Gebruikte editie voor het boekverslag
Gebruikte druk: POD-uitgave
Verschijningsdatum eerste druk: 1 november 2008
Aantal bladzijden: 302
Uitgegeven bij : De Boekerij te Amsterdam

Beschrijving voorkant
Op de cover zit een jong meisje op een trap. Haar hoofd houdt ze verborgen tegen haar knieën. Uit alles blijkt dat ze radeloos is.

Genre van het boek
Op de cover staat dan het een literaire thriller is. Maar het verhaal is geen “whodunit” (we weten namelijk wie de misdaad pleegt) meer een “whydunit.” (wat drijft de hoofdpersoon Elizabeth ertoe om dingen te doen?)

De aangeleverde flaptekst
Elizabeth zit in 4b van het Mercatuscollege in Rotterdam. Ze wordt door een paar klasgenoten op een gruwelijke maar vrijwel onzichtbare manier gepest. Haar ouders zijn sinds een paar jaar gescheiden en haar moeder heeft zich op haar werk gestort om het verdriet te verdringen. Elizabeth raakt steeds meer geïsoleerd. Het enige positieve van haar klas is de aanwezigheid van Alec. Alec is een rustige, knappe jongen, die ouder en wijzer is dan de andere jongens. Hij heeft verkering met Riley, een uitzonderlijk mooi, blond en ook nog lief meisje.
Elizabeth stelt zich voor hoe het leven eruit zou zien als ze Riley was.
En dan neemt ze een fatale beslissing...

Titelverklaring
Voor “Stuk”komen enkele verklaringen in aanmerking.

Wanneer je “Stuk” wilt opvatten als gebroken/kapot, dan komt als eerste de situatie van Elizabeth Versluys aan de orde. Haar situatie is niet te benijden. Ze leeft bij een moeder die eigenlijk alleen maar oog heeft voor haar werk. Die heeft niet in de gaten dat Elizabeth door klasgenootjes wordt geterroriseerd. Die maken haar ego stuk. Ze schelden haar uit voor “vadsig varken”, waardoor de eigenwaarde van Lizzy flink is gedaald. Aangezien in haar klas ook een lekker stuk (Alec) en een mooi stuk (Riley) die bovendien op elkaar verliefd zijn, zitten, raakt ze flink van haar stuk. Eetstoornissen en de neiging tot zelfmoord liggen dan in de puberleeftijd op de loer. Ze neemt het lot in eigen handen en maakt daarmee het leven van enkele mensen uit haar omgeving “stuk.”

Structuur en/of verhaalopbouw
Judith Visser vertelt haar thriller in ongeveer 40 niet genummerde en niet getitelde hoofdstukken. De hoofdstukken worden gescheiden door een typografisch teken.
Er is eigenlijk maar één hoofdstuk waarin het verleden (van enkele jaren geleden) wordt verteld. Dat betreft de scheiding van de ouders van Elizabeth. Haar vader heeft haar moeder in de steek gelaten voor een slanke (in haar moeders ogen magere) Amerikaanse vriendin Rachel.
De gebeurtenissen van het verhaal-Nu betreffen de 16-jarige Elizabeth, een vadsig meisje dat op haar middelbare school wordt gepest. Dat is ongeveer drie/vier jaar na de scheiding van haar ouders. De gebeurtenissen op de school en de verdwijning van een klasgenootje op wie Elizabeth jaloers is, worden daarna chronologisch verteld.
Er is een opening in handeling en de thriller heeft een gesloten einde.

Gebruikt perspectief
Er is sprake van een ikperspectief. De vertelster is de 16-jarige Elizabeth Versluys. Ze is een kind van gescheiden ouders en wordt op school vanwege haar dikke figuur gepest. Ze besluit een einde aan die praktijken te maken. De ikvertelster vertelt in de o.v.t.

De tijd van het verhaal
Het is een modern en actueel verhaal. Zo wordt er o.a. gesproken over Hyves en tv-programma’s als Beautiful Make Over worden eveneens genoemd. Dat impliceert dat we in het eerste decennium van de 21e eeuw zitten. Ook is de vertelde tijd ongeveer een schooljaar, maar expliciete data worden niet genoemd.

