Naam : Hanae
Klas : 4B
Datum : 5 December 2010
Opdrachtgever : Mnr.
Titelpagina.
Titel: De Vliegeraar.
Schrijver : Khaled Hosseini
Druk: 44 ( augustus 2007 )
Plaats van uitgave: Amsterdam.
Jaartal van uitgave : 1ste uitgave augustus 2003
Algemene Vragen.
Vraag 1A
Antwoord: Dit is een Afghaanse verhaal
Vraag 1B
Antwoord: De Vliegeraar.
Vraag 2
Antwoord: Avonturenverhaal, Vriendschap verhaal.
Vraag 3
Antwoord: Het boek heet zo, omdat de twee jongens wiens elkaars vrienden zijn ‘Hassan en Amir’ veel herinneringen hebben aan het vliegeren. Dat was allebei hun hobby en als ze dus ergens aan terug dachten , dan was dat aan vliegeren. Het verhaal is dan ook aan het eind geschreven in het perspectief van Hassan. Als er dan een herinnering naar boven kwam had dat vaak wel te maken met het vliegeren.
Citaat
‘Aan de slag , zei ik. Hassans gezicht klaarde op.’ Goed zei hij. Hij tilde onze vliegers op, een rode met gele randen, met het onderplek waar de staander en de spreider elkaar kruisten. Hij likte aan zijn vinger, stak hem omhoog om de windrichting te bepalen. En zo rende hij tegen de richting in. Die enkele keer dat we in de zomer vliegerden, schopte hij stof omhoog om te zien in welke richting de wind blies. De spoel rolde in mijn handen totdat Hassan stilstond, zo’n vijftien meter verderop. Hij hield de vlieger hoog boven zijn hoofd, als een Olympische atleet, die zijn gouden plaat laat zien. Ik gaf twee rukken aan de lijn, ons gebruikelijke signaal, en Hassan gooide de vlieger omhoog.’
Citaat
‘Ik bedankte hem en wenste hem ook een gelukkige Nieuwjaar. Ik laste het touw op dezelfde manier als Hassan en ik vroeger deden. Door het tussen duim en wijsvinger te nemen.’
Citaat
´Mijn ogen keerden steeds terug naar een blauwe vlieger die het afgelopen uur dood en verderf had gezaaid.´Hoeveel heeft hij er doorgesneden ?’vroeg ik. ‘Ik heb er elf geteld,’zei Hassan.’Weet je van wie hij kan zijn? Hassan klakte met zijn tong en trok zijn kin op. Dat was een typisch gebaar van Hassan om aan te geven dat hij geen idee had. De blauwe vlieger sneed een grote paarse en maakte twee keer een grote lus.’
Vraag 4
Antwoord: Ontroerend en tegelijkertijd een verhaal waar je zo mee kan leven. Het verhaal bevat alle kiemen van verraad, leugens, verdriet en vriendschap. Een van de redenen dat ik dit verhaal heel erg ontroerend vind is, omdat Amir gevangen zit tussen twee werelden. Een wereld waar hij alles heeft maar niet zou willen en een wereld waar ze van hem dingen verwachten die hij totaal niet waarlijk wil maken. Dat is denk ik ook een van de reden dat Amir jaloers is op Hassan. Hassan kan doen wat hij niet laten kan, hij is niks verplicht en is meer geliefd dan Amir. De vader van Amir behandelde Hassan vele malen beter dan zijn eigen zoon. En alsnog voelde de vriendschap tussen Amir en Hassan zo verdomd goed aan. Ook al behandelde Amir Hassan weliswaar niet altijd even goed. Hassan was altijd trouw aan Amir geweest.
Citaat
‘Hij had een vlieger in zijn hand. Een blauwe.’’Echt waar?’zei ik. Voor jou doe ik alles, had hij beloofd. Goeie ouwe Hassan . Goeie ouwe Hassan, op wie ik me altijd kon verlaten. Hij had woord gehouden en de laatste vlieger voor me gevangen.’
Citaat
‘ Ik had het gevoel alsof ik van een steile rots gleed en het probeerde vast te klampen aan struiken en braambosjes, maar zonder resultaat. De kamer zwaaide op en neer en hen en weer. Wist Hassan het ? Zei ik tussen lippen door die niet de mijne leken. Rahim Khan sloot zijn ogen en schudde zijn hoofd, ‘Klootzakken;, mompelde ik en ik stond op. ‘Godvergeten klootzakken!’ Schreeuwde ik stelletje Godvergeten leugenaars. ‘Ga alsjeblieft zitten’ zei Rahim Khan. Hoe konden jullie dat voor mij verborgen houden? En voor hem? ‘Brulde ik.;
Citaat
‘Wist je dat Hassan en jij aan dezelfde borst gezoogd zijn? Wist je dat, Amir agha ? Sakina heette ze. Het was een blonde, blauwogige Hazara-vrouw uit Bamiyan en ze zong oude bruiloftsliedjes voor jullie. Ze zeggen dat er een broederschap bestaat tussen mensen die aan dezelfde borst gezoogd zijn. Wist je dat ?
Vraag 5
Antwoord: Het taalgebruik was redelijk goed te begrijpen. Het was niet in moeilijk Nederlands geschreven. Dus het viel te begrijpen.
Vraag 6
Antwoord: Door dit boek te gaan lezen leer je jouw eigen wereld beter kennen. Je leert wat er allemaal voorkomt in het leven. Je gaat je verdiepen in andermans problemen en ze proberen te begrijpen.
Vraag 7
Antwoord: Het verhaal word verteld in het begin door Amir in het ik perspectief. Later word het verhaal verteld in een hij/zij vorm.
Personen.
Vraag 8,9 en 10.
