Feitelijke gegevens over het boek Verschijningsdatum 1e druk: januari 2011
Gebruikte druk: 1e
Aantal bladzijden: 130
Uitgeverij: Nieuw Amsterdam Beschrijving van de cover Op de groene cover staat een paar fraaie benen in kousen met een zwarte naad, gestoken in hoge zwarte hakken. Het zijn de benen van Annie, die King bij zijn eerste ontmoeting met haar als te mager ervaart, maar die hij later prachtig vindt waardoor hij haar gaat begeren. Genre “ King, een komedie” is een komisch verhaal over een onmogelijke liefde.
De flaptekst Hilarische én ontroerende roman waarin de liefde uiteindelijk overwint
King, een dikke leegloper die te lang door zijn moeder is vertroeteld en eigenlijk nooit een andere vrouw heeft gekend, loopt in een park bijna een klein keffertje omver. De bijbehorende vrouw is hem meteen antipathiek, maar toch prikkelt ze zijn fantasie. Op een bankje krijgt hij een aanval van benauwdheid, waarbij hij de ring verliest die hij van zijn moeder heeft geërfd. De vrouw vindt de ring en weet King te traceren. En dan ontstaat er iets tussen hen... King, een komedie is een uitermate hilarisch maar tegelijk zéér ontroerend verhaal over twee mensen die besluiten dat ze liever samen zijn dan alleen, ook al passen ze eigenlijk niet bij elkaar. Samenvatting van de inhoud King (60 jaar) is een dikke leegvreter, die de hele dag niets uitvoert, behalve waarnemen, een wandelingetje maken, eten en zuipen met zijn vrienden van de Rotterdamse Bachvereniging. Hij heeft intussen één hobby : “De overwintering op Noza Zembla in het behouden huis.” Op één van zijn wandelingen in het park dat tegenover zijn huis ligt, trapt hij op het hondje dat later van ene Annie blijkt te zijn. Ze scheldt hem overhoop en noemt hem “apelul.” Hij weet echter niet hoe het hondje onder zijn schoenzaal is gekomen en hij maakt zich een beetje uit de voeten en mijdt de vrouw van wie hij in eerste instantie vindt dat ze te mager is (tietjes en haar benen, omdat de kousen eromheen te ruim zitten) Maar daar zal hij zich in vergissen. King die de hele dag niets uitvreet, heeft drie vrienden Paap, Kurk en Openneer die met elkaar naar Bach luisteren. In hoofdstuk 2 gaan ze naar Openneer, de enige van de vier die nog een vrouw heeft. Het luisteren naar Bach (deze keer naar de gedigitaliseerde versie van het Kruidvat voor € 59,99) is eigenlijk een smoes om zoveel mogelijk te kunnen zuipen, en vreten. De likeurtjes gaan bij King goed naar binnen en de bitterballen ook. Ook rookt King steeds Caballero’s. In het derde hoofdstuk is het een heldere dag wanneer King weer een rondje gaat wandelen. Op een bankje gezeten krijgt hij het heel benauwd en hij ziet daarnaast dat de vrouw met het hondje weer aankomt. Hij noemt haar steeds “het wijf of het mokkel”. Hij kruipt weg achter een elektriciteitshuisje, omdat hij ook verschrikkelijk moet pissen. Hij komt daarbij als hij zich wil verstoppen met zijn handen in de aarde terecht, die geen aarde blijkt te zijn en tussen zijn vingers druipt de stinkende hondenstront. Hij heeft al zo’n pesthekel aan hondjes. Hij steekt zijn hand in een berg aarde, om de stront van zijn hand te krijgen en dat luikt, maar daarna merkt hij dat hij zijn trouwring van zijn moeder is kwijtgeraakt. Die kreeg hij op de dag dat hij 18 was geworden. Op dezelfde dag was ze gestorven. Hij verbergt zich weer voor de mooie vrouw (die hij 50 schat) en altijd modieus gekleed is en nu ziet hij ook dat ze juist prachtige benen heeft. Hij zorgt ervoor dat hij niet gezien wordt door de vrouw met haar hondje “Sherry.” ’s Avonds keert hij terug naar de plek om de aarde op te scheppen in twee grote zakken. Zo kan hij thuis op zijn gemak zoeken naar de ring van zijn moeder. In het vierde hoofdstuk “Jeugd” kijkt King terug op zijn jeugd. Zijn vader heeft hij nooit gekend en zijn moeder was in het begin van zijn jeugd heel mager: ze rookte alleen maar. Daardoor was de kleine King ook heel mager. Hij werd op school uitgescholden voor “Auschwitz” en toen