De plaats van handeling
Rotterdam is “the place to be” bij Judith Visser. Ook haar eerste roman “tegengif”speelde zich helemaal in de Maasstad af. De gebeurtenissen van Elizabeth vinden plaats op het Mercatus College aan de Spinozaweg te Rotterdam. Daar zitten haar treiterende klasgenoten in de vierde. Een ander deel van het verhaal speelt zich af in de ouderlijke woning en meer specifiek in de bergingskelder van het appartement 123 in de Kortgenestraat te Rotterdam.


Opdracht
Het boek heeft een opdracht.
In augustus 2008 overleed plotseling de redactrice van Judith Visser. Ze heeft het boek dan ook opgedragen aan deze Diny van de Manakker.

Motto
Het boek heeft geen motto.

Samenvatting van de inhoud
In het eerste hoofdstuk is sprake van een enge droom waarin Elizabeth Versluys ziet dat ze opgebaard ligt in een doodskist en dat maar weinig mensen bij haar crematie aanwezig zijn. Thuis ligt in haar bed een ander meisje. Blond haar. Het is een mooie literaire vooruitwijzing naar de zaken die gaan komen.

Geen droom is de situatie waarin Elizabeth zich op school ( het Mercatus College te Rotterdam) bevindt: ze wordt gepest door drie klasgenoten: de nare Sabine en haar twee vrienden Jeremy en Sebastiaan. Elizabeth is drie jaar geleden in de brugklas op het Mercatus College gekomen. Ze woonde daarvoor in Dordrecht en haar basisschoolvriendinnen gingen daar natuurlijk naar de middelbare school. Maar na de scheiding van haar ouders was haar moeder verhuisd naar Rotterdam en moest Elizabeth naar het Mercatus College, waar ze zich nooit helemaal thuis had gevoeld. Vooral de drie genoemde klasgenoten moeten haar altijd hebben: ze maken vervelende opmerkingen over haar (te dikke) figuur, ze trappen en slaan haar en maken het leven toch min of meer tot een hel. Niemand wil ook naast Elizabeth zitten en in de vierde klas voelt ze zich behoorlijk eenzaam. Ze heeft wel een droomfiguur in haar klas: de zeer atletisch gebouwde Alec, maar die heeft al jaren verkering met Riley, die heel knap is en er zeer aantrekkelijk uitziet. Elizabeth zou het heel erg leuk vinden als ze ooit de plaats van Riley zou kunnen innemen. Ze is in feite ook erg jaloers op Riley.

Thuis krijgt ze maar weinig aandacht van haar moeder. Die is getrouwd met haar werk waarop ze zich helemaal heeft gestort en ze laat haar dochter aan haar lot over. Door haar minder fraaie voorkomen krijgt Elizabeth toch een minderwaardigheidscomplex. Ze kleedt zich slordig en ze ruikt ook niet lekker. Bovendien eet ze niet gezond: junkfood. Elke woensdag laat ze een pizza bezorgen, want haar moeder werkt op die dag langer door.


Elizabeth wordt op een dag weer lastig gevallen door de drie naarlingen uit haar klas. Die bezorgen haar zelfs een bloedneus en op dat moment helpt Alec haar wel een beetje.
In haar hoofd komt de gedachte op dat ze Sabine zou neersteken wanneer ze nu een mes bij zich had gehad. (blz.41) Ze haalt zich bovendien meteen in haar hoofd dat deze Alec haar droomman is. Maar zover is het nog lang niet. Intussen moet ze zich tevreden stellen met een tamme rat Sattnin, die haar overleden hondje Rudy moet vervangen als substituut-liefdesdier. Wanneer ze een keer met haar moeder naar het Zuidplein gaat om nieuwe kleren te komen, komt ze Sabine met haar moeder tegen, die dan heel vriendelijk tegen haar doet. Haar eigen moeder begrijpt dan ook niet ze op school geen vriendinnen heeft. Maar Elizabeth is in feite erg eenzaam. Ze krijgt last van aanvallen van automutilatie. (zelfverminking) ze trekt namelijk steeds strengen haar uit haar hoofd, hoewel dat erg pijnlijk is. Een ander gevolg is dat ze haar vinger in haar keel begint te steken wanneer ze weer eens een woendagse pizza heeft besteld. Uiteindelijk moet er zelfs een tandenborstel aan te pas komen om haar te kunnen laten kotsen. Later gaat haar dat aanmerkelijk beter af. Zo ontwikkelt zich een eetstoornis.

