De brief voor de koning door Tonke Dragt

Titel: Brief voor de koning Auteur: Tonke Dragt Uitgegeven door: Leopold Jaar van uitgave: 1962 Waarom heb ik dit boek gekozen? Ik heb dit boek gekozen omdat ik dit hem had ik al eens gelezen dus wist ik dat ik er sneller doorheen zou komen. Verder vond ik het eerst ook wel een spannend boek dus dat was een extra reden om het te lezen. Eerste persoonlijke reactie: Ik vond het een leuk en spannend boek. Soms zaten er wel wat saaie stukjes tussen maar mijn eerste reactie is toch dat het een leuk en spannend boek is. Wat ik wel vervelend vond, was dat de gebeurtenissen in het boek niet altijd samenhingen. Veel avonturen stonden los van het hoofdverhaal. Dat maakte het minder leuk om te lezen. Samenvatting van het verhaal: Het boek gaat over Tiuri, een schildknaap van zestien jaar oud. De nacht voor zijn ridderslag moest hij wakend in een kapel doorbrengen, samen met nog vier andere schildknapen. Hij moest biddend voor een altaar zitten en mocht niet praten, eten of drinken. Opeens werd er op de deur van de kapel gebonkt. Tiuri mocht niet opendoen en dus bleef hij zitten, maar toen riep er plotseling een stem: “Doe open in Godsnaam”. Tiuri opende de deur toch. Er stond een man die Tiuri gebood mee te komen, Tiuri dacht dat het niet meer uitmaakte, omdat hij nu toch de regels had overtreden. Hij volgde de man. De man wees Tiuri de weg naar een stervende ridder. Bij de ridder aangekomen, zei de ridder tegen Tiuri dat hij een zeer belangrijke brief moest bezorgen aan de Koning van Unauwen. De stervende ridder gaf hem ook een ring die hij moest laten zien aan de koning als bewijs dat de ridder Tiuri had gestuurd. Toen begonnen de avonturen. Koning Unauwen was de koning van het land ten westen van Tiuri’s land, het Land van Dagonaut. Op Tiuri’s weg kwam hij vele gevaren tegen en leerde hij ook vrienden kennen, zoals de Grauwe Ridders. Eerst dacht Tiuri dat de ridders vijanden waren, maar het bleken vrienden te zijn. Zij hadden een grauw schild om te laten zien dat ze de dood van de stervende ridder wilde wreken. Ze vertelden Tiuri dat de stervende ridder, de Ridder met het Witte Schild, Edwinem van Fosterra was, een van de meest trouwe ridders van Koning Unauwen. Edwinem was gestorven doordat rode ridders uit het buurland Eviellan hem in een val hadden gelokt. Eviellan was in oorlog is met koning Unauwen. De rode ridders uit Eviellan zaten ook Tiuri achterna om ervoor te zorgen dat hij de Brief, die zeer geheime informatie bevatte, niet kon bezorgen. In de bergen leerde hij een jongen kennen, Piak, die bij een oude, maar wijze kluizenaar in de bergen woonde. Piak besloot met Tiuri mee te gaan om hem over de bergen de weg te wijzen. Er bloeide een grote vriendschap tussen de twee en zo komen ze in het Land van Unauwen. Nadat ze de meest gevaarlijke spion van Eviellan hadden uitgeschakeld, Slupor, konden ze de brief overbrengen aan Koning Unauwen. Daarna gingen Piak en Tiuri naar huis. Piak bleef bij Tiuri om zijn schildknaap te worden.