zijn moeder dat gehoord had sloeg ze helemaal om. Vanaf dat moment stond hun beider leven in het teken van zoveel mogelijk vreten. Ze werden dan ook ontzetten dik. King ging niet meer naar school, maar bekwaamde zich in de kennis over Noza Zembla en nadat er een man in het leven van moeder was gekomen die haar na korte tijd al een flinke som gelds in de vorm van aandelen had achtergelaten, was hun leven weer verder gegaan met vreten. Op zijn 18e jaar had hij een ring gekregen van zijn moeder en op die dag was zijn moeder gestorven. En potdomme, nu was hij die ring kwijtgeraakt. Tussen de zak met aarde vindt King geen ring. Hij krijgt opnieuw een aanval van benauwdheid. Hij heeft ook niets te eten in huis en besluit die avond nog een wandeling door de sneeuw te gaan maken. Maar hij valt en het kleine pesthondje “Sherry.”komt natuurlijk aangelopen met zijn bazinnetje. Die vinden hem in de sneeuw. Wanneer hij opstaat, wordt hij naar haar toegetrokken en hij kust haar. Ze kunst hem terug en hij gaat met haar mee naar d’r huis aan de andere kant van het park. Daar hoort hij dat het hondje “Chérie” heet , dat ze zijn moeders ring bij het bankje heeft gevonden , dat ze een beroemd fotomodel is geweest die ook nog een cd met Franse liefdesliedjes heeft opgenomen en nu eenzaam in het huis aan de rand van het park woont. King is helemaal verliefd op haar o.a. vanwege de mooie benen in geile hakken gestoken en hij paait haar met de opmerkingen over haar loopstijl. Ze zet de cd met Franse liedjes op, ze drinken en roken en ze geilen elkaar op. Ze verkleedt zich vaak in de mooie kleren en ze spelen verstoppertje in de klerenkast. Het is natuurlijk een onmogelijke liefde: de dikke “apelul”en het mooie ex-fotomodel. “ Ze belooft hem dat ze nog wat moois kunnen beleven die avond en ze gaat in bad om haar leukste lingeriie daarna te kunnen aantrekken. King heeft echter geen sigaretten meer en zegt dat hij die moet kopen. Ze vraagt hem of hij meteen het hondje Chérie wil uitlaten. Hij schaamt zich daar wel voor, maar door zijn gevoelens van lust en verliefdheid durft hij niet te weigeren. Had hij het maar niet gedaan, want er hangt iets boven zijn hoofd. Hij besluit namelijk om niet naar een café te gaan om sigaretten te kopen, maar om langs de Bachvrienden te lopen. Paap heeft pook altijd Caballero’s. Mar als hij binnenkomt bij de mannen, moet hij natuurlijk verwijten weerleggen, likeurtjes drinken en over zijn nieuwe vlam vertellen. Hij blijft wel een tijdje zitten, drinkt teveel en neemt zich dan voor om Annie ten huwelijk te gaan vragen. Het sneeuwt nog steeds en hij moet een weg door het park nemen. Omdat alle paden zijn ondergesneeuwd, raakt hij de weg kwijt en hij valt over een laag hekje. Zijn been is geblesseerd en hij kan er niet op staan. Eerst is hij bang dat hij Chérie gedood heeft bij zijn val, want hij had het kleine hondje in zijn grote jaszak gestopt. Maar het hondje leeft en komt hem later zelfs weer opzoeken en in zijn gezicht likken. King krijgt het bovendien weer benauwd en hij is bang dat hij gaat sterven. Dan probeert hij moed te putten uit het verhaal van de Overwintering op Nova Zembla dat hij zo goed kent. Het wordt voor een deel aan de lezer vertelt. Dan herstelt hij weer en strompelt naar het huis van Annie die op hem zou wachten om hem te verwennen. Maar het onheil is geschied. Annie ligt nog steeds in haar bad, maar ze is dood. Het laatste hoofdstuk heet “Komedie.” Het is een jaar na de gebeurtenissen in het voorlaatste hoofdstuk. King vertelt over wat er met Annie is gebeurd. Ze is getroffen door een hersenbloeding en in coma geraakt. Elke dag was hij haar gaan opzoeken en hij had steeds nieuwe kleren voor haar meegenomen uit haar geweldige verzameling . De verpleegster hadden het geweldig gevonden: die droegen nu ook dure merken. In augustus was hij gebeld door het ziekenhuis. Hij was nu alleen met “het hondje” want hij weigerde het een naam te geven. Het is weer winter en steenkoud in het huis. Op een gegeven moment denkt King dat hij iets hoort. Dan ziet hij Annie verschijnen in zijn droom/ hallucinatie. Ze heeft het koud en kruipt bij hem in bed. Hij moet haar verwarmen. Hij drinkt zijn brandy, streelt Annie en aait het hondje. “Diep in de ochtend pas sliep hij grinnikend in.” (blz. 129) Titelverklaring “King, een komedie” hoeft geen nadere uitleg. Structuur Het verhaal wordt opgebouwd in 8 hoofdstukken die een korte titel hebben (bijv. King, Bach, Jeugd, Annie, Aarde, Sneeuw, Nacht, Komedie.) Het gaat over de ontmoeting van de eenzame
