het verhaal gaat over Lea Meyer- Cornelissen, een 31 jarige huisvrouw die getrouwd is met een man genaamd Harry. Ze heeft het helemaal voor elkaar tot dat haar man op een dag thuis komt en zegt dat hij een kind wil. Ze hebben een discussie over dat het hun eigen kind moet zijn, of een adoptiekindje. Harry zegt dat hij haar elke avond zal nemen, totdat ze zwanger is. Ze besluiten een eigen kind te nemen en Lea wordt zwanger.

Ze krijgt een voetvrouw genaamd Machteld. Lea wordt, doordat de zwangerschap tot dat punt zo goed verlopen is, een thuisbevalling aangepraat door Machteld terwijl ze eigenlijk liever naar het ziekenhuis wil gaan. Harry en Lea willen de bevalling opwekken door naar een pornofilm te gaan kijken en op dat moment beginnen de weeën van Lea pas echt. Machteld komt langs maar ziet dat de bevalling niet heel erg vordert, en gaat dus weer naar huis. Na een nacht vol weeën is Lea nog steeds niet veel verder en gaan ze alsnog naar het ziekenhuis.

In het ziekenhuis krijgt ze dokter Kallenbach en proberen ze de baby ter wereld te brengen. Maar dat gaat niet zonder complicaties, er wordt eerst geprobeerd het kind met een vacuümpomp te verwijderen, maar als dat niet lukt wordt ze van onderen opengeknipt en wordt het een tangverlossing. De hulpjes van de dokter duiken allemaal op de buik van Lea om het kind er uit de duwen, en Lea smeekt om niet in haar kut te knippen omdat deze zo helemaal geruïneerd wordt.

Het is een jongetje en ze noemen het Harry Junior. Iedereen van haar familie en die van Harry vind het kindje geweldig. Lea zelf is er niet zo blij mee en raakt in een postnatale depressie. Eerst laat ze dat niet zo merken, maar al in het ziekenhuis wil ze niet in de buurt zijn van Harry Junior. Als ze thuis zijn liggen Harry en Lea in bed, Lea gaat er 's nachts tussenuit en stopt Harry Junior in een doos op zolder. Vader Harry ziet nu dat het niet zo goed gaat met Lea en belt voor hulp.

Lea wordt naar een psychiatrische inrichting gebracht, daar maakt ze ook nieuwe vrienden. Ze moet leven volgens een speciaal patroon en na een tijdje mag ze weer weg uit de inrichting.

Ze wordt door een vriendin doorverwezen naar een psychiater, Beau van Kooten, en daar praat ze mee over het verlies van haar vader 20 jaar geleden. Beau verwacht dat Lea nooit heeft gerouwd om het verlies en dat die gebeurtenis de oorzaak is van haar depressie. Ze gaat met Beau naar de begrafenis van zijn moeder, om het rouwproces op te wekken.

Lea begint zich steeds meer te herinneren van wat er de avond was gebeurd toen haar vader zelfmoord pleegde. Ook Lea krijgt steeds 'contact' met haar vader. Ze krijgt van hem door dat hij heel veel van haar hield, terwijl haar moeder haar had aangepraat dat dat niet zo was. Haar vader verteld haar dat hij haar nog een keer wil ontmoeten, dat kan op 2 plaatsen: Waar zijn graf staat of waar hij is overleden. Hij weet niet waar zijn graf ligt dus gaat Lea naar de plek waar hij is verdronken, de Sloterplas. Ze zwemt naar de bodem in haar trouwjurk (ze wilde namelijk dat deze laatste ontmoeting feestelijk zou zijn) maar ziet niemand. Ze zwemt naar de overkant van het meer en op dat moment is het rouwproces van Lea compleet.

Op de laatste bladzijde staat een stukje uit het babyboek wat Lea voor Harry Junior heeft geschreven:

'' Dag lieve Harry, hier is je mama. We zijn vandaag met z'n drietjes nar het concultatiebuereau geweest. Je weegt 8200 gram en je bent al 71 centimeter! Alles gaat goed met je, mannetje. Ik zit aan papa's bureau. Jij bent buiten in de tuin met papa aan het voetballen. Papa holt achter de bal aan en jij zit op het gras. Je snapt niet goed wat papa doet, geloof ik. O… nu rol je om. Je gaat huilen. Ik ga maar gauw naar beneden. Morgen schrijf ik verder.''

II Analyse

4. Structuur

Het boek is verdeeld in hoofdstukken. Ieder hoofdstuk heeft een nummer, geen titel. Ook begint elk hoofdstuk met een gedeelte uit een dagboek van het babyboek van de schrijfster. Het leest wel makkelijker omdat er zoveel hoofdstukken zijn (42 namelijk). Hierdoor zijn ze allemaal redelijk kort en kun je makkelijk een paar hoofdstukken achter elkaar lezen. Er wordt niet echt spanning opgebouwd in dit boek, het is meer een drama, maar het spannendste gedeelte ligt op het einde, waar Lea contact zoekt met haar vader en zelf naar de Sloterplas gaat, op dat moment dacht ik dat zij zelf ook zou overlijden.

