Titel van het boek: Achtste-groepers huilen niet
Auteur: Jacques Vriens
Jaar van uitgave: 2009(16e druk)
Aantal blz.: 173
Gelezen op: 26 feb. 12
Waarom heb ik dit boek gekozen?
Ik heb dit boek gekozen omdat ik al meer boeken van deze schrijver heb gelezen, die boeken vond ik ook heel leuk om te lezen.
Verwachtingen vooraf.
Ik heb gekeken naar de omslag en de tekst die achter op het boek staat, ik denk dat het boek over een groep acht gaat waarin een meisje zit die ernstig ziek blijkt te zijn en ook in het ziekenhuis terecht komt.
Ik vind dit werk…
Realistisch, omdat het verhaal wel in het echt zou kunnen gebeuren. Ik vond het verhaal een heel zielig einde hebben omdat je toch hoopt dat alles weer goed komt maar het komt toch niet goed.
Ontroerend, Het gaat over een meisje die te horen krijgt dat ze leukemie heeft, en in het verhaal word helemaal beschreven wat zij allemaal moet doen in het ziekenhuis. Dat vind ik wel heel zielig.
Spannend, omdat je natuurlijk hoopt dat het meisje in leven blijft.
Heeft dit werk je aan het denken gezet?
Ja, ik heb er wel over na gedacht als ik zo iemand in de klas had gehad hoe ik dan had gereageerd.
Heb je wat aan het boek gehad?
Ja, ik heb nu nog meer respect voor die mensen die een kind hebben met een ziekte die misschien wel dodelijk is voor het kind.
Spreekt dit boek je aan?
Ja, ik houd wel van boeken met een realistisch verhaal die een heel pakkend onderwerp hebben.
Reacties op verwachtingen vooraf.
Ik vind dat mijn verwachtingen aardig uit zijn gekomen, er is natuurlijk wel veel meer in het boek gebeurd zoals een voetbaltoernooi, en dat de klas een man gaan zoeken voor de juf.
Samenvatting:
In de groep van juf Ina (groep 8) hebben de kinderen vaak ruzie over het trapveldje, de jongens vinden dat de meiden niet kunnen voetballen en de meiden proberen met veel geweld de bewijzen dat ze het wel kunnen. Juf Ina heeft samen met de meester van groep 7 een oplossing gevonden, er wordt een voetbaltoernooi georganiseerd voor alle scholen en de kinderen moeten er samen voor trainen. Het toernooi wordt gehouden ter ere van het jubileum van de school. De oplossing lijkt goed te zijn, maar de twee grootste rivalen zijn niet tevreden en gaan na schooltijd met z’n tweeën de strijd uitvechten. Akkie en Joep zijn eigenlijk even sterk, maar de juf grijpt in voordat de strijd beslist is. Later heeft Akkie het erg benauwd en haar vriendin, Elise, is erg bezorgd, omdat ze hier al eerder last van heeft gehad. Eenmaal thuisgekomen is ook Akkie’s moeder snel op de hoogte en neemt Akkie mee naar de dokter. Daar wordt bloed geprikt. Na schooltijd staan Akkie’s ouders haar enigszins ongeduldig op te wachten. Ze moet naar het ziekenhuis en krijgt daar een hele vervelende prik, een beenmergpunctie en uit die punctie blijkt dat ze leukemie heeft. Ze wordt meteen opgenomen in het ziekenhuis. De klas van juf Ina is helemaal in rep en roer. Ze zijn allemaal heel erg geschrokken en vragen zich af wat er gaat gebeuren met Akkie. Vooral Joep is bang dat het zijn schuld is. De klas gaat samen met Akkie een lange weg van chemokuren en behandelingen in. De ouders van Akkie blijven in het ziekenhuis en de klas denkt veel aan haar. Ze maken tekeningen voor haar en sturen kaarten. Na de eerste chemokuur mag Akkie naar huis en zelfs naar school! Akkie vindt het vreselijk dat ze niet mee kan doen met het voetbaltoernooi en is ook bang dat ze niet meekan op schoolkamp en niet mee kan doen aan de musical. Wel blijft ze ondertussen haar leventje leiden, want ze wordt verliefd en krijgt een vriendje(Laurens). Samen met vriendinnen probeert ze zelfs de juf te koppelen aan de meester van groep 7. Akkie moet weer terug naar het ziekenhuis voor verdere behandeling en haar ouders besluiten dat ze niet mee kan op schoolkamp, echter als Akkie en haar vriendinnen en zelfs de juf met allerlei oplossingen komen aandragen besluiten ze dat Akkie toch wel meekan, maar alleen als ook haar moeder meegaat als kookmoeder. Na het schoolkamp gaat het niet meer zo goed met Akkie en moet ze weer terug naar het ziekenhuis. In het ziekenhuis verzint ze nog wel het hele script van de musical. Later in het ziekenhuis wordt ontdekt dat Akkie inmiddels ook uitzaaiingen in de hersenen heeft. Elise ziet dat Akkie’s vader het er erg moeilijk mee heeft en durft niet te vragen wat dat zijn. De klas heeft ook wel door dat het heel erg slecht met Akkie gaat. De juf gaat nog een keer samen met Elise naar het ziekenhuis toe. Ze mogen niet meer bij Akkie op de kamer, maar zien haar wel door het raam . Ze schrikken allebei van haar. Akkie kan Elise en de juf wel zien en lacht naar ze. Dit is de laatste keer dat ze Akkie hebben zien lachen want twee dagen erna sterft ze. Tijdens de musical zingen de kinderen een mooi lied dat gaat over afscheid maar ook wel een beetje voor Akkie was bedoeld.
