The Murder of Roger Ackroyd door Agatha Christie

Inleiding Hallo, Onze boekbespreking gaat over het boek “De moord op Roger Acroyd”, dat geschreven is door Agatha Christie. Het boek is oorspronkelijk in het engels geschreven onder de naam “The murder of Roger Acroyd”. Het is voor het eerst gepubliceerd in 1926 door William Collins. Er is een theatervoorstelling van gemaakt in het jaar 1928, die theatervoorstelling noemt “Alibi”. In 1931 is het ook verfilmd geweest onder dezelfde naam. Dan gaan we nu onze creatieve voorstelling van ons boek doen. Nieuwsbericht Welkom bij het nieuws van 7 uur

NieuwsLezer : Het dorp King's Abbot is vandaag opgeschrikt door een gruwelijke moord. De plaatselijke huisarts dokter Sheppard vernam als eerste het nieuws, de rijke Roger Ackroyd is vermoord. het hele dorp is geschokd. Niemand had ooit gedacht dat deze beminnelijke man aan een gewelddadige dood zou sterven. De recherche is ter plaatse en onderzoekt wat er gebeurd is. Er wordt gezocht naar dader en motieven. Onze reporter is ter plaatse, we hebben nu contact met hem. Reporter ter plaatse : Ja, ik bevind mij hier op de plaats van de moord aan het landgoed "Fernley Park". Het is hier een drukte van jewelste. Er is nog geen sprake van een arrestatie, want er blijken meerdere verdachten te zijn. Naar het motief moet niet ver gezocht worden. Roger Ackroyd is een rijk man en er wordt hier van alles verteld. Hij zou vermoord zijn door iemand uit zijn omgeving en hij heeft zelf waarschijnlijk zijn moordenaar nooit gezien omdat hij in de rug gestoken is met een dolk. Ik hoor zelf geruchten dat hij reeds vergiftigd zou zijn, voor de dolk hem trof. Ik kan u een paar namen vertellen van enkele verdachten. De hoofdverdachte blijkt zijn stiefzoon te zijn, die met Ackroyd regelmatig woordwisselingen had omwille van het vele geld dat Ralph uitgaf. Komt erbij dat deze jongeman opgemerkt is in het dorp de avond van de moorden en sindsdien spoorloos is. Een andere verdachte persoon is de huishoudster van Ackroyd. Men zegt dat ze Ackroyd helemaal inpalmde en op zijn geld uit was. Ackroyd zou heel erg op haar gesteld zijn, maar toen zijn schoonzus (van zijn overleden broer) ook op het landgoed haar uitrek nam, samen met haar dochter Flora, zou hij daar gauw een stokje voor gestoken hebben. Van Ackroyd is geweten dat hij moeilijk geld uitgaf. Mevrouw Ackroyd en haar dochter werden heel erg gecontroleerd op al hun uitgaven. Ook zij hadden dus een belangrijk motief. Het is een mysterieuze zaak. Want enkele dagen geleden kwam mevrouw Ferrars, de vriendin van Ackroyd om het leven onder verdachte omstandigheden. Ze zou zelfmoord gepleegd hebben. Zij werd op haar beurt beschuldigd van moord op haar echtgenoot, maar dat is nooit bewezen. NieuwsLezer : Wie leidt het onderzoek? Reporter ter plaatse : De plaatselijke politie inspecteur leidt het onderzoek, maar Flora, het nichtje van Ackroyd heeft de wereldgefaamde detectieve Hercule Poirot, die mits kort in het dorpje woont, aangesproken om de moord op te lossen. Hij is nu volop met het onderzoek bezig. Hij wordt hierin bijgestaan door Dr. Sheppard. Ik vernam ook dat er sprake is van een geheime blauwe brief die Ackroyd ontving net voor de feiten gebeurden. Het zou een bewijs van chantage zijn, maar dat bewijsstuk is spoorloos. De speurneus
Het hele boek door heb je het gevoel dat er vier speurneuzen zijn
1. Hercule Poirot
2. Dr. Sheppard
3. Caroline, De zus van Dr. Sheppard
4. Inspecteur Raglan
Natuurlijk is het hoofdpersonage Hercule Poirot de enige echte speurneus omdat hij alles onderzoekt en de kleinste details opmerkt. Hij laat zich helpen door Dr. Sheppard
De uiterlijk kenmerken zijn dat hij in elk geval een buitenlander is, een Belg. Een klein raar mannetje met een eivormig hoofd, dat gedeeltelijk bedekt is met zwart haar. Hij heeft een opvallende snor en twee waakzame ogen. Hij heeft een plechtige en zwaarwichtige manier van praten. Mensen hebben altijd het gevoel dat hij in raadsels spreekt. En hij vertelt niets wat hij niet kwijt wil, tot grote ergernis van Caroline. Hij is eigenlijk heel verlegen en wil graag rustig leven, maar zodra mensen zijn naam horen weten ze dat hij de wereldberoemde detectieve is. Hij heeft ook heel veel mensenkennis, weet wanneer iemand niet de waarheid vertelt of iets verzwijgt. En wanneer hij mensen iets wil vragen dat hem ( in zijn positie van detectieve) te moeilijk is, gebruikt hij Dr Sheppard om in zijn plaats informatie los te krijgen. Hij komt echt over als een man van vlees en bloed. De beschrijvingen in het boek zijn levensecht. Je kan je Poirot zeer goed voorstellen als een geheimzinnig, klein mannetje die toch het vertrouwen van iedereen wint. Bij het eerste gesprek met Dr Sheppard, wanneer hij boos een pompoen over de heg gooit, krijg je een heel goede beschrijving van zijn persoon. Hij is ook altijd heel beleefd. En wanneer hij in een bijeenkomst iedereen het gevoel geeft dat hij weet dat ze iets verzwijgen, kan je je zeer goed zijn gezicht en de gezichten van de aanwezigen voorstellen. Ze komen dan ook allemaal hun geheimen vertellen aan hem of aan Dr Sheppard. Hij is met pensioen, maar eigenlijk is hij toch wel blij dat hij nog eens detectieve mag zijn. Als hobby kweekt hij nu pompoenen. Maar dat lukt hem niet zo goed. Hij wordt ook door iedereen vereerd. Het is wel heel sterk dat hij de moordenaar de hele tijd het gevoel kan geven dat hij buiten alle verdenking staat! In het begin heeft inspecteur Raglan het toch wel een beetje moeilijk met Poirot. Natuurlijk is hij ook blij en vereerd om met hem te mogen samenwerken, maar Hercule Poirot is zo slim, dat inspecteur Raglan dikwijls sprakeloos is. Als methode om z’n problemen op te lossen gebruikt hij de volgende : Ten eerste : De reconstructie van de gebeurtenissen. Hij wil de personages soms een handeling laten overdoen, soms zegt hij er een reden bij die niet klopt met zijn echte bedoelingen. Op die manier komt hij bvb te weten Flora het geld gestolen heeft in de slaapkamer van Mr Ackroyd. Ten tweede : Hij let op de plaats waar voorwerpen zich bevinden en onderzoekt de reden waarom bvb verplaatst zijn . Zoals met de stoel. Ten derde Hij laat Mr Sheppard vragen stellen die hijzelf zou willen stellen, maar die bij de betrokkene achterdocht zouden wekken, als hijzelf het zou doen. Ten vierde : Nu en dan roept hij iedereen samen, dan geeft hij uitleg over wat hij denkt (maar hij zegt nooit alles wat hij weet). Hij kan hen wel het gevoel geven dat het geen zin heeft iets te verzwijgen, omdat toch altijd alles te weten komt. Zijn belangrijkste medewerker is Dr James Sheppard. Hij geeft de dokter het gevoel dat hij zijn beste vriend en medewerker, die nu in Argentinië woont, vervangt. Hij laat de dokter een heel actieve rol spelen in het onderzoek. Zo moet de dokter bvb verdachten ondervragen. Poirot is ook heel erg geënteresseerd in de notities die de dokter maakt. Dr Sheppard mag ook bij alle gesprekken aanwezig zijn. Maar toch heeft hij het gevoel dat Poirot veel meer weet dan hij eigenlijk zegt. Poirot laat hem over alles nadenken, maar geeft nooit antwoord op de vraag. De analyse van de spanning en het plot De ruimte De ruimte speelt een heel grote rol. Vooral de kamer waarin Mr Ackroyd vermoord werd. In die kamer was immers een stoel verschoven. Het hele boek door word je met de vraag geconfronteerd waarom die stoel verschoven was en later teruggeplaatst werd (waarschijnlijk door de moordenaar). Dan is er ook nog het raam, dat eigenlijk vergrendeld was, maar langswaar de moordenaar toch kon binnenglippen. Er is ook het pad dat langs het raam leidt, waar voetafdrukken gevonden werden. Datzelfde pad leidt ook naar een tuinhuisje waar op de avond van de moord twee geheime afspraken plaats vonden. Die van juffrouw Russell met haar zoon (die de vreemde jongeman is) en die van Ralph Paton met Ursula Bourne, het meisje met wie hij in het geheim gehuwd was. Ook in het tuinhuis ontdekte Poirot kleine details (een ganzeveer en een stukje witgestijfde stof) die stukjes van de puzzel bleken te zijn voor het oplossen van de moord.
Personages Hercule Poirot. Hij zorgt voor spanning door alle personages te ondervragen en bij de meesten dingen te ontdekken die verdacht waren. Ralph Paton, de stiefzoon van Roger Ackroyd. Hij zorgt voor spanning omdat hij onverwacht onverwacht opduikt en weer verdwijnt.Ook had Caroline een verdacht gesprek tussen hem en een vreemd meisje afgeluisterd, toen ze door het bos naar huis liep. het ging over geld. Ralph verlooft zich met Flora en trouwt in het geheim met Ursula Bourne. Dokter James Sheppard. Hij zorgt niet echt voor spanning. Caroline, de zus van dr Sheppard zorgt voor spanning omdat ze van alle roddels op de hoogte is en zelf ook ideeën heeft over verdachte gebeurtenissen. Ze vermoedde immers dat Mrs Ferrars haar man vermoordde en ze speelde ook met het idee dat Ackroyd eerst vergiftigd zou zijn, voor hij met de dolk gestoken werd. Mr Parker. Hij zorgt voor spanning door zijn verdacht gedrag. Hij luistert het gesprek af tussen dokter Sheppard en Mr Ackroyd. Hij was eerder betrokken bij een chantagezaak. Major Blunt. Hij zorgt voor spanning op twee manieren. hij zegt niet veel, maar heeft ook geldproblemen en hij is stapelverliefd op de veel jongere Flora, met wie hij zich later ook verlooft. Ursula Bourne. Zij zorgt op het einde voor een grote brok spanning, wanneer ze aan Poirot vertelt dat ze met Ralph gehuwd is en dat ze een afspraak met hem had in het tuinhuis, waar ze hevig ruzie met hem maakte. Juffrouw Russell. Zij zorgt voor spanning. Zij is de moeder van de donkergeklede, vreemde jongeman die op de avond van de moord twee maal de weg vroeg naar Fernly Park. Compositie Het duurt enkele bladzijden, maar al heel gauw word je meegesleept in de geheimzinnige moord op Mr Ackroyd. Je stelt je het hele boek door vragen. bvb : Wie is die jonge, vreemde man ? Wat is de betekenis van die stoel ? Wie heeft Ackroyd nu eigenlijk vermoord ? Waar is Ralph? Wat is de betekenis van die geheimzinnige telefoon ? Soms krijg je het gevoel dat je een antwoord krijgt en wat later weet je het weer niet meer. Poirot toont wel zo nu en dan dat hij een aantal mensen niet meer verdenkt. Bvb Ralph. Recensies In de verschillende recensies op het internet vind je dat het boek één van de beste boeken is die Agatha Christie geschreven heeft. Wanneer je het uitgelezen hebt sta je versteld. Je geniet elke minuut dat je het boek leest. Het beste stuk uit het boek is dat het een zeer onverwacht einde bevat. Eigen persoonlijke mening Het is een spannend boek. Enkele minpunten zijn : In het begin van het boek moest ik soms eens terugbladeren om te kunnen volgen. Er zijn immers zoveel personages en de engelse namen zijn niet altijd gemakkelijk te onthouden. Ook de huizen hebben allemaal een naam en dat is in het begin wel verwarrend. Het grote pluspunt is dat, éénmaal je iedereen een beetje kent, het verhaal heel spannend op. Er duiken steeds nieuwe elementen op waardoor je de ene keer het gevoel hebt dat deze persoon de moordenaar is en een paar bladzijden verder denk je alweer dat het iemand anders is. De schrijfster slaagt er heel goed in de nieuwsgierigheid te wekken. Op het einde ben je stomverbaasd als de moordenaar bekend wordt. Geen enkel moment in het boek heb je ook maar één keer aan hem als mogelijke moordenaar gedacht.