Het dagboek van Daffodil door Debora Zachariasse

Titel: Het dagboek van Daffodil Auteur: Debora Zachariasse Uitgeverij: Fontein Jaar van uitgave: 2002 Mening over de titel: Mijn mening over de titel is dat het erg goed is, want het is ook Daffodils dagboek. De omslag is een typische tekening voor een dagboek van een meisje. Kaft in vergelijking met inhoud: De kaft heeft volgens mij niet iets te maken met de inhoud, het is gewoon een tekening voor de kaft van een dagboek. Titelverklaring: Het boek heeft de titel gekregen, omdat het Daffodils dagboek is.
Personages: De hoofdpersoon uit het boek heet Daffodil, zij is 13 jaar en vind zichzelf te dik. Op wie wil je het meest lijken? De persoon die ik het liefst wil zijn is Athe, omdat zij Daffodil altijd helpt. Op wie wil je absoluut niet lijken? De persoon die ik absoluut niet wil zijn is Isaïs, omdat ze borstkanker krijgt en ze dan alles op haar dochter afreageert. Perspectief Daffodil heeft het verhaal geschreven. Tijd: Het verhaal speelt zich af in het verleden. Vertelde tijd: Het verhaal duurt vanaf ongeveer 2 juni tot en met de zomervakantie. Plaats: Het verhaal speelt zich grotendeels thuis af, maar soms is daffodil ook op school of bij haar vader Wim. Samenvatting: Daffodil heeft eigenlijk een rotleven. Ze heeft een rare naam, vindt ze. Ze vindt ook dat ze te dik is en te grote borsten heeft. Haar ouders zijn gescheiden en haar moeder heeft borstkanker. Het rare is dat Daffodil daar helemaal niet zielig over doet. Ze is juist heel grappig en vrolijk. Daffodil heeft helemaal geen zin om de rode beha die haar moeder voor haar heeft gekocht aan te trekken. Ze noemt het een blubberhouder. Dus stopt ze de beha in een doos. Ze houdt zelfs een spreekbeurt over borsten. Niet over haar eigen natuurlijk, maar over de godin Artemis van Efeze. Die godin heeft wel honderd borsten! Daffodil heeft het moeilijker met haar moeder Isaïs dan met die borsten. Ze eet alleen maar biologisch voedsel, ze mediteert en neemt modderbaden. Eigenlijk wilt ze zich niet in een ziekenhuis laten behandelen voor haar borstkanker. Daffodil is opgelucht als haar moeder dat uiteindelijk toch doet, maar ondertussen bezorgt dat Daffodil extra werk voor in huis. Door de chemokuur moet haar moeder de hele dag overgeven en Daffodil moet het huishouden in haar eentje doen. Daarnaast moet ze ook nog haar huiswerk doen. Gelukkig heeft Daffodil een goede vriendin, Athe. Haar moeder doet net zo biologisch als de moeder van Athe. Athe helpt Daffodil af en toe met haar problemen. Daffodils vader Wim begint langzaam door te krijgen dat het allemaal te veel wordt voor zijn dochter. Als het Daffodil echt een beetje te veel wordt, mag ze bij haar vader en zijn nieuwe gezin in huis wonen. Daar komt Daffodil weer een beetje op adem. Ze gaat schrijven voor de schoolkrant en ze begint aan een dieet. Met haar gymlerares gaat ze sporten om af te vallen. Het komt dus allemaal weer goed met haar. Een geweldig grappig én ontroerend dagboek!