De slavenring door Simone van der Vlugt

Samenvatting van De slavenring Het is 78 na Christus. De zeventienjarige Folkrad woont in Rijnland, in een deel dat de Romeinen nog niet hebben bezet. Hij is de zoon van het stamhoofd van de Cananefaten en zal zijn vader moeten opvolgen. Het loopt alleen heel anders dan hij had gedacht ... Als Folkrad op een dag twee soldaten vermoordt om een meisje van zijn stam te redden, nemen de Romeinen wraak. De nederzetting van de Cananefaten wordt platgebrand en de bewoners worden gedood. Folkrad kan aan het bloedbad ontsnappen, maar wordt wel gevangengenomen en meegevoerd naar Italië. Hier wordt hij als slaaf verkocht. Na vele omzwervingen belandt hij in de villa van Heer Lucius in Pompeï. Folkrad heeft het voor het eerst naar zijn zin als slaaf, want zijn meester is niet onaardig. Hij leert zelfs lezen en schrijven en maakt kennis met luxe wereld van de Romeinen. Ook wordt hij verliefd op de slavin Chloë. Net als hij denkt dat hij misschien nog wel wat van zijn leven kan maken als slaaf, komt Marcus thuis. Marcus is de zoon van Lucius en gaat heel wat respectlozer met zijn slaven om. Hij blaft ze bevelen toe, slaat ze en vergrijpt zich bovendien aan Chloë. Een slavin waar Folkrad verliefd op wordt. Folkrad besluit om er vandoor te gaan en vlucht naar een nabijgelegen havenstadje, in de hoop daar een schip te vinden dat naar Rijnland vaart. Hij vraagt of Chloë mee gaat, maar zij wil nog niet weg. Dit maakt het extra moeilijk voor Folkrad, maar hij blijft bij zijn besluit en loopt toch weg. Tijdens zijn vlucht barst de vulkaan Vesuvius uit. Omdat die vulkaan vlak naast de villa ligt, maakt Folkrad zich grote zorgen om de bewoners en vooral over Chloë. Chloë is op het moment van de uitbarsting in de stad. Ze is daar op zoek naar haar dochtertje dat Marcus heeft afgepakt. Hij heeft het kind verwekt en het is dus zijn eigendom. Aangezien hij het kind niet wilde heeft hij het weggegeven. Chloë heeft via een vrouw gehoord waar haar dochtertje woont en is naar haar op zoek. Net nadat ze haar kind heeft gezien barst de vulkaan uit. Ze probeert zich in een huis te verschuilen voor het vallende as en gesteente. Als de huizen bijna instorten vlucht ze naar buiten, waarna ze door de hete lucht sterft. Ondertussen is Folkrad veilig in een havenstad aangekomen. Hij heeft uitzicht op zijn eigen stad, waar tot zijn grote schrik geen licht brandt in tegenstelling tot de andere steden. Hoe erg zou de schade daar zijn? Zou de villa er nog staan en hoe zou het zijn met de bewoners? En Chloë? Hoe groot is de kans dat ze de ramp zou hebben overleefd? Zou ze hem dan achterna komen? Folkrad blijft met vele vragen zitten en bedenkt zich dat hij helemaal niet zo graag Rijnland terug wil, hij heeft daar tenslotte niks. Dan neemt hij een belangrijke beslissing: Hij wacht een paar dagen op Chloë en dan gaan ze samen naar Noviomagus, een nabijgelegen stad. Daar ze zullen ze samen een nieuw leven beginnen, niet als slaaf, maar als een gewoon mens. . . Mijn mening: Ik heb dit boek gekozen omdat Simone van der Vlugt een van mijn favoriete schrijvers is en dit haar nieuwste boek is. Ik vind haar schrijfstijl prettig om te lezen en haar verhalen zijn erg interessant, vandaar heb ik ook al haar boeken gelezen. Ik vond dit boek heel boeiend, doordat er een goede afwisseling is. De ene keer een spannende, avontuurlijke gebeurtenis en dan weer een ontroerend stukje, afgewisseld met wat humor. Een spannend stuk is bijvoorbeeld de aanval van de Romeinen. Een heel mooi en droevig stukje is als Chloë ontdekt dat haar baby is afgepakt. Het verhaal is zeker geloofwaardig, de personages gedragen zich als echte mensen, waardoor ik me ook erg goed in het verhaal kan inleven. Ik heb veel van dit boek geleerd, vooral over de geschiedenis. Ik heb nu een goed beeld van het slavenleven en de Romeinse wereld. Dit alles maakt dat ik het een goed boek vind dat iedereen minstens een keer moet lezen!