Antwoord:
Amir:’Amir kan ik beschrijven als een zeer leergierige persoon. Hij stak altijd zijn neus in de boeken en hield ontzettend veel van gedichten. Amir is een zeer jaloers persoon. De reden hiervan is, omdat Hassan ( de vriend van Amir ) altijd veel aandacht kreegvan zijn eigen vader. Leeftijd van Amir staat er niet bij vermeld. Maar het verhaal speelv zich af in zijn jongere jaren en dan vervolgens toen hij 35 jaar was. Zijn vader vond altijd dat hij geen echte man was. Volgens de vader van Amir was het als een man niet voor zichzelf opkomt dat het geen man is. Amir las altijd veel verhalen voor aan zijn vriend Hassan. De reden hiervan is, omdat Hassan een analfabeet was en niet naar school ging.’
Citaat
‘Sterker nog , twee avonden daarvoor had hij mij gevraagd of ik zin had om naar El Cid met Charlton Heston in de cinema Aryana te gaan. ´Wil je Hassan meevragen naar Jalalabad?’Waarom moest Baba het nu weer bederven ? Hij is mariez zei ik. Hij voelt zich niet lekker.’O nee?’Baba hielt op met schommelen. ‘ Wat mankeert hem dan?’ Ik haalde mijn schouders op en liet me op de bank bij de haard zakken. Hij is verkouden of zoiets. Ali zegt dat hij daarom veel slaapt.’Ik heb Hassan de laatste paar dagen nauwelijks gezien, zei Baba. Dus meer is het niet, Alleen een verkoudheid? Ik kon er niets aan doen , maar ik verafschuwde de manier waarop hij zijn voorhoofd fronste van bezorgdheid.’
Citaat
´Ik weet nog dat Baba me de dag voordat het weeshuis geopend zou worden mij meenam naar het Ghargha- Meer, een paar kilometer ten noorden van Kabul. Hij zei dat ik Hassan mee moest nemen, maar ik loog dat die aan de diaree was. Ik wilde Baba voor mezelf hebben. En bovendien waren Hassan en ik een keer bij het meer wezen steentjes keilen, en liet Hassan het zijne acht keer opspringen. Ik kwam niet verder dan vijf. Baba stond erbij te kijken en klopte Hassan op zijn rug. Hij sloeg zelfs zijn arm om hem heen.
Hassan: Hassan was een zeer leergierige persoon. Hij is altijd loyaal gebleven tegenover Amir. Hij was iemand die altijd dingen heel snel begreep. Hassan was wel een zeer naïef persoon. Alles wat hem verteld werd geloofde hij heel snel. Dat komt omdat Hassan analfabeet was. Leeftijd staat er niet bij vermeld, maar het speelt zich af wanneer hij jong was. Nadat Amir verhuisd was komt hij zelden tot nauwelijks in het verhaal voor.
Citaat
‘ Hassan werd aangetrokken door het mysterie van het woord, verleid door een geheime wereld die hij niet mocht betreden. Ik las hem gedichten en verhalen voor, en soms raadsels al stopte ik daarmee toen ik merkte dat hij die veel sneller oploste dan ik. Dus las ik hem makkelijke dingen voor , zoals de lotgevallen van de klungelende mullah Nasruddin en zijn ezel. We zaten urenlang onder die boom tot de zon in het westen verdween, en Hassan bleef maar volhouden dat we genoeg daglicht hadden voor nog een verhaal, nog een hoofdstuk.
Citaat
‘Na school kwamen Hassan en ik bij elkaar, graaiden een boek mee en draafden een komvormige heuvel op, even ten noorden van mijn vaders landgoed in Wazir Akbar Khan. Op de top van de heuvel lag een oude , verlaten begraafplaats met rijen ongemarkeerde grafstenen en een wirwar van kreupelhout dat zich over de paden slingerden.’
Citaat
Wat betekent dat woord? ‘Welk woord?’ ‘Imbeciel.’Weet je niet wat dat betekent? Zei ik grijnzend. ‘Nee, Amir agha’ Maar het is een doodgewoon woord! En toch weet ik het niet. Als hij zich al door mijn geplaag gekwetst voelde, was dat niet van zijn glimlachende gezicht af te lezen. Iedereen bij mij op school weet het, zei ik. Eens kijken. Imbeciel. Dat betekent slim, intelligent. Ik zal het even in een zin gebruiken. ‘Wat woorden betreft is Hassan een imbeciel. Aha, zei hij en hij knikte. Ik voelde me achteraf altijd schuldig.
Baba ( vader van Amir) : Baba was een zeer vasthoudende man. Hij vond altijd dat zijn zoon Amir niet een echte man was. Hierbij heb ik niet de leeftijd kunnen vinden van de vader van Amir. De vader van Amir was een leider in het verhaal. Hij liet zich altijd zo goed mogelijk afbeelden. Hij was wel een man die gul was. Zo liet hij in het verhaal een kinderweeshuis bouwen voor weeskinderen. Alleen tegenover zijn eigen kind was hij niet altijd even goed. De reden was , omdat Amir niet volgens hem een echte man was. Hij kwam nooit voor zichzelf op en hield van boeken lezen.
Citaat
‘Ik wilde dat ik ook een litteken had dat Baba’s medeleven zou oproepen. Het was niet eerlijk. Hassan had niets gedaan om Baba’s liefde te verdienen; hij was alleen maar met die stomme hazenlip geboren.’