Fictie en werkelijkheid: Het boek is fictie maar het zou echt gebeurd kunnen zijn. De schrijfster heeft geprobeerd de middeleeuwen zo realistisch mogelijk neer te zetten, al worden dingen zoals ziekte en armoede niet besproken. Spanning en open plekken: Er zitten veel spannende momenten in. Ook zitten er veel open plekken in en daardoor wil je constant door blijven lezen. Hoofdpersonen: Tiuri: de schildknaap die tot ridder had moeten worden geslagen, als hij de kapel niet had verlaten en zo de gevaarlijke opdracht moest uitvoeren, een zeer belangrijke en geheime brief, die hij aan de Koning Unauwen moest bezorgen. Hij is de hoofdrolspeler in dit verhaal. Piak: De berggids voor vreemdelingen die over de Grote bergen moesten naar het Land van Unauwen. Hij leeft samen met Menaurus, de kluizenaar. Piak leidde Tiuri door de bergen en later worden ze beste vrienden. Op het eind werd Piak de schildknaap van Tiuri. Belangrijke bijpersonages: Koning van Unauwen: Dit is de man naar wie Tiuri de brief moet brengen. Unauwen is de koning van het rijk van Unauwen dat ten westen ligt van het land van koning Dagonaut, de koning van Tiuri. Ridder Edwinem: Hij is een heel belangrijk persoon in het boek, maar toch is hij geen echt hoofdpersoon te noemen omdat hij dood is. Hij is de ridder die Tiuri de opdracht gaf de brief naar de koning van Unauwen te brengen. Hij is een beroemde dappere ridder. Hij is een van de trouwste ridders van koning Unauwen. Hij draagt altijd een zwart harnas met een wit schild. Daarom wordt hij ook wel de zwarte ridder met het witte schild genoemd.
De grauwe ridders: Dit zijn Ridder Ristridin, Ridder Ewijn, Ridder Arwaut en Ridder Bendoe. Zij willen wraak nemen op de rode ruiters, die ridder Edwinem van Fosterra vermoord hebben. Ristridin is de oudste en is de leider van de vier. De rode ridders: Zij zijn ridders van de koning van Eviellan. Ze hebben ridder Edwinem vermoord en willen Tiuri ook vermoorden. De aanvoerder van de rode ruiters is Slupor, een gevaarlijke spion. Opbouw: Het verhaal is vooral in een logisch - chronologische volgorde verteld. Het meeste gebeurt na elkaar en zo wordt het ook verteld. Sommige avonturen hadden weinig te maken met het verdere verloop van het verhaal. Ik denk dat de schrijfster sommige van de avonturen gebruikte om de sfeer van die tijd neer te zetten, niet voor het verdere verloop van het verhaal. Het verhaal begon in medias res. Het begon ermee dat Tiuri in een kapel zat te bidden voordat hij tot ridder zou worden geslagen. Maar voordat hij in die kapel was, waren er al dingen gebeurd die belangrijk zijn voor het verloop van het verhaal. Bijvoorbeeld was Eviellan in oorlog gekomen met het land van Unauwen. Tijd: Het verhaal speelt zich af in de middeleeuwen. Er wordt geen precies jaartal genoemd, maar het komt wel duidelijk naar voren in het verhaal. Bijvoorbeeld spelen ridders een grote rol. De reis die Tiuri aflegt duurt ongeveer drie maanden. Thema en motieven: Het thema in dit verhaal is denk ik de riddertijd. Er wordt veel nadruk gelegd op alles wat met ridders te maken heeft. Zo loopt Tiuri weg voor zijn ridderslag en wil Piak op het eind de schildknaap van Tiuri worden. De motieven in dit verhaal zijn: De Brief, de vriendschap tussen Piak en Tiuri en de oorlog tussen het Land van Unauwen en Eviellan. Vertelsituatie: De vertelsituatie in dit verhaal is een personale vertelsituatie. Je ziet alle gebeurtenissen door de ogen van een personage, Tiuri. Het wordt verteld in de hij-vorm.
