Chatgevaar door Pieter Feller

Titel: Chatgevaar Schrijver: Pieter Feller Uitgever: Van Hokema & Warendorf Aantal bladzijden: 175 bladzijden Samenvatting: Het verhaal begint met wat gechat, Madelon zit achter de computer op een chatbox, ze schuilt onder de naam SecretGirl, helaas heeft haar ‘kanjer’ geen MSN, dus zoekt ze Arthur altijd op, op de chatbox. Ze chatten even, ze gaan steeds verder, spreken wat vaker af op de chatbox, totdat Arthur het erover heeft dat hij haar gemist heeft en blij is dat ze er weer is. Arthur is 18, en Madelon 16, als Madelon op een dag tegen Arthur zegt dat ze het uitgemaakt met Alexander pakt hij Madelon gelijk in, ze sturen elkaar foto’s en na 3 maanden chatten wil Arthur, Madelon wel eens ontmoeten, natuurlijk wilt Madelon dat ook meteen. Ze hebben afgesproken in de zijstraat van de ‘Van Balenstraat’. De ontmoeting: Madelon stapte van haar fiets en keek gelijk de steeg in, het steegje was ooit een levendig straatje, maar nu niet meer, het is smal en lelijk. Alles zit vol gaten en er staan maar een paar woningen en een paar pakhuizen. Ergens daar in dat straatje hadden ze afgesproken in een cafeetje. Ze is echt smoorverliefd op Arthur als ze al aan hem denkt. Ze blijft met haar fiets aan haar hand lopen, ze vindt het er stinken naar jongens-wc’s van school. Nergens ziet ze beweging, ze hoort alleen in een huis een hond blaffen en ergens hoort ze reggaemuziek. Ze ziet een man buiten zitten, hij kijkt haar na, terwijl ze wiet ruikt. Ze liep wat verder terwijl ze wist dat ze nagekeken werd, ze draaide zich om en ziet haar ex Alexander staan. Ze zegt tegen hem dat ze hem nooit meer wilt zien, en dat ze niets meer met hem wilt. Ze hoopte dat ze Alexander niet meer zou zien vandaag, maar hij stalkt haar de hele tijd. Alexander woont tegenover haar en ze komt hem dus vaak tegen. Haar ouders geloven niet dat Madelon wordt gestalkt door Alexander, ze vinden dat, dat tussen haar oren zit. Ze gaat de steeg in omdat ze met Arthur heeft afgesproken, Ze ziet het café, hij ziet er oud uit, alsof er al jarenlang geen bezoekers meer zijn geweest. Uit het cafeetje klink haar favoriete nummer en alleen Arthur weet dat, haar hart klopt in haar keel, en duwt de deur open, ze wordt naar binnengezogen, ze valt op de grond en ziet een schim. Ze ziet helemaal niets in het donkere café. Ze voelt een paar handboeien om haar polsen, ze begint te worstelen, en hij pakt haar beet. Ze schreeuwt Arthur, ze snapt niet waarom Arthur haar niet helpt. Er wordt een prop in haar mond geduwd, ze denkt dat ze gaat stikken. Dan wikkelt hij tape om haar ogen, ze zet haar nagels in zijn pols, de man schudt haar door elkaar, en Madelon probeert te gillen. De muziek speelt ondertussen gewoon door. Ze ruikt de geur van deodorant en de scherpe lucht van zweet, hij trekt haar mee en gooit haar op een matras, ze wou dat ze door haar mond kon ademen, maar kon dat niet, haar maag protesteert en wil het liefst alles naar buiten gooien. De man doet haar broek open, terwijl Madelon eerst denkt dat het, het einde van haar leven is en begint alvast afscheid te nemen. Maar daarna weet ze dat er wat anders aan de hand is. Het dringt plotseling tot haar door, dat de man Arthur moet zijn, ze kan het niet geloven, zijn lieve karakter, zijn uiterlijk, zijn medeleven. Ze moet overgeven, hij stopt ermee en doet haar kleren weer gewoon, hij pakte haar handen en nam haar mee, daarna werd ze losgelaten maar ze moest wel tot zestig tellen om het tape weg te halen. Hij gaat ondertussen weg terwijl ze tot zestig moet tellen, ze kijkt het café rond en kijkt eerst of ze alles nog heeft, de man heeft niets gestolen. Ze wil weg, naar huis, alles wegwassen, ze wilt naar haar fiets, die ook al niet te vinden is. Ze rent ze wilt tussen veel mensen zijn, ze denkt daar veilig te zijn. Ze rent verder, en verder. Opeens rent ze tegen een dik iemand aan en ze valt op de grond, ze weet niet wat ze moet doen. Ze hoort iemand wat zeggen met een Surinaams accent. De vrouw weet al wat er aan de hand is, ook al vraagt ze het nog eens. Madelon zegt niets, ze kan het niet, ze wilt wel maar het lukt gewoon niet. De vrouw wilt Madelon naar de politie brengen, maar Madelon wilt dat niet, maar de vrouw vind dat ze gewoon aangifte moet doen en gaat daar lang op door. De vrouw heet Amalia Landvreugd en verteld dat ze zelf ook een keer verkracht was, en ze zei dat ze echt met iemand moest praten want anders geloven ze haar nooit. Amalia gaat met Madelon naar het politiebureau. Amalia begint wat tegen een agente te vertellen, Madelon moet er nu naartoe. Amalia moet haar gegevens geven en daaraan moet Madelon ook haar ouders inlichten, wat ze eigenlijk liever niet wilt. Maar ze moet perse, anders mag ze geen gesprek hebben, de agente voegde er ook nog aan toe dat ze het best konden begrijpen, terwijl