Citaat
‘ De bouw van het weeshuis kostte drie jaar. Ik was inmiddels acht. Ik weet nog dat Baba me de dag voordat het weeshuis geopend zou worden meenam naar het Gharga-meer, een paar kilometer ten noorden van Kabul. Hij zei dat ik Hassan mee moest nemen, maar ik loog dat die aan de diarree was; ik wilde Baba voor mezelf hebben. En bovendien waren Hassan en ik een keer bij het Ghargha-meer wezen steentjes keilen en liet Hassan het zijne acht keer opspringen. Ik kwam niet verder dan vijf. Baba stond erbij te kijken en klopte Hassan op zijn rug. Hij sloeg zelfs zijn arm om hem heen. We zaten aan een picknicktafel aan de oever van het , alleen Baba en ik, we aten van gekookte eieren met kofta-broodjes gehakt en augurk gewikkeld in naan. Het water was diepblauw en het zonlicht glinsterde op het glasheldere oppervlak. Op vrijdag wemelde het bij het meer van de gezinnen die van een dag in de zon genoten. Maar het was midden in de week en alleen Baba en ik waren er, een stel langharige bebaarde toeristen- hippies had ik ze horen noemen. Ze zaten op de kade, hun bungelende voeten in het water, hangels in de hand. Ik vroeg Baba waarom zij hun haar lieten groeien, maar Baba gromde en gaf geen antwoord. Hij was zijn toespraak voor de volgende dag aan het voorbereiden., bladerde door een wirwar van handgeschreven vellen papieren en maakte hier en daar met een potlood een notitie. Ik hapte in mijn ei en vroeg Baba of het waar was wat een jongen op school me had verteld: dat als je een stukje eierschaal opat , je het weer moest uitplassen. Baba gromde weer. Ik nam een hap van mijn boord. Een van de lichtblonde toeristen lachte en sloeg de ander op zijn rug. In de verte aan de overkant van het meer, zwoegde op de heuvel een vrachtwagen een bocht om. Zonlicht weerkaatste in zijn zijspiegel. Ik denk dat ik sarataan heb, zei ik. Kanker. Baba keek op van de papieren die in de wind wapperden. Zei dat ik dat flesje prik best zelf kon gaan halen, ik hoefde alleen maar in de kofferbak van de auto te kijken. De volgende dag waren er buiten voor het weeshuis te weinig stoelen. Een heleboel mensen moesten staand naar de openingsceremonie kijken. Het was een winderige dag, en ik zat achter Baba op het kleine podium vlak bij de hoofdingang van het nieuwe gebouw. Baba droeg een grien pak en een muts van astrakan. Halverwege de toespraak blies de wind zijn muts af en iedereen moest lachen. Hij gebaarde dat ik zijn muts moest vasthouden en dat deed ik graag, want dan kon iedereen zien dat het mijn vader was, mijn Baba. Hij draaide zich om naar de microfoon en zei dat hij hoopte dat het gebouw steviger was dan zijn muts, en weer moest iedereen lachen. Toen Baba klaar was met zijn toespraak stonden de mensen op en juichten.’
Citaat
‘Ik zie hoe ze met hem sollen, hem zijn speelgoed afnemen, hem een duw geven of een klap verkopen. En hij vecht nooit terug. Nooit. Hij… Hij buigt gewoon zijn hoofd en …’Dus hij is niet gewelddadig zei Rahim Khan. Dat is niet wat ik bedoel Rahim en dat weet je best, viel Baba uit. Er ontbreekt iets aan die jongen. Ja, een gemeen trekje. Zelfverdediging heeft niets te maken met gemeen zijn.’
Plaats
Vraag 11
Antwoord: Het verhaal speelt zich in het begin af in Afghanistan in het plaatsje Kabul om precies te zijn. Later in het verhaal verhuizen Amir en zijn vader naar Amerika. Het verhaal speelt zich in verschillende plaatsen af. Bijvoorbeeld in hun eigen huis of ook wel eens bij het Gharga-meer of bij de boom waar Amir en Hassan altijd verhaaltjes lazen.
Citaat
‘Na school kwamen Hassan en ik bij elkaar, graaiden een boek mee en draafden een komvormige heuvel op, even ten noorden van mijn vaders landgoed in Wazir Akbar Khan. Op de top van de heuvel lag een oude , verlaten begraafplaats met rijen ongemarkeerde grafstenen en een wirwar van kreupelhout dat zich over de paden slingerden.’
Citaat
‘De volgende ochtend, toen hij zwarte thee zette voor bij het ontbijt, vertelde Hassan dat hij gedroomd had. We waren aan het Gharga-meer. Jij, ik ,vader, agha sahib. Rahim Khan en duizenden andere mensen, zei hij.’
Citaat
‘ Op een zomerdag kerfde ik met een van Hassans keukenmessen onze namen in de stam: ‘Amir en Hassan, de sultans van Kabul. Met die woorden was het officieel geworden; De boom was van ons.’
Citaat
Baba hield van de idee Amerika. Wat hem een maagzweer bezorgde was het wonen in Amerika. Ik herinner me onze wandelingen door het Lake-Elizabethpark in Fremont een paar straten bij onze flat vandaan, langs jongens die aan het batten waren en giechelende kleine meisjes op de schommels in de speeltuin.
Citaat
Ik weet nog dat Baba me de dag voordat het weeshuis geopend zou worden meenam naar het Gharga-meer, een paar kilometer ten noorden van Kabul. Hij zei dat ik Hassan mee moest nemen, maar ik loog dat die aan de diarree was; ik wilde Baba voor mezelf hebben. En bovendien waren Hassan en ik een keer bij het Ghargha-meer wezen steentjes keilen en liet Hassan het zijne acht keer opspringen. Ik kwam niet verder dan vijf. Baba stond erbij te kijken en klopte Hassan op zijn rug. Hij sloeg zelfs zijn arm om hem heen. We zaten aan een picknicktafel aan de oever van het , alleen Baba en ik, we aten van gekookte eieren met kofta-broodjes gehakt en augurk gewikkeld in naan.
Tijd
Vraag 12
Antwoord: De jaartelling kun je wel uit het verhaal opmaken. Het verhaal begint vanaf 1975 tot de vlucht naar Amerika. Het verhaal speelt zich zowel af in het verleden als in het heden.
Citaat
‘Op mijn twaalfde ben ik geworden wat ik nu ben, op een kille bewolkte dag in de winter van 1975. Ik herinner me het moment nog goed, ik zat weggekropen achter een afbrokkelende lemen muur en tuurde de steeg in bij de bevroren beek.’
Vraag 13
Antwoord: Uit het verhaal heb ik kunnen opmaken dat het verhaal jaren duurt. In het begin van het verhaal word er een jaartal verteld (1975). Vanaf daar begint het verhaal. Vervolgens komen er verschillende jaartallen aan te pas. Ook kun je weten dat het verhaal jaren duurt, doordat de schrijver de personages hun leeftijd aangeeft van toen ze nog zeer jong waren en totdat ze oud werden. Denk bijvoorbeeld aan Amir. Die was in het begin van het verhaal 12 jaar en vervolgens aan het eind 35 jaar.
