Titelbeschrijving

Naam schrijver: Khalid Boudou
Titel van het boek: Pizza Maffia
Plaats en jaar van uitgave: Amsterdam 2007
De druk: Eerste druk
De uitgever: Moon, (imprint van Dutch Media Uitgevers BV)

Motivatie boekkeuze
Ik heb dit boek om meerdere redenen gekozen...
Ik heb dit boek gekozen, omdat mijn Nederlands lerares dit boek een keer bij zich had. Toen heb ik de voorkant en de titel gezien. Het sprak me al erg aan dus ik vroeg of ik dat boek mocht gaan lezen. Ze nam hem de volgende les voor mij mee met nog een stapel boeken. Ik kwam erachter dat Khalid Boudou ook het boek ‘het Snitzelparadijs’ had geschreven en ik heb daar de film van gezien. Die film vond ik erg goed en leuk. Nadat ik de flaptekst gelezen had wist ik zeker dat ik dit boek ging lezen. Het leek me niet een moeilijk verhaal, maar wel leuk en spannend.

Samenvatting van de inhoud
Brahim, een zestienjarige jongen die in Novara, de pizzeria van zijn vader, werkt. Omdat zijn vader reuma heeft kan die de zaak niet meer alleen aan. Gelukkig werken oom Faris en zijn zoon Haas ook in de pizzeria. Daar heeft Brahim zijn vader geluk mee zodat hij de leiding over kan nemen.

Alles gaat zo hoe het hoort te zijn. Brahim heeft een vriendinnetje, de zaak loopt goed en het gaat goed op school. Omdat Brahim een opdracht voor CKV moest doen en een leuk origineel cadeau voor Alice, zijn vriendin, moest kopen. Had hij besloten om dat samen te voegen. Toen is hij naar zijn neef Haas gegaan en hebben ze samen een nummer gemaakt en een vette clip erbij gedaan. Brahim was erg zenuwachtig het de hele klas te laten zien en ook vooral aan Alice. Uiteindelijk vond iedereen het geweldig. Maar als Brahim thuis komt ziet hij aan zijn vaders gezicht dat er iets mis is. Hij loopt kwaad rond en is ook erg druk in gesprek met oom Faris. Brahim luistert mee en zijn vader verteld dat er steeds plotseling veel geld verdwijnt in de zaak en daar stelt hij Faris verantwoordelijk voor. Na een grote discussie tussen Faris en zijn vader besluit Faris ontslag te nemen.
Oom Faris opent samen met zijn zoon Haas een eigen pizzeria, genaamd Melodia. Hierdoor begint de grote’pizzaoorlog’. Ondertussen hebben Brahim en Haas, die voorheen goede vrienden van elkaar waren, ook knallende ruzie gekregen. Omdat Brahim zijn vader reuma heeft vind zijn vader dat hij de zaak over moet nemen. Na lang nadenken en veel aanmoedigingen van zijn vader heeft Brahim het toch gedaan. Maar hierdoor kan Brahim niet meer ‘gewoon’ leven. Hij krijgt echt hart voor de zaak. En hij laat zijn vriendin en vrienden nu af en toe wel eens zitten. Terwijl hij dat voorheen nooit zou doen.
Om Novara ‘zwart’ te maken heeft Faris allemaal smerige plannetjes bedacht. Hij heeft bijvoorbeeld een paar junkies omgekocht. Die moesten ervoor zorgen dat mensen last van ze kregen. Zodat de mensen niet meer bij Novara gingen bestellen maar bij Melodia.
Om zijn energie kwijt te kunnen gaat Brahim een paar keer per week naar de sportschool. Hij trof altijd de vreemdste mensen aan. Een keer kwam hij een man van Chinese afkomst tegen waar hij een hele tijd mee heeft zitten praten. Hij had een wokrestaurant in het centrum. Die zaak was al een paar jaar gesloten wegens omstandigheden zij de man. Brahim mocht hem wel en heeft hem het hele verhaal van de pizzaoorlog verteld. De man moest maar lachen en vertelde dat hem zowat het zelfde was overkomen. Maar deze man heeft zijn vijand bekogeld met een vuurwapen en is daarvoor vijf jaar in de gevangenis geweest. Hij zij dat hij de zaak weer ging openen en een heel nieuw leven wou beginnen. Maar als er echt oorlog was dat Brahim altijd naar hem toe kon komen.
Toen werd er een voetbaltoernooi georganiseerd. Melodia en Novara hadden allebei een voetbalteam opgericht voor extra reclame en omdat ze het leuk vonden. Het was een felle wedstrijd en na een tijdje werd de wedstrijd zelfs gestaakt. Na een idiote sliding van Haas. Toch werd het gezellig en boden de mensen van Novara en Melodia elkaar excuses aan. De pizzaoorlog leek voorbij te zijn. Achteraf werd er gefeest met veel drank en een buikdanseres. De buikdanseres probeerde Brahim te versieren. En vroeg later ook om een kus. Brahim vond dit te ver gaan. Omdat hij een vriendin had.
Een paar dagen later op ‘drukke donderdag’ kwam Alice kwaad de zaak binnenlopen en ze was zo boos dat ze hem zelfs nooit meer wou zien. Ze ging snel weg en was daarna ook niet meer te bereiken. Het enige wat hij nog van haar hoorde was een Mmsje. Daarin stond een filmpje van YouTube dat op internet stond. In het filmpje was ieder geval te horen dat Brahim de buikdanseres een kus gaf.
Opeens werd het Brahim duidelijk:’de pizzaoorlog was nog niet afgelopen!’ Hij pakte snel zijn scooter en reed weg. Onderweg probeerde hij steeds Alice te bereiken, maar dat werd niks. Wel werd hij steeds gebeld vanuit de Pizzeria. Omdat het smoordruk was. Brahim is naar de man uit de sportschool gereden en hem het hele verhaal verteld. De man gaf Brahim een pistool en vertelde hoe het ding werkte. Vervolgens is Brahim naar de pizzeria van Faris gereden. De zaak was helemaal leeg. Alsof ze wisten dat hij eraan kwam. Toen kwam Faris aangelopen. Hij zag dat Brahim boos en bezweet was. Even later kwam ook Haas aangereden op zijn pizzascooter. Haas komt erachter dat Brahim helemaal is doorgeslagen. Haas rijdt snel weg op zijn scooter. Maar na een lange en gevaarlijke achtervolging beukt Brahim Haas tegen de vangrail aan. Daar ligt haas met een gescheurde broek en wat bloed.
Dan vertelt Haas het verhaal waarom dit allemaal gebeurde. Hij was jaloers op Brahim en omdat het voor hem voelde dat Brahim zijn vader had afgepakt wou hij ook nog iets van Brahim afpakken. Hij heeft gerotzooid met het filmpje op internet. Faris had nergens wat mee te maken. Haas zorgde overal voor vertelde hij. Zelfs voor het verdwijnen van het geld. Brahim snapte het verhaal en wist niet wat hij moest doen. Maar hij hoefde hem niet meer dood te schieten. Daarom gooide hij het pistool gauw in het water. Maar hij weet nog niet of hij dit Haas ooit kan vergeven