Madelon vind dat de agente haar ouders nog niet kon. Later komt er een vrouw binnen genaamd Stella van Dam, ze is ongeveer 30 jaar. Madelon’s moeder is er nog niet, maar Amalia moet vertellen hoe ze Madelon is tegengekomen. Amalia gaat weg, terwijl de moeder van Madelon net binnen kwam, ze vraagt wat er aan is, want ze vond het al vreemd dat Madelon niet op haar werk was. Madelon wilt net wat gaan zeggen als Stella zegt dat ze even papier moet pakken, ondertussen zegt Stella dat Madelon slachtoffer is geworden van een zedenmisdrijf. De moeder van Madelon trekt wit weg, voor het eerst in lange tijd neemt ze Madelon in haar armen. Stella verteld dat Madelon eerst moet vertellen wat er allemaal is gebeurd, en daar begint Madelon, ze vertelde dat het 3 maanden geleden gebeurde, ze ontmoette iemand op de chatbox van TMF, hij heette Arthur, en ze zouden elkaar vanmiddag zien. Haar moeder vind het vreselijk. Stella vond het een vreemde plek waar ze afgesproken hadden omdat dat cafeetje allang gesloten was, maar dat wist Madelon niet. Madelon verteld dat dat hem echt honderd procent vertrouwde, maar haar moeder vind het stom en antwoord dat Madelon overal in trapt met open ogen. Stella vind het nogal vervelend dat haar moeder zo reageert. Madelon wilde zakdoeken pakken terwijl ze een stuk papier ontdekt, waarin staat dat ze absoluut geen aangifte mag doen of anders zou ze eraan gaan. Madelon verteld verder, terwijl haar moeder al haar voordeel klaar heeft liggen, ze denkt dat ze de dader nooit vinden, omdat ze geen aanwijzingen hebben. Stella vraagt Madelon of ze nog wat weet van de man, ze weet alleen dat hij sportschoenen droeg. Haar moeder zei sarcastisch dat, dat een ‘nuttige’ aanwijzing was. Na afloop wilde Stella wel dat Madelon een lijstje ging maken van mannen/jongens die ze kent. Madelon zegt snel dat haar fiets ook nog gestolen is, nu vertrouwt haar moeder haar niet meer en vraagt of ze het niet verzonnen heeft om de diefstal van haar fiets te verdoezelen. Madelon wordt woest, terwijl Stella er ook niets van begrijpt. Madelon moet haar vingerafdrukken afgeven en nog wat DNA. De moeder van Madelon zit al weer ergens anders met haar hoofd, ze moet snel terug naar de atletiekbaan, Stella vindt dit erg verdacht en vind dat haar moeder wel kan bellen dat ze wat later komt, dat valt de moeder van Madelon in het verkeerde keelgat. Madelon voelt zich schuldig, terwijl ze dat niet hoeft te zijn vindt Stella en stelt haar gerust. Stella vind dat Madelon er open over moet praten, met haar vriendinnen en mentor en wat meer mensen, zodat ze weten dat ze is veranderd. Ze kan het ook in een dagboek schrijven, doordat Stella dat zei schrok Madelon wel een beetje, hoe kon ze dat tegen haar vriendinnen vertellen? Haar moeder kapte het af, en gingen weg. Madelon denkt aan Alexander, hij stalkt haar al een tijdje, hij kan het ook gedaan hebben. Snel belt haar moeder, en vertelt dat Madelon niet veel mankeert. Ondertussen denkt Madelon terug, ze wou eigenlijk dat ze Amalia niet tegenkwam, dan hoefde haar ouders het nooit te weten. Toen ze thuis was zag ze Conny zwaaien. Conny zit in een rolstoel omdat ze MS (spierziekte) heeft. Ze ziet ook Snoozer, een speciaal getrainde golden retriever. Madelon voelt zweetdruppels naar beneden glijden als ze de deur wil opendoen. Madelon herinnert zich aan een spreekbeurt dat een meisje in haar klas gehouden heeft, ze had het over fobieën, ze zei dat angst onzichtbaar was, en dat je dat moest verslaan. Als Madelon uit de wc komt ziet ze een man met een silhouet. Ze was zo stom om de deur niet dicht te doen. Ze ziet de man verder niet, ze hijgt een beetje van angst, en ze kan bijna niet meer staan. Opeens wist ze dat het de nieuwe buren waren, ze had ook niet zo stom moeten doen vond ze. Ze zouden al een tijdje geleden komen, om met haar ouders te praten over dingen, haar ouders vonden ook dat, dat zo hoorde, en vonden het vreemd dat ze nooit eens kwamen. De mensen stelde zich voor als Willem-Jam en de vrouw heette Virginie. Ze zegt dat haar ouders er niet zijn, en dan zouden ze die avond nog wel komen. Conny wuift naar Madelon, terwijl Madelon niet eens naar haar toe wilt komen, alleen maar door Johan, hij is een man en kan natuurlijk de dader zijn. Toen ze na een half uur weer thuis was, wist ze niet meer waarover ze had gesproken met Conny, ze zat steeds met haar hoofd ergens anders, ze was bang dat Johan zou gaan gluren. Als ze later op haar gsm kijkt ziet ze wat berichten staan oa van Latisha, ze vroeg hoe het met Arthur was gegaan, eigenlijk had Madelon geen zin om daarop te antwoorden. Madelon blikt even terug hoe ze het aan Latisha vertelde dat ze een afspraak had met Arthur, haar vriendin klonk enthousiast, maar ook een beetje ongerust. Daarop had Madelon koel gereageerd, ze zou wel weglopen als ze onraad