Vraag 14
Antwoord: Het verhaal is geschreven door middel van flashback. Later in het verhaal word het verteld in een chronologische volgorde
Gebeurtenissen.
Vraag15
Antwoord: Het belangrijkste stukje in het boek was dat Hassan verkracht werd. Ik vind dat het verhaal vanaf daar is begonnen. Hassan ging na de vlieger wedstrijd voor Amir de vlieger halen. Hij volgde de vlieger en kwam terecht in verschillende steegjes. Hassan besefte niet dat Assef achter hem aan zat om die vlieger. Hassan werd meegenomen naar een kleine keldertje. Hij moest of de vlieger geven of hij werd verkracht. Hassan strubbelde tegen, hij werd op de meest gruwelijkste wijze verkracht. Assef en zijn vrienden waren weg en Hassan bleef daar achter. Hij kwam met moeite overeind. Amir zag alles gebeuren maar deed er niks aan. Hassan kwam naar buiten en Amir kwam op hem afhollen. Vanaf toen ging iedereen zijn eigen weg de vriendschap vervaagde al gauw tussen hun.
Vraag 16
Antwoord: Ik raad dit boek iedereen aan. Ik vond het een zeer ontroerend verhaal. Het bevat verschillende aspecten van het leven. Je komt naast de inhoud van het verhaal ook andere dingen tegen, zoals de oorlog die toen der tijd speelde. Dit boek is echt aan te raden, het is een prachtig verhaal. Het gaat het meest over vriendschap, verraad en verdriet. Hoe twee broertjes zo onafscheidelijk waren en zo al gauw ieder een eigen weg heeft genomen, doordat er iets vreselijks is gebeurd. Iedereen die zich aangetrokken voelt tot de onderwerpen ; Vriendschap, verraad en verdriet moet dit boek echt gaan lezen het is de moeite waard. Als je eenmaal begint met lezen wil je er ook niet mee stoppen.
Samenvatting
Het verhaal gaat over twee jongens ; Amir en Hassan. Ze groeide samen op in het plaats je Kabul in Afghanistan. Er was een behoorlijk groot verschil tussen Amir en Hassan. Amir was een zeer laf en gesloten persoon. Hassan daar en tegen stond altijd open voor kritiek en was altijd loyaal tegenover Amir. Hassan was een zeer goede vriend van Amir, hij deed alles voor hem. Amir maakte daar soms ook wel eens misbruik van. Amir schold en beledigde Hassan wel eens maar alsnog bleef Hassan tijdens zulke conflicten altijd heel erg rustig. Hij bleef loyaal tegenover Amir. Hassan kwam regelmatig op voor Amir als hij wel eens werd gepest. De vader van Amir merkte al gauw op dat Amir geen echte man was. Hij vond altijd dat er wat ontbrak aan die jonge. Hassan werd op een dag misbruikt door Assef (vijand van Amir & Hassan.) Hassan werd op de meest gruwelijkste wijze verkracht. Dat allemaal omdat Hassan een vlieger voor Amir had gevangen en Assef die vlieger wou. Het was of die vlieger of een verkrachting. Door al die loyaliteit die Hassan bezat tegenover Amir werd Hassan op de meest gruwelijkste wijze verkracht. Amir stond gewoon toe te kijken zonder wat te doen. Kort daarna kwam Hassan strubbelend uit het grotje. Amir kwam rennend op hem af. Vanaf toen vervaagde de bijzondere vriendschap tussen de twee jongens volledig. In die periode was er ook een oorlog aan de gang. De Russen vielen Afghanistan binnen in de jaren 80. Baba en Amir vluchten weg naar Amerika om een nieuw bestaan op te bouwen. Het was een zeer moeilijke periode voor Baba en Amir. Ze waren het allemaal niet gewend. Baba miste zijn vaderland heel erg maar Amir zag dit als een kans om zijn kunst voor verhalen te schrijven te bevorderen. Na verloop van tijd gaat het goed met Amir en Baba, maar Amir slaagt er niet in om Hassan te vergeten. Amir en zijn vader gingen altijd naar de markt om spullen te verkopen waar hij ook een zeer leuke meisje genaamd Soraya tegenkomt. Soraya was de dochter van de vriend van de vader van Amir. Langzaam maar zeker komen de twee in contact met elkaar. Het leidde zelf tot een bruiloft. Maar voor de periode van de bruiloft is er kanker geconstateerd bij de vader van Amir hij had nog maar enkele weken te leven. Kort na de bruiloft stierf zijn vader. Op een dag word Amir opgebeld uit Afghanistan door niemand minder als Rahim Khan. Rahim Khan verteld dat Amir terug moet komen om zijn schuld jegens Hassan in te lossen. Hij kwam erachter dat Hassan gewoon zijn halfbroertje was. Hassan had ook al een nieuw bestaan opgebouwd hier in zijn eigen vaderland. Maar daar is nu niks meer van over. Hassan en zijn vrouw zijn op de meest gruwelijkste wijze vermoord door de Taliban. En hun zoontje Sohrab is door de Taliban meegenomen. Amir voelt zich verplicht om hem te zoeken om zo toch nog te laten zien dat Hassan altijd wel iets voor Amir betekende. Het was een zeer zware en moeilijke weg voor Amir om Sohrab te vinden maar hij is er in geslaagd. Amir vind Sohrab bij niemand minder dan Assef diegene die Hassan had verkracht. Hierdoor werd het lastiger voor Amir aangezien Assef altijd de winnaar was. Assef had al gauw door dat het Amir was. Er ontstond een grote gevecht waar Sohrab gewoon stond toe te kijken. Sohrab kon dit niet aanzien en greep al gauw naar zijn katapult en schoot die op de oog van Assef. Amir kwam in het ziekenhuis terecht op de afdeling intensive care. Na een paar weken werd Amir ontslagen uit het ziekenhuis. Hij kreeg de kans om Sohrab zo beter te leren kennen en om voor hem te zorgen. Amir had een belofte gemaakt aan Sohrab en die verbroken. Hierdoor waagde Sohrab een poging tot zelfmoord. Sohrab overleefde het maar deed alsof Amir lucht voor hem was en sprak helemaal niet tegen Amir. Het lukte Amir Sohrab te adopteren en naar Amerika te brengen. Maar dat leverde alsnog geen voordeel op voor Amir. Sohrab bleef alsnog zwijgen. Amir nam Sohrab mee naar een veld waar heel veel mensen vliegerden. Dat wekte verschillende herinneringen op over Hassan de vader van Sohrab. Dit zag Amir als een mogelijke voordeel om Sohrab te laten praten. Sohrab en Amir gingen vliegeren en ze hadden nog eens ook gewonnen. De blijheid kon je zo aflezen op de gezicht van Sohrab al liet hij dat niet merken. Amir zag een klein glimlachje op de gezicht van Amir verschijnen en was daar al heel blij om. Dat was een teken dat het allemaal wel goed zal komen. Amir rende langs de gillende kinderen om de gesneden vlieger te halen. Hij riep naar Sohrab ; ‘Voor jou doe ik alles.’een zin die de vader van Sohrab ( Hassan ) altijd zei tegen Amir.
