De nacht van de doorbraak door Theo Engelen

Schrijver: Theo Engelen
Uitgever : Sjaloom
Plaats : Amsterdam
Druk : 1e druk in 1995 de schrijver Theo Engelen is op 19 oktober 1950 geboren in het Limburgse Geulle, zo'n tien kilometer ten noorden van Maastricht. In dit mooie Maasdorp bracht hij zijn jeugd door en bezocht hij de lagere school. Voor de middelbare schoolopleiding (gymnasium alpha) reisde hij dagelijks op en neer naar Maastricht, al vond hij die school (zowel toen als achteraf) buitengewoon saai. Na het behalen van zijn diploma is Theo Engelen in Nijmegen gaan wonen, waar hij aan de plaatselijke universiteit geschiedenis studeerde. Dat vond hij zo boeiend dat hij er ook na het afstuderen in 1976 mee bezig bleef, eerst als docent, later als hoofddocent. In die functie geeft hij tot op de dag van vandaag onderwijs aan studenten en doet hij onderzoek naar ontwikkelingen in het verleden. Zijn speciale aandacht gaat uit naar de economische en sociale geschiedenis en daarbinnen weer naar bevolkingsgeschiedenis. Theo engelen heeft het boek de nacht van de doorbraak geschreven in 1995. Theo heeft nog meer boeken geschreven zoals: 1993 Schimmen uit het verleden (Sjaloom) 1996 Moordzaak (Sjaloom) 1997 Schoolstrijd (Sjaloom ) 1999 De Indische vlieger (Sjaloom) 2002 Droomvrouw vermist (Sjaloom) In de verhalen van Theo Engelen komen vaak raadselachtige gebeurtenisen voor, die met het verleden te maken hebben. Zijn boeken zijn altijd spannend, of het nu om historische gebeurtenissen gaat, of om zaken die nu spelen. Theo Engelen schrijft spannende boeken, die bijna allemaal wel wat met geschiedenis te maken hebben, niet echt met zijn verleden wel de geschiedenis De inhoud Het verhaal speelt zich af in een dorp Midden-Nederland en het dorp ligt tussen 2 rivieren. Er is niet vertelet welke tijd het speelt er zijn wel voorwerpen in die tijd zoals tv en telefoon dus ik denk ongeveer in de tijd van 1950 tot nu. De hoofdpersonen zijn Karlijn, vader en opa. Karlijn: ze is 14 jaar is een slimme meid en heeft uithoudingsvermogen net als pa en opa en ze houdt van lezen. Vader: is rond 40 en houdt ook van wandelen en het onderhouden van de kerk en de huizen die wil hij allemaal zo comfortabel mogelijk maken. Opa: is rond de 70 houdt van wandelen en is een energiek man. Karlijn woont in een oud dorpje met haar vader, moeder, haar broertje Alex en haar opa en oma. Ze gaat naar school in de stad zeven kilometer verderop met haar dorpsvrienden frederik, gerard, karlijn, Saskia, remco en alex met zijn nieuwe fiets de blizzard. Oma en opa van karlijn versteegh wonnen bij hun maar oma wordt ziek dus wordt ze opgevangen in het ziekenhuis. De vader van Karlijn wil het kerkje in het oude dorpje gaan verbouwen. De bejaarden mensjes in het dorpje zijn daar tegen en houden de kerk bezet. De vader van Karlijn belt de politie, van de politie mogen de bejaarden nog een dag in de kerk blijven en dan moeten ze eruit. De bejaarden krijgen ruzie met hun zoon of dochter waar ze bij wonen. Karlijn gaat de volgende morgen kijken naar haar opa, maar die is weg, net als alle andere bejaarden. Een half jaar later gaat Karlijn naar Frank en Irma Cobbens, de oudste bewoners van het dorpje, omdat ze van de dokter heeft meegekregen dat het medicijn is aangekomen alleen dat mocht niemand weten en gelukkig was haar moeder niet thuis ander was ze heel boos geweest. Ze laten karlijn zien waar haar opa en oma en de rest van de bejaarden zijn ondergedoken. Ze zien er heel goed uit, het is zomer en ze werken op het land, want ze zitten in een oude verlaten boerderij dichtbij die van de familie Cobbens. Karlijn gaat sinds die dag elke week terug naar de boerderij. Ongeveer twee maanden later sterft de oma van Karlijn, iedereen rouwt, maar het leven gaat al gauw zijn gangetje weer. Maar dan op een vieze vervelende novemberavond het stormt verschrikkelijk, meneer den Hartog komt kijken of alles wel in orde is en als hij naar huis wil gaan valt de elektriciteit uit en ze voelen ineens water aan hun voeten, het water stijgt snel en meneer den Hartog moet bij Karlijn en haar familie blijven. Er waait ineens een boom om en er wordt een ruit aan diggelen geslagen. Met zijn allen gaan ze naar boven. Alleen vader en Karlijn zijn nuchter de rest is in een shock. 