Hoe kies jij een studie?

Daar zijn wij benieuwd naar. Vul onze vragenlijst in en bepaal zelf wat voor beloning je daarvoor wilt krijgen! Meedoen duurt ongeveer 7 minuten.

Meedoen

Voor een halve zak drop door Jan de Zanger

Beoordeling 7.3
Foto van een scholier
Boekcover Voor een halve zak drop
Shadow
  • Boekverslag door een scholier
  • 3e klas vmbo | 3359 woorden
  • 7 mei 2003
  • 170 keer beoordeeld
Cijfer 7.3
170 keer beoordeeld

Boekcover Voor een halve zak drop
Shadow
Voor een halve zak drop door Jan de Zanger
Shadow
ADVERTENTIE
Overweeg jij om Politicologie te gaan studeren? Meld je nu aan vóór 1 mei!

Misschien is de studie Politicologie wel wat voor jou! Tijdens deze bachelor ga je aan de slag met grote en kleine vraagstukken en bestudeer je politieke machtsverhoudingen. Wil jij erachter komen of deze studie bij je past? Stel al je vragen aan student Wouter. 

Meer informatie
1. De titel van het boek is: Voor een halve zak drop. 2. De schrijver van het boek is Jan de Zanger
3. Jan de Zanger schreef het boek in 1992. Hij schreef per jaar 5 boeken en dit is het 5e boek uit 1992. Het hoeveelste drukwerk van dit boek is niet te vinden. 4. De uitgeverij is Wolters-Noordhoff uit Groningen, maar het boek is een verzamelbundel van de Jonge Lijsters. 5. Jan de Zanger werd geboren op 4 juli in 1932 in Schiedam. Hij overleed op 14 januari 1991, kort na het uitkomen van zijn laatste boek "Hadden we er maar jarige wat van gezegd!". Na de oorlog is Jan op 13- jarige leeftijd word Jan naar Denemarken gestuurd. Hij studeerde na zijn Hbs opleiding Nederlands en is terug gegaan naar Nederland, waar hij les gaf in Schiedam. Hij trouwt met Nina van der Beek. In 1970 kreeg Jan een prijs, hij vertaalde namelijk Nederlandse jeugdboeken in de Scandinavische taal. In 1981 kom Jan zijn eerste jeugdroman uit. In de periode van 1977 tot 1990 maakte Jan ook ontwerpen en plannen voor nieuwe leerplannen voor de jeugd. Verder schreef Jan nog de boeken: Ben is dood – 1981
De fietser (voor volwassenen) – 1982

Ik ben naar Wladiwostok – 1983
Dit been is korter – 1988
De mensen kijken altijd zo – 1989
6. Het genre van het boek is vandalisme en liefde. Voorbeeld vandalisme: Blz. 8: Toen Wout die steen gegooid had, hadden ze alle drie gezien hoe het gezicht van de oude man achter het versplinterende glas verdween. Voorbeeld liefde: *Blz. 120: (Na een tijdje praten) Ze duwt zich even op, schuift langzaam een stukje naar hem toe en zet haar handen aan weerskanten van zijn hoofd op het kussen, net als Gonny deed. Ze laat zich langzaam zakken en kust hem. Hij weet niet hoelang ze daar hebben gelegen. Ze hebben elkaar welk telkens weer gezoend. 7. Het thema uit het boek is vandalisme. In het verhaal wordt er veel vandalisme gepleegd door Frank, Wout en Aad. Dit zijn drie vrienden die van alles slopen voor de fun. Op een dag maken ze een ruit en sigaretten automaat kapot. Ze worden nogal gevolgd. Maar in het verhaal wordt Frank elke keer beschuldigd als er vandalisme wordt gepleegd zonder dat Frank wat doet. Daardoor komen er veel politie gesprekken om de zaak uit te zoeken. 8. De hoofdpersoon in het verhaal is Frank, een jongen van 16 jaar. Hij zit op op school in klas 3 Havo omdat hij is blijven zitten. Hij zit op een school waar hij eigenlijk niet wilde zitten. Hij heeft geen vrienden op deze school en heeft ook geen behoefte aan deze mensen. Hij vindt ze maar kinderachtig. Frank is een vrij gesloten jongen en een beetje eenzaam. Hij heeft twee goede vrienden, Wout en Aad, hij vernielt dingen met deze kerels, die verder in het verhaal niet eens echte vrienden blijken te zijn. Hij wordt verliefd op Heleen, waar hij tijdens de politiegesprekken veel steun bij vindt. Zijn probleem is dus dat hij elke keer wordt beschuldigd, door de politie en iedereen, van vandalisme plegen wat dus niet waar is.Ook voor een bepaalde tijd voelt hij zich vreselijk rot. Door de “weddenschap” tussen Anne-Marie en Heleen. Waar Heleen een halve zak drop kreeg. Hij denkt dat hij voor haar maar een halve zak drop betekent. De problemen worden gelukkig opgelost en Frank kan weer een “nieuw”leventje leiden. Zijn karakter veranderd in de loop van het verhaal. Frank krijgt meer vrienden waar hij echt wat aan heeft. Hij durft meer voor zichzelf op te komen en luistert niet snel naar andere behalve voor raad. Frank voelt zich gelukkiger. 9. De belangrijkste bijpersonen Heleen is een vrij knap, lief meisje van 15 jaar. Ze zit bij Frank in de klas. Heleen en Frank krijgen verder in het verhaal verkering. Heleen is een goede steun voor Frank in de moeilijke tijden maar het begin van het verhaal heeft ze het sinterklaaslootje voor een halve zak drop aan Anne-Marie gegeven. Waar ze later veel spijt van heeft. Ze voelt zich schuldig, maar alles komt weer goed Anne-Marie van Es is de beste vriendin van Heleen. Omdat Anne-Marie ook verliefd is op Frank zorg ze er voor dat Heleen en Frank elkaar niet mogen. Ze haalt ook een gemene streek uit zodat de kans op oppakken van Frank heel groot is. Zo breekt de vriendschap tussen Heleen. Maar later heeft Anne-Marie er spijt van en komt het wel weer goed. Gonny is het jongere zusje van Aad. Frank vindt dit wel een bijzonder meisje. Hij dacht ook dat hij verliefd op haar was. Gonny helpt Frank en is ook een goede steun voor hem. Wout en Aad zijn de beste vrienden in het begin. Maar later als Frank een maand huisarrest heeft dan laten ze niks van hun horen en ze gaan niet meer met hem om. Het blijken dus helemaal geen vrienden te zijn. Agent Vermey is degene de Frank verhoord. Elke keer als er iets gebeurd is wordt Frank gebeld en ondervraagd waar hij op dat moment was. Agent Vermey wil eigenlijk Frank helpen wat eigenlijk niet mag. Hij mag namelijk geen partij trekken. 10.De verhouding tussen Frank en zijn vrienden is erg sterk. Totdat Frank na een vernieling een maand huisarrest krijgt. Zijn vrienden laten niks meer van hun horen en gaan niet meer met ze om. Ze hebben nieuwe vrienden. Heleen en Anne-Marie zijn beste vriendinnen maar omdat ze allebei wat voelen voor Frank gaat het mis. Eerst al met een gedwongen lootjes ruilen en later een list om Heleen en Frank uit elkaar te drijven. Heleen en Frank hebben dus verkering. Je ziet dus dat juist van degen van wie je het niet verwacht juist de vriendschappen breken. Gonny blijft wel een goede vriendin voor Frank. 11.De titel Voor een halve zak drop is gekozen omdat: Als er met Sinterklaas lootjes worden getrokken heeft Frank Heleen (Frank is verliefd op Heleen en zij op Frank) getrokken en hij weet zeker dat Heleen hem heeft getrokken. Als na veel aandringen Heleen haar lootje aan Anne-marie, die ook verliefd is op Frank, verkoopt voor een halve zak drop wordt Frank kwaad en voelt zich bedrogen zodat hij weer dingen gaat vernielen. Frank voelt zich voor iedereen een halve zak drop, dus hij is niks waard. Hij voelt zich ellendig. Hij is kwaad en Heleen is boos. Daarom deze titel. 12. Frank, een jongen van 16 jaar, was samen met zijn vrienden Aad en Wout
betrokken bij het vernielen van een sigarettenautomaat en het kapot gooien van een raam. Toen Wout een pakje shag wilde kopen uit een automaat en de automaat het niet deed, gaf hij er een schop tegen en toen het ding toen nog niet meegaf vernielde hij het ding met een baksteen. Een man aan de overkant had vanuit zijn huis gezien wat er gebeurde en tikte op het raam. Uit woede had Wout toen de baksteen door het raam geslingerd. Frank was als een gek weggerend en was gelukkig niet gesnapt. Frank was blijven zitten in de derde klas en ergerde zich aan de jongens in zijn nieuwe klas, want hij was maar een jaar ouder dan ze, maar ze gedroegen zich veel anders. Hij was stil in de klas en hij zei alleen wat als iemand wat aan hem vroeg. Dat veranderde toen ze voor Sinterklaas in de klas lootjes gingen trekken. Frank trok Heleen Verhagen (een meisje dat hij al een tijdje leuk vond) en hij was er zeker van dat zij hem had getrokken, want ze keek meteen zijn kant op nadat ze haar lootje had opengevouwen. Frank wilde ondanks dat de jongens kinderachtig waren toch een soort daad doen, om te laten zien dat hij er ook nog was. Dus haalde hij voor een les de scharnieren van een deur eruit. De deur viel eruit zodra de deur open werd gedaan, bovenop de leraar. Hij kreeg wel straf, maar dat kon hem niet schelen. Zijn gedrag veranderde nog meer toen hij op de verjaardag van Annemarie, de vriendin van Heleen, mocht komen. Het was niet echt gezellig, want er waren twee jongens die hem wegtreiteren, Henk en Rob. Hij was dan ook blij toen hij naar huis kon en Heleen wilde graag meelopen, want dan hoefde ze niet alleen. Het laatste stuk moesten ze door een steegje en konden ze niet goed langs een stelletje jongens, Heleen greep toen zijn hand en bleef die vast houden totdat ze thuis was. Op school was Frank opeens geen eenzaam figuur meer, hij zat in de pauzes bij Heleen en Annemarie en in de klas was hij nu ook minder stil. Voor het Sinterklaasfeest leefde Frank zich helemaal uit op zijn cadeautje voor Heleen. Hij maakte een paar mooie oorbellen voor haar. Ze was er heel erg blij mee en Frank kreeg een met de hand gemaakt fotolijstje. Later werd het duidelijk dat Heleen inderdaad Frank had getrokken met de lootjes, maar dat ze op aandringen van Annemarie het lootje had afgestaan en daarvoor een halve zak drop had gekregen. Annemarie was namelijk heel erg verliefd op Frank en wilde graag ruilen. Toen maakte het haar niet zo veel uit, maar later had ze er spijt van. Toen Frank dat hoorde voelde hij zich bedrogen. Hij vond het duidelijk: hij was voor Heleen maar een halve zak drop waard. Annemarie had haar eerst een hele zak drop aangeboden, maar omdat Heleen wist dat ze het bij haar niet zo breed hadden had ze gezegd dat een halve zak drop ook goed was. Frank ging na lange tijd, hij had huisarrest vanwege die deur op school, weer eens langs bij Aad en Wout. Die kregen steeds meer oog voor meisjes en ook deze avond hadden ze een afspraak met een aantal. Frank besloot mee te gaan en hij raakte aan de praat met een meisje, ze heette Tineke. Zodra Aad en Wout weggingen met hun meisje bracht Frank Tineke naar huis. Het kon hem allemaal niks meer schelen en ging met haar mee naar haar huis. De avond daarna ging Frank weer naar Aad en Wout. Gonny, de zus van Aad, deed open toen hij aanbelde. Ze gaf hem complimentjes en bekeek hem, ook hij vond haar niet meer het kleine zusje van Aad, maar eerder een meisje van zijn eigen leeftijd. Toen ze met zijn drieën naar het café wilden, mochten ze er niet in, omdat Wout daar eerder had gevochten. Ze bleven buiten rondlopen en gooiden sneeuwballen, gemaakt van de eerste sneeuw. Op een gegeven moment begon Frank met het gooien op een verkeersbord voor voetgangers. De andere twee deden enthousiast mee en later werd het hele bord omgetrokken. Frank wilde zijn emoties over Heleen afreageren op iets anders en hij gooide een lichtbak van een winkel kapot. Ook Aad en Wout gooiden raak, maar toen kwamen er twee politieauto's en ze werden opgepakt. Op het politiebureau deden ze hun verhaal en de vaders moesten de schade vergoeden. Daarna werd Frank erg ziek. Hij had een dubbele longontsteking en kwam de eerste week zijn bed niet uit. Toen hij na nieuwjaar ‘s middags op bed lag kwam Gonny langs. Even later kwam ook Heleen zijn kamer binnen. Gonny verdween al snel weer en Heleen en hij bleven samen achter, wat ze allebei helemaal niet erg vonden. Hij legde uit dat hij er zo kapot van was geweest toen ze vertelde dat ze haar lootje had weggegeven... Op school maakte Annemarie de hele tijd flauwe opmerkingen over Frank en Heleen, omdat ze heel erg jaloers was. Heleen ging toen naast Frank zitten in de klas, omdat hij toch nooit naast iemand zat en omdat zij niet naast Annemarie wilde zitten. Een tijdje later werd dezelfde sigarettenautomaat weer vernield en weer het raam ingegooid. De politie kwam automatisch bij Frank informeren, maar hij had het niet gedaan. Omdat hij geen alibi had en Aad en Wout wel, bleef hij de verdachte. Op het politiebureau lieten ze hem een briefje zien en hij zag dat dat geschreven was door Annemarie. Er stond een verklaring op dat zij had gezien dat Frank de boel vernield had. Maar al gauw bleek dat zij het ook niet gedaan kon hebben, al was het natuurlijk wel een rotstreek. Ze had het alleen geschreven omdat ze jaloers was op Heleen. De politie kon verder niets uitrichten zonder verdere aanwijzingen. Maar op een middag kwam Gonny langs bij Frank, ze vertelde dat zij de automaat en het raam vernield had, omdat zij zo jaloers was op Heleen. Ze dacht dat de politie Frank wel ervan zou verdenken en dan zou Heleen misschien niets meer met Frank te maken willen hebben. Ze zou dan haar doel bereikt hebben, want ze was ook helemaal gek op Frank. Samen besloten ze dat Gonny alles aan de politie zou vertellen. Ze vertelde haar verhaal en verder zou het afgehandeld worden met haar ouders. Op een dag gingen Heleen en Frank naar Annemarie toe en ze praatten met zijn drieën alles uit. Annemarie had spijt van haar jaloersheid en kon er nu tegen dat