Op school vlucht Elizabeth steeds meer voor haar drie vijanden (bijv. in de mediatheek) maar het lukt haar niet altijd zich voor haar vijanden weg te houden. Op een middag wordt ze weer opgewacht, haar tas wordt afgepakt en ze krijgt die alleen terug wanneer ze Sebastiaan pijpt. Ze begint wel aan dit karweitje, maar wordt misselijk en kotst daardoor de jongen onder, die meteen wraak zweert. Wanneer ze thuiskomt, overweegt ze een hoeveelheid slaapmiddelen in te nemen die haar moeder ook gebruikt. In één van de volgende lessen maatschappijleer gaat het over de macht van de media en de reclame op het uiterlijk. De discussie in de klas is vrij onzindelijk, maar Alec laat duidelijk merken dat zijn type vrouw Riley is. Weer een motivatie voor Elizabeth om op haar te gaan lijken.

In de huiselijke kring moet Elizabeth met haar moeder mee naar een verjaardag waarop haar tantes en nichtjes ook verschijnen. Ze vindt haar twee nichtjes maar delletjes en dat terwijl haar moeder ze juist als voorbeeld wil stellen voor Elizabeth. Die heeft intussen het plan opgevat om blond te worden en daarvoor wil ze een pruik stelen van een etalagepop bij Wonder Woman op het Zuidplein. Maar de opzet mislukt, omdat de pruik vastgelijmd zit aan de pop. Dan gaat ze een pruik kopen in een achterafzaakje op Zuid. Het is geen echt mooie pruik, maar voorlopig doet ze het er maar mee. Ze wil haar verleidelijkheid testen bij een pizzakoerier, maar ook die scène verloopt tragisch en (voor de lezer) humoristisch. De pruik valt van haar hoofd, wanneer ze met een open blouse met ruim zich op haar borsten voorover wil buigen. Ze staat natuurlijk voor gek. Intussen is ze ook begonnen om minder te eten en ze bezoekt ook internetsites waarop anorexia-meisjes tips aan elkaar geven.

Dan komt toch de grote ommekeer. Ze gaat voortaan met de bus naar school en op een dag ziet ze op de terugweg Riley in het bushokje wachten. Het meisje huilt en ze vraagt of ze mee mag met Elizabeth. Die neemt haar mee en dan verneemt ze dat Alec en Riley ruzie hebben. Riley dacht dat ze zwanger was (dus ze neuken al, denkt Elizabeth) en Alec was er een tegenstander van dat ze het kind zou laten weghalen. Elizabeth wordt nu bevangen door een vreemde gedachte. Ze ziet Alec binnen bereik komen en geeft Riley een drankje met de slaapmiddelen van haar moeder.
Vervolgens brengt ze haar gekneveld naar de kelderberging. Haar moeder weet natuurlijk van niets. De volgende dagen zorgt ze ervoor dat Riley naar een andere leegstaande berging van de buren wordt overgebracht. Ze heeft er een nieuw slot op laten aanbrengen. Daar verzorgt ze haar zo goed en zo kwaad als het maar kan. Ze geeft vloeibaar voedsel en ruimt haar urine en menstruatiebloed op.

De gehele school is in rep en roer. Eerst wordt Alec verdacht vanwege zijn ruzie met Riley, maar daarna worden ook alle klasgenoten verhoord. Ook Elizabeth is aan de beurt : ze laat tijdens het gesprek wat verdachtmakingen vallen op Sabine. Zo kan ze een beetje wraak nemen. Zonder dat iemand wat merkt, zorgt ze enige dagen voor Riley, die met een afgeplakte tape om haar mond niet veel kan uitrichten. Ook wordt het meisje steeds zwakker. Elizabeth zelf is inmiddels flink aan het “ lijnen”: ze eet weinig en kotst veel. De kilo’s vliegen eraf. Niemand weet intussen waar Riley is. De landelijke pers duikt erop, omdat Riley’s vader een bekend financier is.

