Eerste indruk. Het eerste wat me opviel aan dit boek is dat de kaft nogal saai was en dat het boek nogal oud was, dit is nogal logisch omdat het boek is geschreven in 1934. Na de eerste paar hoofdstukken gelezen te hebben viel me op dat, hoewel het een oud boek is de taal waarin geschreven is best modern is. Het boek gaat ook over problemen die er nu ook nog zijn; proberen bij de groep te horen, verliefdheid, opgroeien en naar een andere school gaan. Samenvatting. 1e deel: “Het woord”. Anton Wachter gaat voor het eerst naar de H.B.S. en is best zenuwachtig, hij denkt aan zijn overleden vader en hoe de nieuwe school zal zijn. Hij neemt zich voor verliefd op Marie van den Boomgaard te worden. Als hij op school komt noemt iemand van de hogere klassen hem “Vent”; het woord dat zijn vader altijd goedbedoeld voor hem gebruikte. De hele dag voelt Anton zich rot omdat men hem zo heeft genoemd, zijn oude vrienden weten nu ook “het woord” en Jelle Mol; die altijd versjes maakt heeft er een versje over gemaakt. Als hij ’s avonds thuis komt weet hij niet zeker of hij het zijn moeder moet vertellen. Anton heeft het gevoel geen vrienden meer te hebben en merkt dat zijn klasgenoten wel respect voor hem hebben als hij hoge cijfers haalt. Dus hij maakt een plan; hij gaat net zo hard werken als hij kan en probeert respect af te dwingen met zijn cijfers, dat gaat goed. Tot dat Meener Greve hem naarstig noemt; dit is de overtreffende trap van ijverig, maar Anton beschouwt dit als een scheldwoord. Dan opeens heeft Jan bredevoort iets met Marie van den Boomgaard en daar kan Anton niet goed tegen. Na alle opgekropte spanning komt het tot een uitbarsting; hij vecht met Piet Idzerda, ’s avonds schrijft zijn moeder daar een excuus-briefje over naar de vader van Piet Idzerda. Op een gegeven moment vindt Anton een doos met foto’s, er zit ook een foto bij van Janke; hun oude dienstmeisje. Hij richt al zijn gedachten op de herinnering aan Janke, maar als hij haar ontmoet valt het tegen. 2e deel: “Ina Damman”. Als Anton naar het tweede jaar van de H.B.S. gaat komen er nieuwe leerlingen op school. Onder hen is Ina Damman; een meisje met nogal vooruitstekende jukbeenderen uit Driehuizen. Als Anton haar ziet is hij meteen verliefd; hij vraagt een andere leerling uit Driehuizen hem voor te stellen aan haar, als ze elkaar ontmoeten vraagt Anton of het goed is haar iedere dag van de trein te komen halen. Ina vindt dit goed, dus haalt Anton haar iedere dag op van de trein en brengt haar weer weg. Als hij ’s avonds thuis komt besluit hij alles wat ze tegen hem gezegd heeft op te schrijven in zijn “Note Book”, daar komt weinig in te staan. Dit is omdat Ina niet veel tegen hem zegt en ze “bevroren”lijkt te zijn, ze is namelijk heel erg koel tegen Anton. Als Ina jarig is stuurt hij haar een tekening: “the molentje van Gabriël”, Ina bedankt hem hiervoor en ze wordt wat losser en zegt meer tegen Anton. De leraren merken dat Anton verliefd is en zeggen dat hij zijn tijd verdoet met “zo’n blok marmer”, en dat ze ongezond voor hem is. Dus besluit Anton om met Ina te gaan fietsen, ze vindt dit goed; en Anton gaat eerst zelf even naar Driehuizen om te kijk hoe het daar is. Als hij in Driehuizen is ziet hij Ina maar hij durft niets te zeggen, maar de volgende dag zegt ze dat haar vader niet meer wil dat hij haar ophaalt. Een week later lopen ze toch weer met elkaar. Als de jaarlijkse fietstocht van de H.B.S. is aangebroken kan Anton niet wachten, hij zal namelijk een hele dag met Ina alleen zijn. Tijden de fietstocht is Ina wederom koel tegen Anton, maar hij houdt zich voor dat dat met het schaatsen anders zal zijn. Tijdens het schaatsen “smelt” Ina een beetje; ze is losjes en ontmoet zelf’s de moeder van Anton. ’s Avonds zegt zijn moeder tegen hem dat hij Ina verkeert heeft behandelt. Hierna