Verklaring van de titel.
Als Akkie naar het ziekenhuis moet voor de ruggenprik, zegt de dokter: “Het gaat wel zeer doen maar je mag zo hard schreeuwen en huilen als je maar wilt”. En toen zij Akkie: “Achtste-groepers huilen niet”. Akkie was heel stoer en een echte doorzetter.
Ik denk dat het ook slaat op de klasgenoten; Akkie zei dat als ze dood ging, ze niet mochten huilen, maar dat ging gewoon niet. Ze vonden het zo erg.
Het onderwerp.
1. Had je zelf wel eens nagedacht over het onderwerp of ben je door het boek aan het denken gezet?
Ik heb zelf niet zo vaak over het onderwerp nagedacht, maar door dit boek ben ik wel meer over gaan nadenken. Over wat je als familie vooral meemaakt als iemand dat heeft.
2. Zitten er verassende elementen in of is het behoorlijk voorspelbaar?
Er zit een verassend element in dat ik niet had verwacht, namelijk dat ze aan het eind van het boek dood gaat en dat had ik niet verwacht omdat het meestal goed afloopt in een boek.
De gebeurtenissen.
1. Riepen de gebeurtenissen bepaalde gevoelens bij je op?
Ja, bijvoorbeeld dat ze een man gingen zoeken voor hun juf dat vond ik een grappige gebeurtenis, dat de klas te horen kreeg dat Akkie leukemie heeft dat vond ik een zielige gebeurtenis en dat Akkie dood ging dat vond ik een hele zielige gebeurtenis.
2. Hoe heb je de afloop ervaren?
Ik vond de afloop heel zielig vooral omdat ik het niet had verwacht.
De personen.
1. Kwam de hoofdpersoon levensecht over?
Ja, dat vond ik wel, er werd ook heel gedetailleerd verteld over haar leven. Er werd ook verteld hoe ze eruit zag, daar kreeg ik ook wel een levensecht beeld bij.
2. Kon je je goed inleven in de hoofdpersoon of juist niet?
Ja, ik kon me goed inleven in de hoofdpersoon. Dat kwam doordat de hoofdpersoon uitgebreid word beschreven in het boek, en er word ook veel over haar gevoelens verteld.
De opbouw.
1. Vond je het verhaal moeilijk opgebouwd of kon je het vlot lezen?
Ik kon het verhaal vlot lezen. Er zat niet echt een opbouw in vind ik.
2. Heeft het boek iets toegevoegd aan jouw “kennis van de wereld”?
Ja, ik wist eerst niet wat leukemie is en dat het bestond, en wat voor verschijnselen je dan hebt, maar nu ik het boek heb gelezen weet ik dat wel.
Het taalgebruik.
1. Vond je het taalgebruik moeilijk of makkelijk?
Ik vond het taalgebruik makkelijk, het was een vlot te lezen boek.
2. Vond je dat de gebeurtenissen op een heldere wijze werden beschreven,zodat je je een goede voorstelling kon maken?
Ja, de gebeurtenissen waren goed beschreven en de personen ook ik kon overal wel een beeld bij maken.
