2. Primaire gegevens van het gelezen werk

Auteur: Nilgün Yerli
Titel boek: De garnalenpelster
Ondertitel: -
1e druk: 2001
Aantal bladzijdes: 178 bladzijdes

.
3. Verantwoording keuze en verwachting

3.1 Ik heb dit boek gekozen, omdat Nadia uit mijn klas vertelde dat ze dit een van haar ‘leukste’ boeken vond om te lezen. Ze vertelde een beetje waar het over ging, en dat sprak mij best wel aan. Daarom heb ik dit boek gekozen.
3.2 De verhalen die Nadia over dit boek vertelde, sprak mij best wel aan. Ze zei dat het over een Turks meisje ging die samen met haar familie ging immigreren naar Nederland en dat er allemaal aspecten in voor kwam die best ingrijpend zijn. Dus ik had toen echt zoiets van ik moet dit boek echt lezen!


4. Korte samenvatting van de inhoud

Het boek is een autobiografie. Het verhaal gaat over het leven van Nilgün Yerli. Ze is geboren in Turkije en heeft twee oudere broers en zussen. Nilgün heeft een hele moeilijke jeugd gehad. Op vijfjarige leeftijd wordt haar broer Nusret opgepakt. Hij wordt ervan beschuldigd dat hij een man in elkaar heeft geslagen. Nusret beweert echter dat hij die man in elkaar heeft geslagen omdat die man een meisje probeerde te verkrachten. Het meisje is volgens Nusret weggerend. Daarna is ze spoorloos verdwenen. De man die in elkaar is geslagen, is een rijke generaal. Hij heeft waarschijnlijk de rechters omgekocht zodat Nusret dertien jaar gevangenisstraf krijgt. De arrestatie wordt een schandaal voor de hele familie. Sinds de dag van de arrestatie is Nilgün’s moeder nooit meer zo vrolijk geweest als dat ze daarvoor altijd was.

Als Nilgün tien jaar is, verhuist ze met haar ouders, een broer en een zus naar Nederland want haar vader krijgt daar een baan. Ze missen Turkije vreselijk. Ze missen de Turkse gewoontes en hun familie. Ze begrijpen niet veel van de Nederlandse gewoontes bijvoorbeeld kerstmis en sinterklaas en de taal vinden ze allemaal heel moeilijk. Vooral Nilgün’s moeder en zus missen Turkije heel erg. Nilgün’s enige zus die is meegegaan naar Nederland keert al gauw terug naar Turkije. De vader van Nilgün heeft er niet zo veel problemen mee om in Nederland te wonen en vindt dat zijn vrouw zich aanstelt. Nilgün leert al snel redelijk goed Nederlands, omdat ze het enige Turkse kindje in de klas is. Ze krijgt daarnaast nog les van haar vader. Dat vindt ze verschrikkelijk, want haar vader is vreselijk streng. Op school wordt Nilgün vaak gepest en ze voelt zich eenzaam want ze heeft bijna geen vrienden. Nilgün heeft het altijd erg goed met haar moeder kunnen vinden. Nilgün heeft veel vragen en haar moeder geeft haar altijd een wijs antwoord. Nilgün voelt zich veilig bij haar moeder. Haar moeder geeft haar het gevoel dat alles goed zal komen.

Langzamerhand komt Nilgün erachter dat de machtsverhoudingen binnen het gezin volledig scheef liggen. Haar moeder offert zich vaak op terwijl haar vader het ervan neemt. Nilgün komt erachter dat haar vader, haar moeder meerdere malen heeft bedrogen met andere vrouwen. Ze komt er ook achter dat haar vader zich met geweld aan haar moeder vergrijpt. Op een avond hoort ze dat haar vader, haar moeder verkracht. Toch wil haar moeder niet scheiden. Ze wil niet toegeven dat haar huwelijk is mislukt. Ze accepteert de situatie. Eigenlijk is haar moeder heel zwak. Nilgün heeft nooit begrepen waarom haar moeder niet wilde scheiden.

Nilgün’s moeder pelt garnalen zodat ze wat extra geld heeft om boodschappen te doen. Nilgün’s vader heeft veel geld. Hij geeft het echter uit aan zijn minnaressen en aan gokken. Nilgün schaamt zich er verschrikkelijk voor dat haar moeder garnalen pelt.