4 uur later kwam het water tot de laatste tree van boven. Ze zien licht flikkeren, vader kijkt naar buiten, er gaat weer een raam aan diggelen, een paar scherven komen in vader`s gezicht. Ze zien een boot, maar hij gaat steeds weg als hij dichterbij kwam, uiteindelijk kunnen ze de boot vastleggen. Karlijn ziet haar opa en boer Cobbens. Iedereen stapt in de boot en ze varen naar de kerk, want die ligt hoger dan de rest van het dorp. Daarna gaan vader en opa naar de andere families op zoek, als ze `s morgens nog niet terug zijn wordt Karlijn ongerust. De politie en een rescue team komen met de dokter, ze gaan zoeken. Opa en vader zitten ergens op de eerste verdieping van een huis, maar ze kunnen niet weg, want opa is bewusteloos. Karlijn vindt ze als eerst, ze zijn helemaal onderkoelt. Alles komt goed tussen vader en opa. Het water zakt maar het water is pas na een week helemaal weg dan kun ze de boel gaan schoonmaken en over ligt blubber en veel mesen verkopen hun huizen en gaan in andere steden wonen. Opa krijgt zelfs zijn eigen moestuin, maar vader en moeder hebben na lange tijd besloten dat ze gaan scheiden want er is geen liefde meer aanwezig bij de relatie. Alex gaat met moeder mee en Karlijn blijft bij vader.
titelverklaring Titelverklaring: de nacht van de doorbraak betekent dat de dijk is doorgebroken in de nacht en het water begint te stijgen en dat allerlei puzzelstukjes op zijn plaats vallen. de bouw Het verhaal is in de haar-vorm geschreven het is meer door karlijn verteld. Het verhaal is wel chronologisch verteld alleen je maakt een grote tijdsprong van een half jaar. Het verhaal bevat terugverwijzingen. Er is een grote tijdsprong gemaakt en dat is ongeveer van een half jaar. Het verhaal duurt ongeveer een jaar. Ik vind het een gesloten einde is omdat ik eigenlijk alles weet wat ik wilde weten. taalgebruik Het taalgebruik is origineel, want vader gebruikt veel engelse termen maar voor de rest is het vrij normaal. evaluatie Het eind spreekt me het meest, want dan gebeuren de meeste dingen zoals dat ze met de boot komen en het heel lang duurt voor dat ze eindelijk bij het huis aankomen. Ik vond het wel spannend, want het duurde wel lang voor dat ze bij de huizen waren. Het was ook aangrijpend, omdat opa onderkoeld was en dag dat hij ook dood ging. Het was ook herkenbaar, omdat veel van hun niet wisten wat ze moesten doen. Ik vond er geen negatieve bewoordingen op. De schrijver wil duidelijk maken dat je niet in paniek moet raken en altijd moet doorzetten. Mijn mening: Ik vond dit een heel mooi boek. Ik vind het wel grappig dat Karlijn heel goed met haar opa en oma kan opschieten, en dus te weten komt dat ze in een huis zitten ergens heel dicht in de buurt. Het is ook best een ontroerend boek, want die oma van Karlijn gaat dood en dat was zo omschreven dat het eigenlijk een beetje de schuld van Karlijn was en dat het toch weer goed kwam tussen opa en vader. Sommige dingen in dit boek verwacht je ook helemaal niet, net zoals de scheiding tussen vader en moeder. Dit boek wilde ik in een keer uitlezen, want aan het einde van elk hoofdstuk gebeurde er wel wat leuks, als je van lezen houdt raad ik dit boek zeker aan. Ik zou zeker een ander aanraden om dit boek te lezen het is een heel leuk boek en spannend om te lezen.