Leeservaringen
Welke kanten van het onderwerp worden uitvoerig besproken en welke kanten krijgen volgens jou te weinig aandacht?
Vooral de verhalen die het verhaal erg spannend en leuk maken worden heel uitgebreid verteld. Bijvoorbeeld het verhaal van de junkies of van het familie-uitje. Toch vond ik het deel van de achtervolging op het eind van het verhaal erg kort. Maar dat komt misschien ook wel, omdat je dat snel wilt lezen. Een ander juist té langdradig stuk vond ik het stuk van het voetbalduel. Ik vond dat dat niet zo uitgebreid had gehoeven. Er werd namelijk een heel voetbalverslag gehouden en dat vond ik wat overdreven.


Moet je zelf veel invullen over het innerlijk van de personages? Begrijp je ze juist goed of juist niet? Waar ligt dat volgens jou aan?
Je hoeft niet veel in te vullen over het innerlijk van de personages. Vooral dat van de hoofdpersoon niet. Er wordt namelijk heel vaak duidelijk besproken hoe hij zich voelt. En hoe hij met dingen omging/ gaat. Verder is het personage van oom Faris toch achteraf anders dan je zou denken. Want het hele verhaal denk je dat het eigenlijk allemaal de schuld van oom Faris is. Maar toch achteraf heeft Haas overal voor gezorgd. Het is wel logisch hoe de personages ergens op reageren. Je hoeft dus eigenlijk niet veel in te vullen over het innerlijk van de personages want alles wordt goed en duidelijk besproken. Toch wordt alles wel heel erg uit alleen de kant van Brahim gezien. Dus je weet niet hoe die persoon volgens iemand anders is.

Bevat het verhaal tijdsprongen en terugblikkende het verhaal interessanter of juist ingewikkeld te maken?
Het verhaal bevat veel tijdsprongen en ook heel veel terugblikkende momenten. Eigenlijk is het verhaal één grote terugblikking, omdat er eerst een stuk verteld wordt hoe het nu gaat. En de inhoud van het verhaal gaat eigenlijk hoe het zo ver is gekomen. Ik vind het leuk dat er veel terugblikkende momenten zijn. Dat zorgt er in dit boek voor dat je het veel beter begrijpt. Bijvoorbeeld als Ibrahim iemand gaat beschrijven, verteld hij eerst hoe hij diegene vindt. Maar hij verteld er ook vaak een verhaaltje bij wat hij met die persoon heeft meegemaakt. Dat is wel fijn want zo krijg je heel snel een beeld van die persoon. Dus de vele terugblikkende momenten zijn heel interessant in dit boek. De tijdsprongen zijn erg logisch, dat komt doordat er dingen gebeuren over een langere tijd.