rook, maar helaas was dat niet zo. Ze gaat achter de pc op TMF kijken, ze ziet dat Arthur er niet is, daarna doet ze de pc uit. Ze denkt aan Willem-Jan ze is bang dat ze overal angst van krijgt, want als ze aan Willem-Jan denkt voelt ze ook al veel angst. Als ze haar ouders hoort thuiskomen, gaat Madelon naar beneden en vraagt wat er met Sjoerd haar broertje is gebeurd. Hij bleek een gezwikte enkel te hebben. Haar ouders vinden het erger voor Sjoerd dan dat er met Madelon is gebeurd. Ze weet nog dat ze zelf atleet was, haar ouders waren super blij. Maar toen ze niets meer kon met haar enkel, waren haar ouders alleen nog maar bezig met Sjoerd. Want het was gewoon hun leven. Onder het eten wilt haar vader weten wat er gebeurd is, Madelon heeft tijd genoeg omdat ze toch niets eet. Maar snel begint haar moeder weer over de engel van Sjoerd. Madelon vind het vreemd dat ze al weet dat als de dader gepakt is dat ze zich eindelijk weer veilig kan voelen. Na het eten gaat ze naar haar kamer en werkt verder aan de lijst van de jongens/mannen namen, ze heeft meer namen dan ze denkt. Madelon vraagt zich af wat Stella met de namen gaat doen, ondervragen? Ze weet dan niet wat dat voor haar betekend, misschien voelen veel zich beledigd. Als ze geklop hoort, zegt haar moeder dat de buren er zijn, en Madelon zou vertellen dat ze zouden komen aan haar ouders, en ze moet naar beneden komen. Virginie komt gelijk ter zake, ze vindt het vreselijk wat er is gebeurd met Madelon, wat Madelon vreselijk vind is dat haar moeder gelijk alles heeft verteld, en ze zegt dat ze er liever niet over wilt praten. Haar vader gaat door met het gesprek, zo hebben ze toch nog een gesprek, al gaat dat eerst wat stroef. Daarna ging de telefoon, alleen er zei iemand niets, haar moeder verteld dat het een persoon was die niets durfde te zeggen, daardoor hing er een soort spanning. Om 10 uur ging de bel, Madelon stond op, want Latisha stond voor de deur. Als ze de deur open doet, huilen ze samen uit. Latisha denkt natuurlijk eerst dat ze op Arthur was afgeknapt, of dat hij haar niets vond, opeens verteld Madelon wat er echt is gebeurd en Latisha’s mond valt open. Madelon zegt dat ze daarom ook niet wilt uitgaan, Latisha is het daar niet mee eens, omdat ze vindt dat Arthur daar op kikt. Latisha wilt haar vrienden bellen dat ze niet komen, maar laat Madelon ook niet alleen. Latisha vraagt verder , ze vroeg of Arthur MSN heeft, maar als Madelon zegt van niet, wilt Latisha kijken op de chatbox van TMF. Ze praten met een Arthur, maar hij zegt niets. Ook Madelon vertrouwt het niet, omdat hij vast onder een andere naam zit, anders wordt hij gevonden. Later verteld Latisha een verhaal over hun mentor ook hun leraar Nederlands, dat hij op een school geschorst was omdat hij verliefd was geworden op een meisje van gym. Madelon vind dat helemaal niets, en is eigenlijk wel bang voor Feekes. Hij had een liefdesbrief geschreven wat het meisje heeft gekopieerd en door heel de school heeft laten gaan. Als Madelon de naam Alexander laat vallen, gaat haar vriendin daar gelijk op in. Ze vraagt of ze nog steeds last van hem heeft, ze verteld dat ze dat hij haar vanmiddag ook gevolgd was, en dat ze hem verrot gescholden heeft. Als Latisha op het bed van Madelon ligt, komt haar vader binnen, en je kan zien dat hij wat teveel wijn had gedronken, hij maakt nogal een vreemde opmerking naar Latisha, dat ze ook in de playboy kan staan, en daar gaat Latisha mooi op in. Latisha wilt toch graag uitgaan en ze zegt dat ze Madelon wel gaat beschermen als het moet, als haar moeder binnenkomt, zegt ze toch dat ze gaan, terwijl haar moeder haar nog vraagt of ze niet liegt over dat aanranden. Bij Latisha schiet dat in het verkeerde keelgat, en snel verbetert Madelon’s moeder zich. Haar moeder wilt haar spreken, ze vindt het niet goed dat ze met Latisha uitgaat, want haar moeder vind haar eigenlijk niets. Madelon legt uit dat Latisha een moeilijke jeugd heeft gehad, en dat ze haar eigen vrienden wel kunt kiezen. En na een half uur vertrekken ze. Latisha vind dat Madelon het aan de rest van haar vriendinnen moet vertellen, ze twijfelt, maar uiteindelijk vind Madelon dat Latisha het beter kan zeggen. Toch willen de meiden wel met anderen dansen, en dat laat Madelon dat toe. Alleen Jenneke blijft bij Madelon, en gaan wat drinken. Als Madelon getik op haar rug voelt, ziet ze Alexander staan, ze slaakt een gil. Latisha duikt uit het niets op en zet gelijk een achtervolging in, helaas kunnen ze hem niet inhalen, ook Madelon gaat hem achter na. Als hij over een hek wilt, trekt Latisha aan zijn linkerbeen en Alexander slaakt een kreet van pijn en liet los. Alexander beweegt niet meer, en Madelon is geschrokken en is bang dat hij dood is. Latisha zegt dat er niets aan de hand is, en dat ze weg moeten. Snel belt Jenneke