De school blijft in opschudding verkeren. Het wordt helemaal “feest” wanneer Elizabeth die over de spullen van Riley kan beschikken, de agenda van haar tijdens de gymles in de tas van Sabine weet te smokkelen. Daarna zorgt ze er voor dat haar klasgenoten zien dat de agenda in Sabines tas zit. Die wordt meteen verdacht van betrokkenheid. Opnieuw worden de schoolkinderen ondervraagd. Elizabeth wil de verdenking nog erger op Sabine laten rusten.
Dat is haar wraak voor de pesterijen. Geestelijk wil ze steeds meer de positie van Riley innemen. Ze wordt magerder door haar eetgewoonten en ze wil haar sex-appeal opnieuw uittesten op een pizzakoerier, maar ook de tweede keer mislukt haar poging om aandacht te krijgen. Het liefst wil ze seks met Alec, maar ze is nog maagd en wil eigenlijk eerst ervaring opdoen voordat ze wat met hem begint.


Bij haar moeder heeft ze gedaan gekregen dat ze na dit schooljaar misschien naar een andere school mag. Daar wil ze een nieuwe start maken als een nieuwe soort Riley. Haar moeder die geschrokken is van het dossier van haar internetgeschiedenis en de sites die Elizabeth bezoekt, wil haar uiteindelijk wel tegemoet komen. Ze mag naar Maarten Luther, een school die bovendien nog dichterbij is.

Dan komt haar derde poging om ontmaagd te worden en die derde keer is het raak. Ze wordt seksueel ingewijd door de derde pizzakoerier die haar eerst orale seks bij hem laat doen en haar daarna ontmaagdt. Deze Mourad is eigenlijk een loverboy en hij ziet zijn kans schoon. Hij wil haar naar Amsterdam lokken waar ze meer van dit soort plezier kan hebben. Ze is uiterst gevoelig voor zijn complimenten. Riley zit nog steeds erg verzwakt in de kelderbox. Van haar moeder hoort ze dat er nieuwe kopers voor het huis zijn . Met een handigheidje via de telefoon weet ze de bezichtiging een week uit te stellen. Zoveel tijd heeft ze wel nodig, want ze wil een nieuwe start in haar leven maken. Ze heeft, vindt ze, haar eigen Alec (Mourad) gevonden en wil schoon schip maken. O.a. door haar pruik en de verdwenen kilo’s alsmede door het zelfvertrouwen van de ontmaagding, voelt ze zichzelf een soort Riley.
Ze zal naar Amsterdam vertrekken maar dan wil ze wel een briefje achterlaten waar Riley gevonden kan worden. Het is intussen de laatste schooldag geworden en de ontknoping nadert. Nu ze weet wat ze wil, is ze ook niet meer bang voor Sabine en trawanten. Ze heeft het parfumgeurtje van Riley opgespoten en het kettinkje van Riley hangt onder haar T-shirt om haar nek. Ze heeft haar plan gemaakt. Op de laatste dag daagt ze Sabine uit, lokt haar mee naar de wc en steekt haar daar neer met een mes in haar nek. Het is een bloedige wraak. Dan wast ze zich schoon en wandelt rustig de school uit. Thuisgekomen besluit ze nog één keer naar Riley toe te gaan om afscheid te nemen, maar beneden in de kelder wacht haar een onaangename verrassing. De politie wacht haar op en ze wordt gearresteerd. Dan volgt nog een onthutsende confrontatie met haar moeder die hysterisch wordt. Ook ontmoet ze een boze Alec die het kettinkje van haar nek rukt. Hij schreeuwt of ze wel weet wie ze is. Dat weet ze heel goed: ze is de nieuwe Riley. De enige echte. Ze vergissen zich allemaal. Het zou allemaal wel goed komen.