vestigt Anton zijn hoop op de kermis in het dorp “want dan zal alles wel goed komen”. Dit blijkt een teleurstelling want Ina vraagt aan haar vriendinnen om bij haar te blijven omdat “anders die vervelende jongen” haar weer lastig valt. Een van de vriendinnen van Ina vertelt dit tegen Max Mees. Max vertelt dit weer tegen Anton, hij is er kapot van en als hij Ina weer ziet vraagt hij of dit waar is; ze zegt dat het inderdaad waar is. Het enige wat Anton hierop te zeggen heeft is: “Dan zal ik je niet meer lastig vallen.”, en hij gaat weg. 3e Deel: De overwinning. Aan het begin van het 3e jaar op de H.B.S. wordt Anton meer gerespecteerd door zijn klasgenoten. Hij heeft Ina bijna van zich af gezet maar het duurt wel tot de kerst dat hij haar echt “vergeten” is. Ondertussen richt hij richt helemaal op de “vleselijke” van de vrouw, hij fantaseert over “het” en de naaktheid van de vrouw. Hij leraar Greve van geschiedenis wil op een gegeven moment niet meer les geven, dit komt omdat er altijd zoveel onrust is in de klas. en als Anton samen met Max Mees na 5 weken Greve toch over weet te halen om weer les te geven beloven ze iedereen, die het in zijn hoofd haalt de lessen nog eens te verstoren; in elkaar te slaan. Gabriëls probeert dit uit en zoals gezegd slaat Anton hem in elkaar, dit geeft hem respect van zijn medeleerlingen. Als Jelle Mol verliefd wordt op Dirkje, de werkster van de buren, richt Anton zijn gedachten weer op Janke en de erotisch getinte spelletjes die ze vroeger speelden. Op een gegeven moment verklaart Marie van den Boomgaard verliefd op hem te zijn en Aton verklaart verliefd op haar te zijn. Dat jaar tijdens de jaarlijkse fietstocht fietst hij niet met Ina maar met Marie, Ina was stil maar Marie kletst de oren van Anton’s hoofd. Als ze met zijn tweeën in het bos lopen zoekt Marie toenadering tot Anton, maar door de geuren van het jaar daarvoor herinnert hij Ina weer. Hij beseft dat hij altijd bij het ideaalbeeld van ina zal houden en hij beseft ook dat omdat hij van haar houdt hij haar, haar gang moet laten gaan. Het enige wat hij doet wanneer hij thuiskomt is zijn “Note Book” pakken en daarin schrijft één woord: “Terug”
Personages. Anton Wachter: Anton is een onzekere jongen die dit jaar voor het eerst naar de H.B.S. gaat, Zijn vader is overleden en daar heeft hij het moeilijk mee ook omdat hij niet veel steun krijgt van zijn moeder. Anton ziet er normaal uit en is niet overdreven knap of lelijk, wel krijgt hij is de loop van het boek steeds meer last van jeugdpuistjes. De manier waarop Anton denkt is herkenbaar, hij wil bij de groep horen, daar doet hij bijna alles voor, na het 1e jaar doet hij bijna alle voor Ina en hij houdt zich voor dat ze wel om hem geeft en daardoor doet hij vak stomme dingen. In het begin van het jaar komt Anton erachter dat zijn klasgenoten wel respect voor em hebben als hij hele hoge cijfers haalt, hij besluit ongelofelijk hard te gaan werken voor school en daardoor respect van zijn klasgenoten af te dwingen. In de tweede wordt hij verliefd op Ina Damman en hij zet alles voor haar opzij maar op het einde van het jaar geeft ze toe dat ze hem vervelend vindt, dus besluit Anton haar met rust te laten. Aan het eind van het 3e jaar komt hij tot de conclusie dat hij niet zonder Ina kan en hij weet dat ze zijn liefde nooit zal beantwoorden, maar toch besluit hij aan zijn eeuwige liefde toe te geven. Anton verandert in het boek vooral geestelijk, eerst wordt hij gepest maar later komen de mensen erachter dat hij best wel aardig is en dat hij geen vreemd iemand is. Hoewel hij na de kerst in het 3e jaar over Ina heen denkt te zijn blijkt dit niet zo te zijn en daar heeft hij het moeilijk mee. Anton is een round karakter omdat hij niet op een bepaalde manier denkt en steeds anders reageert; je kan niet zomaar