Ruimte: Het verhaal speelt zich af in twee landen in de middeleeuwen: het Land van Dagonaut, het Land van Unauwen. Het gaat ook over het land Eviellan, waarmee het land van Unauwen in oorlog is. De hoofdpersonen Tiuri en Piak komen beide uit het Land van Dagonaut en trekken door het Land van Unauwen. Onderwerp: Ik vond het leuk om het boek te lezen, omdat mij het onderwerp erg aanspreekt. Ik vind boeken die over de riddertijd en de middeleeuwen gaan altijd spannend om te lezen. Wel vind ik dat in dit boek sommige kanten van dit onderwerp te weinig aandacht krijgen. De schrijfster vertelt namelijk alleen maar over de goede kanten van de middeleeuwen en er wordt in het boek haast nooit gesproken over bijvoorbeeld armoede of ziekte. Gebeurtenissen: Ik vind dat er in dit boek veel spannende dingen gebeuren, waardoor je het blijft lezen. Ik vind het wel jammer dat gebeurtenissen soms niet met elkaar samenhangen. Verschillende personages komen niet terug en daardoor maakt het je niet zoveel uit wat er met hen gebeurt. Een deel uit het verhaal dat indruk op me heeft gemaakt is toen Tiuri in de stad van Unauwen aankwam. Er werd een hele mooie stad beschreven en dat was net toen hij alle ellende vandaan kwam. Personages: Ik vind dat de personages in het boek erg veel op gewone mensen lijken. Dat zijn ze ook, maar in een boek gedragen ze zich meestal anders dan in het echt. In dit boek doen de personages precies wat je in het echt ook zou doen. Daardoor is het soms voorspelbaar maar soms ook juist niet. Je weet soms van te voren wat ze gaan doen, maar soms denk je dat je het weet maar dan doen ze iets heel anders. Dat maakt het spannender. Ik zou in veel situaties hetzelfde doen als Tiuri, maar soms zou ik het wat voorzichtiger aanpakken. Bijvoorbeeld: Er wordt geprobeerd Tiuri te vermoorden. Plotseling hoort hij iets in de bosjes. Hij weet dat mensen hem willen doden, maar toch gaat hij in z’n eentje kijken. Dat zou ik zelf nooit doen. Van het personage Tiuri kom je in het boek het meeste te weten. Hij is de hoofdpersoon en er wordt ook vaak beschreven wat hij denkt. Opbouw Ik vind dat veel dingen die in het boek gebeuren weinig verband met elkaar hebben. Soms is dat vervelend. Wel zijn de dingen die gebeuren erg spannend in het boek. Ik vind de opbouw van het boek een beetje saai doordat het niet goed samenhangt. Wel vind ik het eind goed. Het sluit het verhaal erg goed af.
Taalgebruik: Ik vond het verhaal niet lastig om te lezen, er zaten geen moeilijke woorden in en ook geen lange of lastige zinnen. Ik vind dat er een erg goede verhouding is tussen de beschrijvingen, de gesprekken en de gedachtes en gevoelens. Het was nooit zo dat er van een van die aspecten teveel werd verteld. Daardoor las je ook makkelijker. Informatie over de auteur: Antonia Johanna Dragt is geboren op 12 november 1930 in Batavia, de hoofdstad van het toenmalig Nederlands Indië, wat nu Indonesië is, na haar geboorte kreeg zij nog twee zusjes: Corlien en Ada. Haar vader werkte daar voor de Nederlandse regering. Toen in Nederland de oorlog uitbrak en Japan de zijde van de tegenstander koos vielen zij in 1942 Nederlands Indië binnen en veroverde het. De vader van Tonke werd krijgsgevangen genomen en Tonke belandde met haar moeder en zusjes in een Jappenkamp. Je mocht in zo’n kamp niets, zodat Tonke verhaaltjes ging verzinnen en die aan haar zusjes en vriendinnetjes vertelde. Later begon ze met haar vriendinnetje Tineke Straub een boekje te schrijven, dat bij gebrek aan papier zelfs voor delen op Wc-papier werd geschreven, het kwam pas na de oorlog af en heette: De jacht op de Touwkleurige, onder de schrijversnaam Tito Drasta. Na de oorlog ging zij, nadat ze definitief naar Nederland gegaan was in 1948, naar de H.B.S. Daarna ging ze naar de Academie voor Beeldende Kunsten in Den Haag. Daar kreeg ze haar akte voor tekenen A en B, en daarna ging ze lesgeven in Rijswijk. Als ze geen orde in de klas kon houden vertelde ze verhaaltjes. Zo begon haar schrijfstercarrière. Ze debuteerde in het blad Kris Kras in 1958. Door het succes van deze verhalen kwam ze uiteindelijk bij uitgeverij Leopold terecht en haar eerste boek kwam uit in 1961. Dit boek werd bekroond als beste kinderboek in 1963 en in 1976 kreeg zij de Staatsprijs van Jeugdliteratuur toegekend. Het boek ‘’Het geheim van de klokkenmaker’’ werd in 1990 bekroond met Vlag en Wimpel en nog in de jaar werd zij onderscheiden voor Ridder in de Orde van de Nederlands Leeuw. Een aantal andere boeken zijn: 1973 De torens van februari
1982 Ogen van tijgers
1992 Aan de andere kant van de deur