5. Verhaalfiguren

Lea Meyer- Cornelissen: Dit is de hoofdpersoon van het verhaal, zij is een huisvrouw die helemaal gelukkig is met haar leven zij is 31 jaar als het boek begint. Als het boek eindigt, is ze iets ouder (ongeveer 32). Lea is een round character want zij verandert van het begin van een arrogante vrouw naar het einde in een liefhebbende moeder. Lea is geen speaking name.

Harry Meyer: De man van Lea, hij zit in het vastgoed, hij is vanaf het begin al een goede vader. Hij is een flat character want hij maakt geen ontwikkeling door in zijn gedrag, en je komt niet veel te weten over wie hij is. Harry is geen speaking name.

Beau van Kooten: Hij is de shrink van Lea. Hij helpt haar door het proces van de postnatale depressie en het verlies van haar vader. Hij is een flat character, hij is dezelfde persoon aan het begin van het verhaal als aan het einde van het verhaal. Wel maakt hij ook een rouwproces door waardoor hij op dat moment een round character zou kunnen zijn. Beau van Kooten heeft een speaking name want beau staat voor mooi in het Frans en Lea fantaseert steeds over Beau en hoe het zou zijn als hij een relatie met haar had.

6. Tijd

De tijd speelt zich af in het heden. Er wordt niet duidelijk in welk jaar dit precies is, aan het einde is er wel een tijdsaanduiding te zien in het fragment van het babydagboek van Harry Junior. Maar op dat moment weet je niet hoe oud hij is, een half jaar, 3 jaar? Er zitten veel flashbacks in, vooral op de momenten dat Lea terugdenkt aan haar jeugd. Er zit een heel groot hiaat in tussen het moment dat Lea zwanger wordt en het moment dat zij gaat bevallen.

7. Ruimte

a) Het verhaal speelt zich op veel verschillende plaatsen af: Het huis van Lea en Harry, de praktijk van Beau, het ziekenhuis, de psychiatrische kliniek en de sloterplas.

b) De gevoelens komen overeen met de gevoelens, zoals het ziekenhuis en de pijn die Lea daar doormaakt. Vaak zijn mensen in het ziekenhuis als ze pijn hebben of ziek zijn. Ook komt het overeen in de psychiatrische kliniek, daar is Lea depressief en vaak zijn mensen die daar zitten ook depressief of aangedaan op een andere manier.

8. Perspectief

Het grootste deel van het verhaal ligt bij het ik perspectief, Lea. Op een bepaald moment wordt er ook verteld vanuit het perspectief van de overleden vader of de zus van Lea. Er zijn ook heel soms momenten waarbij er wordt verteld vanuit de derde persoon. Het wisselende perspectief kan soms wat verwarring geven maar daar lees je snel weer overheen omdat het meestal korte fragmenten zijn. Het heeft dus niet zulke grote gevolgen.

III Interpretatie

9. Titeluitleg

Vrijwel aan het begin van het boek, in hoofdstuk 3 wordt door de hoofdpersoon zelf gezegd: ''Ik ben een gelukkige huisvrouw''. Ze lijkt grotendeels niet gelukkig maar op het einde van het boek komt ze tot inzicht dat je ook gelukkig kunt zijn als je omgeving veranderd is.

10. Motto-uitleg

Er zit geen motto in dit boek.

11. Motieven

a)Enkele algemene motieven zijn: Eenzaamheid, de dood, verwerkingsproces, acceptatie, moederschap.

b) Verhaalmotief: Lea's 'kut'

12. Thema

Als de omgeving waar je gelukkig in bent verandert, hoeft het niet te betekenen dat je niet meer gelukkig kunt zijn.

IV Achtergrond

13. Auteur

Heleen van Royen wordt op 9 maart 1965 als Helena Margaretha Kroon geboren in Slotervaart, Amsterdam-West. In 1983 deed ze eindexamen VWO. In 1984 werd ze ingeloot voor de School voor de Journalistiek in Utrecht, waar ze in 1987 afstudeerde.Heleen van Royen is een Nederlands romanschrijfster en columniste.

Ze is op 6 juni 1992 getrouwd met Ton van Royen. Ze is nu 20 jaar met hem getrouwd. Samen met hem heeft ze twee kinderen: een meisje en een jongen. Ze is al een keer eerder verloofd geweest maar dag huwelijk was niet doorgegaan. In 2005 is ze met haar man en haar 2 kinderen naar Portugal verhuisd.

Het nieuwste boek van Heleen van Royen is: Verboden vruchten. Haar debuutboek was ''De gelukkige huisvrouw''.

Bibliografie:

2012 Verboden vruchten
2011 Het grote Heleen van Royen zomerboek
2011 Bloed, zweet en tranen
2011 Kind van mijn vader
2010 De naaimachine
2010 Vulpen
2009 De mannentester
2007 STOUT
2006 De ontsnapping
2003 Je zal er maar mee getrouwd zijn
2003 Godin van de jacht
2000 De gelukkige huisvrouw

V Mening

14. a) recensie(s)

“De gelukkige huisvrouw is een semi-autobiografisch verhaal. Heleen van Royen is na haar bevalling in een psychose geraakt en opgenomen in een psychiatrische inrichting. De psychose werd veroorzaakt door het onverwerkte verdriet van het overlijden van haar vader die zelfmoord pleegde door zich te verdrinken.