Auteur: Jacques Vriens
Jaar van uitgave: 2009(16e druk)
Aantal blz.: 173
Gelezen op: 26 feb. 12
Waarom heb ik dit boek gekozen?
Ik heb dit boek gekozen omdat ik al meer boeken van deze schrijver heb gelezen, die boeken vond ik ook heel leuk om te lezen.
Verwachtingen vooraf.
Ik heb gekeken naar de omslag en de tekst die achter op het boek staat, ik denk dat het boek over een groep acht gaat waarin een meisje zit die ernstig ziek blijkt te zijn en ook in het ziekenhuis terecht komt.
Ik vind dit werk…
Realistisch, omdat het verhaal wel in het echt zou kunnen gebeuren. Ik vond het verhaal een heel zielig einde hebben omdat je toch hoopt dat alles weer goed komt maar het komt toch niet goed.
Spannend, omdat je natuurlijk hoopt dat het meisje in leven blijft.
Heeft dit werk je aan het denken gezet?
Ja, ik heb er wel over na gedacht als ik zo iemand in de klas had gehad hoe ik dan had gereageerd.
Heb je wat aan het boek gehad?
Ja, ik heb nu nog meer respect voor die mensen die een kind hebben met een ziekte die misschien wel dodelijk is voor het kind.
Spreekt dit boek je aan?
Ja, ik houd wel van boeken met een realistisch verhaal die een heel pakkend onderwerp hebben.
Reacties op verwachtingen vooraf.
Ik vind dat mijn verwachtingen aardig uit zijn gekomen, er is natuurlijk wel veel meer in het boek gebeurd zoals een voetbaltoernooi, en dat de klas een man gaan zoeken voor de juf.
Samenvatting:
In de groep van juf Ina (groep 8) hebben de kinderen vaak ruzie over het trapveldje, de jongens vinden dat de meiden niet kunnen voetballen en de meiden proberen met veel geweld de bewijzen dat ze het wel kunnen. Juf Ina heeft samen met de meester van groep 7 een oplossing gevonden, er wordt een voetbaltoernooi georganiseerd voor alle scholen en de kinderen moeten er samen voor trainen. Het toernooi wordt gehouden ter ere van het jubileum van de school. De oplossing lijkt goed te zijn, maar de twee grootste rivalen zijn niet tevreden en gaan na schooltijd met z’n tweeën de strijd uitvechten. Akkie en Joep zijn eigenlijk even sterk, maar de juf grijpt in voordat de strijd beslist is. Later heeft Akkie het erg benauwd en haar vriendin, Elise, is erg bezorgd, omdat ze hier al eerder last van heeft gehad. Eenmaal thuisgekomen is ook Akkie’s moeder snel op de hoogte en neemt Akkie mee naar de dokter. Daar wordt bloed geprikt. Na schooltijd staan Akkie’s ouders haar enigszins ongeduldig op te wachten. Ze moet naar het ziekenhuis en krijgt daar een hele vervelende prik, een beenmergpunctie en uit die punctie blijkt dat ze leukemie heeft. Ze wordt meteen opgenomen in het ziekenhuis. De klas van juf Ina is helemaal in rep en roer. Ze zijn allemaal heel erg geschrokken en vragen zich af wat er gaat gebeuren met Akkie. Vooral Joep is bang dat het zijn schuld is. De klas gaat samen met Akkie een lange weg van chemokuren en behandelingen in. De ouders van Akkie blijven in het ziekenhuis en de klas denkt veel aan haar. Ze maken tekeningen voor haar en sturen kaarten. Na de eerste chemokuur mag Akkie naar huis en zelfs naar school! Akkie vindt het vreselijk dat ze niet mee kan doen met het voetbaltoernooi en is ook bang dat ze niet meekan op schoolkamp en niet mee kan doen aan de musical. Wel blijft ze ondertussen haar leventje leiden, want ze wordt verliefd en krijgt een vriendje(Laurens). Samen met vriendinnen probeert ze zelfs de juf te koppelen aan de meester van groep 7. Akkie moet weer terug naar het ziekenhuis voor verdere behandeling en haar ouders besluiten dat ze niet mee kan op schoolkamp, echter als Akkie en haar vriendinnen en zelfs de juf met allerlei oplossingen komen aandragen besluiten ze dat Akkie toch wel meekan, maar alleen als ook haar moeder meegaat als kookmoeder. Na het schoolkamp gaat het niet meer zo goed met Akkie en moet ze weer terug naar het ziekenhuis. In het ziekenhuis verzint ze nog wel het hele script van de musical. Later in het ziekenhuis wordt ontdekt dat Akkie inmiddels ook uitzaaiingen in de hersenen heeft. Elise ziet dat Akkie’s vader het er erg moeilijk mee heeft en durft niet te vragen wat dat zijn. De klas heeft ook wel door dat het heel erg slecht met Akkie gaat. De juf gaat nog een keer samen met Elise naar het ziekenhuis toe. Ze mogen niet meer bij Akkie op de kamer, maar zien haar wel door het raam . Ze schrikken allebei van haar. Akkie kan Elise en de juf wel zien en lacht naar ze. Dit is de laatste keer dat ze Akkie hebben zien lachen want twee dagen erna sterft ze. Tijdens de musical zingen de kinderen een mooi lied dat gaat over afscheid maar ook wel een beetje voor Akkie was bedoeld.
