3 – Leesverslag


A Waarom heb ik dit boek gekozen?
Ik heb dit boek gekozen, omdat Laura en ik de film wilden zien. In de vakantie

B Bibliografische gegevens
E1
Schrijver: Heleen van Royen
Titel: De gelukkige huisvrouw
Uitgever: Vassallucci
Plaats uitgave: Amsterdam
Jaar uitgave: 2000
Druk: 183e druk
Aantal bladzijdes: 298 bladzijdes
Genre: roman met humor en drama; autobiografisch

E2
Het verhaal wordt verteld door Heleen van Royen. De schrijfster. Het is een waar gebeurd verhaal, dus de hoofdpersoon in het boek Lea Meyer- Cornelissen, is Heleen van Royen. Je leest wat zij denkt, voelt en zegt.

De belangrijkste personen in het boek zijn Lea, haar man Harry en hun kind Harry Junior. Harry en Lea hebben een perfect leven. Wanneer Harry een kind van haar wil, wil zij dit eerst niet. Ze wil Harry niet teleurstellen en raakt toch zwanger van hem.

Na een zware bevalling gaat alle aandacht naar Harry Junior en voelt Lea zich verwaarloosd door iedereen. Ze probeert op allerlei manieren Harry junior te doden. Ze krijgt waanideeën en denkt dat ze een soort tweede Jezus is. Uiteindelijk komt ze in een inrichting terecht.

Eenmaal uit de inrichting zit ze bij psychiater Beau van Kooten. Hij vertelt haar dat dit allemaal te maken heeft met het feit dat ze de dood van haar vader nooit heeft verwerkt.

Lea gaat onderzoeken waarom haar vader zelfmoord heeft gepleegd. Ze gaat naar de plek waar haar vader zelfmoord heeft gepleegd en doet precies hetzelfde als hij deed: in het water stappen. Daar eindigt het verhaal mee.

E3 Ruimte
Het grootste gedeelte van de roman speelt zich af in de praktijkkamer van psychiater Beau van Kooten en in het huis van Harry, Lea en Harry Junior. In het begin van het boek is er sprake van een opening-in-de-handeling.

Verhaalfiguren
• Lea Meyer- Cornelissen: een 31 jarige vrouw uit Aerdenhout. Ze komt in het verhaal een beetje arrogant over. Later verandert dat en wordt ze een vrouw die begrip verdiend.

• Harry Meyer: de man van Lea. Een zakenman met een goedlopend bedrijf in het vastgoed. Als Harry Junior wordt geboren, heeft hij alle aandacht voor zijn zoon en nog amper voor zijn vrouw.

• Harry Junior: De zoon van Harry en Lea. Hij speelt een belangrijke rol. Zonder zijn komst, was alle ellende niet ontstaan.

• De moeder van Lea: zij heeft Lea’s hele leven lang slechte dingen over haar vader verteld. Dat hij zijn gezin verwaarloosde en uiteindelijk zelfmoord pleegde.

Vertelwijze
De roman wordt verteld via het ik perspectief. Je leest alles door de ogen van Lea Meyer-Cornelissen. Je leest wat zij denkt, voelt en zegt.

Motieven
Citaat: Ik ben een vrouw. Ik heb een kind gebaard.

Mijn zwangerschap duurde negen maanden en twaalf dagen. Na negen maanden en twaalf dagen was Harry vader en ik moeder. Van de ene dag op de andere hadden we levenslang.

Lea probeert Harry Junior te vermoorden door hem op te bergen in een doos op zolder. Haar leven veranderde zo ingrijpend en maakt haar angstig.

Ze wil haar oude leventje weer terug.

Citaat: Zie je wel. Dit is je beloning. Alles wordt weer normaal.

Na de zelfmoord van haar vader heeft haar moeder alleen maar negatief over haar vader gesproken. Ze haat haar vader, zonder precies te weten waarom. Nadat ze meer over haar vader te weten komt, voelt ze zich schuldig. Dat maakt haar angstig voor het leven.

