In de ban van de onbekende door Nicole Boumaâza

1. Titel van het boek: In de ban van de onbekende 2. Naam schrijver: Nicole Boumaâza 3. Naam uitgever: Averbode 4. Jaar van verschijning: 2002 5. Wie zijn de hoofdpersonen en wat voelen ze? Anna
Anna is een arm maar mooi Pools meisje dat verliefd word op Tom, een “lieve” jongen uit België. Tom
Tom, een knappe jongen, doet zich voor als heel lief en rijk. Hij zegt dat hij Anna een beter leven kan geven maar dan moet ze wel mee naar België. Al snel blijkt dat hij hele andere plannen met haar heeft. 6. Waar speelt het verhaal zich af? Het verhaal speelt zich grotendeels af in België. De rest van het verhaal in Polen.
7. De mogelijke bedoeling van de schrijfster: Ik denk dat ze zicht wil brengen over hoe je onwetend verzeild kunt raken in de gedwongen prostitutie. 8. Het verhaalsoort Een (a)sociaal themaboek over de aanzet tot en de realiteit van de prostitutie. 9. Mening: Ik vind het een erg leerzaam boek, het geeft zicht op hoe het kan gaan in de prostitutie. 10. Informatie over de auteur/schrijfster: Ik heb geen informatie kunnen vinden. 11. Samenvatting In de ban van de onbekende is een hard verhaal over de aanzet tot en de realiteit van de prostitutie. Het gaat over een meisje dat verliefd wordt op Tom, een “lieve” rijke jongen. Omdat Anna het thuis heel arm heeft, geven haar ouders haar toestemming om bij Tom in te trekken in België. In de hoop dat ze daar een beter leven krijgt dan in Polen. Helaas gebeurd dat niet. Wanneer ze in België aankomen is Tom heel anders dan in Polen. Eerst denkt Anna nog dat het komt omdat hij zo’n lange reis achter de rug heeft. Zodra ze het huis ziet waar ze stoppen, vraagt ze aan Tom: “Waarom stoppen we hier?” Het is namelijk niet het huis van de foto die Tom haar in Polen heeft laten zien. ‘’Ons andere huis wordt nog geschilderd”, antwoordt Tom. Binnen ligt alleen een groot matras. Tom duwt Anna op het matras. Ze wacht op zijn zoen maar die komt niet. Ruw duwt hij haar benen open. Tom doet haar pijn maar ze durft niets te zeggen. Als ze de volgende dag kleding gaan kopen is Tom z’n gedrag nog niet veranderd. Ze moet allemaal kleding passen die vreemd voor haar is; leren rokjes, korte topjes en hoge laarzen. Wanneer ze de winkel uitlopen vraagt Anna aan Tom: “Wat verwacht je nou van me?” “Ik verwacht dat je goed kunt neuken…..” Tom laat Anna zien waar ze moet tippelen. De eerste paar keer haalt ze niet veel geld binnen. Tom zegt dat ze nog veel moet leren. Als ze s’avonds thuis is hoort ze Tom met iemand bellen. Ze spitst haar oren, het gaat over haar. “Als ze niet snel méér geld binnen haalt dump ik haar wel op de vuilnisbelt, tenslotte hebben ze het lijk van Katya daar ook nooit gevonden”. Anna is vreselijk bang. Ze wil terug naar Polen. Daar heeft ze ook geen goed leven maar is ze tenminste wél een fatsoenlijke vrouw. Morgen zal ze meer geld vragen zodat ze stiekem naar huis kan bellen. De volgende ochtend brengt Tom haar naar een andere tippelzone. Hij zegt: “Hier verdien je vast meer” en schopt haar de auto uit. Ze verdient wel wat meer die dag maar niet genoeg om naar huis te bellen. Ze is bang dat Tom het zal merken aan het geldbedrag. Als ze al meer dan een uur staat te wachten op Tom en hij haar maar niet komt halen, snapt ze niet waar hij blijft. Alle andere tippelaarsters zijn al weg. Dan stopt er een politiewagen en moet ze instappen. Op het bureau wordt ze ondervraagd. Anna durft geen namen te noemen. Ze vragen wie haar pooier is, waar ze woont en waarom ze daar nog steeds stond. Uiteindelijk noemt Anna de straatnaam en vertelt ze dat ze door haar pooier zou worden opgehaald. Die nacht slaapt ze op het politiebureau. De volgende dag brengt Frank haar naar huis. Frank is de politie-agent die haar naar het bureau had gebracht. Hij stond aan haar kant, hij verdedigde haar toen de andere politie-agenten haar afkraakten. Ze vond hem aardig. Ze vertelde hem alles. Over de lieve Tom, over de norse Tom en over het telefoongespek dat ze had gehoord. Bij het huis aangekomen vonden ze Tom in de douche, in een plas bloed, zijn dode ogen staarde haar aan….. Frank zocht uit wie Tom had vermoord en waarom. Hij bleek vermoord te zijn omdat Anna in de tippelzone van een andere pooier had getippeld. Ze mag een tijdje bij Frank inwonen. Frank heeft een goed hart, dat weet ze. Hij lijkt al blij als hij haar te eten kan geven. Als Anna op zijn balkon zit en er een lichtstraal op haar gezicht valt voelt ze zich gelukkig. Wanneer ze later op het station staat om terug te gaan naar Polen belooft ze Frank terug te komen. Als ze later in de trein zit en een oudere vrouw haar vraagt:: “Leuke vakantie gehad?”, schieten in één flits de beelden van de straat, Tom’s dode ogen en de politieagenten haar door het hoofd. Maar óók Frank’s lieve gezicht, zijn begrijpende blik. Anna gooit haar hoofd achterover. En als ze zegt: “Een hele goede vakantie”, vindt ze dat ze niet gelogen heeft...