dikke, leegvreter King, die op een dag een vrouw ontmoet met een hondje. Het zijn twee tegenpolen (een dikke man versus een ex-fotomodel) Toch raken ze op elkaar “verliefd.” Het is een overwegend chronologisch verteld verhaal, met één hoofdstuk erin , waarin King zijn jeugd kort uit de doeken doet. De rest van de hoofdstukken staat in chronologische volgorde en speelt zich binnen enkele dagen af, behalve het laatste hoofdstuk dat een jaar na het voorlaatste speelt. Na de komedie komen nog vijf bonusverhalen. Het zijn de bekendste verhalen van Ceelen uit zijn vorige verzamelbundels. Dat is wel vreemd: vond ook de uitgever het verhaal te klein om in zijn eentje te worden uitgegeven en moeten de verhalen de indruk wekken dat er een volwaardige bundel wordt uitgegeven. Dat is een rare zaak en liefhebbers van de schrijver die de verhalen al in hun bezit hebben of al gelezen hebben, maak je daar niet echt blij mee. De vijf verhalen zijn: - Strovuur (eenzaamheid en onbereikbare liefde) - Big en Muis ( onmogelijke liefde) - De bril (liefdesproblemen) - Het slagersmeisje (onbereikbare geliefde van een dichter voor een meisje) - Pjotrs sigaar (angst voor de dood en de eenzaamheid) Perspectief Het verhaal wordt verteld in de hij-vorm en in de o.v.t. De eerste zin luidt: “King is een laffe man.” Dat neigt naar een auctoriale verteller die op de achtergrond afwezig is. Verder zien we de hoofdstukken voor het grootste deel door de ogen van King, maar de auctoriale verteller blijft aanwezig in het verhaal. Hij wordt zelfs even zichtbaar aan het einde van het hoofdstuk “Annie”, wanneer hij zijn nieuwe liefde verlaat om een pakje sigaretten te halen. De verteller:
“Hij kon ook niet weten welke afschuwelijke gebeurtenis de nacht voor hem in petto had.” (blz. 95) De tijdlagen van het verhaal Het wordt aan de lezer niet duidelijk gemaakt in welk jaar het verhaal zich afspeelt. Wel is het decor van de winter in de handeling aanwezig. Sneeuw speelt in het gelijknamige hoofdstuk een belangrijke rol. Wel weten we uit een mededeling uit hoofdstuk 2 dat het verhaal zich in ieder geval na 2002 afspeelt. Een van zijn Bach-vrienden heeft een verzamel-cd van Bach bij het Kruidvat gekocht. Die is 59.99 € en in 2002 werd de euro in Europa ingevoerd. Na hoofdstuk 7 verstrijkt er ongeveer een jaar waarin King moet bijkomen van de slag die hem in de winter is toegebracht. Het decor van de handeling Waarschijnlijk speelt het verhaal zich af in Rotterdam, omdat King drie vrienden heeft (Kruk, Paap en Openneer) die samen de Rotterdamse Bachvereniging hebben opgericht. Hij loop daar vanuit zijn huis naar toe. Het ligt dus voor de hand te veronderstellen dat het park waarin zich een flink deel van het verhaal zich afspeelt en de woning van Bach en Annie in Rotterdam zijn gesitueerd. Maar de verteller doet verder geen mededelingen over de plaats. Uitgewerkte thematiek In deze kleine humoristische roman gaat het voornamelijk om vier motieven: de onmogelijke liefde, de zin van het bestaan, de moeder-zoonverhouding en de eenzaamheid. Wat dat betreft zijn ze hecht aan elkaar verbonden. King wordt alleen door zijn moeder opgevoed, omdat zijn vader op een dag plotseling is weggegaan. Zijn moeder is mager geworden van verdriet maar een opmerking op school tegen King over zijn Auschwitz-uiterlijk zorgt ervoor dat ze geheel omslaat. Ze houdt haar zoon thuis van school en mest hem vet, terwijl ze zelf ook de nodige