Titel: wit is altijd schoon Vertaling: nee
Auteur: Leo Pleysier Aantal blz:116 Opdracht nr.: 2 Genre: Roman
Thema en motieven: Overlijden en rouw. Tijd: Het speelt zich af rond 1989. De verhalen spelen zich niet chronologisch af. Er zitten steeds flashbacks in. Ruimte: Engeland, meer bepaald Londen. Verklaring titel: tijdens het verhaal wordt er steeds verteld dat wit altijd mooi is. Graag gelezen?: Ja, ik heb het graag gelezen. Ik vond het een leuke wijze om een verhaal te lezen, omdat een dode correspondeert met een levende. 2.samenvatting Het verhaal gaat over een oude vrouw, Marie. Wanneer ze bij haar vriendinnen gaat om wafels te eten, krijgt ze het vreselijk warm en begint er water van haar af te lopen. Wanneer ze thuis is sterft ze. Het hele verhaal door gaat over wat Marie vertelt. Hoe ze er bij ligt op haar vriesbed. En wat haar vriendinnen die dag aan haar verteld hebben.
3.Leeservaring
Ik vond dit boek heel leuk om te lezen, omdat het niet echt vaak voorkomt dat een dode praat.
Daardoor vond ik het vrij verrassend. In het begin vond ik het vrij raar en kon ik niet echt volden, maar eens dat ik goed aan het lezen was vond ik het wel origineel om een boek te schrijven. Ik vond wel dat de taal wat ouderwets was, maar dat is wel vrij logisch als een boek in 1989 geschreven is.volgens mij lijkt dat dialect, maar ben er niet echt zeker van. Ik vind dat ik niet echt iets heb aan het thema, omdat het eigenlijk gaat om een ouder persoon en me er niet zo goed kan in vinden. Het denken en het gedragen van die persoon past ook bij haar leeftijd. Omdat ze vaak heeft over gewoontes die vooral oude mensen hebben. Je merkt eigenlijk echt dat het om een ouder persoon gaat. Het verhaal is niet echt geloofwaardig , omdat doden niet kunnen praten. En we kunnen ook niet de gedachten volgen van iemand die dood is.
Het verhaal is soms moeilijk om te volgen , omdat het de ene keer gaat over wat Marie zegt tegen iemand en de andere keer over wat ze heeft gehoord. Je geraakt dus wel eens de draad kwijt. Waardoor het niet altijd even prettig is om te lezen. Wat ik eigenlijk niet echt begrijp in het boek was het laatste deel, de epiloog. Ik snapte dat eerst niet echt omdat het eerst bleek dat Marie terug leefde, maar nadien werd het duidelijk dat het niet zo was.
Misschien vond ik het verhaal wel wat te langdradig omdat steeds Marie praat en je ziet ze wel antwoorden , maar weet niet altijd wat de anderen zeggen. Maar hoe Marie en haar vriendinnen met elkaar praten is zoals het werkelijk is. Het minst aan dit boek is dat het maar vanuit 1 persoon uitgaat en dat het taalgebruik wat vreemd voor me is. Ik raad andere niet zo zeer het boek aan, omdat het niet altijd even vlot leest en over een dode gaat.
Auteur: Leo Pleysier Aantal blz:116 Opdracht nr.: 2 Genre: Roman
Thema en motieven: Overlijden en rouw. Tijd: Het speelt zich af rond 1989. De verhalen spelen zich niet chronologisch af. Er zitten steeds flashbacks in. Ruimte: Engeland, meer bepaald Londen. Verklaring titel: tijdens het verhaal wordt er steeds verteld dat wit altijd mooi is. Graag gelezen?: Ja, ik heb het graag gelezen. Ik vond het een leuke wijze om een verhaal te lezen, omdat een dode correspondeert met een levende. 2.samenvatting Het verhaal gaat over een oude vrouw, Marie. Wanneer ze bij haar vriendinnen gaat om wafels te eten, krijgt ze het vreselijk warm en begint er water van haar af te lopen. Wanneer ze thuis is sterft ze. Het hele verhaal door gaat over wat Marie vertelt. Hoe ze er bij ligt op haar vriesbed. En wat haar vriendinnen die dag aan haar verteld hebben.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden
N.
N.
Hij spreekt zichzelf wel wat tegen hè? Als eerste zin bij 3.Leeservaring schrijft hij dat hij het boek heel leuk vond om te lezen omdat het niet vaak voorkomt dat een dode kan praten en de laatste zin spreekt dit helemaal tegen ;)
11 jaar geleden
AntwoordenG.
G.
Het boek is uitgekomen in 1989 maar speelt zich niet af in 1989. Er wordt nooit een expliciete datum vermeld!
En de grootste fout is nog wel dat het zich niet afspeelt in Engeland. Ik weet niet waarvan je haalt dat het in Londen is, aangezien er meerdere malen in het boek vermeld wordt dat het zich afspeelt in Rijkevorsel, een dorp rond Antwerpen en Turnhout in België. Er worden ook andere dorpsnamen vermeld zoals Beerse, Vosselaar, Hoogstraten, ...
11 jaar geleden
AntwoordenG.
G.
Nog een detail: In het boek zegt het hoofdpersonage slechts 1 keer 'Wit is altijd schoon'. Voor de rest wordt het nergens gezegd. Ze verteld wel eens dat ze witte lakens beter bij haar jurk vind passen dan paarse. Maar nooit zo expliciet.
Dus je titelverklaring is niet juist!
11 jaar geleden
Antwoorden