Klas : 4B
Datum : 5 December 2010
Opdrachtgever : Mnr.
Titelpagina.
Titel: De Vliegeraar.
Schrijver : Khaled Hosseini
Druk: 44 ( augustus 2007 )
Plaats van uitgave: Amsterdam.
Jaartal van uitgave : 1ste uitgave augustus 2003
Algemene Vragen.
Vraag 1A
Antwoord: Dit is een Afghaanse verhaal
Vraag 1B
Antwoord: De Vliegeraar.
Vraag 2
Antwoord: Avonturenverhaal, Vriendschap verhaal.
Vraag 3
Antwoord: Het boek heet zo, omdat de twee jongens wiens elkaars vrienden zijn ‘Hassan en Amir’ veel herinneringen hebben aan het vliegeren. Dat was allebei hun hobby en als ze dus ergens aan terug dachten , dan was dat aan vliegeren. Het verhaal is dan ook aan het eind geschreven in het perspectief van Hassan. Als er dan een herinnering naar boven kwam had dat vaak wel te maken met het vliegeren.
Citaat
Citaat
‘Ik bedankte hem en wenste hem ook een gelukkige Nieuwjaar. Ik laste het touw op dezelfde manier als Hassan en ik vroeger deden. Door het tussen duim en wijsvinger te nemen.’
Citaat
´Mijn ogen keerden steeds terug naar een blauwe vlieger die het afgelopen uur dood en verderf had gezaaid.´Hoeveel heeft hij er doorgesneden ?’vroeg ik. ‘Ik heb er elf geteld,’zei Hassan.’Weet je van wie hij kan zijn? Hassan klakte met zijn tong en trok zijn kin op. Dat was een typisch gebaar van Hassan om aan te geven dat hij geen idee had. De blauwe vlieger sneed een grote paarse en maakte twee keer een grote lus.’
Vraag 4
Antwoord: Ontroerend en tegelijkertijd een verhaal waar je zo mee kan leven. Het verhaal bevat alle kiemen van verraad, leugens, verdriet en vriendschap. Een van de redenen dat ik dit verhaal heel erg ontroerend vind is, omdat Amir gevangen zit tussen twee werelden. Een wereld waar hij alles heeft maar niet zou willen en een wereld waar ze van hem dingen verwachten die hij totaal niet waarlijk wil maken. Dat is denk ik ook een van de reden dat Amir jaloers is op Hassan. Hassan kan doen wat hij niet laten kan, hij is niks verplicht en is meer geliefd dan Amir. De vader van Amir behandelde Hassan vele malen beter dan zijn eigen zoon. En alsnog voelde de vriendschap tussen Amir en Hassan zo verdomd goed aan. Ook al behandelde Amir Hassan weliswaar niet altijd even goed. Hassan was altijd trouw aan Amir geweest.
Citaat
‘Hij had een vlieger in zijn hand. Een blauwe.’’Echt waar?’zei ik. Voor jou doe ik alles, had hij beloofd. Goeie ouwe Hassan . Goeie ouwe Hassan, op wie ik me altijd kon verlaten. Hij had woord gehouden en de laatste vlieger voor me gevangen.’
Citaat
‘ Ik had het gevoel alsof ik van een steile rots gleed en het probeerde vast te klampen aan struiken en braambosjes, maar zonder resultaat. De kamer zwaaide op en neer en hen en weer. Wist Hassan het ? Zei ik tussen lippen door die niet de mijne leken. Rahim Khan sloot zijn ogen en schudde zijn hoofd, ‘Klootzakken;, mompelde ik en ik stond op. ‘Godvergeten klootzakken!’ Schreeuwde ik stelletje Godvergeten leugenaars. ‘Ga alsjeblieft zitten’ zei Rahim Khan. Hoe konden jullie dat voor mij verborgen houden? En voor hem? ‘Brulde ik.;
Citaat
Vraag 5
Antwoord: Het taalgebruik was redelijk goed te begrijpen. Het was niet in moeilijk Nederlands geschreven. Dus het viel te begrijpen.
Vraag 6
Antwoord: Door dit boek te gaan lezen leer je jouw eigen wereld beter kennen. Je leert wat er allemaal voorkomt in het leven. Je gaat je verdiepen in andermans problemen en ze proberen te begrijpen.
Vraag 7
Antwoord: Het verhaal word verteld in het begin door Amir in het ik perspectief. Later word het verhaal verteld in een hij/zij vorm.
Personen.
Vraag 8,9 en 10.