Op vijftienjarige leeftijd gaat Nilgün met haar familie naar Turkije op vakantie en op bezoek bij haar familie. Nilgün slaapt bij haar zus. ‘s Avonds laat wordt er aangebeld. Iedereen slaapt al behalve Nilgün. Ze doet de deur open en ziet haar broer Nusret, die jarenlang in de gevangenis heeft gezeten. Hij vertelt Nilgün over zijn leven in de gevangenis. Als je veel geld had kon je aan alles komen. Zo niet, dan was je een knecht van de afdeling en moest je alles doen wat er werd gezegd.

Hij vertelt dat hij veel geld van zijn moeder kreeg opgestuurd. Zo komt Nilgün erachter dat moeder helemaal geen garnalen pelt om boodschappen te doen, maar dat ze het deed voor haar broer. Haar moeder leed namelijk verschrikkelijk onder het feit dat haar zoon vast zat. Nusret is helemaal in de war. Hij is lichamelijk, maar vooral geestelijk gemarteld. Hij heeft ze niet helemaal meer op een rijtje. Iedereen is erg verdrietig.

Ze gaan terug naar Nederland. Daar willen ze Nusret laten opnemen in een psychiatrische inrichting. Ze gaan met twee auto’s terug naar Nederland. Nilgün zit bij haar broer Nihat in de auto. Nusret zit bij zijn moeder en vader in de auto. Ze hebben op de grens afgesproken omdat Nilgün’s vader eerst nog een visum voor Nusret moet halen. Nadat Nilgün en Nihat twee dagen op de grens hebben gewacht, komen ze erachter dat Nilgün’s vader en moeder en Nusret een ongeluk met de auto hebben gehad. Nilgün’s vader ligt in coma. Haar moeder is overleden. Nusret is spoorloos verdwenen. Van hem is uiteindelijk niets meer vernomen. Nilgün is vreselijk verdrietig. Na de begrafenis gaat ze terug naar Nederland.

Ze komt terecht in een studentenflat in Steenwijkerswold waar ze de havo gaat volgen. Dat is de wens van haar moeder. Nilgün’s vader, die in coma ligt, wordt overgevlogen naar Nederland. Haar broer Nihat moet in dienst. Nilgün is dus helemaal alleen. Vier maanden later komt haar vader uit coma. Hij is veranderd van een macho in een zielige man. Hij is voor een groot deel verlamd geraakt. Hij hertrouwt met een vierendertig jaar jonger meisje en gaat in Turkije wonen. Dus ook Nilgün’s vader laat Nilgün voorgoed in de steek. Nilgün heeft het in die tijd heel erg moeilijk. Ze krijgt het financieel heel erg moeilijk. Haar vader laat nooit meer iets van zich horen.


Het laatste deel van het verhaal gaat over de liefdes van Nilgün en hoe ze uiteindelijk zich kan settelen in de maatschappij. Zij is constant op zoek naar liefde. Ze wil begeerd worden. Ze krijgt veel vriendjes. Ze komt in die tijd veel bij psychiaters. Langzamerhand leert ze accepteren dat haar moeder er niet meer is. Haar grootste liefde wordt schrijven. Ze gaat columns schrijven voor onder ander Het Parool. Ze gaat ook optreden als cabaretière in de stadsschouwburg.
(www.scholieren.com/boekverslagen/15809)

5. De relatie tussen tekst en auteur
Er bestaat wel degelijk een relatie tussen de tekst en auteur, omdat het een biografie is over
Nilgün Yerli haar zelf. Ook gebruikt ze haar eigen naam in het boek. ik denk niet dat het hele verhaal non fictie is, omdat het anders niet gebruikt mag worden voor je leeslijst. Dus er zullen wel wat stukken fictie inzitten, maar het meeste klopt wel.

6. De analyse

6.1 Dit boek is een autobiografie, omdat de schrijfster haar levensverhaal verteld.
6.2 Titel en ondertitel: De titel van dit boek is: de garnalenpelster. De garnalenpelster slaat op de moeder van Nilgün, omdat zij elke dag en nacht garnalen pelt voor haar zoon die in de gevangenis zit. Zo kan ze wat extra geld geven voor hem in de gevangenis. De vader van Nilgün is best rijk, maar wilt geen extra geld geven aan zijn zoon in de gevangenis. Omdat de moeder van Nilgün weet dat hij daar zonder geld verkracht en mishandeld wordt, gaat ze garnalen pellen voor slechts 25 gulden per kilo. Dit boek heeft geen ondertitel.
6.3 Motto en opdracht: Dit boek heeft geen motto of opdracht.