Ieder hoofdstuk begint met een onderschrift van foto’s. Waarschijnlijk zijn het babyfoto’s van Lea. Het zijn allemaal liefdevolle teksten. Allemaal geschreven in de tijd dat haar vader nog leefde en alles nog goed was. Lea weet dat ze zo ook naar Junior zou moeten kijken, maar ze weet niet hoe ze dat moet doen. Ze heeft het idee dat ze er alleen voor staat en is bang alles kwijt te raken waar ze gek op is.

Thema
Angst (om ongelukkig te zijn)

Titelverklaring
Lea is een huisvrouw, Harry werkt en zorgt zo voor inkomen. Samen hebben ze een goed en veilig leven. Ze is de meeste tijd gelukkig.

Dan wordt hun kind, Harry junior geboren. Haar leven verandert enorm. Het draait niet meer om haar, maar om Harry Junior. Eigenlijk wil Lea geen huisvrouw zijn. Ze wordt een ongelukkige huisvrouw.

Na het verwerken van haar vaders dood, ziet ze in dat ze het niet zo slecht heeft. Ze is weer in staat om voor Harry Junior te zorgen en houdt van hem. Langzamerhand wordt ze gelukkig.

Schrijfstijl
Er is sprake van een opening-in-de-handeling. Het verhaal wordt niet-chronologisch verteld. Er zitten veel flashbacks in. Over haar jeugd, het gezin waarin ze is opgegroeid. Waarom ze is opgenomen in de inrichting.

Eigen mening
Het boek is leuk om te lezen. Er zit veel spanning in. Het boek is wel op sommige gedeeltes heel gedetailleerd geschreven. Er zitten ook veel flashbacks in. Die zijn niet moeilijk te volgen en maken het leuker lezen.

Het is geen moeilijk boek om te lezen. Er staan niet zo veel moeilijke woorden in en de zinnen zijn niet al te lang.

Het onderwerp staat wel nog wat ver van mij af. Voorlopig krijg ik geen kinderen. Sommige mensen zeggen dat je na het lezen van dit boek, nooit meer kinderen zou willen krijgen. Ik vind dit eigenlijk ook wel.

E4
Wanneer is het werk voor het eerst gepubliceerd?
Het werk is voor het eerst gepubliceerd in het jaar 2000.

Wat weet je van de schrijfster?
Heleen van Royen is geboren in Amsterdam op 9 maart 1965. In 1992 trouwt ze met Ton van Royen.

Ze heeft in 2000 het boek: De gelukkige huisvrouw geschreven. Drie jaar later schreef ze: Godin van de jacht.

Ze is iemand die regelmatig in de publiciteit verschijnt. Ze is niet bang om haar mening uit te spreken.

Wat weet je van de tijd toen het werk werd geschreven?
Het is in een moderne tijd geschreven. Het speelt zich af in deze tijd. Er zijn mobiele telefoons, de wereld ligt aan je voeten voor iedereen die iets wil bereiken en er is geld. Alles is goed ontwikkeld.

In het jaar 2000 is bekend wat een postnatale depressie inhoudt. Men heeft geaccepteerd dat vrouwen daar aan kunnen lijden en er is hulp voor ze.

In hoeverre is dit werk typerend voor de schrijfster?
Heleen van Royen heeft niet zo veel boeken geschreven. Dit boek kun je niet goed vergelijken met andere boeken van haar, omdat ze dit zelf heeft meegemaakt. Ze heeft geschreven over haar eigen leven. Over haar gebeurtenissen in haar leven. Daarom is het een autobiografische roman. Door een andere naam voor de hoofdpersoon te kiezen, was ze in staat om dit boek te schrijven.

In hoeverre is dit werk typerend voor de tijd waarin het is ontstaan?
Voor haar postnatale depressie is er een behandeling. Mensen zijn er bekend mee en er zijn hulpmiddelen.


