Wild vlees door Marita de Sterck

-Ik hou mijn boekbespreking over ’Wild Vlees' De schrijfster is Marita de Sterck. Marita de Sterck is geboren in antwerpen op 16 augustus 1955
Het boek werd uitgebracht in 2000, door De Uitgeverij Querido
Het boek gaat over de 17-jarige Max die op is gevoed door zijn opa, terwijl zijn ouders nog gewoon leefde.Als Max van zijn bergtocht terug komt naar huis, krijgt hij te horen van zijn ouders dat zijn opa is overleden door een verkeersongeluk, en staat zijn hele leven op z’n kop.Max is woedend als hij te horen krijgt dat zijn opa een week geleden,voordat hij thuiskwam, is begraven.Zijn opa wou niet begraven worden.Hij was als de dood voor begrafeniskisten.Hij wou gecremeerd worden, gelijk uit zijn lijden verlost worden, onder een mooie appelboom. Max en zijn opa leefden voor de appelbomen in de achtertuin van opa.Alles werd vertelt met appels.De manier van dood gaan,de manier van leven,de manier van alles waar je nu voor bent.Het boek is eigenlijk 1 groot dagboek, waarin alles in de details wordt vertelt, dus ook gruwelijke details, zoals het dichtnaaien van de mond en de ogen.En dit zijn dan nog geen eens de gruwelijkste details.Ook werd alles overdreven, maar toch realistisch vertelt.Een voorbeeld is in het begin dat Max zijn hand had opengehaald tijdens de bergtocht.Hij had een klein sneetje in zijn hand.’Mijn levenslijn zal nooit meer zijn zoals het was, gevolgd door een litteken,waarvan ik de rest van mijn leven aan vast zit’.Dat was het gevoel dat Max bij dit sneetje had.Na het overlijden gaat Max een groot avontuur tegemoet. Max kan zijn grootvaders dood niet accepteren en gaat op zoek naar degene die hier schuldig voor is.Deze zoektocht wordt zo'n avontuur dat hij zich totaal afsluit voor de buitenwereld. Hij gaat op een grove manier te werk tot hij beseft hoe kwetsend zijn gedrag voor anderen is. Pas als hij het gevoel heeft werkelijk afscheid van zijn grootvader te hebben genomen, weet hij weer wat liefde is. In het boek komen regelmatig flashbacks,waar je eerst helemaal niks van begrijpt,maar het later allemaal duidelijk word.Soms is het erg vervelend,en moeilijk te begrijpen.Ook is het soms raar om te lezen,want de schrijfster gebruikt vaak Vlaamse woorden zoals ‘plat mens’,en niet elk mens weet wat dat betekent.DE titel ,Wild vlees kom je in alle soorten tegen in het boek, zoals,mals vlees,hard vlees,zacht vlees,bloedvlees,en wild vlees. De beschrijvingen van De schrijfster zijn zeer realistisch, bijna té direct en té schokkend. 'Wild vlees' is een 'lijfelijk' verhaal.Geuren en smaken spelen ook een grote rol in het boek. De beschrijving van een mens wordt in dit boek beschreven als 'appels'. De ene keer gebruikt de schrijfster koele, harde woorden, om daarna weer zachte en liefdevolle zinnen te maken. De eerste keer dat ik het boek las, maakten dat woordgebruik en de beschrijvingen van de meest gruwelijke details de meeste indruk op me. Zoveel indruk dat ik al het andere in het verhaal niet meer begreep.Pas als je het boek samen gaat vatten waar het verhaal echt duidelijk. Dan ga ik nu een stuk voorlezen,waarin Max flashbacks krijgt van de tijd dat hij in zijn jonge jaren had doorgemaakt met zijn opa,en zijn opa openlijk praat over de dood,dat hij uitdrukt in appels. Het is moeilijk om het boek te beoordelen, omdat het geen 'fijn' en ‘makkelijk’ verhaal is. En er zitten ook geen fijne mensen in. De personages, behalve de grootvader en Max, komen niet veel voor in het boek, alleen in het begin als de ouders van Max het slechte nieuws van het overlijden van zijn opa vertellen. Ik vond 'Wild vlees' een heel bizar, goed, interessant en moeilijk boek.Er waren soms zielige stukjes,waarin opa de harde werkelijkheid vertelde,en Max wel kon janken .Als je tegen gruwelijkheid en de harde werkelijkheid kan, zou ik dit boek aanraden. Marita de Sterck kreeg voor dit boek de Gouden Zoen 2001.