Antwoord:
Amir:’Amir kan ik beschrijven als een zeer leergierige persoon. Hij stak altijd zijn neus in de boeken en hield ontzettend veel van gedichten. Amir is een zeer jaloers persoon. De reden hiervan is, omdat Hassan ( de vriend van Amir ) altijd veel aandacht kreegvan zijn eigen vader. Leeftijd van Amir staat er niet bij vermeld. Maar het verhaal speelv zich af in zijn jongere jaren en dan vervolgens toen hij 35 jaar was. Zijn vader vond altijd dat hij geen echte man was. Volgens de vader van Amir was het als een man niet voor zichzelf opkomt dat het geen man is. Amir las altijd veel verhalen voor aan zijn vriend Hassan. De reden hiervan is, omdat Hassan een analfabeet was en niet naar school ging.’
Citaat
Citaat
´Ik weet nog dat Baba me de dag voordat het weeshuis geopend zou worden mij meenam naar het Ghargha- Meer, een paar kilometer ten noorden van Kabul. Hij zei dat ik Hassan mee moest nemen, maar ik loog dat die aan de diaree was. Ik wilde Baba voor mezelf hebben. En bovendien waren Hassan en ik een keer bij het meer wezen steentjes keilen, en liet Hassan het zijne acht keer opspringen. Ik kwam niet verder dan vijf. Baba stond erbij te kijken en klopte Hassan op zijn rug. Hij sloeg zelfs zijn arm om hem heen.
Hassan: Hassan was een zeer leergierige persoon. Hij is altijd loyaal gebleven tegenover Amir. Hij was iemand die altijd dingen heel snel begreep. Hassan was wel een zeer naïef persoon. Alles wat hem verteld werd geloofde hij heel snel. Dat komt omdat Hassan analfabeet was. Leeftijd staat er niet bij vermeld, maar het speelt zich af wanneer hij jong was. Nadat Amir verhuisd was komt hij zelden tot nauwelijks in het verhaal voor.
Citaat
‘ Hassan werd aangetrokken door het mysterie van het woord, verleid door een geheime wereld die hij niet mocht betreden. Ik las hem gedichten en verhalen voor, en soms raadsels al stopte ik daarmee toen ik merkte dat hij die veel sneller oploste dan ik. Dus las ik hem makkelijke dingen voor , zoals de lotgevallen van de klungelende mullah Nasruddin en zijn ezel. We zaten urenlang onder die boom tot de zon in het westen verdween, en Hassan bleef maar volhouden dat we genoeg daglicht hadden voor nog een verhaal, nog een hoofdstuk.
Citaat
‘Na school kwamen Hassan en ik bij elkaar, graaiden een boek mee en draafden een komvormige heuvel op, even ten noorden van mijn vaders landgoed in Wazir Akbar Khan. Op de top van de heuvel lag een oude , verlaten begraafplaats met rijen ongemarkeerde grafstenen en een wirwar van kreupelhout dat zich over de paden slingerden.’
Citaat
Wat betekent dat woord? ‘Welk woord?’ ‘Imbeciel.’Weet je niet wat dat betekent? Zei ik grijnzend. ‘Nee, Amir agha’ Maar het is een doodgewoon woord! En toch weet ik het niet. Als hij zich al door mijn geplaag gekwetst voelde, was dat niet van zijn glimlachende gezicht af te lezen. Iedereen bij mij op school weet het, zei ik. Eens kijken. Imbeciel. Dat betekent slim, intelligent. Ik zal het even in een zin gebruiken. ‘Wat woorden betreft is Hassan een imbeciel. Aha, zei hij en hij knikte. Ik voelde me achteraf altijd schuldig.
Baba ( vader van Amir) : Baba was een zeer vasthoudende man. Hij vond altijd dat zijn zoon Amir niet een echte man was. Hierbij heb ik niet de leeftijd kunnen vinden van de vader van Amir. De vader van Amir was een leider in het verhaal. Hij liet zich altijd zo goed mogelijk afbeelden. Hij was wel een man die gul was. Zo liet hij in het verhaal een kinderweeshuis bouwen voor weeskinderen. Alleen tegenover zijn eigen kind was hij niet altijd even goed. De reden was , omdat Amir niet volgens hem een echte man was. Hij kwam nooit voor zichzelf op en hield van boeken lezen.
‘Ik wilde dat ik ook een litteken had dat Baba’s medeleven zou oproepen. Het was niet eerlijk. Hassan had niets gedaan om Baba’s liefde te verdienen; hij was alleen maar met die stomme hazenlip geboren.’