6.4 Motieven, onderwerp en hoofdgedachte
6.4.1 Motieven
- Liefde, er komt vaak liefde in het verhaal voor, omdat Nilgün veel liefde heeft voor haar moeder. Dit uit ze dan ook naar haar. Ook is ze steeds opzoek naar de liefde. Na de dood van haar moeder heeft ze een aantal relaties gehad, maar deze mislukte altijd. Dit kwam omdat ze naar iets zocht wat niemand haar kon bieden.
- Eenzaamheid, Nilgün voelt zich best alleen als ze voor het eerst in Nederland komt. Juist omdat ze uit een ander land komt, pesten veel kinderen uit de klas haar. Het duurt dan ook best lang voordat ze vrienden heeft. Ook na de dood van haar moeder, het vertrek van haar vader naar Italië en het vertrek van haar broer naar het leger wordt ze alleen maar eenzamer.
- Verdriet, Nilgün heeft erg met haar moeder te doen op de manier waarop haar moeder wordt behandeld door haar vader. Dit doet haar dan ook echt verdriet. Het meeste verdriet heeft Nilgün als haar moeder overlijd. Ook heeft ze verdriet als haar vader verhuist naar Italië en haar broer in dienst gaat, dan voelt ze zich erg alleen en is dan ook best verdrietig.
- Haat, omdat Nilgün er niet tegen kan dat haar vader haar moeder slaat en verkracht. Ook heeft ze überhaupt geen goede band met haar vader.
6.4.2 Onderwerp
Het onderwerp van dit boek is Nilgün haar leven zelf, maar ook liefde, eenzaamheid, haat en verdriet.
6.4.3 Hoofdgedachte
De hoofdgedachte van dit boek is dat als je echt iets wilt bereiken in het leven, het door alle tegenslagen heen het toch lukt.

6.5 Personages.
Hoofdpersoon
Nilgün Yerli: Nilgün is geboren op 11 november 1970. Ze immigreert samen met haar ouders, 2 broers en 2 zussen in 1980 naar Nederland als ze 10 jaar is. Ze komen ergens in een dorpje in Friesland te wonen. Daar gaat ze naar een basisschool. Hier wordt ze best wel gepest vanwege haar afkomst. Als Nilgün 15 jaar is, overlijd haar moeder. Dit vind ze echt heel erg. Ze had namelijk een hele goede band met haar moeder. Ze zegt zelf ook dat ze verliefd op haar moeder was. Haar vader heeft het ongeluk wel overleefd, en gaat samen met zijn nieuwe vriendin in Italië wonen. Nilgün blijft in Nederland wonen om haar opleiding af te maken. Dit maakt haar ook een erg vastberaden persoon, omdat ze door alle tegenslagen heen toch nog haar havo af maakt en uiteindelijk goed terecht komt. Dit komt omdat haar moeder dit graag gewild had.
Familie is erg belangrijk voor Nilgün, met name haar moeder. Haar moeder geeft haar heel veel raad en geeft Nilgün antwoorden op vragen die ze heeft. Ze weet dat haar moeder graag wil dat het met iedereen goed gaat in de familie. Nilgün wil dat haar moeder gelukkig is en vindt mede daardoor dat het belangrijk is dat het goed gaat met haar familie. In Turkije gaat de familie van Nilgün erg veel met elkaar om. Tantes, ooms en grootouders wonen allemaal bij elkaar in de buurt. In Nederland komt er niet vaak bezoek over de vloer.

Nilgün is niet erg zeker van zichzelf maar wanneer ze cabaretière en columniste wordt straalt ze van zelfvertrouwen. Naarmate Nilgün ouder wordt, gaat ze ook meer leven zoals ze dat zelf wil. Ze houdt vanaf dan de raad van haar moeder wel in haar achterhoofd maar neemt haar besluiten zelf.

Bijpersonen
Güngör Baran-Yerli
Zij is de moeder van Nilgün. Ze is eigenlijk te lief voor deze wereld en doet echt alles voor haar kinderen. Als dan ook haar zoon de gevangenis in moet, stort haar wereld bijna in elkaar. Ze is een stuk minder vrolijker dan voorheen. Omdat haar zoon geld nodig heeft voor in de gevangenis gaat ze dag en nacht garnalen pellen voor slecht 25 gulden per kilo. Ze geeft altijd wijze raad aan haar dochter Nilgün.
Ze wil dat Nilgün een goed opleiding krijgt zodat ze later een onafhankelijke vrouw kan zijn. Wanneer ze in Turkije woont kan ze niet weg bij haar man omdat ze financieel afhankelijk van hem is. Haar man mishandelt haar ook en hij neemt alle beslissingen binnen het gezin. Ze gaat vaak tegen zijn besluiten in maar ze wordt hier later meestal voor gestraft. In Nederland gaat ze niet weg bij haar man terwijl ze dat wel kan doen omdat ze een uitkering kan krijgen in Nederland. Waarschijnlijk doet ze dit niet omdat ze bij haar man wil blijven voor haar kinderen.
Ze voelt zich wel erg alleen nu ze in Nederland is. Omdat ze in Turkije altijd bij haar familie langs ging om gezellig te kletsen, maar in Nederland is dit niet het geval.

