Algemene informatie
Titel; Het wonderbaarlijke voorval met de hond in de nacht.
Schrijver; Mark Haddon.
Uitgever; Contact.
Vertaler; Harry Pallemans.
Speciaal; Het boek is de Winnaar van de; “Whitbread of the Year Award” en de hoofdstukken zijn met priemgetallen genummerd.

Samenvatting.
Christopher Boone is een jongen van vijftien jaar, drie dagen en twee jaar als zijn “verhaal” begint. Hij heeft het syndroom van aspergus, dat is een soort contact stoornis. “Ik heet Christopher John Francis Boone. Ik ken alle landen van de wereld met hun hoofdstad en alle priemgetallen tot 7507.” Zo stelt hij zich voor in het boek “Het wonderlijke voorval met de hond in de nacht”

Waarneer Wellington, de hond van zijn buurvrouw Mevr. Shears vermoord is gaat Christopher op onderzoek uit. Hij houd niet van vreemde mensen aankijken; laat staan praten maar door deze gebeurtenis wil Christopher het toch uitzoeken. Van zijn vader mag dat niet, maar hij doet het toch.

Terwijl hij uitvind wie de hond heeft vermoord schrijft hij een boek, uiteindelijk vindt de vader van Christopher het boek en gooit het weg. Maar als Christopher de volgende dag, als zijn vader niet thuis is, wilt zoeken naar het boek ligt het niet meer in de prullenbak. En de vuilniswagen is ook nog niet langs geweest dus Christopher gaat zoeken door het hele huis. Als hij het hele huis heeft onderzocht komt hij bij de kamer van zijn vader aan, daar mag hij nooit komen, maar hij gaat toch opzoek naar zijn boek.
Hij vindt zijn boek in een doos met overhemden, en hij vind brieven. Voor hem. Van zijn moeder, de vader van Christopher had hem verteld dat zijn moeder was gestorven. Maar de datum op de brieven wees er op dat zijn moeder nog niet dood was, hij las de brieven en kwam tot de conclusie dat zijn moeder in London woonde. Op dat moment komt zijn vader thuis, en is op het eerste gezicht boos maar als hij ziet dat zijn zoon er helemaal kapot van is gaat hij met hem praten. Hij zegt ook dat hij Wellington heeft vermoord.
Omdat hij een ruzie had met Mevr. Shears, en de hond beet in zijn been. Christopher is door die bekenning nog banger geworden voor zijn vader vertrekt s nachts.
Hij slaapt de rest van die nacht in schuur waar zijn vader nooit kijkt en vertrekt de ochtend er na naar het station en neemt de trein naar London. Hij wordt achtervolgt door politie die hem terug wil brengen naar zijn vader maar Christopher ontloopt ze.
Dan komt Christopher bij zijn moeder, zij en Mr. Shears, de ex van Mevr. Shears, wonen samen maar doordat Christopher kwam is het al snel weer afgelopen. Hij en zijn moeder vertrekken weer terug naar zijn vader om zijn VWO-examen Wiskunde B1 te maken, en omdat Christopher nog steeds zo’n afschuw voor zijn vader heeft, heeft hij een soort project bedacht waardoor hij langzaam Christophers vertrouwen terug zal winnen. En hij geeft hem een hond als cadeau. Sandy.

Mijn mening.
Ik heb het boek gekregen in het ziekenhuis bij een operatie, omdat ik geen tijdschriften of een boek had meegenomen verveelde ik me dus kocht mijn moeder dit boek. Op het eerste gezicht leek het me niet zo leuk, geen idee waarom. Ik denk door de achterkant, maar toen ik de eerste twee bladzijdes had gelezen kon je niet meer een normaal gesprek met me voeren omdat ik de heletijd dat boek aan het lezen was. Ik kreeg net niet genoeg tijd om ‘m in een dag uit te lezen doordat ik de volgende week proefwerk week had. Wel nam ik het boek mee naar school en heb ik bijvoorbeeld een hele mentorles zitten lezen. Binnen drie dagen was het wel uit. Ik heb het denk ik nog twee keer gelezen.
Ik vind het een heel leuk boek, en het is op hele ontroerende wijze geschreven maar het is wel zo dat je maar van dit soort boeken moet houden. Er staan bijvoorbeeld heel veel overbodige dingen in zoals Wiskunde sommen, soms zit er een hoofdstuk tussen over hoe zijn pyjama er uitziet of hoe je priemgetallen kan berekenen. Daarom vind ik het ook een leuk boek, doordat soort kleine dingetjes, maar een weer iemand anders vindt dat juist niet leuk.
De personen waren echt, alsof je ze zo persoonlijk kon kennen. En hoe Christopher dacht was zo goed beschreven dat Mark Haddon zelf autistisch was. En uiteindelijk is het ook zo knap van Christopher dat hij uiteindelijk alleen naar London gaat, als je je voorstelt dat je nooit verder bent geweest dan het einde van je eigen straat. En dat hij bang is voor vreemde en toch uiteindelijk zelf een treinkaartje regelt et cetera.

Ook kon ik me heel goed die moeder voorstellen, dat ze blij was dat Christopher er was maar dat ze naar tien minuten al helemaal genoeg van hem had. En dat ze erg geirriteerd kon raken door Christopher.
Het is grappig, doordat Christopher niet altijd begrijpt wat mensen bedoelen, en toch ook heel zielig voor Christopher dat zijn vader heb heeft voor gelogen, omdat zijn vader het verleden “niet aankon”.
Het is op een makkelijke manier geschreven, en er zitten geen moeilijke woorden in. Het is uit het ik- perspectief geschreven, en door dit boek snap ik ook meer hoe iemand met het syndroom van asperge denkt. Daardoor is het ook heel leerzaam.