hun vriendin de politie, zonder nummer herkenning, en zegt dat hij door mensen in elkaar geslagen is, en daarna rent ze samen met haar vriendinnen weg. Er staan later heel wat mensen om Alexander heen, en later gaan hun ook even kijken en ze zien hem bewegen. De politiemensen vragen mensen of ze wat gezien hebben, snel gaan de meiden weg. Madelon ligt in bed, en wilde eigenlijk dat ze niet zo stom had gereageerd op Alexander, dan was dit alles niet gebeurd. Daarna denkt ze erover na of hij misschien wat gezien zou hebben, want hij was haar toch gevolgd. Als ze wat lijkt te slapen, schrikt ze opeens, haar vader kijkt naar haar en staat in haar slaapkamer. Ze vraagt wat hij komt doen, hij vertelde dat ze schreeuwde. Haar moeder kwam ook binnen, haar vader antwoord dat ze waarschijnlijk een nachtmerrie had. Madelon vertelde wat ze zag, en haar vader vulde haar de hele tijd aan. Als ze even wat gaat drinken vraagt ze aan haar ouders of ze haar geloven. Haar moeder antwoordde dat het misschien wel zo was en misschien niet, omdat ze altijd al aandacht wou. Madelon wilde weten wat ze precies bedoelde, haar moeder begon met verhalen toen ze 6 jaar oud was, dat ze beweerde een inbreker te zien. Maar Madelon herinnerde het haar niet meer. Haar moeder ging verder, ze zei dat Madelon het ook verzon dat Alexander haar stalkte, maar dat was volgens Madelon wel waar. Maar haar moeder wilt het nog steeds niet inzien, en gaat weer naar haar bed. Als de telefoon gaat, luistert ze nog even mee, en daarna hoort ze haar ouders ruzie maken. Haar moeder vraagt van wie die telefoontjes zijn, en later is het stil. Ze kijkt om de hoek en ziet haar vader in zijn werkkamer, ze ziet eigenlijk niet veel. Haar vader wou er niet veel over kwijt, en Madelon moest weer naar haar kamer. Madelon denkt eraan, de ouders van Alexander te bellen, maar het is erg vroeg om nog te bellen, ze neemt zich voor dat ze belt als de gordijnen open zijn. Madelon leest wat over haar situatie en andere situaties. . Het is 8 uur en ze ziet dat de gordijnen van Alexanders flat zijn opgengetrokken, snel belt ze naar Alexanders huis. Ze schrikt van de stem van zijn moeder. Madelon zegt dat ze het vreselijk vind dat er wat met Alexander is gebeurd, en vraagt hoe het met hem gaat. De vrouw ging er op in, en ze zegt dat hij in elkaar geslagen is, en wordt behandeld in het ziekenhuis, ze zegt daarbij dat Alexander nog niet wil zeggen wie het heeft gedaan. Daarna komt haar moeder binnen lopen, en zegt dat ze Sjoerd wegbrengen omdat hij die dag ging zeilen in het Ijselmeer. En daarna gingen haar ouders 15 kilometer hardlopen. De telefoon van Madelon ging, ze nam op, omdat ze geen nummer zag staan en meestal is dat Latisha wel, maar deze keer was het iemand anders, hij zij niets, de mannenstem zei dat ze nog eens moesten afspreken en het dan afmaken. Madelon liet het toestel uit haar hand vallen, en weet niet wat ze moest doen. Snel daarna kreeg ze nog een sms’je, dat hij van haar hield. Ze moest Latisha bellen, en die vindt het niet zo goed dat ze zo vroeg had gebeld. Ze vertelt snel wat er is gebeurd. Latisha laat weinig weten, en dat werkt Madelon op haar zenuwen, ze vindt dat ze wat meer moet meeleven. Ze drukt snel haar mobiel uit, omdat ze boos is op haar vriendin. Als ze naar beneden gaat doet ze alles op slot, en zelfs alles dicht. Ze ziet eigenlijk overal spoken, want ze denkt dat hij misschien door de ramen gaat gluren en anders over de schutting, of ergens anders. Net als ze in bad zit gaat de telefoon, ze duwt haar oren dicht, want ze is bang dat Arthur belt. Later heeft Madelon er spijt van dat ze nu ruzie heeft met haar vriendin, ze wilt haar eigenlijk bellen, maar die heeft natuurlijk haar gsm uitgezet. Ze hoort weer de telefoon gaan, ze struikelt over een metalen pedaalemmer met haar rechterwenkbrauw. Snel pakt ze de telefoon op, ze hoort hem weer, hij zei dat ze geen aangifte had moeten doen, want dat had hij niet verdiend vond hij. Snel gooit ze de hoorn erop en probeert haar vriendin te bellen, die opneemt en zegt dat ze dat nooit meer moest doen, ze verteld wat er aan de hand was. Madelon wou graag dat Latisha kwam, want ze voelt zich niet veilig, maar die moet helaas naar kickboksen. Opeens schrikt ze op omdat haar buurman Johan voor de deur staat, hij roept dat ze bloedt, ze rent snel de kamer uit. Daarna gaat de deurbel, ze opent een raam en kijkt wie er voor haar deur staat, daar stond Johan. Hij vroeg of het wel goed ging, omdat ze zo vreemd deed. Daarna vraagt hij verder, of ze naar Conny gaat. Snel zegt ze dat ze nog veel huiswerk moet maken. Maar als Johan zegt dat hij weg gaat, wilt Madelon eigenlijk wel een kijkje nemen bij Conny. Later belt ze Stella op en verteld wat er was gebeurd met die telefoontjes en sms’jes, Stella vraagt of ze die nog heeft, maar Madelon