Met mij gaat alles goed door Jan Simoen

1) De titel van het boek heet ‘Met mij gaat alles goed’ en het is geschreven door Jan Simoen, een Nederlandse schrijver. 2) Korte inhoud
Jonas en Michaël zijn twee halfbroers. Ze leven in twee totaal verschillende levens. Jonas woont in New York en doet waar hij lekker zin in heeft. Michaël woont in Italië en is bezig met kunst, politiek en het leven. Na een bezoek aan de dokter, wordt bij Jonas het HIV-virus ontdekt. Jonas weet niet wat hij moet doen en durft het aan niemand te vertellen. Ondertussen heeft Michaël ook zijn eigen problemen. Het schijnt dat er oorlog is uitgebroken in het land van zijn afkomst: Joegoslavië. Voor Michaël is er wel een klein voordeel. Hij heeft een heel leuk meisje ontmoet, Martha. Zij leeft ook mee met de oorlog in het land van haar afkomst, want ze is ook van Joegoslavische afkomst. Langzaam raakt Jonas zieker en hij zal toch een zijn ouders moeten inlichten over zijn ziekte. Als hij op het punt staat om naar Holsbeek te vliegen om het slechte nieuws aan zijn ouders te vertellen, overlijdt zijn oma. Op de begrafenis zijn ook zijn (half-)broer, Michaël, en zijn verloofde, Martha, aanwezig. Bijden willen ze de slachtoffers van de oorlog helpen maar ze weten niet goed hoe. Jonas komt met het idee om het huis van de overleden oma als opvangtehuis te gebruiken voor de vluchtelingen. De tante van Jonas, Christine, en haar man, Felix Michelin (Jonas noemde hem Michelin om dat hij nogal goed op een Michelin-mannetje trekt), gaan niet akkoord met het voorstel van Jonas. Maar na een grondige discussie is iedereen het met elkaar eens. Het huis wordt omgebouwd tot een opvang te huis voor vluchtelingen. Na de begrafenis keren Michaël, Martha en Jonas weer terug naar huis. Jonas heeft de familie nog steeds niet verteld over zijn ziekte. Michaël is wel al ingelicht en hij vindt dat Jonas het snel aan hun ouders moet vertellen. Enkele maanden later keert Jonas dan ook weer terug naar Holsbeek en vertelt zijn ouders alles. Ze zijn er kapot van, vooral Jonas’ vader Pierre, omdat hij bang is dat hij te weinig aandacht aan Jonas geschonken heeft. Jonas leeft zijn laatste maanden in Holsbeek. In deze maanden is hij vooral veel in Molenstede om de mensen te helpen en te rusten. Uiteindelijk sterft Jonas 4 jaar nadat hij geïnfecteerd raakte met het virus. Met Molenstede gaat het ook slecht. Het moet gesloten worden omdat de rest van de familie het er niet mee eens is. Zo raken ook Pierre en Irina in de problemen. Voor een tijdje leven ze afgezonderd van elkaar, maar uiteindelijk komen ze weer samen en willen ze proberen om weer een normaal leven op te bouwen. 3) a) De titel ‘Met mij gaat alles goed’ zegt duidelijk waarover het verhaal gaat. Doordat het hoofdpersonage het HIV-virus heeft durft hij niet aan zijn familie of aan andere vrienden te vertellen wat hij heeft. Daarom zegt hij altijd als ze hem vragen hoe het gaat, dat alles goed gaat met hem. b) Het thema gaat over de besmetting van aids. Het hoofdpersonage is besmet met aids maar hij durft het niet aan de maatschappij (familie, vrienden, ...)te vertellen want hij denkt dat ze hem als iemand gaan beschouwen die ‘besmet’ is of een ‘viezerik’ is. De auteur geeft zelf geen mening maar het thema kan wel kritisch benaderd worden. Iedereen heeft er zijn eigen mening over. Ik ga eigenlijk akkoord met het standpunt in het verhaal. Ik kan er goed inkomen dat het hoofdpersonage zijn besmetting niet goed durft te uiten. c) Informatief en doet stilstaan tot nadenken
d) Jonas is het hoofdpersonage. Hij is iemand die alles wil proberen, altijd nieuwe dingen doen. Hij geniet echt van het leven en neemt het leven zoals het komt. Hij lijkt niet zo verrast en kwaad wanneer de dokter hem meldt dat hij aids heeft. Er blijft hem niet veel tijd over om veel nieuwe uitdagingen aan te gaan. Maar ondanks alles blijft Jonas met volle teugen van het leven genieten. Hij investeert zich onder andere in Molenstede,hij speelt er met de kinderen, geeft taallessen,… Uit zijn brieven blijkt dat hij veel minder serieus is dan Michaël, hij lacht hem soms uit voor zijn gezichtstrekken. Meestal lacht hij met alles, hij stelt zijn ziekte als een oorlog voor. Maar na