Vader Yerli
De vader van Nilgün werkt als leraar in Nederland. Hij geeft les in wiskunde en natuurkunde aan Turken die gebrekkig Nederlands spreken. Hij geeft ze ook Turkse les en brengt ze algemene kennis over Turkije bij. Omdat hij later een contract voor 5 jaar krijgt, immigreert zijn hele gezin naar Nederland. Dit in tegenzin van de hele familie.

Hij wil graag dat mensen hem als een welgesteld persoon zien. Thuis is dit een ander geval. Hij is erg zuinig met geld, en geeft zijn vrouw dan ook elke maand een mager bedrag waar ze het mee moet doen. Hij wil geen hulp van buitenaf, omdat hij zich daar te goed voor voelt en alles zelf wilt oplossen. Ook als zijn zoon de gevangenis in moet wilt hij geen advocaat betalen.
Hij bedriegt zijn vrouw met andere vrouwen en geeft ook veel geld uit aan gokken. Dit maakt haar alleen maar ongelukkiger.

Als ze met het hele gezin naar Turkije zijn geweest voor familiebezoek en weer terug willen, krijgen ze een auto-ongeluk. Hij krijgt een hersenbloeding en komt er uiteindelijk wel bovenop. Hij heeft al snel weer een andere vriendin en gaat daarmee in het buitenland wonen. Vroeger was hij altijd een macho, maar nu is hij echt een zielige vent. Zijn nieuwe vriendin heeft dan ook veel invloed op hem. Misschien doet hij dit omdat hij zich schuldig voelt tegenover zijn overleden vrouw.

Nusret Yerli
Hij is de broer van Nilgün. Als ze naar Nederland verhuizen is hij 18 jaar. Ineens staat de politie voor de deur om hem mee te nemen. Hij moet dan voor 13 jaar de gevangenis is.
Als Nilgün met haar ouders naar Turkije gaat om haar familie weer te zien, staat Nusret ineens voor de deur. Hij ziet er echt niet uit, hij heeft een lange baard en lang haar. Maar ze herkent hem wel meteen. Hij is helemaal in de war, omdat hij erg mishandeld en verkracht is in de gevangenis. Hierdoor ziet hij zijn zusje Nilgün als zijn verloofde.
Als ze weer naar Nederland willen vertrekken krijgen hij en zijn ouders een auto-ongeluk. Ze hebben hierna niks meer van hem vernomen.

Zus van Nilgün
Zij is 20 jaar als ze naar Nederland verhuizen. Ze vindt het heel erg om naar Nederland te gaan, omdat ze in Turkije een vriend heeft. Haar band met Nilgün is niet zo goed. na een tijdje in Nederland te hebben gewoond, vertrekt ze weer naar Turkije om daar met haar vriend te trouwen.

6.6 Tijd en ruimte
6.6.1 het verhaal speelt zich af van 1980 tot 2001. Het is het levensverhaal dat Nilgün verteld vanaf de tijd dat ze naar Nederland vertrekt tot de tijd dat ze dit boek schrijft.
De verteltijd van dit boek is ongeveer 2,5 uur.
De vertelde tijd van dit boek is ongeveer 21 jaar. Het boek begint in 2001 wanneer ze dit schrijft, en tussendoor krijg je flashbacks, waaruit je kan concluderen dat ze begint te vertellen toen ze 10 jaar was, dus in 1980.
6.6.2 Het verhaal is niet chronologisch verteld, omdat het verhaal begint met hoe Nilgüns leven er nu uit ziet en wat ze allemaal doet. Dan begint ze te schrijven en krijgt ze telkens flashbacks over hoe haar leven is geweest. Tussendoor verteld ze ook over haar leven nu.