zegt van niet, dat vind Stella jammer, want ze moet ze wel bewaren, want misschien konden ze er wel wat mee. Voortaan gaan ze de telefoontjes op band opnemen. Madelon heeft geen zin om haar verhaal in haar dagboek op te schrijven, toch moet ze eraan beginnen, ze begint na een uur te zweten en stopt ermee. Ze moet de volgende dag alweer naar school, en wilt beginnen aan haar huiswerk maar het lukt niet, haar hoofd zit te vol om nieuwe informatie op te nemen. Als ze later naar Conny gaat, verteld Madelon wat er is gebeurd, en dan verteld Conny dat Johan ook chat. Ze vertelt verder, dat Johan ook iemand heeft ontmoet. Madelon vond het eng worden. Conny zei dat Johan niet naar voetballen ging, maar naar die vrouw. Conny begrijpt Johan wel, omdat hij toch alleen maar Conny moet verzorgen voor de rest krijgt hij er niets voor terug. Madelon wilt Conny wat vragen maar vind het moeilijk, ze zei dat ze de dader had gekrabd, en dat Johan ook handschoenen en tape had en hij had wat krasjes op zijn arm. Conny vind het erg om te horen. Madelon vraagt door, ze wilt weten wat Johan deed gistermiddag om 2 uur. Samen wachten ze stil op Johan. Madelon zet hem eerst al voor het blok met zijn voetbal, en daarna verteld Conny dat ze het aan Madelon verteld had. Conny vraagt aan Johan wat hij gedaan had gistermiddag rond 2 uur. Johan vond het een stomme beschuldiging maar wilde niet zeggen wat hij deed. Johan wilde niet meer blijven en vertrok. Madelon blijft die avond bij Conny slapen. Later pakt Madelon haar mobiel en bekijkt haar sms’jes. Ze ziet er een van Jacques, hij vond het jammer dat Madelon hem niet zag staan. Madelon vind hem best aardig, maar heeft zijn signalen nooit opgevangen. En nu vraagt Jacques haar mee uit, ze smst terug dat ze dat leuk vind, ook smst ze haar vriendin Latisha of ze haar morgen komt ophalen. Als ze vergeten is een briefje te vragen van haar moeder aan de conrector, moet ze terug en gaat naar de werkkamer van haar vader daar ziet ze een envelop en ze wilt hem voorzichtig openen. Maar helaas onderbreekt haar vader haar die net thuis kwam. Snel rent Madelon naar beneden en vraagt hem een briefje voor de conrector te schrijven omdat ze haar huiswerk niet kon maken. Haar vader vind het belachelijk omdat ze daar alle tijd voor had gehad. Haar vader vond het toch niets, omdat haar eindrapport er bijna aankomt. Sjoerd wilt ook zo’n briefje, en dat doet haar vader ook meteen, Madelon vind dat oneerlijk, maar haar vader gaat daar snel op in, dat hij helemaal geen tijd had gehad. Snel draait Madelon zich om en gaat naar Conny. Samen gaan ze tv kijken, alleen als Conny moe begint te worden vraagt ze nog snel of Madelon de hond wilt uitlaten, omdat Johan dat altijd deed, en hij heeft gewoon zijn rondje nodig. Madelon doet dat, alleen is ze heel angstig om ’s avonds op staat te gaan, ze propt zich eerst helemaal vol om het uit te laten stellen, maar om 10 uur staat Snoozer voor de deur en moet ze wel met hem naar buiten. Snoozer wilt gelijk een grote ronde, terwijl Madelon wel iets hoort, maar het lijken haar eigen voetstappen te zijn. Opeens gaat haar GSM af en ze neemt hem op. Een mannenstem vraagt of ze lekker aan de wandel is, Madelon schrikt en begint sneller te lopen en kijkt intussen veel om zich heen. Maar de hond wilt nog ergens anders heen. En er komt een man langs haar heen, ze weet niet wat ze moet doen, misschien is die man wel de dader. Als ze sneller doorloopt voelt ze getik op haar schouder, ze voelt haar angst weer naar boven komen, na een halve minuut is ze in staat om, om te kijken en ziet ze Johan staan. Hij vertelt dat hij daar al een paar uur rondzwierf, omdat hij Conny mistte. Hij had nooit met Annabel te maken moeten hebben. Johan vertelde ook dat hij naar de doe het zelf zaak was geweest op het tijdstip dat Madelon werd aangerand, hij moest volgens Madelon maar een bonnetje laten zien. Als Madelon thuis komt ziet ze iets op de grond liggen, het is een papiertje met tekst erop er stond op: “lekker wandelingetje was dat. Volgende keer ga ik met je mee…”. Madelon klopt op de slaapkamer deur van haar ouders, ze laat het briefje zien, maar haar moeder gelooft haar niet en verzint er wat anders van. Haar vader sliep in zijn eigen werkkamer omdat haar ouders weer ruzie hadden gehad. Madelon vind het eigenlijk jammer dat ze niet veel samen doen (familie) omdat ze elkaar nooit zien, daarom denkt ze dat ze Arthur zo geweldig vond. Na een paar dagen school voelt Madelon zich niet lekker, veel mensen hebben haar aangeraakt en daar wordt ze niet goed van. Als ze Latisha ziet verteld ze gelijk over haar goede plan. Ze wil met veel mensen op TMF inloggen en ze wil kijken of ze Arthur kunnen opsporen. Madelon vind het een vreemd idee en weet niet hoe ze dat willen doen. Maar Latisha praat verder, ze willen zich aanbieden maar