Bevat het verhaal veel beschrijvingen? Heeft dit gevolgen voor de leesbaarheid en het tempo?
Net als ik hiervoor al zei, is dat er veel beschrijvingen zijn. Maar dan ook vooral over personen. Vaak wordt een persoon of een gebeurtenis eerst helemaal besproken. Bijvoorbeeld wat voor kleur haar de persoon heeft en wat voor kleren die aan heeft. Soms vind ik wel dat er wat te veel dingen omschreven worden. En daardoor raak je soms even in de war, omdat je je dan zo opspeelt in die persoon of gebeurtenis. Je bent dan even vergeten waarom hij het over die persoon of gebeurtenis had.

Mening
Ik vond dit echt een super leuk boek. Dat vond ik bijvoorbeeld omdat het een gewoon, simpel en vooral makkelijk leesbaar boek is. Ik vind het ook leuk dat het boek niet zo lang geleden geschreven is. Daardoor zie je veel dingen voorbijkomen die nu veel gebruikt worden. Zoals: een Mmsje of YouTube. Dat maakt het een stuk leuker vind ik. Ik keek er eerst ook wel een beetje tegenop om het boek te lezen. Dat kwam omdat ik het boek vrij dik vond. Maar onder het lezen heb je daar helemaal geen last van. Je hebt het boek juist snel uit. Je lees namelijk snel door een hoofdstuk heen. Als ik een hoofdstuk uit had gelezen, dan wou ik graag verder lezen. Dat kwam ook vaak door de grappige titels die boven de hoofdstukken stonden. Verder vond ik het boek vooral aan het einde van het verhaal. Dat stuk dat ging over dat Brahim Haas ging achtervolgen enzovoort erg spannend. Daardoor begon ik echt sneller te lezen. Want ik wou echt graag weten hoe het nou afliep. Het was ook een heel vrolijk boek. Dat zag je wel door de grappen die tussendoor gemaakt werden. Toen de Pizzaoorlog begonnen was werden de grappen helaas wel minder. Maar ook weer door de leuke titels werd het gewoon wat leuker dan een normaal boek.

Verwerkingsopdracht
(een paar bladzijden uit het verhaal die je bewerkt tot een toneeltekst of een film ( soap) script.)


Scene 14
Locatie: CKV lokaal

Het CKV lokaal is ingericht voor vrije lessen. Met muziekinstrumenten, een naaimachine maar ook gereedschap en zo.

Brahim komt binnen en is erg gespannen voor zijn presentatie. Hij heeft zijn rugzak bij zich en een cd. Hij loopt naar de beamer en het beeldscherm toe en begint het te programmeren. Ondertussen bijt hij van spanning de hele tijd op zijn onderlip.
Brahim checkt ongeveer 5 keer na elkaar de afstandsbediening. Of de batterijen er wel inzitten Hij loopt nog steeds de hele tijd zenuwachtig in het rond. Ook strikt hij zijn veters nog maar een keer. Nog een rondje langs alle stekkers.
Ondertussen komen Stijn en Jordy binnen. (klappen elkaar de handen)

Stijn: ‘Je bent wel vroeg man!’
Brahim: ‘Ja, moet mijn opdracht doen, hè.’
Stijn: ‘Videopresentatie?’
(ondertussen komen er kinderen binnendruppelen)
Brahim: ‘Ja, ‘k heb samen met mijn neef een clip gemaakt, man.’
Jordy:’Een clip? Cool man. Waarover?’
(ondertussen komen er kinderen binnendruppelen)
Brahim:’Over liefde, man. Sweet shit.’
Stijn: ‘You gotta do what the girls needs, haha.’
Jordy: ‘Laat zien, man... laat zien!’ (dringt hij aan)

Brahim:’Later, man. Dat is al erg genoeg. Het is een speciale clip. Het is een cadeautje voor mijn schatje.’
Stijn: ‘Voor Alice?’
Brahim: ‘Ja, speciaal voor Alice.’
Jordy:’Hahaha! Je verliest je kop, man. Man, Die chick heeft je echt helemaal wausie gemaakt. Wel stoer van je, man. Ik zou het dus niet durven.’
Brahim:’Voor de mooiste chick van de school moet je wat overhebben hè?’
(De laatste kinderen komen binnen)