6.6.3. Het boek speelt zich op verschillende plaats af, gedurende de jeugd van Nilgün speelt het zich af in Turkije. Vanaf de verhuizing op haar tiende speelt het zich af in Nederland, in Friesland om precies te zijn. Hier brengt ze haar schoolperiode gedeeltelijk door. Rond haar zeventiende moet ze door omstandigheden verhuizen naar Steenwijkerwoldt. Daar brengt ze haar studie tijd ook door. Later verhuist ze nog naar Haarlem waar ze nu nog steeds woont. Opzich spelen deze ruimten niet echt een hele grote rol in het verhaal, omdat het ook zo in Amsterdam had kunnen studeren of in Zeeland had kunnen wonen. Het gaat hier meer om het verhaal zelf, dan de ruimtes. Alleen deze ruimtes komen wat vaker voor in het verhaal.
6.7 Vertelperspectief
Het verhaal is een autobiografie, dus door de ogen van Nilgün Yerli zelf. Dit betekent dus een ik-verteller.

6.8 Spanning
In het verhaal zit zeker vorm van spanning want je weet nooit van tevoren wat er gaat gebeuren. Het is een levensverhaal met een hele verrassende afloop. Door een onverwachtste verdrietige afloop komt er voor de lezer spanning op de volgende gebeurtenis. Deze gebeurtenis kan dus ook zo onverwachts een negatieve wending aannemen.
Het spannendste stukje vond ik toch het stukje dat haar ouders een auto-ongeluk krijgen en dat haar moeder dan overlijd. Er wordt Nilgün zelf nog niks verteld, omdat ze haar er nog niet mee willen belasten. Maar als lezer weet je eigenlijk al dat ze overleden is, en dat maakt het alleen maar spannender omdat je benieuwd bent wanneer ze het haar gaan vertellen en hoe Nilgün gaat reageren.

6.9 Stijl
De stijl van het boek is erg apart. Ze vertelt alles op een grappige manier. Terwijl het eigenlijk allemaal niet grappig is. Ze vertelt het je ook op een boeiende manier. Zoals ik had verteld is de moeder van Nilgün het belangrijkste van Nilgün in haar leven. Zij heeft dan ook denkbeeldige gesprekken met haar moeder. Deze zijn schuin gedrukt. Dan vraagt ze zich wat af en dat vraagt ze dan aan haar moeder. Dit gaat ook door als haar moeder dood is.

Citaat:

‘ Zij zegt: jij kunt altijd alles aan mij vragen.
Ik zeg: Alles?
Zij zegt: Ja, je kan altijd alles aan mij vragen, maar dat weet je toch al?
Ik zeg: Ik heb er soms moeite mee, dat alles altijd verandert. Mijn vraag is dus: waarom verandert altijd alles?
Zij zegt: Als iets niet veranderd, wordt het gewoon. En als iets heel lang gewoon blijft, vergeet je wat het is. Daarom verandert altijd alles!’
(blz 36-37)

Dit zijn altijd de gesprekken die ze met haar moeder heeft.

Citaat:
‘Turkse honden zeiden hav-hav en de Nederlandse honden waf-waf, zelfs de hondentaal was anders. Maar gelukkig wist ik in ieder geval wat een hond was in het Nederlands, dat had ik geleerd van het leesplankje: Kees was dat woord. De buurvrouw kwam en die keek mij lief aan omdat ik haar hondje aan het aaien was. Ik zei: ‘Kees!’ en zij zei: ‘Nee, Bas.’ Dat woord nee begon me de keel uit te hangen en dus zei ik: ‘Ja, kees Bas,’ en zij weer: ‘Nee, nee, nee, alleen Bas.’ Het woord nee begreep ik en Bas zou dan wel de naam van het beest zijn, maar wat betekende nu het woord alleen? En waarom wilde ze niet begrijpen dat Kees hond betekende, dat stond toch op het leesplankje, of zou ze zelf niet zo goed thuis zijn in de Nederlandse taal? Ik probeerde het nog eenmaal: ‘Ja, hav-hav kees Bas.’ ‘Nee, het is waf-waf Bas.’ Toen zei ik maar: ‘Ja, Bas,’ want van al dag ge-nee kreeg ik wat. Ze was blij en glimlachte en zei: ‘Ja, Bas, waf…,’ en weg was ze. Daarom zeggen buitenlanders dus altijd ja terwijl ze nee bedoelen. Ze kunnen door hun gebrekkige taalkennis niet uitleggen wat ze bedoelen.’
(blz. 22)

Dit is een beetje haar schrijfstijl. Erg komisch, terwijl het eigenlijk best zielig is.