Madelon kapt het af en vind dat de politie het maar verder moet afhandelen. Aan tafel begint Madelon weer over de ruzie van haar ouders, ze wilt weten wat er aan de hand is, haar moeder reageert als een soapserie vind Madelon. Madelon vraagt nog of haar moeder meegaat voor haar aangifte, maar moeder vind het eigenlijk vervelend, want ze heeft andere dingen te doen, en begint te zeggen dat pubers allemaal hetzelfde zijn, toch gaat ze Liesbeth vragen het over te nemen, en ruilt ze wel met iets. Als Madelon weer alleen thuis is, kan ze mooi in haar vaders werkkamer kijken, wat er op die envelop staat. Ze leest zijn brieven en ziet dat het liefdesbrieven zijn, en ze zijn van iemand anders. Maar haar moeder staat opeens achter haar. Ze werd naar haar kamer gestuurd, als haar vader later komt vraagt hij haar wat ze op zijn werkkamer had te zoeken. Madelon wilde eerst ontkennen, maar daarna wist ze dat, dat niet kon. Als Madelon, Stella belt, vraagt Stella of Madelon het meidenblad Break Free leest, Madelon zegt dat ze die ook leest. Maar Stella vindt het vreemd voor een man, omdat blad te kopen en vraagt of ze echt niet iets zelf bedacht heeft. Madelon vind het vreselijk dat iedereen hetzelfde over haar denkt, maar vertelt toch over het briefje op de mat dat ze morgen mee neemt. Madelon wilt naar de flat van Alexander om te kijken of het goed met hem gaat, ze loopt met een straffe pad door, als ze voor zijn deur staat, doet Alexander open en vraagt vijandig wat ze moet. Ze vraagt hoe het met hem gaat, waarop hij boos antwoordt dat ze dat wel weet, omdat haar vriendin hem zo toegetakeld heeft. Hij wil graag aangifte doen. Madelon wordt woest, en zegt dat zei dan maar aangifte gaat doen omdat hij haar elke keer gevold was. Opeens komt Alexanders moeder erbij staan, als Alexander zegt dat haar vriendin hem in elkaar geslagen heeft. Alexander voelt zich machtig, en wilt wel zeggen wat hij had gezien maar daar moest wat tegenover staan. Ze vraagt gelijk wat ze moet doen, maar ze vraagt ook nog of hij echt wat heeft gezien, daar wil hij niet op antwoorden. Daarna gaat ze boos weg, omdat de politie hem toch nog gaat ondervragen. Madelon heeft thuis wat gehuild, haar ouders probeerden haar nog te troosten, ze zeiden dat het aan de puberteit lag. Toen Madelon gestopt was met huilen, wilde Madelon wel eens weten wat er nu tussen haar ouders was. Haar ouders worden nerveus, maar toch begint haar moeder over de brieven die Madelon had gevonden van Sarina. Maar haar vader zegt niets, als haar moeder over telefoontjes begint die er steeds komen, zegt Madelon dat die ook van Arthur kunnen zijn. Ze vertelt verder dat ze erg bang is, en weet niet wat ze moet doen. Haar vader zegt dat het echt verledentijd is tussen hem en Sarina. Maar haar moeder is nog steeds woest dat hij die brieven niet heeft verbrand, gelijk staat haar vader op en gooit de brieven op de haard. En Madelon’s ouders maken het gelijk weer goed. Madelon ging Amalia bellen, die begrijpt namelijk wat ze doormaakt. Amalia begint haar verhaal te vertellen, ze was 11 jaar, en werd misbruikt door haar oom. Dat gebeurde in Suriname, ze schaamde zich en ze voelde zich schuldig. Haar vader was al dood, en haar om verving hem eigenlijk, daarom vond ze haar oom eigenlijk ook een leuke man, maar toen hij dood ging, durfde Amalia het pas aan haar moeder te vertellen, het was moeilijk te verwerken en aangeven had gen zin meer. De volgende dag, is het een grote dag voor Madelon, ze gaat haar geheim vertellen aan de klas. Madelon wilt haar klasgenoten vertellen wat er is gebeurd, nu ze zo veranderd is. Madelon verteld haar verhaal aan de klas, en er blijken meer mensen vervelende ervaringen hebben gehad met chatten. Ook is er iemand bij die ook elke keer telefonisch is lastiggevallen. Ook een ander heeft een cu2-site en zijn er vaak berichten van vreemde mensen die van alles van haar willen. Na de les komen bijna alle klasgenoten Madelon sterkte wensen. Ook Jacques komt naar haar toe, hij wilt graag die man in elkaar slaan, hij heeft het gehad. De hele dag gaat wel goed, behalve als ze les van Feekes hebben, omdat Madelon haar handen tegen haar oren drukt, komt Feekes bij haar staan, en weet niet wat hij moet doen. Feekes vind dat ze na de les maar even bij hem moet komen. Ze praten, en ze vertelt haar verhaal, Feekes legt een hand op haar schouder, terwijl Latisha binnen komt, ze wordt woest, maar Madelon zegt dat er niets aan de hand is. Die middag moet Madelon aangifte doen, alles wordt op Cassette opgenomen. Ze hebben honderden vingerafdrukken gevonden, maar vaak wordt dat cafeetje gebruikt door jongeren. Ze laat haar lijstje zien met de namen die ze erop heeft gezet, ze moet een korte toelichting geven bij de namen. Alexander, Johan en Feekes. Alexander omdat hij haar gestalkt heeft, Johan omdat hij