De poppenspeler door Karel Verleyen

Tijdens een fietstocht door Umbrië wordt de vijftienjarige Elise tijdens een wolkbreuk meegesleurd door een vloedgolf. Ze spoelt aan bij een geheimzinnige villa op een heuvel. Er is geen elektriciteit, geen telefoon en het huis is omgeven door water, zodat ze ook niet wegkan. Want weggaan wil ze, ze voelt zich niet veilig in de grote villa. Net als de andere bewoners moet ze doen wat de meester zegt. De meester is een zonderlinge man, hij trekt zich meestal terug in zijn torenkamer die voor de andere bewoners verboden terrein is. De meester laat een witte jurk voor haar maken door Maria, zij is zo de meid van het huis. Hij beveelt Mostro om schoenen voor haar te maken. Mostro leeft op de zolder en komt en komt bijna alleen ’s avonds naar beneden. Hij schaamt zich voor zijn verminkt uiterlijk. De meester heeft een plan, iedereen in het huis is in zijn macht, Elise was gewoon het laatste, ontbrekende puzzelstukje… hij laat Elise van een slaapdrank drinken zodat die bewusteloos neervalt. Als ze op haar bed ligt laat hij Arber, een Albanese vluchteling haar wakker kussen zoals in het sprookje de schone slaapster. Dan moet Elise dansen met hem als op het bal van Assepoester. Arber moet haar de schoenen van Mostro passen als was hij de prins. Even later beveelt de meester haar om met Mostro te trouwen als in de schone en het beest...
De andere bewoners hebben intussen ook wel in de gaten dat de meester krankzinnig is, ze worden bang en proberen te ontsnappen, maar de meester heeft een pistool. Arber rent naar buiten na een gemiste mep. De meester sluit Silvio en Maria op, en laat Elise alleen in zijn werkkamer. Elise ontdekt dat de meester eigenlijk haar favoriete ‘schrijfster’ is, hij gebruikt gewoon een vrouwelijke schuilnaam. Ook ontdekt ze dat hij naar Italië is gevlucht omdat hij beschuldigd werd van ‘zomaar toekijken bij het sterven van een drugsverslaafde.’

Dat gaf hem inspiratie voor zijn boek. Nu deed hij hetzelfde, hij was als een poppenspeler, hij had de touwtjes in handen en kon beslissen wat er met de poppen gebeurde. Ondertussen laat Arber de garage ontploffen, een helikopter die voorbijvloog om de schade van de wolkbreuk op te meten zag de vlammen en landde op de heuvel.
Zo kon Elise en de andere bewoners ontsnappen aan het huis.

Karakterbeschrijving van de hoofdpersonen:

Elise is een gewoon meisje, een beetje bang, maar dat zou iedereen zijn in haar situatie. Tegelijk is ze ook rebels, in het begin laat ze zich niet bevelen door ‘de meester.’ Op het einde zwicht ze toch onder zijn macht.

De Meester is moeilijk te beschrijven, hij is tamelijk zeker van zichzelf en eigenlijk is hij echt “onmenselijk!”
Het kan hem niets schelen dat andere mensen lijden, hij denkt in de eerste plaats aan zichzelf.