voorspellen wat hij gaat doen en dit houdt het boek ook interessant. Ik vind dat Anton soms wat meer zich moest inleven in Ina omdat hij zich altijd maar voorhield dat de liefde wederzijds is, hij is verkeerd bezig mensen respect voor hem te laten krijgen door hard te werken. Als je wil dat mensen je aardig vinden moet je niet met hoge cijfers n smaak proberen te vallen, maar gewoon zijn zoals je bent en je van niemand iets aantrekken. Ina Damman: Ina Damman is een nieuwe leerling in het tweede jaar en is een stil onopvallend meisje met grote duidelijke jukbeenderen, ze is erg koel tegen Anton en twijfelt er niet aan dat mensen iets doen als zij dat vraagt. Ina is een flat karakter omdat ze het hele boek door op dezelfde manier denkt, en doet. Jelle Mol: Jelle Mol was vroeger een vriend van Anton maar op de H.B.S. verandert dit, hij is een redelijk dikke jongen. Jelle is een type, je komt niet te weten over zijn gedachten en hij handelt altijd op eenzelfde manier. Max Mees: Max is een goed uitziende jongen die redelijk populair is hij houdt erg van school en neemt het samen met Anton op tegen Gabriëls als die tegen meneer Greve ingaat. Max is een type, hij wordt niet uitgewrkt in het boek en heeft een grote verandering als hij vrienden wordt met Anton. Marie van den Boomgaard: Marie is een meisje waar anton zich bij voorneemt verliefd op te worden, volgens het boek is ze knap en praat ze altijd honderduit. Marie is een type, je weet niet wat ze denkt en heeft een vaste manier van handelen. Meneer Greve: Meneer Greve is een van de leraren van Anton, en Anton heeft veel respect voor hem. Meneer Greve is een type, hij det altijd hetzelfde en van de belangrijke personages kom je van hem het minste te weten. Titel en Thema. De titel wordt pas duidelijk in de laatste 4 pagina’s van het boek, Anton is de hele 2e verliefd geweest op Ina Damman en hij wist dat hij nooit meer op zo’n zelfde manier verliefd kon worden. Aaan het eind van het boek beseft hij dat hij nooit in zijn hele schoolperiode meer op iemand anders zo zou kunnen vallen, en beseft hij dat zijn liefde “terug tot Ina Damman” is gekomen. Het thema is eigenlijk verliefdheid en afgewezen worden, en dat komt ook terug in de ondertitel; geschiedenis van een jeugdliefde. Omdat anton is afgewezen en later toch weer terug verliefd wordt op Ina valt de titel ook te verklaren met het thema. Opbouw. Het boek begint met een opening in de handel want; je wordt meteen in het verhaal gegooid zonder enige uitleg, de uitleg komt in de loop van het boek weer aan de orde. Het einde van het boek is erg open, want je weet alleen dat zijn liefde voor Ina nooit weg is geweest maar je weet niet hoe het daarna verder gaat en die wordt ook niet in de andere Wachter-boeken beschreven. Er zitten maar 2 open plekken in het boek die iets bijdragen aan het verhaal
De eerste is over het spelletje dat hij ooit heeft gespeeld met Janke. Hij mocht op haar liggen en zij trok al haar rokken omhoog, hoewel er verder niets gebeurde denkt Anton er later nog wel vaak aan en het beïnvloedt ook hoe hij handelt om over Ina heen te komen. De tweede gaat over de fietstocht in het 2e jaar die Anton met Ina gemaakt heeft. Als hij met Marie fietst komen de herinneringen van Ina weer boven en beseft hij dus dat zijn liefde voor haar nooit weg zal gaan. Historische tijd. Het valt me op dat de taal waarin geschreven is heel erg modern was voor die tijd aangezien er niets aan het boek is verandert, ook wordt er in dit boek heel anders gedacht dan het idee dat wij krijgen van de jaren 1940 omdat er gewoon in het boek over seks en meisjes wordt nagedacht en het boek oo wel in die richting wijst. Het boek gebruikt het woord “seks” nooit maar het wordt wel gesuggereerd met termen zoals: “wat er dan gebeurt” “wat er gedaan wordt” en “kinderen maken”