Am kürzeren Ende der Sonnenallee door Thomas Brussig

Samenvatting Michael Kuppisch woont aan het kortere eind van de Sonnenallee. Deze straat is om een of andere (voor Micha) onduidelijke reden opgedeeld tussen West- en Oost Berlijn. De muur loopt dan ook dwars door de straat en het huis waar Micha in woont kijkt uit op de muur. Micha woont op nummer 397 met zijn ouder en zijn mannenverslindende zus Sabine. Oom Heinz komt regelmatig op bezoek uit West-Berlijn en smokkelt snoep en kleding mee, terwijl dat helemaal niet verboden is. Micha heeft een paar vrienden, nl. Mario, Wuschel, Brille en Dicke. Ze hangen rond op het speelplein en luisteren met zijn allen naar verboden muziek, zoals de Rolling Stones, Hiroshima, Je t’aime en Moscow Moscow. Als Micha en zijn vrienden op het plein naar Moscow Moscow luisteren komt de wijkagent (Herr Obermeister). Hij neemt het bandje in beslag om het zelf te gaan draaien op een avond met zijn collega’s. Een week later is hij gedegradeerd tot Meister. Micha vermoedt dat dit komt doordat de Obermeister Moscow Moscow heeft gedraaid, terwijl hij niet wist dat het verboden was. Verder woont ook nog Miriam aan het kortere eind van de Sonnenallee. Micha en Mario zijn allebei verliefd op haar, maar zij ziet ze niet staan. Ze gaat met West-Berlijnse jongens in dure auto’s of op motoren. Alle jongens willen met Miriam en als bekend wordt (door het broertje van Miriam om te kopen met modelauto’s) dat ze op dansles gaat, gaan er opeens een heleboel jongens op dansles. Zo ook Micha, maar hij kan er helemaal niets van. Hij trapt continu op Miriams tenen, maar na een paar maanden les is hij een van de besten. Als Miriam een speech moet houden op de bijeenkomst van de VDJ, doet iedereen zijn best om ook een discussie te moeten houden, wat normaal een straf is. Micha neemt de schuld op zich als Mario van de leus achter in de klas “Die Partei ist die Vorhut der Arbeitersklasse” maakt: “Die Partei ist die Vorhaut der Arbeitersklasse”. Voor straf moet hij ook een discussie houden. Hij moet het samen met Miriam presenteren, maar hoe hij ook zijn best doet, Miriam is niet echt onder de indruk van hem. Micha’s moeder Doris, wil dat Micha gaat studeren aan een Russische universiteit. Doris haalt Russische gasten in huis om een goede naam te maken en abonneert zich zelfs op het ND. Ze heeft het bijna voor elkaar, maar als Micha met zijn ouders op een intakegesprek moet op de universiteit, gaat Micha even naar het toilet en als hij terug komt ziet hij er zo onverzorgd uit dat hij niet aangenomen wordt. Op een dag worden Micha en Mario naar het hoofd van de school geroepen. De directeur heeft de West Berlijnse krant waarin Mario en Micha poseren voor een foto met opengesperder ogen en uitgestrekte handen, terwijl ze “honger,honger” roepen. De foto is gemaakt door een groep West Berlijnse toeristen. Onder de foto staat het opschrift: “Die Not im Osten- wie lange halt das Volk noch still?” Mario wordt van school getrapt, maar Micha mag blijven. Mario is ook al door zijn ouders het huis uitgetrapt, om een uit de hand gelopen feest, en trekt bij zijn vriendin in, die existentialiste is. Zij en Mario hebben het plan opgevat om Oost-Duitsland op te kopen met andere burgers, om een vrije staat te stichten. Micha’s vriend Wuschel, die gek is van muziek, wil een dubbelplaat van de Rolling Stones kopen van een smokkelaar, maar dat kost vijftig westmark, dat kan Wuschel niet betalen. Als hij aangereden wordt door het westerse vriendje van Miriam eist hij een schadevergoeding van hem van vijftig westmark. Hiermee koopt hij zijn plaat. Op het feestje van Mario wilde Micha zo graag met Miriam, maar hij was te dronken dat Miriam boos weg ging. Daarna negeert ze hem. Ze gaat weer met de West Berlijnse jongen, die elke week een andere auto lijkt te hebben. Een tijd later belt ze Micha op (op de nieuwe telefoon) en vraagt hem langs te komen. Micha rent het huis uit, maar vergeet zijn identiteitspapieren. Hij wordt aangehouden en kan niet naar Miriam. Miriam is weer boos en praat niet meer met hem. Micha heeft ooit een brief in de brievenbus gevonden, zonder naam, maar wel met een hartje erop. Hij vermoedt dat hij afkomstig is van Miriam, maar hij wordt aangehouden door de Meister en de brief vliegt weg, over de muur, de Todesstreifen in. Een tijdje later wil Micha de brief hebben, dus graven Micha en Wuschel onder de muur door en proberen met een stofzuiger de brief te pakken te krijgen. Ze worden echter voor terroristen aangezien en Wuschel wordt neergeschoten. Iedereen denkt dat hij dood is, maar de elpees onder zijn jas houden de kogel tegen. Wanneer Wuschel weer bij komt, huilt hij om zijn platen van de Rolling Stones. Miriam en Micha gaan inmiddels met elkaar. Na het incident van de schietpartij begint ze in te zien, dat er een reden moet zijn geweest dat Micha niet op kwam dagen. Samen gaan ze naar de bioscoop, maar als ze weer naar huis gaan, zien ze een militaire parade van pantservoertuigen. Miriam is hier zo door aangeslagen dat ze twee dagen apathisch in bed blijft liggen. Micha wil Micha redden, maar hij weet niet hoe. Hij vertelt Miriam dat hij een dagboek bijhoudt over het leven in Oost- Berlijn. Hij houdt helemaal geen dagboeken bij, dus moet hij in een nacht, zeven dagboeken baan schijven. De volgende dag komt hij bij Miriam de boeken voorlezen en ze komt weer bij. Micha’s oom sterft en Doris mag naar West-Berlijn voor de crematie. Ze smokkelt de as in een koffieblik terug naar Oost-Berlijn. Mario en de existentialiste krijgen een baby in een Trabant.