personages: · Folkrad: Folkrad is de hoofdpersoon in dit verhaal, want het draait allemaal om hem. Ook is hij een karakter. Doordat hij een slaaf wordt, veranderdt hij, hij ontwikkelt zich dus. Je leert hem ook goed van binnen kennen, zijn karakter. Hij zal zich bijvoorbeeld niet snel laten kennen, hoe erg hij ook wordt gekleineerd, hij doet net alsof hij het niet erg vindt. Folkrad is de zoon van het stamhoofd van de Cananefaten. Als zijn stam wordt uitgemoord door de Romeinen, blijft hij als enige over. De Romeinen vinden hem en nemen hen mee naar Rome waar hij als slaaf wordt verkocht. Nadat hij een aantal keren is doorverkocht, komt hij bij Heer Lucius terecht. Hier krijgt hij het voor het eerst naar zijn zin, hij leert namelijk lezen en schrijven. Dat is heel bijzonder voor een slaaf en hij wordt hierdoor ook meer waard. Verder maakt hij kennis met de luxe Romeinse wereld. Ook leert hij Chloë kennen, een slavin op wie hij verliefd op wordt. Helaas wordt Chloë regelmatig lastig gevallen door Marcus. Als Marcus Chloë op een keer weer aanraakt wordt Folkrad zo boos da hij een gevecht met Marcus begint. Marcus is niet tegen hem opgewassen en Folkrad wurgt hem. Dit is ook de reden waarom Folkrad vlucht naar een havenstad om naar zijn eigen land terug te gaan. Maar als hij eenmaal in de havenstad is aangekomen, weet hij niet of hij wel zo graag terug wil. Hij heeft daar tenslotte niks meer. Daarom besluit hij om te blijven en op Chloë te wachten. · Chloë: Chloë is ook een hoofdpersoon. Het verhaal draait niet om haar, maar ze heeft er wel een grote invloed op. Een kenmerk van een bijpersoon is dat ze alleen in het verhaal voorkomen als de hoofdpersoon met hen te maken heeft. In dit verhaal komt Chloë er ook in voor als ze niet met Folkrad te maken heeft, er wordt namelijk ook vanuit Chloë geschreven, vandaar is eigenlijk een tweede hoofdpersoon. Chloë is een karakter je leert haar echt kennen en ze maakt ook een ontwikkeling door. Chloë wordt door haar vader als slaaf verkocht omdat ze thuis te weinig geld hebben. Ze komt terecht in een badhuis in Pompeï. Marcus is een van haar vaste klanten, hij vind haar erg aantrekkelijk en besluit haar te kopen. Zo belandt ze in de villa van Heer Lucius, zijn vader. Ze heeft het hier wel naar haar zin, want ze wordt goed behandeld door Heer Lucius. Helaas zit Marcus vaak aan haar en maakt hij haar zelfs zwanger. Toch is Chloë heel blij met de baby. Ze probeert zo veel mogelijk bij haar te zijn, maar als ze op een dag boodschappen heeft gedaan is haar kind weg. Ze vermoedt dat Marcus het kind heeft gedood. Cloë is zo boos dat ze besluit op te houden met praten. Folkrad krijgt haar uiteindelijk zo ver om na een half jaar weer te gaan praten. Aks ze hoort dat haar kind toch nog leeft gaat ze meteen naar haar op zoek. Op dat moment barst de vulkaan uit en sterft Chloë. · Heer Lucius: Heer Lucius is duidelijk een bijpersoon en een type. Je krijgt niet zo vaak met hem te maken, je kent hem dus ook alleen van de buitenkant: een nette zakelijke man, een advocaat en die het beste met zijn slaven voor heeft. · Marcus
Marcus is de zoon van Lucius, hij is een harde militair. Hij heeft weinig gevoel voor anderen en gaat respectloos met de slaven om. Hij vergrijpt zich regelmatig aan Chloë. In het verhaal is hij een bijpersoon en een type. perspectief: Het perspectief in dit verhaal is een personaal perspectief omdat alles vanuit Folkrad of Chloë wordt geschreven. Het effect hiervan is dat je dicht bij de hoofdpersonen staat en dat je je goed in hun kunt inleven doordat hun gevoelens ook zeer goed worden omschreven. Dit heb je minder bij een auctoriaal perspectief, want dan bekijk je het vanuit de ogen van de schrijver en nu vanuit de hoofdpersoon zelf.