Verklaring van de titel.
Als Akkie naar het ziekenhuis moet voor de ruggenprik, zegt de dokter: “Het gaat wel zeer doen maar je mag zo hard schreeuwen en huilen als je maar wilt”. En toen zij Akkie: “Achtste-groepers huilen niet”. Akkie was heel stoer en een echte doorzetter.
Het onderwerp.
1. Had je zelf wel eens nagedacht over het onderwerp of ben je door het boek aan het denken gezet?
Ik heb zelf niet zo vaak over het onderwerp nagedacht, maar door dit boek ben ik wel meer over gaan nadenken. Over wat je als familie vooral meemaakt als iemand dat heeft.
2. Zitten er verassende elementen in of is het behoorlijk voorspelbaar?
Er zit een verassend element in dat ik niet had verwacht, namelijk dat ze aan het eind van het boek dood gaat en dat had ik niet verwacht omdat het meestal goed afloopt in een boek.
De gebeurtenissen.
1. Riepen de gebeurtenissen bepaalde gevoelens bij je op?
Ja, bijvoorbeeld dat ze een man gingen zoeken voor hun juf dat vond ik een grappige gebeurtenis, dat de klas te horen kreeg dat Akkie leukemie heeft dat vond ik een zielige gebeurtenis en dat Akkie dood ging dat vond ik een hele zielige gebeurtenis.
2. Hoe heb je de afloop ervaren?
Ik vond de afloop heel zielig vooral omdat ik het niet had verwacht.
De personen.
1. Kwam de hoofdpersoon levensecht over?
Ja, dat vond ik wel, er werd ook heel gedetailleerd verteld over haar leven. Er werd ook verteld hoe ze eruit zag, daar kreeg ik ook wel een levensecht beeld bij.
Ja, ik kon me goed inleven in de hoofdpersoon. Dat kwam doordat de hoofdpersoon uitgebreid word beschreven in het boek, en er word ook veel over haar gevoelens verteld.
De opbouw.
1. Vond je het verhaal moeilijk opgebouwd of kon je het vlot lezen?
Ik kon het verhaal vlot lezen. Er zat niet echt een opbouw in vind ik.
2. Heeft het boek iets toegevoegd aan jouw “kennis van de wereld”?
Ja, ik wist eerst niet wat leukemie is en dat het bestond, en wat voor verschijnselen je dan hebt, maar nu ik het boek heb gelezen weet ik dat wel.
Het taalgebruik.
1. Vond je het taalgebruik moeilijk of makkelijk?
Ik vond het taalgebruik makkelijk, het was een vlot te lezen boek.
2. Vond je dat de gebeurtenissen op een heldere wijze werden beschreven,zodat je je een goede voorstelling kon maken?
Ja, de gebeurtenissen waren goed beschreven en de personen ook ik kon overal wel een beeld bij maken.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden
H.
H.
Het is echt gebeurd sukkel! Lees het boek er maar op na!
12 jaar geleden
AntwoordenL.
L.
Hallo xloveyou,
Ik heb het boek ook gelezen en vond het heel zielig, achterin het boek staat ook dat Jacques Vriens het verhaal heeft geschreven omdat hij dit zelf vroeger had meegemaakt toen hij meester was, het meisje hette Anke. Het boek is ook verfilmt die film draait op dit moment in de bioscoop.
xxx Lianne.
PS: Trouwens, een goed verslag er staat veel informatie en de samenvatting vond ik ook heel goed.
12 jaar geleden
Antwoorden