de ontdekking van zijn ziekte vind ik dat hij serieuzer wordt. Het karakter van de personages worden niet voldoende uitgediept. Het karakter, uiterlijk en het innerlijk kan je afleiden over wat ze zeggen of denken. De personages zijn goed gekozen om in het verhaal te spelen want hun inleefbaarheid is heel goed kenbaar. Het personage dat mij het meest aan trekt is Jonas. Omdat hij ondanks zijn ziekte het nog volhoud om verschillende dingen te doen. Hij blijft niet treuren over zijn ziekte. Maar ik vond dat hij is verkeerd geweest om het zolang te verzwijgen tegen zijn ouders. Ik vind dat je ouders dat als eerste moeten weten. Maar dat is natuurlijk ieder zijn persoonlijke mening. e) Het verhaal is in briefvorm geschreven en bij elke brief staat dus van waar uit het geschreven of gestuurd is. De plaatsen zijn nogal verschillend in het boek vb. New York (de woonplaats van Jonas), Fiesole in Italië (de woonplaats van Michaël met zijn verloofde Martha) en Holsbeek in België (de plaats waar Irina en Pierre wonen en de rest van de familie). Het verhaal speelt zich af van 1989 tot en met 1994. Je kan dat terug vinden op de brieven daar staan al de data. f) Het verhaal wordt telkens door het personage verteld vermits het telkens brieven zijn die worden geschreven. De verwardheid bij de lezer kan wel naar boven komen omdat het verschillende personages zijn en dat je telkens goed moet weten wie naar wie een brief schrijft. g) Het verhaal begint met een kleine inleiding die verwerkt is in een van de eerste brieven die Jonas aan Michaël schrijft. Hier kom je te weten wie waar woont en wat zijn of aar karakter is. Het probleem waarmee het hoofdpersonage te maken heeft is dat hij besmet is met het HIV-virus. Het hoogt punt van het verhaal ligt volgens mij bijna op het einde. Bijna op het einde gaat Jonas aan zijn ouders vertellen dat hij het HIV-virus heeft want zelf voelt hij dat hij achteruit gaat. Na een paar maand overlijdt Jonas. Het verhaal eindigt wanneer het in Molenstede (het opvangtehuis voor vreemdelingen) slecht gaat en het zijn deuren moet sluiten omdat de rest van de familie het er niet mee eens is, voor wat dat huis dient. Zo raken ook Pierre en Irina in de problemen en leven ze voor een tijdje afgezonderd van elkaar, maar uiteindelijk komen ze weer samen en willen ze proberen om weer een narmaal leven op te bouwen. In het verhaal is er een tijdspanne van 5 jaar. Doordat het verhaal bestaat uit brieven wordt het verhaal chronologisch verteld. Het heeft een soort van spanning omdat je niet weet wat er telkens gaat gebeuren met de personages vooral met Jonas. Ik vind de opbouw van het verhaal geslaagd omdat je stilaan te weten komt wat voor een gevolg het HIV-virus heeft. Het plot is heel origineel gedaan. Ik had de ontknoping niet voorspeld. In het verhaal wordt er het overlijden van Jonas verteld en ik had nooit gedacht dat het zo rap ging gaan ik dacht eerder dat het een gelukkig einde ging zijn en dat ze verder over Jonas niet gingen praten. Ik vind het een heel geloofwaardig verhaal omdat het de dag van vandaag heel snel kan gebeuren dat je het HIV-virus kan krijgen door onoplettendheid. h) Het taalgebruik is heel passend voor de lezen omdat het een adolescenten boek is en er komen geen moeilijke woorden in voor die iemand van die leeftijd niet begrijpt. Er is een goed evenwicht tussen actie, beschrijving en dialoog omdat de brieven allemaal op elkaar volgen. Ik bedoel daarbij dat als Jonas een brief aan Michaël schrijft dan zal de brief daarop direct een antwoord zijn van Michaël en niet een andere brief tussen de tante en Jonas’ moeder. 4) De auteur wil de lezer amuseren maar zeker en vast informeren! Hij wil de lezer informeren over de gevaren van het slecht gebruik of geen gebruik van een voorbehoedsmiddel. 5) Het verhaal is gemakkelijk te begrijpen maar soms moet je je hoofd er wel eens bij houden omdat het verwarrend kan worden. Het is een heel interessant thema omdat de jongeren er vaak mee te maken hebben en iedereen kan iets uit het verhaal leren en ik hoop ook dat het doet nadenken bij de jongeren. Het verhaal doet je ogen open en is daardoor zeker onvergetelijk. Ik vind het boek een absolute aanrader zowel voor jong als oud.