Zand door Jef Geeraerts

Samenvatting: Op 10 mei 1988 wordt de secretaresse van de bekende Antwerpse tandarts in de consultatiekamer gewurgd aangetroffen. Vincke en Verstuyft van de Gerechtelijke Politie onderzoeken de zaak. Ze ontdekken dat er enkele röntgenfoto’s ontbreken bij de tandarts. Eén daarvan is van Claude Bailly. Hij is enkele jaren geleden naar Amerika geëmigreerd en is vorig jaar overleden bij een auto-ongeluk. Dankzij een tip uit Texas komt het onderzoek in een versneld tempo. Er is iets niet pluis met de dood van Bailly. Vincke en Verstuyft besluiten naar Texas te gaan en daar worden ze bijgestaan door de detectives Cobb en Stover. Beetje bij beetje komen ze er achter dat Bailly helemaal niet dood is Hij is dood verklaard, omdat hij een hoge levensverzekering had. Meneer en mevrouw Bailly worden gearresteerd voor moord op een onbekende, die moest dienen als verkoold lichaam van Bailly. De secretaresse werd vermoord, omdat ze de ‘dental records’ van meneer Bailly niet wou vernietigen. Deze bewijzen dat het dode lichaam niet van Bailly is. Vincke en Verstuyft worden door de generaal van de Amerikaanse onderzoekscommissie beloond voor hun geleverde daden. Ruimte: * contrasterend ruimtegebruik: Tekstbewijs: p. 13

Ze kwamen in een ruim vertrek met een hoog plafond. Het enige meubilair bestond uit een grijs metalen bureau en drie dito archiefkasten met laden. Op het bureau stonden een elektrische schrijfmachine, een telefoon en schrijfgerei, een faxtoestel, een agenda, een blocnote en enkele mappen. Verstuyft speurde rond en snoof de lucht op. Een vage geur van ether zoals in ziekenhuizen. Dit is de plaats waar het lichaam van de secretaresse is gevonden. De moord gebeurde in de consultatiekamer van de tandarts. Het is een zeer cleane plaats en er hangt een ziekenhuissfeer. Normaal probeert men mensen te redden in een ziekenhuis, er worden daar geen mensen vermoord. * functioneel ruimtegebruik: Tekstbewijs: p. 151
Op de Central Expressway naar Downtown Dallas kregen Vincke en Verstuyft een idee van de stad. Ze reden tussen het drukke verkeer over een vierbaans snelweg met links en rechts eindeloze rijen kolossale, blokvormige gebouwencomplexen, omgeven met dicht opeen staande bomen, bloemenperken en gazons, groen ondanks de hitte; reusachtige, met bruggen aan elkaar verbonden parkeergarages, met gele lijnen afgeboorde toegangswegen, schreeuwerige reclameborden met optimistische slogans, duizenden geparkeerde auto’s, nog eens duizenden die in een rustig tempo door het betonnen landschap gleden; files bij verkeerslichten, onwezenlijk vanuit de cleane koelte van de Chevy. De gebouwen waren opgetrokken in duur materiaal, getint glas, spanbeton, polyester, marmer, rotsblokken, roestvrij staal, een bruinachtige soort mica waarin de zon weerkaatste met verlengde schaduwen ertegen van de bomen die bewogen alsof ze op gouden platen geprojecteerd werden, fonteinen, bronzen en stenen beelden, alles van een strakke eenvoud, ruim bemeten, ontworpen met een zin voor perfecte proporties, harmonisch geïntegreerd in de omgeving, van een sciencefictionachtige, bijna angstaanjagende grootsheid. *mica: glasachtig mineraal met metaalachtige glans
Jef Geeraerts geeft hier een uitvoerige beschrijving van de ruimte. De ruimte is belangrijk in die zin dat die ruimte nodig is om het verhaal zich te laten afspelen. Vincke en Verstuyft zetten hun speurtocht verder in Dallas. Door de grootsheid en de drukte van de omgeving word je overweldigd. Het verhaal wordt nog spannender. Vincke en Verstuyft worden bijgestaan door Cobb en Stover. Het zijn twee typische Texanen. Ze laten de Belgische mannen ook veel dingen zien in Texas. Ze gaan bijvoorbeeld naar een typisch Texaans restaurant. Daar vallen vooral de grote porties op. Tijd a) Wanneer speelt het verhaal zich af? De moord werd gepleegd op 10 mei 1988. Het duurt enkele dagen vooraleer de zaak is opgelost. Zijn er flashbacks in het verhaal? Soms is er een flashback in het verhaal verwerkt. Tekstbewijs: p.90
Telkens als ik hier voorbijkom, moet ik aan Angelo Ledda denken en de manier waarop hij die jonge dokter zijn nek brak. Onderaan de pagina staat er dan dat het een verwijzing is naar “De zaak Alzheimer”. De flashbacks komen vooral voor wanneer Vincke en Verstuyfd over iets aan het nadenken zijn. b) Ritme: Verteltijd: Het boek telt 329 pagina’s. Vertelde tijd: De tijd waarover verteld wordt, is 10 dagen. Geef een duidelijk voorbeeld van een vertraging of een versnelling. p.92 … ‘Hebt u kinderen ?’ herhaalde Vincke. Ze ging achter een tafel zitten met een gebloemd laken erop en een schaal met bananen. Achter haar op een kast stond een helgroen verlicht aquarium, waarin een pompje belletjes deed opstijgen. Twee tropische vissen dreven roerloos in het water, alsof ze op het glas geschilderd waren. De vrouw stond op en liep naar de radio, die ze uitzette. Ging weer zitten. Keek hen vijandig aan. De gasradiator brandde spaarzaam. Het kamertje was kraaknet. In een kooi zat een kanarie te dutten. Op een dressoir stond een huwelijksfoto uit de jaren dertig. Ernaast een serie foto’s van een jongen. ‘Bent u de moeder van Claude Bailly?’ vroeg Vincke, die uiteindelijk graag een antwoord wilde op zijn vraag? ‘Jaja,’ zei ze. Hier wordt retardering gebruikt. De verteltijd is elf regels en de vertelde tijd is enkele seconden. Er is dus veel verteltijd en weinig vertelde tijd. Dit zorgt ook voor spanning.