Thema, motieven en interpretatie
“Stuk”heeft een strakke en samenhangende thematiek. Elizabeth Versluys is na de scheiding van haar ouders emotioneel van slag geraakt. Uit de beschermde omgeving die ze vroeger had (vgl het bezoek aan de Efteling in een korte flashback) is ze verplaatst van Dordrecht naar Rotterdam. Dat gebeurt net op het moment dat ze naar de brugklas gaat. Een kind gaat dan natuurlijk een onzekere periode tegemoet. Bovendien heeft haar vader haar wat verslonsde moeder ingeruild voor een jeugdiger en slanker Amerikaans model. Dan is het niet zo gek dat een kind haar zelfvertrouwen kwijt raakt.

Buiten de beschermde omgeving van het verleden gaat het al gauw mis. De nieuwe school (het Mercatus College in Rotterdam) is een ware hel voor haar, zeker waar het een drietal doublanten betreft die haar pesten vanwege haar uiterlijk. Dat begint wat onschuldig maar het wordt steeds erger: tenslotte is er sprake van fysiek en seksueel geweld. Jammer dat Elizabeth alles verzwijgt (voor school, voor haar moeder) want er zouden zeker oplossingen gevonden kunnen worden. Het minderwaardigheidscomplex waaraan ze door de pesterijen en de scheiding van haar ouders lijdt, uit zich in de neiging tot zelfmoord, het verminken van zichzelf (uittrekken van haarplukken) en eetstoornissen.

Bovendien wordt ze geteisterd door bepaalde gedachten. Wanneer de held van de klas Alec op een dag voor haar opkomt, haalt ze zich meteen in haar hoofd dat ze de plaats van Riley misschien kan innemen. Dat wordt een idee fixe. Bovendien helpt het toeval een handje, want ze krijgt een wanhopige Riley in de schoot geworpen. Door haar in de kelderbox op te sluiten (symbolisch voor de kronkelingen in haar onderbewuste) weet ze Riley voor de buitenwereld weg te houden en zo denkt ze dat ze de plaats van het mooie meisje kan innemen. Daarbij wordt ze geholpen door de blonde pruik die ze heeft aangeschaft, de kilo’s die ze verloren heeft, de verdwijning van Riley van de aardbodem en haar ontmaagding door Mourad. Door de initiatie in de wereld van de volwassenen krijgt Elizabeth zelfvertrouwen. Dan staat haar besluit vast: ze gaat als een nieuwe Riley verder door het leven. Was eerst nog een nieuwe school de oplossing (was Maarten Luther immers niet de grote Hervormer?) na de ontmaagding is de loverboy Mourad de oplossing.

Je krijgt als lezer hierbij te maken met het Jan Klaassen-effect: je ziet wat er met haar gebeurt en je wilt haar waarschuwen voor de ellende waarin ze terecht zal komen. Maar ze is al te ver weg van haar eigen identiteit. De wraak op de gemene Sabine kun je als lezer nog wel billijken, (ook Jeremy en Sebastiaan had ik nog wel een pijnlijke, seksueel getinte afstraffing gegund) maar je voelt dat het verkeerd met Elizabeth zal aflopen. Onthutsend voor haar is natuurlijk wel de reactie van Alec, maar ziet hij niet dat zij de nieuwe Riley is? Hoewel vergaand van aard is de ontknoping van de roman toch niet ongeloofwaardig. Elizabeth is geestelijk labiel en heeft zich van alles in haar hoofd gehaald.

Voor het leesdossier kun je dus de volgende motieven noteren:

- echtscheiding ouders
- minderwaardigheidscomplex
- schoolleven
- gepest worden
- jaloezie
- eetstoornissen als anorexia
- automutilatie (zelfverminking)
- neiging tot zelfmoord
- initiatie of inwijding in de wereld der volwassenen
- wraak
- moord
- gijzeling