Citaat
‘ De bouw van het weeshuis kostte drie jaar. Ik was inmiddels acht. Ik weet nog dat Baba me de dag voordat het weeshuis geopend zou worden meenam naar het Gharga-meer, een paar kilometer ten noorden van Kabul. Hij zei dat ik Hassan mee moest nemen, maar ik loog dat die aan de diarree was; ik wilde Baba voor mezelf hebben. En bovendien waren Hassan en ik een keer bij het Ghargha-meer wezen steentjes keilen en liet Hassan het zijne acht keer opspringen. Ik kwam niet verder dan vijf. Baba stond erbij te kijken en klopte Hassan op zijn rug. Hij sloeg zelfs zijn arm om hem heen. We zaten aan een picknicktafel aan de oever van het , alleen Baba en ik, we aten van gekookte eieren met kofta-broodjes gehakt en augurk gewikkeld in naan. Het water was diepblauw en het zonlicht glinsterde op het glasheldere oppervlak. Op vrijdag wemelde het bij het meer van de gezinnen die van een dag in de zon genoten. Maar het was midden in de week en alleen Baba en ik waren er, een stel langharige bebaarde toeristen- hippies had ik ze horen noemen. Ze zaten op de kade, hun bungelende voeten in het water, hangels in de hand. Ik vroeg Baba waarom zij hun haar lieten groeien, maar Baba gromde en gaf geen antwoord. Hij was zijn toespraak voor de volgende dag aan het voorbereiden., bladerde door een wirwar van handgeschreven vellen papieren en maakte hier en daar met een potlood een notitie. Ik hapte in mijn ei en vroeg Baba of het waar was wat een jongen op school me had verteld: dat als je een stukje eierschaal opat , je het weer moest uitplassen. Baba gromde weer. Ik nam een hap van mijn boord. Een van de lichtblonde toeristen lachte en sloeg de ander op zijn rug. In de verte aan de overkant van het meer, zwoegde op de heuvel een vrachtwagen een bocht om. Zonlicht weerkaatste in zijn zijspiegel. Ik denk dat ik sarataan heb, zei ik. Kanker. Baba keek op van de papieren die in de wind wapperden. Zei dat ik dat flesje prik best zelf kon gaan halen, ik hoefde alleen maar in de kofferbak van de auto te kijken. De volgende dag waren er buiten voor het weeshuis te weinig stoelen. Een heleboel mensen moesten staand naar de openingsceremonie kijken. Het was een winderige dag, en ik zat achter Baba op het kleine podium vlak bij de hoofdingang van het nieuwe gebouw. Baba droeg een grien pak en een muts van astrakan. Halverwege de toespraak blies de wind zijn muts af en iedereen moest lachen. Hij gebaarde dat ik zijn muts moest vasthouden en dat deed ik graag, want dan kon iedereen zien dat het mijn vader was, mijn Baba. Hij draaide zich om naar de microfoon en zei dat hij hoopte dat het gebouw steviger was dan zijn muts, en weer moest iedereen lachen. Toen Baba klaar was met zijn toespraak stonden de mensen op en juichten.’
Citaat
‘Ik zie hoe ze met hem sollen, hem zijn speelgoed afnemen, hem een duw geven of een klap verkopen. En hij vecht nooit terug. Nooit. Hij… Hij buigt gewoon zijn hoofd en …’Dus hij is niet gewelddadig zei Rahim Khan. Dat is niet wat ik bedoel Rahim en dat weet je best, viel Baba uit. Er ontbreekt iets aan die jongen. Ja, een gemeen trekje. Zelfverdediging heeft niets te maken met gemeen zijn.’
Plaats
Vraag 11
Antwoord: Het verhaal speelt zich in het begin af in Afghanistan in het plaatsje Kabul om precies te zijn. Later in het verhaal verhuizen Amir en zijn vader naar Amerika. Het verhaal speelt zich in verschillende plaatsen af. Bijvoorbeeld in hun eigen huis of ook wel eens bij het Gharga-meer of bij de boom waar Amir en Hassan altijd verhaaltjes lazen.
Citaat
‘Na school kwamen Hassan en ik bij elkaar, graaiden een boek mee en draafden een komvormige heuvel op, even ten noorden van mijn vaders landgoed in Wazir Akbar Khan. Op de top van de heuvel lag een oude , verlaten begraafplaats met rijen ongemarkeerde grafstenen en een wirwar van kreupelhout dat zich over de paden slingerden.’
Citaat
Citaat
‘ Op een zomerdag kerfde ik met een van Hassans keukenmessen onze namen in de stam: ‘Amir en Hassan, de sultans van Kabul. Met die woorden was het officieel geworden; De boom was van ons.’
Citaat
Baba hield van de idee Amerika. Wat hem een maagzweer bezorgde was het wonen in Amerika. Ik herinner me onze wandelingen door het Lake-Elizabethpark in Fremont een paar straten bij onze flat vandaan, langs jongens die aan het batten waren en giechelende kleine meisjes op de schommels in de speeltuin.
Citaat
Ik weet nog dat Baba me de dag voordat het weeshuis geopend zou worden meenam naar het Gharga-meer, een paar kilometer ten noorden van Kabul. Hij zei dat ik Hassan mee moest nemen, maar ik loog dat die aan de diarree was; ik wilde Baba voor mezelf hebben. En bovendien waren Hassan en ik een keer bij het Ghargha-meer wezen steentjes keilen en liet Hassan het zijne acht keer opspringen. Ik kwam niet verder dan vijf. Baba stond erbij te kijken en klopte Hassan op zijn rug. Hij sloeg zelfs zijn arm om hem heen. We zaten aan een picknicktafel aan de oever van het , alleen Baba en ik, we aten van gekookte eieren met kofta-broodjes gehakt en augurk gewikkeld in naan.
Tijd
Vraag 12
Antwoord: De jaartelling kun je wel uit het verhaal opmaken. Het verhaal begint vanaf 1975 tot de vlucht naar Amerika. Het verhaal speelt zich zowel af in het verleden als in het heden.
Citaat
‘Op mijn twaalfde ben ik geworden wat ik nu ben, op een kille bewolkte dag in de winter van 1975. Ik herinner me het moment nog goed, ik zat weggekropen achter een afbrokkelende lemen muur en tuurde de steeg in bij de bevroren beek.’
Vraag 13
Vraag 14
Antwoord: Het verhaal is geschreven door middel van flashback. Later in het verhaal word het verteld in een chronologische volgorde
Gebeurtenissen.
Vraag15
Antwoord: Het belangrijkste stukje in het boek was dat Hassan verkracht werd. Ik vind dat het verhaal vanaf daar is begonnen. Hassan ging na de vlieger wedstrijd voor Amir de vlieger halen. Hij volgde de vlieger en kwam terecht in verschillende steegjes. Hassan besefte niet dat Assef achter hem aan zat om die vlieger. Hassan werd meegenomen naar een kleine keldertje. Hij moest of de vlieger geven of hij werd verkracht. Hassan strubbelde tegen, hij werd op de meest gruwelijkste wijze verkracht. Assef en zijn vrienden waren weg en Hassan bleef daar achter. Hij kwam met moeite overeind. Amir zag alles gebeuren maar deed er niks aan. Hassan kwam naar buiten en Amir kwam op hem afhollen. Vanaf toen ging iedereen zijn eigen weg de vriendschap vervaagde al gauw tussen hun.