C Professionele recensie (1)
“Heleen van Royens boek DE GELUKKIGE HUISVROUW is een internationaal succes geworden. Het wordt nu in vele landen uitgegeven. In Nederland is er al een toneelversie van dit relaas van een huisvrouw,die na de geboorte van haar eerste kind in een geestelijke crisis geraakt. Maar nu er dezer dagen ook een contract is getekend voor een internationale verfilming van haar boek, bekent Heleen van Royen me dat zij voor een groot deel haar eigen lot heeft beschreven in haar boek. Ze zegt: 'Ik raakte zelf in een zware psychose na mijn eerste bevalling en moest worden opgenomen in een psychiatrische kliniek. Daar wil ik nu heel open over zijn." Haar man Ton van Royen, de SBS 6-presentator, zegt: 'Het bijzondere is dat nu uit al die ellende toch iets positiefs is voortgekomen met al dit succes van vandaag." Nu haar boek DE GELUKKIGE HUISVROUW een internationale bestseller wordt, bekent schrijfster HELEEN VAN ROYEN: 'Ik raakte zelf in psychose na mijn bevalling!" Haar man TON VAN ROYEN: 'Het was vreselijk iemand van wie je zo veel houdt, niet meer te kunnen bereiken." Heleen van Boyens bestseller 'De Gelukkige Huisvrouw' wordt een internationale speelfilm, waarbij Heleen zelf denkt aan KATE WINSLET als de vrouw die haar zou moeten uitbeelden op het witte doek! Heleen tekende dezer dagen het contract voor deze productie met regisseur René Hoeker en producent Tom Burghard, die voor de KRO de serie WIJ ALEXANDER maakten en nu klaar zijn voor hen eerste grote speelfilm. Heleen zei me: 'Ik werd eerder al benaderd door RUUD VAN HEMERT, die hier op zijn fiets naar toe kwam en een hele middag met mijn man TON (de SBS-tv-presentator, red.) en mij sprak over filmplannen voor mijn boek. Maar daarna had ik nog een gesprek met René en Torn en die zeiden de film internationaal te willen opzetten en dat sprak me aan. "Mijn boek is al in veellanden uitgekomen. In Engeland heet het The Happy Housewife. In Duitsland kocht men de rechten voor maar liefst 100.000 dollar en ook in Frankrijk, Noorwegen en Zweden geven ze het nu uit." Dubbel gevoel Heleen heeft, zegt ze, bij al dit succes dat nu op haar neerdaalt ergens toch een dubbel gevoel. 'Want dit boek gaat toch over heel zwarte bladzijden in mijn leven", zegt ze, 'gebeurtenissen waar ik het nu soms nog moeilijk mee heb. En dan feliciteert iedereen je met al het goede dat daaruit voortkomt, zoals vertalingen, een speelfilm en lucratieve contracten." Ze zwijgt even. "Maar aan e andere kant kun je ook zeggen dat uit al dat negatieve nu toch ook iets positiefs is oortgekomen." In haar boek beschrijft HELEEN het lot van een rouw die na een heel moeiIijke bevalling (eerst met de pomp en dan met de tang) in een psychose terechtkomt. Ze zegt: "Het gebeurt vaak dat vrouwen, zeker na de geboorte van het eerste kind, het geestelijk moeilijk krijgen en in een dip raken. Ik wil nu wel bekennen: Ik raakte, net als de vrouw in De Gelukkige Huisvrouw, ZELF na mijn eerste bevalling in een zware psychose." In het boek keert de vrouw zich enigszins van haar pasgeboren baby af en legt zij het kindje zelfs in een doos op zolder. Heleen: "Door die psychose raak je het contact met de omgeving kwijt. Je sluit je volledig voor alles af. Ik moest ook twee weken worden opgenomen in een psychiatrische kliniek. Ze sloten me op in de isoleercel om tot mezelf te komen." "Daarna kwamen de gesprekken met de psychiaters en kreeg ik medicijnen, die gelukkig een goede uitwerking op me hadden. Langzaam maar zeker kwam ik weer tot mezelf. Maar zoiets kan je niet forceren. Het duurde bij mij maanden." Wat de oorzaak van zoiets is, weet ik niet. Bij mij dacht men dat het de zelfmoord van mijn vader was, die ik ook in het boek heb beschreven."Ik was dertien jaar toen mijn vader - hij was net 50 - zichzelf verdronk in de Sloterpias in Amsterdam. Gek genoeg was ik op dat moment daar niet zo van onder de indruk. Mijn vader was een moeilijke man. Ergens, hoe hard het ook klinkt, voelde ik me opgelucht in die tijd, dat hij er niet meer was. Het was een soort bevrijding voor hem, maar ook voor ons."Je verdringt dan zoiets, maar dit kan mede hebben geleid tot die psychose, die ik in het boek beschrijf."Het opmerkelijke is", zegt Heleen, "dat toen ik, nadat ik toch was genezen, met het schrijven van mijn boek begon, ik het heel moeilijk kreeg bij het gedeelte waarin ik de zelfmoord van mijn vader beschreef. Al die tijd was ik voorzichtig en waakzaam geweest over mijn gemoedstoestand. Ik ken de eerste signalen, die nu eenmaal voorafgaan aan zo'n psychose. En die sloeg, nu