kilo’s aankomt. Zowel moeder en zoon lijden aan boulimia uit onvrede over de zin van hun bestaan. Ze geeft hem een ring om zijn 18e verjaardag waarna ze op dezelfde dag sterft en het bestaan voor King ook geen leuk bestaan meer is. Hij heeft in zijn leven twee weinig succesvolle relaties achter de rug, die beiden uit een soort waanzin bij hem weg waren gegaan, waarna hij alleen nog vluchtiger contacten als onenightstands heeft gehad. Onder het mom van hun voorliefde voor Bach heeft hij drie vrienden wiens doel het is om bij het luisteren van de recitals van Bach te zuipen, te roken en te vreten. Zie hier, het zinloze bestaan van King. Daarom schampert King over de vrouwen die hij dagelijks in het park met hun hondjes ziet wandelen. Dat hij een hondje onder zijn voetzool krijgt, is een speling van het noodlot. Waar hij de bazin eerst met mokkel en wijf aanduidt, wordt ze later een door hem begeerd object vanwege haar schitterende benen. Daarbij komt nog dat ze een geweldige beurt maakt, omdat ze de ring van zijn moeder heeft gevonden. Maar het blijft natuurlijk een onmogelijke liefde tussen een schoonheid en een lelijk mormel. Dat blijft ongeloofwaardig. Aan de andere kant zijn het ook beiden eenzame zielen, die in hun vorige relaties in de steek gelaten zijn en die substituties voor hun eenzaamheid hebben gevonden: Annie haar hondje Chérie (liefje) en King zijn Bachvrienden en de drank. Wanneer hem een hete nacht in het vooruitzicht wordt gesteld waarvan hij best gretig gebruik wil maken, (want misschien heeft hij niet eens zoveel tijd meer ter beschikking vanwege zijn benauwdheden door zijn verkeerde levensstijl), slaat het noodlot toe. Weliswaar helpt hij zelf ook nog een handje door naar zijn vrienden te gaan en daar te blijven hangen, waardoor hij dronken wordt en daardoor valt. Hij komt te laat thuis om een door de hersenbloeding getroffen Annie te redden. Wel toont hij zijn liefde door haar dagelijks te bezoeken, de hond in zijn huis te nemen en aan het einde komt ze in zijn droom/fantasie naast hem liggen. Hierdoor krijgt het verhaal nog een positief slot. Motieven voor je leesdossier: - een onmogelijke liefde - vreten als escapisme (boulimia) voor je verdriet - de moeder-zoonverhouding - eenzaamheid - de zinloosheid van het bestaan - het noodlot - dierenliefde als substitutie
In de vijf bonusverhalen komen dezelfde motieven terug: onmogelijke liefde (Big en Muis) , onbereikbare liefde (Strovuur en Het slagersmeisje) existentiële eenzaamheid (Strovuur en Pjotrs sigaar) Beoordeling scholieren.com “King, een komedie” is een heel grappig verhaal om te lezen. Het verhaal is een variant op het beroemde motief van The Beauty and the Beast: lelijke dikke man valt op mooi topmodel en dat levert hilarische passages op. Daarom is “King,…” vooral een humoristische roman die heel leuk is om te lezen in een zeer directe vertelstijl van Ceelen. Bij het lezen van de absurde humor moest ik soms wel denken aan de romans van Herman Brusselmans. Er is niets mis mee wanneer een schrijver een humoristische roman schrijft, maar zo’n boek maakt na het dichtslaan van het boek meestal niet zo veel indruk op de lezer achter. Je hoeft niet meer over een probleem na te denken. Dat is bij King van Ceelen ook het geval. De amusementswaarde voor scholieren is ruim voldoende. De literaire waarde van 1 punt ken ik vooral toe omdat de inhoud qua lengte te vergelijken is met een Boekenweekgeschenk. Het zou in dat kader ook een kennismaking kunnen zijn met het werk van Aat Ceelen van wie ik tot nu toe niets gelezen had, omdat hij relatief onbekend is bij het grote publiek. Misschien is dat ook de reden dat de uitgever vijf bonusverhalen aan het basisverhaal toevoegt. Ze behandelen dezelfde thema’s die ook in het basisverhaal voorkomen. Over de schrijver en eerder gepubliceerde werk Bron: website uitgever

Aat Ceelen (1950) is acteur en regisseur, onder andere bij De Mexicaanse Hond. Hij publiceerde drie verhalenbundels en vier romans.