Anna Karenina door Leo Tolstoj

• L.N. Tolstoj, Anna Karenina, Uitgeverij Bigot & Van Rossum B.V., Blaricum. De stijl van schrijven is anders als ik gewend ben. Het wordt geschreven vanuit een derde persoon, hoewel er maar een persoon tegelijk in zijn gedachtegang gevolgd wordt. Er zit niet echt een verhaallijn in, geen chronologische volgorde. Dat is wel zo als je de stukken apart zou bekijken. Het woordgebruik is ook anders als wat ik gewend ben. Je kunt goed merken dat het verhaal zich een hele tijd geleden afspeelt. Dit zie je ook aan verschillende beelden die je krijgt doordat ze jurken aan hebben en er nog geen auto’s waren bijvoorbeeld. Ik vind dit niet erg fijn om te lezen, omdat ik me dan niet zo gemakkelijk in het verhaal leef als in een boek dat zich wel in deze tijd afspeelt. • Het boek heeft verschillende thema’s. Het eerste thema is liefde, want daar draait het boek om. Verder het thema: de zin van het leven en de dood. Dat is omdat Lewin in het hele boek op zoek is naar de zin van het leven, de vroege dood van zijn broer versterkt dit nog. Anna pleegt zelfmoord als wraak op Wronski. Als Oblonski en Anna op het perron in Moskou staan gaat er een stationswerker dood door een aanrijding met een trein. Wronski vindt dat zijn leven geen zin meer heeft en doet een zelfmoordpoging. De thematiek is niet echt anders als wat ik gewend ben, maar er zijn nu wel meerdere thema’s en het is moeilijker om het thema te vinden in zo’n moeilijk boek. • Het boek gaat ver in normen en waarden. Dat komt doordat het verhaal zich in de 19e eeuw afspeelt en er dus strenge normen en waarden waren. Als men vreemd ging of zijn/haar partner ging vreemd was dat een schande en was dit slecht voor je naam. Daarom werd zoiets koste wat het kost verborgen gehouden. Anna heeft ook een geheime relatie met graaf Wronski, en zij raakt dan zwanger. Ze moet het nu dus wel opbiechten. Karenin, haar man, is banger voor de maatschappelijke schande dan voor zijn eigen huwelijk. Hij eist dat zijn aanzien wordt gespaard wat ten koste van de relatie tussen Anna en Wronski gaat. Ik vind dat het tegenwoordig beter is, omdat het dan verder niet erg veel je naam kan kosten. Men denkt er nu makkelijker over. Dat van vroeger vind ik wat overdreven, maar er zal daardoor wel minder overspel geweest zijn. Dus dat is wel een voordeel. • Men leefde toen nog in een cultuur waar alles nog om aanzien ging. Dat is nu wel veranderd want de wet van gelijkheid is ingevoerd. De auteur tekent de mensen als ongehoorzaam, en overspelig, wat in die tijd uit den boze was. • Bij de islamieten is dit ook zo. Als zij worden betrapt op overspel of leugens worden zij uit hun familie verstoten. • Als in een niet-Westers verhaal Westerse personen voorkomen beschrijft de auteur hen meestal als onbeschoft en onbeleefd. Westerse figuren zijn veel vrijer als zij zijn. • Deze tekst heeft eigenlijk geen nieuwswaarde voor mij, alleen het taalgebruik was lastig. • De auteur is tegen overspel. Dit blijkt uit het feit dat Anna zelfmoord pleegt, er een huwelijk kapot gaat en de mensen uiteindelijk geen van allen gelukkig zijn. Ik denk dat de auteur een gelovig persoon is die leeft naar de regels van zijn geloof. • Ik denk dat het wel een letterlijke vertaling van het boek is. Als dit niet het geval zou zijn, zijn het kleine dingen die veranderd of toegevoegd zijn. Misschien zijn kleine dingen als dat bijvoorbeeld Levin erg jaloers is op alle mannen die ook maar een beetje in de buurt van Kitty komen. Dat kan er gewoon bij verzonnen zijn, omdat hij evengoed al verdriet had over het feit dat Kitty niet met hem wilde trouwen. • Ik vind het een vage tekst. Ik vond het op zich wel een boeiend verhaal maar er gebeurde weinig spannends. Er kwamen wel veel gebeurtenissen voor in het boek, wat kwam omdat het zo dik is. Die gebeurtenissen waren vaak romantisch of triest. Ik vind het wel goed dat de schrijver het verhaal van verschillende kanten laat zien, zodat je jezelf in verschillende posities kunt inleven. Ik heb geleerd dat mensen in die cultuur van vroeger, echt alles doen om hun maatschappijke positie te redden. Ik vind dit onzin omdat er aan iedereen wel wat mankeert. Ik wel meer van dergelijke verhalen willen lezen, maar dan moet het wel een dunner boek zijn en minder moeilijke woorden bevatten. • Het boek is erg cultuurgebonden. Dat komt door wat ik gedurende het hele verslag heb besproken, de positie in de maatschappij en wat daar tegenover staat. Ik heb door het lezen van het boek geleerd dat het niet altijd maar zo gemakkelijk gaat in het leven. En dat er altijd wel weer problemen opduiken die in verschillende culturen anders aangepakt worden. • De titel van het boek ‘Anna Karenina’, spreekt voor zich. Het slaat op de naam van de hoofdpersoon in het boek.