ik die zelfmoord van mijn vader weer ophaalde voor mijn boek, opnieuw toe. Gelukkig weet je dan van de eerste keer hoe je ermee moet omgaan. Maar het is wel een nachtmerrie geweest." "Ik heb ook grote bewondering voor mijn man Ton, die zowel de eerste als de tweede keer zo'n enorme steun voor me is geweest. Natuurlijk heeft hij het er ook heel moeilijk mee gehad." Ton van Royen zegt: „Het is natuurlijk verschrikkelijk als je plotseling geen contact meer kunt hebben met iemand van wie je houdt. Ze stond voor niets en niemand meer open. Ze had zich afgesloten." Heleen: "En dan kwam hij met onze pasgeboren baby naar de kliniek. Hij heeft in die beginperiode ons kindje verzorgd en opgevangen." Ton zegt: "Dat is logisch, maar het was een zware tijd. Met de dag zie je je vrouw geestelijk steeds meer afglijden." Maar het is toch nu wel heel bijzonder dat al die ellende zo'n mooi vervolg krijgt. En Heleen heeft getoond dat je zo'n inzinking ook kunt overwinnen. Ze zegt: "Het schrijven van DE GELUKKIGE HUISVROUW is, denk ik, ook een soort therapie voor me geweest. Ik weet nu soms nog niet wat me overkomt. Nooit had ik gedacht dat het een internationale bestseller zou worden, laat staan een speelfilm. Nu zijn er allemaal mensen die zeggen: 'Je moet weer een boek schrijven', maar daar denk ik nog over." Ze is nu zelf echt heel gelukkig met haar twee kinderen, de negenjarige Olivia en de vijfjarige Sam. Ze gaat columns schrijven, zegt ze, en binnenkort staat er een grote promotietournee voor haar boek in Duitsland op het programma. Ze moet er aan wennen dat ze dan in tal van tv- en kranten-interviews zal moeten spreken over de psychose die haar leven toch zo'n positieve en succesvolle draai heeft gegeven. Ze merkt ook dat veel vrouwen zich identificeren met de hoofdpersoon in het boek, omdat zij het na een bevalling ook moeilijk hadden en er in hun omgeving maar weinigen waren die daar begrip voor hadden. Heleens boek is inmiddels in ons land ook bewerkt voor het toneel. "Hadewych Minis speelt mij dan", zegt Heleen. "Dat was toch wel een schokkende ervaring, jezelf zo uitgebeeld te zien. Maar ze doet dat uitstekend", aldus Heleen deze middag in Almere Haven, waar zij samen met Ton en de twee kinderen woont. Mag Heleen zelf door een heel diep dal zijn gegaan, Ton heeft de laatste maanden hard gewerkt aan zijn succesvolle tv-programma Ton voor SBS, waarin hij vaak mensen interviewt die het ook moeilijk hebben. "Zo heb ik nu een programma over jonge vrouwen die ongeneeslijk ziek zijn. Daar was een meisje van zestien jaar bij. Dat grijpt je zelf ook enorm aan", aldus Ton. "Ik signaleer wat er in ons leven gebeurt. Het leven kent de lach en ook de traan. Zo start ik op 7 maart een nieuwe serie met een wat lichter onderwerp. In de Flevopolder is namelijk - dat weet bijna niemand - een heel dorpje waar iedereen naakt rondloopt. Er is een supermarkt met naakte bediening, een garage met naakte monteurs en als het weer het toestaat, loopt men daar overal in zijn blootje. "Tot nu toe is dat ook niet gefilmd. Voor het eerst laat ik daar beelden van zien, want dit is toch een unicum. De enige voorwaarde was", glimlacht Ton, dat ik zelf ook naakt zou gaan lopen. Nou, ik had best begrip voor die eis en dus heb ik dat gedaan." Zo geeft hij zich op wel heel letterlijke wijze bloot in zijn veelbekeken programma, terwijl zijn vrouw Heleen dat meer figuurlijk en geestelijk doet. Openheid Ze zegt: "Maar ik heb er geen probleem meer mee om te vertellen dat ik veel van wat in mijn boek staat, zelf heb meegemaakt. Die openheid is nieuw in ons land, want niet iedereen wil voor de buitenwereld bekendstaan als de dochter van een man die zelfmoord heeft gepleegd. Mijn zusje was het er eerst niet mee eens, dat ik daarover zou schrijven in mijn boek. En ook anderen van onze familie waren er aanvankelijk niet zo blij mee. Maar nu zegt mijn zusje: 'Je hebt het mooi beschreven', en zo was het. "En dat ik het nu zo heb opgeschreven, heeft mij zelf, denk ik, ook goed gedaan. Het is iets dat bij je leven hoort, dat je mede heeft gemaakt tot degene die je nu bent. Als meisje van dertien ben je er nog niet aan toe het allemaal te verwerken. Dat komt, net als bij mij dus, later." Door alles wat zij meemaakte - en dat geldt ook voor Ton - is zij misschien meer van het leven zelf gaan houden dan anderen. Daar komt nu ook de dankbaarheid bij dat haar boek over de zwaarste periode in haar leven haar succes en waardering heeft bezorgd, met zelfs een schitterende, men kan wel zeggen jubelende kritiek in The Times in Londen.”