Vraag 16
Antwoord: Ik raad dit boek iedereen aan. Ik vond het een zeer ontroerend verhaal. Het bevat verschillende aspecten van het leven. Je komt naast de inhoud van het verhaal ook andere dingen tegen, zoals de oorlog die toen der tijd speelde. Dit boek is echt aan te raden, het is een prachtig verhaal. Het gaat het meest over vriendschap, verraad en verdriet. Hoe twee broertjes zo onafscheidelijk waren en zo al gauw ieder een eigen weg heeft genomen, doordat er iets vreselijks is gebeurd. Iedereen die zich aangetrokken voelt tot de onderwerpen ; Vriendschap, verraad en verdriet moet dit boek echt gaan lezen het is de moeite waard. Als je eenmaal begint met lezen wil je er ook niet mee stoppen.
Samenvatting
Het verhaal gaat over twee jongens ; Amir en Hassan. Ze groeide samen op in het plaats je Kabul in Afghanistan. Er was een behoorlijk groot verschil tussen Amir en Hassan. Amir was een zeer laf en gesloten persoon. Hassan daar en tegen stond altijd open voor kritiek en was altijd loyaal tegenover Amir. Hassan was een zeer goede vriend van Amir, hij deed alles voor hem. Amir maakte daar soms ook wel eens misbruik van. Amir schold en beledigde Hassan wel eens maar alsnog bleef Hassan tijdens zulke conflicten altijd heel erg rustig. Hij bleef loyaal tegenover Amir. Hassan kwam regelmatig op voor Amir als hij wel eens werd gepest. De vader van Amir merkte al gauw op dat Amir geen echte man was. Hij vond altijd dat er wat ontbrak aan die jonge. Hassan werd op een dag misbruikt door Assef (vijand van Amir & Hassan.) Hassan werd op de meest gruwelijkste wijze verkracht. Dat allemaal omdat Hassan een vlieger voor Amir had gevangen en Assef die vlieger wou. Het was of die vlieger of een verkrachting. Door al die loyaliteit die Hassan bezat tegenover Amir werd Hassan op de meest gruwelijkste wijze verkracht. Amir stond gewoon toe te kijken zonder wat te doen. Kort daarna kwam Hassan strubbelend uit het grotje. Amir kwam rennend op hem af. Vanaf toen vervaagde de bijzondere vriendschap tussen de twee jongens volledig. In die periode was er ook een oorlog aan de gang. De Russen vielen Afghanistan binnen in de jaren 80. Baba en Amir vluchten weg naar Amerika om een nieuw bestaan op te bouwen. Het was een zeer moeilijke periode voor Baba en Amir. Ze waren het allemaal niet gewend. Baba miste zijn vaderland heel erg maar Amir zag dit als een kans om zijn kunst voor verhalen te schrijven te bevorderen. Na verloop van tijd gaat het goed met Amir en Baba, maar Amir slaagt er niet in om Hassan te vergeten. Amir en zijn vader gingen altijd naar de markt om spullen te verkopen waar hij ook een zeer leuke meisje genaamd Soraya tegenkomt. Soraya was de dochter van de vriend van de vader van Amir. Langzaam maar zeker komen de twee in contact met elkaar. Het leidde zelf tot een bruiloft. Maar voor de periode van de bruiloft is er kanker geconstateerd bij de vader van Amir hij had nog maar enkele weken te leven. Kort na de bruiloft stierf zijn vader. Op een dag word Amir opgebeld uit Afghanistan door niemand minder als Rahim Khan. Rahim Khan verteld dat Amir terug moet komen om zijn schuld jegens Hassan in te lossen. Hij kwam erachter dat Hassan gewoon zijn halfbroertje was. Hassan had ook al een nieuw bestaan opgebouwd hier in zijn eigen vaderland. Maar daar is nu niks meer van over. Hassan en zijn vrouw zijn op de meest gruwelijkste wijze vermoord door de Taliban. En hun zoontje Sohrab is door de Taliban meegenomen. Amir voelt zich verplicht om hem te zoeken om zo toch nog te laten zien dat Hassan altijd wel iets voor Amir betekende. Het was een zeer zware en moeilijke weg voor Amir om Sohrab te vinden maar hij is er in geslaagd. Amir vind Sohrab bij niemand minder dan Assef diegene die Hassan had verkracht. Hierdoor werd het lastiger voor Amir aangezien Assef altijd de winnaar was. Assef had al gauw door dat het Amir was. Er ontstond een grote gevecht waar Sohrab gewoon stond toe te kijken. Sohrab kon dit niet aanzien en greep al gauw naar zijn katapult en schoot die op de oog van Assef. Amir kwam in het ziekenhuis terecht op de afdeling intensive care. Na een paar weken werd Amir ontslagen uit het ziekenhuis. Hij kreeg de kans om Sohrab zo beter te leren kennen en om voor hem te zorgen. Amir had een belofte gemaakt aan Sohrab en die verbroken. Hierdoor waagde Sohrab een poging tot zelfmoord. Sohrab overleefde het maar deed alsof Amir lucht voor hem was en sprak helemaal niet tegen Amir. Het lukte Amir Sohrab te adopteren en naar Amerika te brengen. Maar dat leverde alsnog geen voordeel op voor Amir. Sohrab bleef alsnog zwijgen. Amir nam Sohrab mee naar een veld waar heel veel mensen vliegerden. Dat wekte verschillende herinneringen op over Hassan de vader van Sohrab. Dit zag Amir als een mogelijke voordeel om Sohrab te laten praten. Sohrab en Amir gingen vliegeren en ze hadden nog eens ook gewonnen. De blijheid kon je zo aflezen op de gezicht van Sohrab al liet hij dat niet merken. Amir zag een klein glimlachje op de gezicht van Amir verschijnen en was daar al heel blij om. Dat was een teken dat het allemaal wel goed zal komen. Amir rende langs de gillende kinderen om de gesneden vlieger te halen. Hij riep naar Sohrab ; ‘Voor jou doe ik alles.’een zin die de vader van Sohrab ( Hassan ) altijd zei tegen Amir.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden