Genre: Psychologische roman
Datum 1e uitgave: 1989 Thema: Het leven van een gezin na de dood van de moeder. Karakters: - De hoofdpersoon is de ik-persoon. Haar naam wordt niet genoemd en haar uiterlijk wordt ook niet duidelijk beschreven. In het begin van het verhaal is zij 12 jaar. Ze kan goed met haar ouders overweg. Dan krijgt haar moeder kanker en zij overlijdt hieraan. Ze krijgt vaker ruzie met haar vader over het huishouden en over de nieuwe vriendin van haar vader. Maar later maakt ze al die ruzies weer goed. - Vader: Over de vader wordt ook niet zoveel verteld. Hij heeft het moeilijk als zijn vrouw overlijdt. Uiteindelijk begint hij er toch wat meer aan te wennen, gaat hij verder met zijn leven en krijgt hij weer een nieuwe vriendin. - Chérie is de moeder. Zij krijgt kanker en overlijdt daaraan. Ze was een erg vriendelijk persoon. Bijpersoon: - Michèle is de nieuwe vriendin van de vader. Zij was ook bioloog net als vader. De ik-persoon kon het eerst niet goed vinden met Michèle want ze was boos dat zij haar moeder zou vervangen. Toch vond ze haar uiteidelijk wel heel aardig. Ik heb Michèle gekozen omdat het leven van de vader en het meisje hierdoor erg veranderde. Eerst kregen ze ruzie om haar, maar later werden ze een gewoon gezin.
Vertelperspectief: Het verhaal wordt verteld vanuit de ogen van de ik-persoon. Zo kun je goed met de ik-persoon meeleven. Voorbeelden:
« J’étais heureuse. Non pas gâtée, mais heureuse. »(blz. 8)
« J’avais bien décidé d’être courageuse et d’aider papa le plus possible. »(blz. 65)
Chronologie:
Het verhaal speelt in de tijd dat de ik-persoon 12, 13 en 14 jaar is (het verhaal duurt dus 3 jaar). Op 12-jarige leeftijd overlijdt haar moeder. Daarna loopt het verhaal chronologisch door met het leven daarna. Er zijn geen flashbacks of vooruitwijzingen.
Setting:
Het verhaal speelt zich voornamelijk thuis af. Er wordt geen plaatsnaam genoemd. Als de moeder ziek is ligt ze in haar slaapkamer. Dat is dus de belangrijkste plek. Verder gaat er een klein stukje over de vriendinnen van de ik- persoon van school, maar er worden geen ruimtes beschreven.
Titel:
Vlak voordat de moeder overlijdt, vraagt ze of de ik-persoon een kilo sinaasappels mee wil nemen. De ik-persoon gaat ze halen en komt er daarna achter dat haar moeder is overleden. De sinaasappels zijn daarom erg belangrijk voor de ik-persoon en zij zet ze in verband met het leven.
Informatie over de auteur:
ROSELYNE MOREL (1942)
Biografie:
Roselyne Morel is geboren in Pontarlier in 1942. Ze woont nu in Nogent sur marne met haar man en haar twee dochters. Ze is docente engels en bibliothecaris geweest en is nu lerares op een school in Parijs. Ze is schrijfster van meer dan 30 albums, documentaires, sprookjes boeken en romans voor kinderen en jonge lezers. Roselyne Morel heeft ook Engelse en Amerikaanse boeken vertaald en bewerkt.
Roselyne Morel
26 rue du Général Chanzy
94130 Nogent-sur-Marne
Tèl/Fax : 01 48 73 75 09
Deze boeken heeft ze geschreven: Premiers jeux de grammaire et de calcul, illustrated by Véronique Chéneau, G.P., 1986. Promenade à travers les saisons, illustrated by Noëlle Le Guillouzic, G.P., 1986. La Petite poule rousse, illustrated by Karen Schmidt, Rouge et Or, 1986. Tout plissé l'écureil, illustrated by Sylviane Alloy, éditions G.P., 1987. Panique à Plexipolis, illustrated by François Place, Livre de poche, 1987. Petit lapin blanc et grand lapin gris, Gautier-Languereau, 1987. Monsieur hibou, illustrated by Sylviane Alloy, éditions G.P., 1988. Grand-Mère Chocolat, illustrated by Ulises Wensell, Gautier-Languereau, 1988. Deux petits chats, illustrated by Jesús Gabán, Gautier-Languereau, 1989. Un Kilo d'oranges, illustrated by Gilbert Raffin, Hachette, 1989. Riquiqui-Grain de riz et autres histoires minuscules, illustrated by Jacques Lerouge, Nathan, 1990. Une souris magique, illustrated by Monique Gorde, Gautier-Languereau, 1991. Contes du pays inventé, illustrated by Robert Scouvart, Nathan, 1991. L'enfant aux doigts d'or, illustrated by Theulet-Luzié, MFG Créations, 1992. Les aventures de Vincent Mangepapier, illustrated by Daniel Maja, Hachette, 1993. Micmac à la casse, Hachette, 1994. Grognon 1er roi du pays où nul ne rit, illustrated by Daniel Maja, Hachette, 1995. Alerte sur les ondes radio, illustrated by Pierre Duba, Hatier, 1996. Livre de naissance, illustrated by Fabienne Boisnard, Gautier-Languereau, 1996. Julie et le serpent Guili-Guili, illustrated by Boiry, Hachette, 1997. Atelier cauchemar, Hachette, 1998. Octave le corbeau, Nathan, 1999. Les rescapés de Métahief, Actes Sud, 2000. Suitable fro children over 13. manon gets injured in an helicopter accident, while she was trying to rescue some skiers. Her face is disfigured. Citaten: « C’etais elle qui me ferait vivre. Ce kilo d’oranges qu’il fallait acheter parce que la vie continuaut. Mama me le disait. » (blz 49) In het hele boekje wordt de kilo sinaasappels in verband gebracht met het leven. Door de moeder kreeg het leven opeens een hele andere betekenins voor de ik-persoon. Ze wilde eerst ook niet meer leven toen haar moeder er niet meer was, maar toch ging het leven verder en moest ze de sinaasappels gewoon kopen. « Peu à peu, à travers ces rencontres, nous trouvions le réconfort. Nous retrouvions la vie. C’étais comme si maman était encore parmi nous, comme si l‘esprit dans lequel elle avait vécu se prolongeait. »(blz. 69) Na de dood van de moeder was het voor de ik-persoon en de vader erg lastig om weer verder te gaan met hun leven. Maar uiteindelijk konden ze de draad weer oppakken. « Un soir, après une nouvelle visite de Michèle, je me serrai contre papa. ‘Elle me plaît’, dis-je. » (blz. 86-87) De ik-persoon had eerst een erge hekel aan Michèle. Zij nam de plaats van haar moeder in en dat wilde ze niet. Toch accepteerde de ik-persoon Michèle uiteidelijk en alles kwam weer goed. Begin- Eindzin: Ma mère était un être lumineux. Effect; de moeder is een van de hoofdrolspelers. Était betekent was, dus hieruit kun je concluderen dat de moeder er nu niet meer is. Être lumineux betekent een helder/licht wezen. De moeder was dus een soort lichtpuntje. Le soleil éclatant des oranges. Effect: Hier gaat het weer over de sinaasappels die te maken hebben met de titel. (zie titelverklaring). Misschien dat de zon ook slaat op de moeder die ook met licht te maken had. Eigen mening: De originatiteit van het boekje vond ik redelijk. Er zijn een hoop boeken die over familieproblemen gaan. De sfeer in het verhaal was niet erg gezellig, want ze waren allebei erg verdrietig dat hun moeder/vrouw overleed. Ik vond de sfeer er wel duidelijk uitkomen, dus dat was goed geschreven. Ik vond de personen niet echt iets speciaals hebben. Ze waren allemaal heel realistisch en een beetje gewoontjes. Doordat ze zo realistisch waren kon ik me wel goed identificeren. Ik denk dat ik wel ongeveer hetzelfde zou hebben gereageerd als mijn moeder zou overlijden. De spanning viel een beetje tegen, want je wist al gelijk dat de moeder zou overlijden en er gebeurde daarna niet veel meer. De ik-persoon en de vader hadden wel ruzie, maar dat kwam later allemaal weer goed. De manier van vertellen vond ik wel leuk. Het is leuk als je het verhaal ziet door de ogen van de ik-persoon. Je kunt goed met deze persoon meeleven. Ik vond het ook fijn dat het meeste werd verteld en er weinig letterlijke citaten waren (wat de mensen zeiden; tussen aanhalingstekens) want dat vind ik altijd een beetje onduidelijk. Je moet dan goed lezen om te weten wie wat zegt. Het begin en het einde waren erg simpel. Het begon allemaal goed; ze kon het goed met haar ouders vinden. En op het einde kwam alles ook weer goed; ze kon het weer net zo goed met haar vader en zijn vriendin vinden als in het begin. Ik raad dit boekje aan anderen wel aan. Ondanks dat het verhaal soms een beetje saai is doordat er erg weinig gebeurt, is het toch een best leuk boekje. Het onderwerp en de manier van vertellen is leuk. Ook is de tekst simpel waardoor je het verhaal goed kunt begrijpen. Illustratie: De titel, ‘un kilo d’oranges’, wordt in verband gebracht met het leven en dus ook met de de dood van de moeder. Dat is de belangrijkste gebeurtenis van het verhaal. Vandaar dat een plaatje van sinaasappels het meest bij dit boekje past.
Datum 1e uitgave: 1989 Thema: Het leven van een gezin na de dood van de moeder. Karakters: - De hoofdpersoon is de ik-persoon. Haar naam wordt niet genoemd en haar uiterlijk wordt ook niet duidelijk beschreven. In het begin van het verhaal is zij 12 jaar. Ze kan goed met haar ouders overweg. Dan krijgt haar moeder kanker en zij overlijdt hieraan. Ze krijgt vaker ruzie met haar vader over het huishouden en over de nieuwe vriendin van haar vader. Maar later maakt ze al die ruzies weer goed. - Vader: Over de vader wordt ook niet zoveel verteld. Hij heeft het moeilijk als zijn vrouw overlijdt. Uiteindelijk begint hij er toch wat meer aan te wennen, gaat hij verder met zijn leven en krijgt hij weer een nieuwe vriendin. - Chérie is de moeder. Zij krijgt kanker en overlijdt daaraan. Ze was een erg vriendelijk persoon. Bijpersoon: - Michèle is de nieuwe vriendin van de vader. Zij was ook bioloog net als vader. De ik-persoon kon het eerst niet goed vinden met Michèle want ze was boos dat zij haar moeder zou vervangen. Toch vond ze haar uiteidelijk wel heel aardig. Ik heb Michèle gekozen omdat het leven van de vader en het meisje hierdoor erg veranderde. Eerst kregen ze ruzie om haar, maar later werden ze een gewoon gezin.
26 rue du Général Chanzy
Tèl/Fax : 01 48 73 75 09
Deze boeken heeft ze geschreven: Premiers jeux de grammaire et de calcul, illustrated by Véronique Chéneau, G.P., 1986. Promenade à travers les saisons, illustrated by Noëlle Le Guillouzic, G.P., 1986. La Petite poule rousse, illustrated by Karen Schmidt, Rouge et Or, 1986. Tout plissé l'écureil, illustrated by Sylviane Alloy, éditions G.P., 1987. Panique à Plexipolis, illustrated by François Place, Livre de poche, 1987. Petit lapin blanc et grand lapin gris, Gautier-Languereau, 1987. Monsieur hibou, illustrated by Sylviane Alloy, éditions G.P., 1988. Grand-Mère Chocolat, illustrated by Ulises Wensell, Gautier-Languereau, 1988. Deux petits chats, illustrated by Jesús Gabán, Gautier-Languereau, 1989. Un Kilo d'oranges, illustrated by Gilbert Raffin, Hachette, 1989. Riquiqui-Grain de riz et autres histoires minuscules, illustrated by Jacques Lerouge, Nathan, 1990. Une souris magique, illustrated by Monique Gorde, Gautier-Languereau, 1991. Contes du pays inventé, illustrated by Robert Scouvart, Nathan, 1991. L'enfant aux doigts d'or, illustrated by Theulet-Luzié, MFG Créations, 1992. Les aventures de Vincent Mangepapier, illustrated by Daniel Maja, Hachette, 1993. Micmac à la casse, Hachette, 1994. Grognon 1er roi du pays où nul ne rit, illustrated by Daniel Maja, Hachette, 1995. Alerte sur les ondes radio, illustrated by Pierre Duba, Hatier, 1996. Livre de naissance, illustrated by Fabienne Boisnard, Gautier-Languereau, 1996. Julie et le serpent Guili-Guili, illustrated by Boiry, Hachette, 1997. Atelier cauchemar, Hachette, 1998. Octave le corbeau, Nathan, 1999. Les rescapés de Métahief, Actes Sud, 2000. Suitable fro children over 13. manon gets injured in an helicopter accident, while she was trying to rescue some skiers. Her face is disfigured. Citaten: « C’etais elle qui me ferait vivre. Ce kilo d’oranges qu’il fallait acheter parce que la vie continuaut. Mama me le disait. » (blz 49) In het hele boekje wordt de kilo sinaasappels in verband gebracht met het leven. Door de moeder kreeg het leven opeens een hele andere betekenins voor de ik-persoon. Ze wilde eerst ook niet meer leven toen haar moeder er niet meer was, maar toch ging het leven verder en moest ze de sinaasappels gewoon kopen. « Peu à peu, à travers ces rencontres, nous trouvions le réconfort. Nous retrouvions la vie. C’étais comme si maman était encore parmi nous, comme si l‘esprit dans lequel elle avait vécu se prolongeait. »(blz. 69) Na de dood van de moeder was het voor de ik-persoon en de vader erg lastig om weer verder te gaan met hun leven. Maar uiteindelijk konden ze de draad weer oppakken. « Un soir, après une nouvelle visite de Michèle, je me serrai contre papa. ‘Elle me plaît’, dis-je. » (blz. 86-87) De ik-persoon had eerst een erge hekel aan Michèle. Zij nam de plaats van haar moeder in en dat wilde ze niet. Toch accepteerde de ik-persoon Michèle uiteidelijk en alles kwam weer goed. Begin- Eindzin: Ma mère était un être lumineux. Effect; de moeder is een van de hoofdrolspelers. Était betekent was, dus hieruit kun je concluderen dat de moeder er nu niet meer is. Être lumineux betekent een helder/licht wezen. De moeder was dus een soort lichtpuntje. Le soleil éclatant des oranges. Effect: Hier gaat het weer over de sinaasappels die te maken hebben met de titel. (zie titelverklaring). Misschien dat de zon ook slaat op de moeder die ook met licht te maken had. Eigen mening: De originatiteit van het boekje vond ik redelijk. Er zijn een hoop boeken die over familieproblemen gaan. De sfeer in het verhaal was niet erg gezellig, want ze waren allebei erg verdrietig dat hun moeder/vrouw overleed. Ik vond de sfeer er wel duidelijk uitkomen, dus dat was goed geschreven. Ik vond de personen niet echt iets speciaals hebben. Ze waren allemaal heel realistisch en een beetje gewoontjes. Doordat ze zo realistisch waren kon ik me wel goed identificeren. Ik denk dat ik wel ongeveer hetzelfde zou hebben gereageerd als mijn moeder zou overlijden. De spanning viel een beetje tegen, want je wist al gelijk dat de moeder zou overlijden en er gebeurde daarna niet veel meer. De ik-persoon en de vader hadden wel ruzie, maar dat kwam later allemaal weer goed. De manier van vertellen vond ik wel leuk. Het is leuk als je het verhaal ziet door de ogen van de ik-persoon. Je kunt goed met deze persoon meeleven. Ik vond het ook fijn dat het meeste werd verteld en er weinig letterlijke citaten waren (wat de mensen zeiden; tussen aanhalingstekens) want dat vind ik altijd een beetje onduidelijk. Je moet dan goed lezen om te weten wie wat zegt. Het begin en het einde waren erg simpel. Het begon allemaal goed; ze kon het goed met haar ouders vinden. En op het einde kwam alles ook weer goed; ze kon het weer net zo goed met haar vader en zijn vriendin vinden als in het begin. Ik raad dit boekje aan anderen wel aan. Ondanks dat het verhaal soms een beetje saai is doordat er erg weinig gebeurt, is het toch een best leuk boekje. Het onderwerp en de manier van vertellen is leuk. Ook is de tekst simpel waardoor je het verhaal goed kunt begrijpen. Illustratie: De titel, ‘un kilo d’oranges’, wordt in verband gebracht met het leven en dus ook met de de dood van de moeder. Dat is de belangrijkste gebeurtenis van het verhaal. Vandaar dat een plaatje van sinaasappels het meest bij dit boekje past.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden