Titel: Echt sexy
Auteur: Renate Dorrestein
Uitgeverij: Contact
Jaar van uitgave: 2007
Gelezen druk: tweede druk

Over de auteur
Renate Dorrestein is geboren op 25 januari 1954 in Amsterdam. Al op de lagere school begon ze met schrijven. Nadat Renate Dorrestein haar gymnasiumdiploma behaalde, besloot ze niet te gaan studeren maar te gaan werken. Ze werd verslaggeefster bij het weekblad Panorama, en reisde de hele wereld af. Toen ze daarmee stopte werkte ze voor verschillende andere bladen, zoals: Opzij, Viva en De Tijd.
Hoewel ze zich voornamelijk met journalistiek bezig hield, wilde ze toch heel graag romans schrijven. Toen ze in 1983 eindelijk ontdekt werd door een uitgeverij met haar debuutroman Buitenstaanders, besloot ze meer boeken te schrijven. Dit zijn boeken die ze nog meer geschreven heeft:

- Buitenstaanders
- Vreemde streken
- Een nacht om te vliegeren
- Ontaarde moeders
- Verborgen gebreken
- Een hart van steen
- Zonder genade
- Heden ik
- Zolang er leven is
En nog meer boeken. In 1993 kreeg ze de Annie Romein Prijs voor haar hele oeuvre. In 1997 kreeg ze de jonge Gouden Uil voor verborgen gebreken. Ook heeft ze in 1997 het Boekenweekgeschenk, Want dit is mijn lichaam geschreven.

Titelverklaring
“Echt sexy” word gebruikt als uitdrukking in het boek. Het is een uitdrukking die Fiebie gebruikt om te vertellen.
Maar het leukst zijn woorden die van hun betekenis zijn losgezongen”, zei ze. Die vind ik echt sexy. “ (Fiebies moeder tegen Fiebie, op blz. 38 - 39)
Misschien heeft iemand haar ook wel in een niet normaal anaal gat in de grond gestopt. Echt sexy (blz. 133)


Genre
Het boek is een roman.

Samenvatting
Fiebie Koolveld is een meisje van 13 jaar oud. Op een maandag hoort ze op school dat haar beste vriendin verdwenen is, Sacha. Fiebie zit op een beetje een rare school. Het schoolplein is bezet door drugsdealers, waarvan de bekendste met puisten Klimwand heet. In het boek zit hij Fiebie de hele tijd achterna. Fiebie woont bij haar stiefvader Johnny. Een biologische vader heeft Fiebie niet echt, omdat ze het product is van een spermabank. De moeder van Fiebie is in de winter ervoor gestorven, en Johnny heeft intussen een nieuwe vriendin. In het echt heeft ze Puck maar wordt door Fiebie stiefheks genoemd. Op een avond gaat ze met Johnny mee naar een galafeest, waar Johnny een toespraak moet houden over het welzijn van kinderen. Op het feest ontmoet ze Shireen, de baas van Johnny. Fiebie wil een goede jurist hebben die de opsporing van haar vermiste vriendin Sacha kan doen. Ze krijgt het adres van Van Hamelen Telecom. Ze gaat er naar toe. Als ze met de metro gaat, ziet ze dat een chinees meisje, wat ze Mind-your-step noemt, in elkaar geslagen wordt. Ze besluit haar mee te nemen, en ze worden vriendinnen. Mind-your-step wordt teruggebracht door Van Hamelen naar waar ze vandaan kwam. Ze moet bonnen voor een gratis telefoon uitdelen aan meisjes met blond haar. Bij Van Hamelen ontmoet Fiebie ook Happy, een ander meisje dat ook deze taak heeft. Ze gaan naar een feest op een school, en delen de bonnen uit aan kleuters. Daarna gaan ze nog wat drinken in een bar, waar ze besluiten te pokeren. Fiebie heeft bijna geen geld meer, doordat Happy alles heeft gewonnen, ze betalen met een bon voor een gratis mobieltje. Ze hoort van Happy dat Mind-your-step op haar bestemming is aangekomen.

Fiebie bedenkt dat het wel is tijd is om naar de moeder van Sacha te gaan. Die is heel nerveus, omdat de politie komt vertellen dat er wat is gevonden van Sacha. De politie geeft een pot waar de vagina van Sacha inzit. Ze vlucht ermee weg, en komt Klimwand tegen. Ze gaat snel een taxi in want Klimwand wil die pot. Ze gaat naar een afhaalbureau van Van Hamelen, en ziet dat Klimwand haar gevolgd is en binnen loopt. Happy slaat hem met de pot op zijn hoofd, maar dat overleefd hij niet. Dan is er even paniek in de tent en beseft dat ze een goede jurist nodig heeft. Happy doet nu een uitspraak dat er een bedrijf is die in kinderen handelt.

Fiebie gaat naar het bureau van Johnny, Johnny is aan het praten met een jurist en dat is niet voor de oren van Fiebie bestemt en stuurt haar weg. Ze hoort dat Shireen, de baas van Johnny, wil overstappen naar justitie. Ze gaat weg, terug naar de afhaalbalie van Van Hamelen Telecom, en ziet dat Klimwand is opgeruimd. Dat had Happy gedaan, ze had hem in de vriezer gelegd. Dat deden ze wel vaker met blonde meisjes. Die meisjes wilden liever dood dan seksslavin zijn.

Fiebie vertelt happy dat ze geen moeder meer heeft. Happy onthult de handel in meisjes van het Telecom bedrijf. Shireen maakt voor de hele wereld bekent wat kinderhandel inhoudt. Fiebie neemt de papagaai van Van Hamelen mee en laat hem vrij in het park. Ze wordt aangesproken door een soort loverboy maar gaat er niet op in. Ze gaat naar huis en denkt na over de dood van haar moeder, en de eerste bezoeken aan de psychiater, om het te verwerken. Ze besluit het verhaal van Sacha op te schrijven in haar laptop. Haar moeder en Sacha ontmoeten elkaar in de hemel, dat stelt ze zich voor, voor het begin van het verhaal. Ze begint te schrijven. “Ik ben Fiebie Koolveld. Ik ben voor niemand bang.”

Ruimte
Het verhaal speelt zich af in Amsterdam. In het metrostation, op school, in de stad, bij Van Hamelen Telecom, in het huis van Fiebie.

Tijd
Het speelt zich af in deze tijd. Er is niet gezegd welk jaar precies. De vertelde tijd is ongeveer van maandag tot en met vrijdag.`Er komen heel soms heel korte flashbacks in voor. Het is verteld in chronologische volgorde.
Het heeft een gesloten einde, je weet wat er is gebeurd met Sacha en wat voor bedrijf Van Hamelen Telecom is.

Thema
Ik vind het thema niet echt duidelijk. Het gaat vooral over de vermiste vriendin van Fiebie. En wat er gebeurt met meisjes die vermist zijn, dat ze vaak seksueel worden misbruikt. Misschien is het thema vrouwenhandel.


Motieven
- Seksualiteit: Fiebie zegt vaak dingen die seksueel zijn, Een stelletje oversekste kamelenbeffers uit de bovenbouw?(blz. 15)
- De boze buitenwereld: drugsdealers, handel in meisjes, loverboys, criminaliteit.
- Drugsgebruik: Klimwand gebruikt zelf drugs, en een meisje dat de afhaalbalie van Van Hamelen binnen liep en helemaal onder invloed van drugs te zijn.

Perspectief
Fiebie Koolveld is het vertellende ik-perspectief. Ze vertelt in de o.t.t., over haar vermiste vriendin. Het lijkt alsof ze het verhaal verteld aan iemand die naast haar zit. Dit zijn van dat soort zinnen waaruit ik dat opmerk:
- Kreeg jij dat ook toen hij het over al die verdwenen meisjes had (blz. 96)
- Voor het geval je de grap gemist hebt: notig is een dubbelwoord. (blz. 153)
Af en toe vertelt Fiebie in flashbacks iets over haar overleden moeder.

Hoofdpersonen en bijpersonen
- Fiebie Koolveld: meisje van 13 jaar oud, woont bij haar stiefvader Johnny. Haar moeder is overleden. Meisje dat veel geeft om haar vriendin, omdat ze die gaat zoeken als ze wordt vermist. Ze is avontuurlijk, ze maakt veel mee.
- Johnny: stiefvader van Fiebie, zorgt voor Fiebie. Heeft een erg drukke baan.

- Klimwand: jongen die op het schoolplein van Fiebies school rondhangt. Drugsverslaafde jongen, die drugs dealt. Ook valt hij Fiebie lastig, hij wil haar laten verdwijnen, door haar te begraven in zijn tuin.
- Happy: Werkt bij Van Hamelen waar Fiebie op een gegeven moment ook moet werken. Ze is een beetje een asociaal type.
- Sacha: de beste vriendin van Fiebie, die wordt vermist. Het hele verhaal draait eigenlijk om haar. Hoe ze is weet je niet, omdat ze wordt vermist en wordt niet echt over haar verteld. Alleen wat zij zou doen in sommige gevallen.
- Mind-your-step: Meisje dat in het metrostation woont. Fiebie red haar op een dag van een groep jongens die haar in elkaar aan het slaan zijn. Ze worden vriendinnen en Van Hamelen zorgt er voor dat ze terug komt bij haar familie, wat achteraf niet zo blijkt te zijn.

Stijl
De stijl van dit verhaal is dat er wordt verteld in tienertaal. Dat doet ze onder andere door een raptaal er in te stoppen. Bijvoorbeeld hier:
- Hard als een laser, scherp als een razor. Dat is Fiebie Koolveld, dat is Fiebie Koolveld, gaat er vet voor, net een drilboor. Nergens bang voor. (blz. 22)
- De vanger in het koren gaat vandaag vet scoren. Hier komt Fiebie Koolveld, hier komt Fiebie Koolveld, zelfs professoren en conrectoren kunnen er niet bij: die Fiebie, die Fiebie, het is gewoon een kei. (blz. 66)
- Terwijl ik op de trein wacht, loop ik verhit heen en weer. Heen en weer ommekeer staatsbosbeheer struisvogelveer zomerweer zoetwatermeer machinegeweer nasynchroniseer (blz. 67)
Dit soort zinnetjes erin vind ik wel grappig.

Het woordgebruik van Fiebie, is een beetje apart. Bijvoorbeeld in deze zinnen:

- Wie heeft haar van het schoolplein meegenomen en waarom? Een stelletje oversekste kamelenbeffers uit de bovenbouw? Een van die vingerknippende blingers van het skateteam. (blz. 15)
- En als Mind-your-step het hier op aarde op dit moment toevallig het beste uithoudt ineen paar ieniemienies, dan gaan we daar echt niet een chador overheen gooien, omdat we zo nodig een of andere osama moeten pleasen. (blz. 80)
- ''Een flamoes. Een bloody beflap! Een dwars overlangs genaaide gleuf! (blz. 158)

Het gebruik van tienerwoorden, is een beetje raar want ik ken ze niet. Dit soort worden zeg ik nooit dus het is niet echt tienertaal, vind ik. Hier een aantal zinnen met woorden die ik niet ken:
- Hij is een beetje een dork “ (blz. 51)
- Hij is nogal een stuk troglodiet (blz. 54)
- Ga met je bla, pleur op met je bledder, bijt ik hem in gedachten toe (blz. 73)

Mijn mening
Ik vond het boek moeilijk te begrijpen, je snapt niet waar het verhaal heen gaat, waar het om draait. Het taalgebruik was wel leuk om te lezen, omdat de stijl vrij tienerachtig is. Er stonden geen hele moeilijke woorden in. Het was zeker een goed boek om te lezen. Je leert dat het leven niet zo is zoals jij denkt. Dat er ook veel criminaliteit is en dat je daar voor moet oppassen. Dat niet iedereen zo leeft zoals jij, en dat je dus ook zwaar in de problemen kunt zitten, en niet zo’n plezierige jeugd hebt. En waarschijnlijk ook niet zo’n goede toekomst.
Het is zeker een aanrader, maar wel een apart verhaal.


Recensie
Schrijver
Dorrestein, Renate
Titel Echt sexy
Jaar van uitgave 2007
Bron De Volkskrant
Publicatiedatum 11-05-2007
Recensent Edith Koenders
Recensietitel Hard als een laser, scherp als een razor

Echt sexy, de nieuwe roman van Renate Dorrestein (na Mijn zoon heeft een seksleven en ik lees mijn moeder Roodkapje voor), oogt en leest als een meisjesboek, maar is niet geschikt voor kinderen onder de 18. Niet alleen wil je ze de gruwelijkheden besparen waar Dorrestein ook dit keer in grossiert, de thrillerachtige plot is bovendien 'fokking' chaotisch. 'Het hoeft niet waar te zijn, als het maar waar had kunnen zijn', luidt Dorresteins adagium. Handel in vermiste meisjes, geënsceneerde ontvoeringen van kinderen om losgeld op te strijken, contracten tussen ouders en hun foetus - waar of niet, er gebeuren rare dingen tegenwoordig. Fiebie Koolveld, de 13-jarige heldin, 'hard als laser, scherp als razor, gaat er vet voor' als haar vriendin Sacha spoorloos verdwijnt. Op vermoeiend montere toon doet ze verslag van haar zoektocht door Amsterdam, waarbij ze een enge gozer van zich af moet schudden. Ze is het protégeetje van de jurist Johnny, de ex van haar moeder. En het protégeetje van de schrijfster, die zich als geen ander in haar werk bekommert om het verwaarloosde kind dat de dupe is van egocentrische volwassenen die scheiden, verslaafd zijn en op alle fronten verzaken. Niets heeft 'Fiebsje' aan haar bête stiefheks (de vriendin van Johnny), of aan de asociale moeder van Sacha. Ook van Johnny met zijn 'wasbord', jacuzzi en schitterende carrière hoeft ze niet veel meer te verwachten dan een dak boven haar hoofd. In het hele boek komt niet één volwassene voor die een verstandig woord uitkraamt. Tussen zoveel karikaturen vergaat je zelfs in een satire het lachen. Het enige wapen van de schrijver is zijn pen, maar in Echt sexy prefereert Dorrestein helaas de botte bijl boven het fileermes. De filmrechten van Echt sexy werden zowaar nog vóór verschijning verkocht aan Big Screen Junkie/ Rep. En voor liefhebbers van het luisterboek is er een door de schrijfster zelf op zes cd's voorgelezen editie, die net als de roman een omslag kreeg van Peter Pontiac. 'Holy fuckeroni', zou Fiebie zeggen.

Commentaar:
- Ik vind niet dat het boek voor boven de18 jaar is. Maar als je dit boek zou lezen als je 14 zou zijn, denk ik niet dat je het zou begrijpen. Maar boven de 18 is een beetje te hoog gegrepen.

- Ik ben het er wel mee eens dat in het hele boek niet één volwassenen voor komt die een verstandig woord zegt. De volwassenen in het boek zijn allemaal een beetje raar, en weten niet goed hoe ze met Fiebie om moeten gaan.