chat, en Feekes omdat hij altijd doet aan aanrakingen. En ook staat Hendrik Overwind erop, hij is de baas van Madelon, hij heeft haar aangenomen bij Albert Heijn. Want hij selecteert mensen op hun uiterlijk, maar haar moeder gelooft er niets van. Stella vraagt of ze een foto heeft van Arthur, en gelijk laat Madelon hem zien. Stella zegt dat veel mensen op chatboxen wel namen verzinnen, maar er toch altijd iets van waar is, en misschien kunnen ze hem zo achterhalen. Madelon weet niet alles meer, dus gaan ze haar computer wel onder handen nemen. Als ze thuiskomen, komt haar moeder met een excuus, omdat ze zelf geen leuke jeugd heeft gehad, omdat er altijd ruzie was, en dat ze het een beetje op haar afreageerde. Als Madelon de deur opendoet ziet ze Willem-Jan, hij heeft iemand nodig om een cake te testen, ze gaat erheen, maar ze is wel de enige die daar is, met Willem-Jan. Madelon voelt zich niet op haar gemak, omdat Willem-Jan vreemde lichtjes in zijn ogen krijgt. Madelon ziet een boek staan, Koning Arthur, opeens weet ze het zeker, Willem-Jan is de dader! Ze ziet opeens heel veel dingen, hij heeft ook een wondje op zijn arm, en hij is projectontwikkelaar, alles lijkt precies hetzelfde. Madelon gaat naar de wc, en wilt daarna gelijk naar huis. Gelijk belt ze Latisha en verteld wat ze allemaal weet, Latisha wilt hem gelijk aanvallen. Latisha komt naar Madelon toe, en gaan gelijk een plan bedenken wat ze met hem gaan doen. Ze klimmen in zijn tuin, gaan naar binnen, Latisha weet precies wat ze moet doen, ze verstopt zich achter een bank, en ze gooit een paaltje om. Het komt op zijn achterhoofd, hij beweegt niet meer, en er komt wat bloed tevoorschijn. Latisha trekt haar vriendin mee naar buiten, en nog snel gaat Latisha terug om het op inbraak te laten lijken. Als ze thuis zijn, vragen haar ouders waar ze waren, ze antwoorden dat er een enge man in de tuin stond. Madelon wordt angstig, en als ze boven staan vraagt ze aan Latisha waarom ze het eigenlijk gedaan hebben, en als hij niet de dader is. Latisha is er luchtig over en ze zegt dat hij toch niet dood is, dus zo erg is het niet. Als Madelon de volgende dag wakker is, weet iedereen gelijk wat er gebeurd is, en haar ouders herinneren haar eraan wat ze gisteravond zag, en dat ze dat beter tegen de politie moest gaan vertellen. Als Madelon later een berichtje krijgt van Alexander, weet ze dat ze de verkeerde te pakken hadden. Later opent ze ook een email van Arthur, hij weet wat ze gedaan hebben, en ze moet om 7 uur haar mobiel aanzetten, voor een afspraak, en als ze niet komt, tipt hij de politie. Latisha vind dat er maar 1 ding op zit, en hem ook in elkaar slaan. Snel willen ze een plan bedenken. Madelon’s mobiel gaat af, Arthur wilt wel een deal maken, hij staat met zijn auto in haar straat, hij vraagt of ze makkelijk weg kunt gaan, ze moet naar zijn auto toegaan, hij verteld dat zijn auto voor nummer 144 staat, als ze niet komt belt hij de politie. Latisha zegt dat ze wel wat gaat doen, en Madelon vertrekt, ze ziet dat er veel scooters rijden op het plein, vlak daarna ziet ze de auto staan een zwarte Volkswagen Gold, ze loopt naar de auto toe, en gaat zitten. Alles is kaal en strak in de auto, opeens komt een man zitten, Madelon schat de man ongeveer 40 jaar. Ze weet opeens wie het is, het is een vaste klant bij Albert Heijn, hij komt elke zaterdag naar haar kassa toe. Hij praat verder, dat ze mooi is, en dat ze elkaar straks echt wel zien zitten. De man start zijn auto, en rijdt weg. Madelon hoopt dat haar vriendin nog opschiet. Er komen opeens wat scooters aangereden, en de man wordt kwaad, Arthur geeft gas en vloekt wat. Madelon zegt dat ze er niets van weet, Madelon wilt de auto uit, omdat de man toch stilstaat. Maar e man klemt hem aan haar vast, hij zegt dat hij haar wilt afmaken, maar Madelon is iets sterker en gaat snel de auto uit. Iemand anders probeert Arthur de auto uit te slepen. Samen juichen ze dat het voorbij is. Eindelijk zijn ze ervan af, maar wel diezelfde avond zijn Madelon en Latisha nog opgepakt, omdat ze Willem-Jan wat aangedaan hadden, dat bekende ze. Stella verteld dat de man Hilbert van Gorsel heette, hij heeft wel met meerdere meisjes gechat. Madelon wilt weten wat er met Latisha gaat gebeuren, ze heeft alles bekend, ze moet wel worden gestraft. Madelon verteld dat ze overal wel spijt van heeft, maar haar vriendin niet. Stella vind dat ze naar haar buurman ook toe moet, om met hem te praten. Madelon schaamt zich en wet niet wat ze moet doen. Opeens belt Jaques haar, hij snapt dat ze niet kunnen uitgaan, maar hij wilt haar zeggen dat hij veel aan haar denkt, en dat hij al maanden gek op haar is. Opeens glimlacht Madelon, ze is totaal verrast.