7. Verwachting achteraf
Mijn verwachting is zeker uitgekomen. Het leek mij al een super interessant boek, en hoe meer bladzijdes ik las, hoe langer ik door wou lezen. Je was zo benieuwd wat er nu weer ging komen. En ik vond het echt een geweldig boek die je zo met gemak uitleest.

8. Persoonlijke beoordeling

Het boek: de garnalenpelster, geschreven door Nilgün Yurli, gaat over haar eigen leven, eenzaamheid, liefde, haat en verdriet. Het onderwerp is dan ook erg interessant, omdat je echt heel erg meeleeft met de persoon zelf. Ik heb zoiets zelf nog nooit meegemaakt, maar ik kan me wel voorstellen dat zoiets allemaal kan gebeuren. Daarom was dit boek ook zo diepgaand, omdat je zo met Nilgün meeleeft. Je voelt ook echt wat zij voelt, en daarom heeft ze ook zo goed geschreven. Ik zou niet weten welk boek/film in de buurt komt bij dit boek.

Ik vond dat de gebeurtenissen erg samenhingen met de gevoelens en gedachtes. Eigenlijk was geen van beide belangrijk, maar allebei erg belangrijk. Door de gebeurtenissen had Nilgün weer bepaalde gevoelens en dat was erg mooi beschreven. Er kwamen erg veel gebeurtenissen in het boek voor. Misschien wel zelfs iets te veel, maar het is haar eigen levensverhaal en hoe zij dit allemaal heeft meegemaakt vind ik echt knap. De gebeurtenissen kwamen erg overtuigend over, omdat het een autobiografie is. En ook al zal er fictie in zitten (wat ik denk van wel), dan zou ik het nog zo geloven, omdat dit erg menselijk is. Omdat er veel flashbacks inzaten, was het af en toe een beetje rommelig, maar je kon het verhaal wel goed volgen. Ook heeft ze niet moeilijk geschreven, dus je ging er wel snel doorheen.

De personen kwamen erg levensecht over, omdat je je erg goed kon inleven in Nilgün. Ze vertelt het zo geloofwaardig dat het helemaal levensecht over kwam. Ik kon me dus daarom ook goed inleven in haar. Als er weer iets ergs was gebeurd, leef je zo met haar mee. Wat voor een ellende ze allemaal heeft doorgemaakt is niet normaal. Ik ben wel degelijk beïnvloed door de hoofdpersoon, omdat ze toch altijd zoiets had van ik wil en ik zou gaan studeren in Nederland hoe dan ook. En ze heeft het ook afgemaakt. Dat vind ik zo knap van haar. Ondanks alle ellende die ze heeft meegemaakt, toch nog het beste er proberen van te maken. En ik ben het daar helemaal mee eens! Nilgüns slechte eigenschap vond ik de enorme liefde voor haar moeder. Ze vertelde zelfs in het boek dat ze verliefd op haar was. Dat vond ik een beetje overdreven. Haar beste eigenschap vond ik het doorzettingsvermogen!

Het taalgebruik in het boek was goed te volgen. Ze gebruikte geen moeilijke taal en je las er zo door heen. Er kwamen af en toe dialogen in voor tussen haar en haar moeder. Zij stelde dan altijd een vraag, en haar moeder gaf daar altijd hele wijze antwoorden op. Er is wel een stukje bijgebleven en dat is het stukje dat ik hierboven ook al geciteerd heb. Over de hond van de buurvrouw die zij Kees noemt, omdat haar is aangeleerd dat een hond kees heet. En het is zo komisch hoe ze dat stukje verteld.

Het boek was goed doorleesbaar. Ik had er absoluut geen moeite mee en de opbouw zat goed in elkaar. Er waren ook helemaal geen delen in het boek dat saai waren, omdat je zo benieuwd was wat er nu weer ging gebeuren. Het spannendste stukje vond ik dat haar moeder overleed door een auto-ongeluk en dat Nilgüns familie het haar nog niet wilde vertellen. Jij als lezer weet dan eigenlijk al wat er is gebeurd, en je bent dan erg benieuwd hoe de familieleden het haar gaan vertellen. De spanning werd dan ook goed opgebouwd en kwamen ook altijd op het juiste moment.

Het einde van het boek was opzich wel redelijk. Het eindigt dat ze verteld wat ze nu allemaal doet. Geen spannend einde of zo, maar prima voor dit boek. Kortom een geweldig boek dat echt gelezen moet worden!