Informatie over de auteur:
Renate Dorrestein is geboren op 25 januari 1954 in Amsterdam. Ze groeide op in een rooms-katholiek gezin. Haar vader was advocaat en haar moeder voor haar huwelijk onderwijslerares. Al op de lagere school begon Renate te schrijven. In 1972 haalde Renate haar gymnasiumdiploma aan het Keizer Karel college in Amstelveen. Toen ze die gehaald had besloot ze niet te studeren maar te gaan werken. Ze werd verslaggeefster bij het weekblad Panorama en reisde daarvoor over de hele wereld. In 1977 verliet ze dit tijdschrift. Ze besloot bij een ander tijdschrift te gaan werken, Renate heeft bij deze tijdschriften ook nog gewerkt: Opzijn, Viva en De Tijd. Met haar columns en artikelen had Dorrestein het doel de wereld wakker te schudden en te provoceren. Renate Dorrestein hielp in 1986 de Anna Bijns stichting op te richten die elke twee jaar een speciale prijs uitreikt voor ‘de vrouwelijke stem in de letteren’.
De zelfmoord van Renate’s zusje in 1979 heeft op haar persoonlijkheid en schrijvenschap een enorme invloed gehad. Ook de ziekte ME heeft dat gedaan, die haar ruim 10 jaar het leven moeilijk maakte.

In 1983 werd het talent van Renate Dorrestein eindelijk door een uitgeverij ontdekt en verscheen haar debuut roman Buitenstaanders.
Verder heeft Renate Dorrestein deze boeken nog geschreven:
- Vreemde streken (1984)
- Noorderzon (1986)
- Een nacht om te vliegeren (1987)
- Het perpetuum mobile van de liefde (1988)
- Korte metten (columns) (1988)
- Voor alles een dame (1989)
- Het hemelse gerecht (1991)
- Ontaarde moeders (1992)
- Heden ik (1993)
- Een sterke man (1994)
- Verborgen gebreken (1996)
- Want dit is mijn lichaam (1997)
- Een hart van steen (1998)
- Het geheim van de schrijver (2000)
- Zonder genade (2001)
- Het duister dat ons scheidt (2003)
- Zolang er leven is (2004)

- Mijn zoon heeft een seksleven en ik lees mijn moeder Roodkapje voor (2006)
- Echt sexy (2007)

In 1993 kreeg ze de Annie Romein prijs voor haar hele oeuvre. Nominaties in Nederland: NS Publieksprijs: Het duister dat ons scheidt (2004), Een hart van steen (1998), Verborgen gebreken (1996). Voor de AKO literatuurprijs 2003: Zonder genade. Voor de Libris Literatuur Prijs 1995: Een sterke man, Nominaties internationaal: International IMPAC Dublin Literary Award 2002: Een hart van steen. International IMPAC Dublin Literary Award 1997: Ontaarde Moeders.
Prijzen: Jonge Gouden Uil ( België 1997) : Verborgen gebreken. Annie Romein Prijs: hele oeuvre.
In de jaren 80 werd Renate Dorrestein er al op gewezen door Hella S. Haasse dat de romans veel kenmerken ging vertonen van het genre dat ‘gothic novel’ (gotieke roman) of ook wel ‘female gothic’ (vrouwelijk gotiek) genoemd. Dorrestein is de eerste Nederlandse auteur die in deze traditie te plaatsen is en er een moderne draai aan heeft gegeven. Haar verhalen spelen zich vaak op geïsoleerde plekken af die veiligheid lijken te bieden, maar ook voor een verstikkende atmosfeer zorgen. Waan en werkelijkheid lopen vaak in elkaar over.
Ook laat Dorrestein zien dat het ‘kwaad’ vaak dicht bij huis is. Ook schrijft ze vaak over gezinnen, en hoe de machtsverhouding is. Er zijn weinig auteurs die zich zo goed kunnen verplaatsen in een kind als zij, en die er zo levensecht over schrijven. Tot slot is een (misplaatst) schuldgevoel ook vaak een thema van Dorrestein. Als zijn haar onderwerpen meestal aangrijpend, ze schrijft er zeer licht over. Een van haar meest uitgesproken stijlkenmerken is toch wel haar humor.