Waardering scholieren.com
Voor lezers van onze doelgroep is “Stuk”natuurlijk erg aantrekkelijk om te lezen. Het gehele verhaal speelt zich immers af op een school voor voortgezet onderwijs in een grote stad, waar pesterijen onderling veel voorkomen. Dat meisjes daarbij de problemen gaan vertonen die in de thriller beschreven staan, is duidelijk (minderwaardigheidscomplex, echtscheiding ouders, het ontwikkelen van anorexia, automutilatie, zelfmoordgedachten, wraak)
Dat maakt “Stuk “tot een echt, spannend pageturner van maar liefst 300 bladzijden. Het verhaal leest als een trein en scholieren zullen er zeker veel plezier aan beleven.. De structuur is helder (zoals altijd bij Judith Visser), het taalgebruik modern en de thematiek aansprekend. Visser kan “lekker” vertellen. Wat wil je nog meer voor je lijst, zou je bijna zeggen. Oké, een begripvolle docent Nederlands, maar misschien draait die wel bij wanneer Judith Visser met ‘Stuk” voor de derde achtereenvolgende keer wordt bekroond met de eretitel “Het beste Rotterdamse boek van 2008.

Je kunt wel merken dat Judith Visser zich goed heeft voorbereid op de problematiek van een meisje met eetstoornissen. Hoewel misschien wat clichématig, de weg die Elizabeth aflegt, is heel geloofwaardig.

Maar een van de weinige minpuntjes in het boek is dat de informatie van de schrijfster over de situatie op een school met havo-niveau minder goed gelukt is. Nergens blijkt dat er sprake is van het nieuwe onderwijssysteem van de Tweede Fase, wat juist enkele mogelijkheden had opgeleverd. Maar ook is Visser blijkbaar niet op de hoogte van het feit dat in de maand juni geen open dagen meer worden georganiseerd (Die zijn hooguit in januari of februari van een schooljaar) En het is ondenkbaar (ondanks het verschijnsel van de “onderwijstijd.”) dat leerlingen in havo-4 op een grote moderne school nog op de laatste dag hun lessen krijgen, waarna ook hun rapport nog eens op dezelfde dag wordt overhandigd. Twee weken voor die dag zijn alle lessen al lang gestopt. Ik zou Visser adviseren die foutjes in een volgende druk te verbeteren. Maar het is duidleijk Judith Visser is een schrijfster die het in d enabije toekomst gaat maken en dat is zeker niet alleen in Rotterdam.

Ten slotte: de amusementswaarde voor scholieren van vmbo tot en met vwo: acht
De puntenwaardering voor de literatuurlijst: 2 punten.

Recensies
Op de website van www.ezzulia.nl is ondanks het embargo tot 1 november al een recensie verschenen. Natasza Tadio schreef een positief verslag. Ze besluit met: Thema's als gescheiden ouders, overgewicht, pesten, zelfverminking, anorexia en loverboys, worden door Visser als dun garen aan elkaar geregen en de schrijfster laat op zeer indringende wijze zien hoe er een onstuitbaar sneeuwbaleffect in gang wordt gezet, één met afschuwelijke gevolgen.
Met Stuk is Judith Visser erin geslaagd een psychologische horror te schrijven. Een verhaal dat zeer herkenbaar is en tegelijkertijd zo ver van ons af staat dat het angstaanjagend confronterend wordt. Het boek is voor iedereen een absolute aanrader en een must read voor jongvolwassenen, ouders, leraren en eigenlijk iedereen die tot nadenken wil worden gezet. Het is een verhaal waarbij de gebeurtenissen en gevoelens die Elizabeth meemaakt en ervaart, nog lange tijd in het hoofd van de lezer zullen ronddolen en nagalmen als voetstappen van een zeer goed in elkaar gezette roman, één die niet makkelijk meer zal worden vergeten.