Eigen mening over de professionele recensie (1) :
In deze recensie komt goed haar autobiografie naar voren. Gevoelens komen naar boven. Ook verschillende meningen worden komen naar voren. Dit stuk kun je niet een echte recensie noemen. Het heeft meer weg van een interview. Wat haar man voor programma’s maakt, heeft niet echt iets te maken met de mening over het boek. Daarom heb ik op Internet een andere recensie opgezocht.


Professionele recensie Internet (2)
“De gelukkige huisvrouw is een semi-autobiografisch verhaal. Heleen van Royen is na haar bevalling in een psychose geraakt en opgenomen in een psychiatrische inrichting. De psychose werd veroorzaakt door het onverwerkte verdriet van het overlijden van haar vader die zelfmoord pleegde door zich te verdrinken.

Dit boek is heel vernieuwend en vlot geschreven. Ik heb verschillende keren krom gelegen van het lachen over de manier waarop Heleen van Royen bepaalde type personen of situaties omschrijft. De vraag is natuurlijk of het taalgebruik dat Heleen van Royen gebruikt wel geschikt is voor een boek. Ik vind eerlijk gezegd van wel, het heeft ervoor gezorgd dat de zware thema’s toch een vleug humor meekrijgen. Over de zware thema’s gesproken, uiteraard bestaat dit boek niet alleen uit humor maar ook een flinke portie drama. Ik vond de zoektocht van Lea of ze wel of niet gewaardeerd werd door haar vader erg ontroerend en mooi omschreven.

Ik vind dit boek dan een aanrader voor iedereen die deze combinatie van humor en ontroering kan waarderen”.

Eigen mening professionele recensie Internet (2)
Ik ben het eens met deze recensie. Heleen van Royen heeft een grof taalgebruik en ik vind dat het mag in dit boek. Zoals de recensie luidt: het heeft ervoor gezorgd dat de zware thema’s toch een vleug humor meekrijgen.