Dit boek is heel vernieuwend en vlot geschreven. Ik heb verschillende keren krom gelegen van het lachen over de manier waarop Heleen van Royen bepaalde type personen of situaties omschrijft. De vraag is natuurlijk of het taalgebruik dat Heleen van Royen gebruikt wel geschikt is voor een boek. Ik vind eerlijk gezegd van wel, het heeft ervoor gezorgd dat de zware thema’s toch een vleug humor meekrijgen. Over de zware thema’s gesproken, uiteraard bestaat dit boek niet alleen uit humor maar ook een flinke portie drama. Ik vond de zoektocht van Lea of ze wel of niet gewaardeerd werd door haar vader erg ontroerend en mooi omschreven.

Ik vind dit boek dan een aanrader voor iedereen die deze combinatie van humor en ontroering kan waarderen”.

Marieke IJsendoorn

(1 oktober 2006)

b) reactie op de recensie

Ik ben het eigenlijk helemaal eens met wat Marieke heeft geschreven, alleen lig ik niet krom bij het lezen van een boek. Ik ben het er wel mee eens dat het taalgebruik dat Heleen van Royen gebruikt wel leuk samen kan met dit boek. Ik vind het bovenste gedeelte van de recensie niet zo goed eigenlijk. Dit is gewoon een stukje dat gekopieerd is uit een samenvatting van het boek, dit moet niet in een recensie staan.

c) eigen mening

Ik vind het boek leuk geschreven, alsof je echt bij de gebeurtenissen staat. Het boek is niet te dik vind ik en het leest lekker makkelijk door. Ik vond de hoofdstukken van een perfecte lengte, niet te lang niet te kort. Het begin van elk hoofdstuk vond ik goed bedacht, een deel van het babyboek van Heleen van Royen. Ook al had ik de film al een keer gezien vond ik het boek nog steeds leuk, soms op stukken een beetje verslavend, ik heb in 1 dag de helft van het boek uitgelezen.

Een stukje dat tijdens de bevalling door Lea toen gedacht vond ik wel grappig: ''George Clooney, mijn gynaecoloog was precies dat lekkere dier van ER.'' Daar ging ik me meteen bedenken hoe hij er dan uit zou hebben gezien. Het boek is dus erg humoristisch en realistisch geschreven. Ik vind dat het drama dat zich de hele tijd in het boek af speelt goed is verwoord.

Het boek is niet heel erg spannend maar je blijft wel lezen. Het verhaal is erg geloofwaardig geschreven, juist omdat postnatale depressies vaak voorkomen kun je je goed inleven in het verhaal van Lea. Het is zo realistisch geschreven, en misschien ligt dat er aan omdat ik zo'n rijke fantasie heb, dat ik in mijn gedachten elk personage een gezicht kan geven. Alleen doordat Heleen het karakter van de personages zo goed weer kan geven. Het verhaal is best wel actueel, aangezien Harry in de verloskamer op zoek is naar een stopcontact om zijn mobiele telefoon op te laden.

Ik vind het thema dat ik zelf heb verzonnen wel een goed thema, ik heb het idee dat het wel redelijk overeenstemt met de gebeurtenissen in het verhaal, zonder dat het thema zich specifiek aan dit verhaal bindt.

Ik herken de gevoelens van Lea wel. Ze was eerst gelukkig, wilde niks veranderen aan haar leven maar dan komt er een kind en gaat alles anders. Alles waar ze zo gehecht aan was verandert nu. Bij mij in de buurt heeft niemand een postnatale depressie gehad maar ik zou wel kunnen begrijpen dat het moeilijk is voor de persoon zelf en voor de omgeving van de persoon.

Ik kan me het beste inleven in Lea, ik snap dat zij het niet leuk vind dat alles verandert. Dat zij eerst in het middelpunt stond en nu niet meer. Ik denk dat ik me ook het beste in haar kan inleven omdat zij de ik-persoon in het boek is, en dan ga je meteen alles vanaf haar punt bekijken, dus als je het boek leest leef je je automatisch in in de hoofdpersoon.

Ik heb wel eens eerder dingen gelezen op internet of in nieuwsberichtjes maar dit is de eerste keer dat ik een boek lees waarin de postnatale depressie centraal staat. Ik denk dat ik me nu wat meer in kan leven in wat die mensen mee maken, en dat het misschien niet altijd hun eigen schuld is dat ze in een postnatale depressie belanden. Dit werk heeft voor mij niet echt iets bijzonders te betekenen, mede omdat er niemand in mijn directe of indirecte omgeving is die een postnatale depressie heeft, of er een heeft gehad.

VI Geraadpleegde literatuur

23. http://www.mijnboekenkast.eu/2006/10/heleen-van-royen-de-gelukkige.html

Marieke IJsendoorn, voor de boekrecensie

http://www.heleenvanroyen.nl/

FMB Uitgevers, Wilma Vergunst, voor informatie over Heleen van Royen