Op de bekende site van www.crimezone.nl kreeg Judith  een prima beoordleing mee (5 sterren.)
Dat we van Judith Visser kwaliteit gewend zijn is één ding, maar met Stuk steekt ze zelfs met kop en schouders boven haar eerdere werk uit. Vanaf de eerste pagina grijpt het boek je bij de keel en laat je niet meer los. Je wordt langzaam maar zeker onder getrokken in de wereld van een meisje dat niets anders heeft dan haar eigen gedachten en een ratje als huisdier. Het gaat dan ook langzaam maar zeker slechter met Elizabeth. Ze doet dingen waar een normaal mensen niet eens aan wil denken. Dankzij het talent van Visser leef je zo met haar mee, dat zelfs de meest absurde keuzes begrijpelijk zijn. Zelfs de meest extreme beslissingen worden logisch. Doordat Visser vanuit Elizabeth heeft geschreven zit je haar heel dicht op de huid en dát is ware schrijfkunst: de lezer het gevoel geven dat hij de hoofdpersoon is. Toch zit er nog genoeg verrassing in het boek, want niet elke beslissing die ze maakt legt ze meteen uit.

Kortom, als je eenmaal aan het boek bent begonnen kan je het simpelweg niet wegleggen. Het laat je niet meer los en zelfs als het boek allang uit is, blijft het nog dagen in je gedachten rondspoken. Een absolute aanrader dus voor mensen die houden van psychologische thrillers die onder je huid gaan zitten. Bovendien een boek dat de lezer reikhalzend doet uitkijken naar Judith’s volgende boek.


Raadpleeg verder de aantrekkelijke website van de schrijfster:
http://www.judithvisser.nl
Raadpleeg voor een interview met de schrijfster op de site van "vrouwenthrillers" de volgende link: http://www.vrouwenthrillers.nl/index.php?page=interview&id=55


Over de schrijfster
29 januari 1978 : Judith wordt geboren. In Rotterdam. Op zondag uiteraard.
1982 : Judith leest alles wat los en vast zit, van voedingsetiketten tot de kinderbijbel.
1984 : Judith begint zelf met schrijven, maar deponeert al haar werk nog voordat het af is versnipperd in de prullenbak om te voorkomen dat iemand het leest.
1990-1998 : Judith doorloopt de middelbare school en verschillende vervolgopleidingen en studies. Niets kan haar interesse lang vasthouden en Judith vertrekt naar Engeland.
2000 : Judith keert terug naar Nederland, ouder en wijzer en met een manuscript onder haar arm.
2001 : Judith stuurt het manuscript, dat zij schreef over haar tijd in Londen, op naar een uitgever en krijgt een contract aangeboden voor publicatie. Judith schrikt zich rot en ziet er vanaf, omdat ze het verhaal bij nader inzien te persoonlijk vindt.
2003 : Judith behaalt haar diploma Voedingsleer en maakt plannen een eigen praktijk te beginnen als voedingsconsulente.

2004 : Judith krijgt het idee voor de roman Tegengif, gaat werken als receptioniste om tijdens kantooruren het manuscript te kunnen schrijven, en vindt tussen de bedrijven door tijd om te trouwen en te scheiden.
2005 : Judith werkt achter de receptie (waar zij weigert het verplichte uniform te dragen) ruim een jaar lang in het geheim aan Tegengif.
2006 : Tegengif wordt uitgegeven door uitgeverij Passage (en Judith wordt ontslagen als receptioniste omdat zij duizenden rode reclamestickertjes van Tegengif op de uitgaande bedrijfspost heeft geplakt). Tegengif wordt een groot succes en beleeft binnen een week al een herdruk.
2007 : Judith vertrekt naar LA om daar haar tweede boek Tinseltown te schrijven, het vervolg op Tegengif. Bij terugkeer in Nederland ontvangt Judith voor Tegengif de award voor het Beste Rotterdamse Boek van 2006.
2007 : Tinseltown verschijnt
2008: Judith ontvangt haar tweede award want Tinseltown wordt in navolging van Tegengif uitgeroepen tot het Beste Rotterdamse Boek van 2007.
2008: Judith maakt de overstap van Uitgeverij Passage naar Meulenhoff Boekerij.
Judithds derde boek, genaamd Stuk, zal dit najaar(2008) verschijnen. Ook is zij de auteur van het Rotterdams Leescadeau van 2008. Daarnaast recenseert ze Engelstalige literatuur voor Biblion en is ze regelmatig gastcolumniste in verschillende bladen.

Bibliografie
Tegengif (2006)
Tinseltown (2007)
Stuk (2008,)