Karakters: Madelon is nogal angstig, omdat ze van alles heeft meegemaakt, ze weet zich niet echt een houding te geven, maar laat zich vooral meeslepen met haar vriendin. Latisha is de beste vriendin van Madelon, ze is nogal strijdlustig, en doet aan kickboxen. Ze wil het beste voor haar vriendin, en alles wat ze doet heeft ze geen spijt van, soms kan dat wel slecht zijn voor de situatie waar ze zich in bevind. Arthur (Hilbert van Gorsel) is een gevoelig typje zoals Madelon steeds zegt, hij kan altijd met je meeleven, maar in het echt is hij een man in de 40, is verslaafd aan chatten, omdat zijn vrouw hem verlaten heeft voelt hij zich eenzaam. En hij wil nogal graag liefde om hem heen. De ouders van Madelon zijn nogal apart, ze denken eerst aan hun zelf, en daarna pas aan hun kinderen. Ze laten eerst al zien dat ze Sjoerd voortrekken, en dat ze Madelon niet willen geloven. Ze hebben zelf ook nogal wat problemen in het verleden gehad. Sjoerd is het broertje van Madelon, hij komt er niet heel vaak in voor, maar is erg op zijn ouders en hardlopen gesteld. Stella helpt Madelon erdoorheen, en moet alles van haar weten, ze is een agente, en doet er alles aan om de dader op te pakken. Conny is de buurvrouw van Madelon ze heeft MS, ze is nogal eenzaam, en kan niets meer doen. Haar man Johan is ook aan het chatten en daar heeft Conny het meestal wel moeilijk mee. Johan is namelijk ook soms bij een vrouw maar heeft er later spijt van.
Willem-Jan is eigenlijk een aardige man en zijn vrouw Virginie wonen net in een nieuw huis. Omdat Willem-Jan alles goed bedoeld heeft Madelon soms vreemde dingen in haar hoofd. Jacques is al een paar maanden gek op Madelon, maar durft het niet te zeggen omdat Madelon hem nooit zag staan, omdat ze ergens anders met haar hoofd zat. Feekes is Madelon’s mentor en Nederlands leraar, hij wil haar wel begrijpen, maar er doen vreemde verhalen in de rondte, waar hij niets aan kan doen. Alexander is de ex van Madelon, die haar nogal vaak stalkt, omdat hij haar nog steeds leuk vind, hij kan wat gezien hebben, maar bemoeit zich nog wel vaak met Madelon. Amalia is de vrouw die Madelon vind, en weet zelf ook hoe het is om verkracht te worden, ze heeft het zelf namelijk meegemaakt. Ze vindt dat iedereen het moet zeggen als er wat is gebeurd, anders krijg je er spijt van. Uiterlijk: Madelon ziet er zoals elk meisje eruit ziet. Haar vriendin Latisha denkt nogal wat van zichzelf, en vind zich nogal knap, en probeert er dan maar ‘sexy’ uit te zien. Stella is helemaal net in pak, ze wilt graag goed voor de dag komen.
Arthur is een oude man die ook graag goed voor de dag wil komen. Verder ziet iedereen er wel een beetje hetzelfde uit. Eigen mening: Ik vond het wel een goed boek, omdat het over iets gaat wat tegenwoordig vaak gebeurd, en veel mensen durven niet te vertellen wat er is gebeurd. Zoals je in het boek leest, is dat Madelon eigenlijk wel opgelucht is dat ze het heeft verteld, maar bij haar gebeuren er nog meer dingen, en dat maakt het wel een beetje anders, zoals dat haar ouders denken dat ze alles verzint, en dat ze zelf acties onderneemt met haar vriendin Latisha. Aan de ene kant snap ik dat wel, maar als je het niet zeker weet, dan ga je toch niemand wat aandoen? Ik vind wel dat het boek duidelijk aantoont dat je moet oppassen op internet, er zijn veel mensen die zich als iets voordoen wat ze niet zijn, en daar trappen veel kinderen in. Je merkt in dit verhaal dat het iemand is, die nog meer problemen met zich mee brengt, ze denkt eigenlijk dat haar ouders niet veel om haar geven, omdat ze alleen maar bezig zijn met Sjoerd, en daarom heeft ze iemand nodig die haar liefde geeft, en iemand die haar begrijpt. Het eind van het boek ging wel snel, ze hadden het beter moeten verdelen. Bijvoorbeeld met die afspraak, het had wat duidelijker moeten zijn, hij had bijvoorbeeld kunnen vertellen waarom hij chatte, en waarom precies Madelon, en dat ze toch ergens heen gereden werden, en dat er op het laatste momentje pas iemand hulp zou geven, dat had het wat spannender gemaakt. Want nu ging alles erg vlug. En die Arthur wilde haar op het laatst wat aandoen, maar er gebeurde al niets meer, en dat klopt niet helemaal. Leeservaring: Ik vind het goed dat Amalia in het boek kwam, ze vertelde wat er met haar gebeurde. Madelon werd wel veel alleen thuis gelaten, en dat snap ik niet. Als je veel van je kind houd, ook al is het verzonnen, ga je haar toch zeker even goed niet alleen thuis laten? Haar ouders vertellen wel dat ze vroeger veel verzon, maar dat weet Madelon allang niet meer. Ik vind het wel wat raar dat Alexander haar blijft achtervolgen, maar er is weinig gebeurd met hem, want hij heeft nooit gezegd wat hij heeft gezien. Het boek heeft een goed onderwerp gekozen, omdat het vaak gebeurt, en zo wordt je er voor gewaarschuwd, of misschien passen mensen beter op, want dat gechat zal nooit stoppen. Maar ik denk wel dat mensen wat beter uitkijken.