Frank en Heleen verkering hadden. 13. De schrijver heeft het boek chronologisch geschreven. Het begint wel middenin een gebeurtenis. Tijdens het verhaal wordt er ook een stuk terug gepraat over de gebeurtenissen. Maar verder wordt het verhaal gewoon rustig verder geschreven. De ene keer gaat het over 2 dagen maar ook weer over een hele week. Als je het boek openslaat zie je ook dat het in november begint. En na enkele hoofdstukken gaat het verder in december. Voorbeelden zijn: Blz. 48: “Fijn”, zei Anne-Marie. “Om een uur of acht dan maar?” “Weet je waar ik woon?” “Nee”, zei Frank. “Westvest 23…” “Oké, tot straks”, zei Frank. Hier is een duidelijk voorbeeld dat het gaat over een telefoongesprek. Ze spreken af dat hij zolaat bij Anne-Marie moet zijn. Dit speelt dus af in de doorlopende tijd. Nog een voorbeeld is dat hij terug denkt en daarna weer verder wordt geschreven: Blz. 66: “Frank de Jong”, zegt Rita, “het is jouw beurt.” Hij voelde toenet zich even lullig, maar nog lulliger als Rita hem een klein, zielig pakje geeft. Hij merkte dat iedereen naar hem keek. Je ziet hier dat er even gesproken wordt en hij voelt zich dan even denkend lullig. Daarna gaat het verder in een denkende tijd wat er al gebeurd is. 14. Het boek is in een personaal perspectief. De verteller laat je meedenken en voelen zoals Frank. De schrijver laat echt zijn gevoelens duidelijk overkomen en je gaat ook nadenken waarom hij dat gedaan heeft of juist doet. Vb blz. 60. “Nee”, zegt hij. ‘Ik heb vanavond genoeg gehad. Ik ben moe, ik ga slapen. Welterusten.’ Hij is somber, als hij op zijn rug in zijn bed ligt. Vb blz. 111. Hij verveelt zich en hij is moe. Het laatste kwartier heeft hij wel vier keer stiekem op zijn horloge gekeken, naar dat helpt weinig, het is nog maar half 3. 15. Onderwerp a. Ik had nog nooit zo over het onderwerp vandalisme nagedacht, ik beschouwde het altijd als iets wat alleen door domme oproerkraaiers werd gedaan, niet iets waarbij werd nagedacht of iets waar een reden voor zou zijn om iets te vernielen. Ik heb dus een andere kijk gekregen op dit onderwerp, want in het boek bekijk je de situatie door de ogen van een vandaal zelf. Ik denk nu wel kritischer over dit soort zaken, alleen vind ik dat je toch wel een beetje mag nadenken over wat je aan het vernielen bent. Als je één of andere emotie wilt afreageren moet je wel even nadenken waarop je dat zal doen. b. Ja, het heeft me meer aan het denken gezet. Ik heb ook geleerd dat je niet altijd alles gelijk hoeft te slopen, als je kwaad ben. Het is vaak handiger om te denken en geduldig te zijn. Daar los je tenminste nog meer mee op ook. c. Ja, er wordt duidelijk geschreven dat vandalisme plegen strafbaar is. Ook merk je dat elke keer weer Frank wordt verhoord. Dus er wordt wel streng toegekeken. d. Over het verhoor gesprekken van de politie is er te veel geschreven. Elke keer gebeurde weer wat en werd Frank weer verhoord. Ik vind wel dat er te weinig nog is geschreven over wat er dan juist is gebeurd als er vandalisme was gepleegd. Ze hadden duidelijker moeten vertellen wat. Gebeurtenissen a. Ik vond het boek heel boeiend, omdat de gebeurtenissen elkaar snel opvolgen, maar toch in een logische volgorde. Soms moest je wel even rustig tot je door laten dringen wat er nou allemaal gebeurt. Het verhaal was spannend, omdat de hoofdpersoon ook in aanraking komt met de politie doordat diegene behoorlijk wat dingen doet die niet verantwoord zijn. Maar omdat er ook nog wat liefdes tussendoor zweven is het niet een eentonig verhaal over bekeuringen

b. Ik vond zoals ik al zei boeiend en spannend door de gebeurtenissen die plots gebeurde. Er zitten ook wel dramatische stukken tussen als Frank zich weer rot voelt en helemaal in een dip zit. c. Ik vind het wel gemeen als Anne-Marie een brief schrijft naar de politie om te zeggen dat ze Frank zgn. heeft gezien toen de sigaretten automaat en dezelfde ruit werd gesloopt. Alleen maar uit jaloezie. Dat vind ik wel heel triest. Oké, als je echt iemand leuk vind dan doe je wel is gekke dingen, maar als je beste vriendin er mee heb ga je toch niet je vriendschap riskeren? Personen a. De hoofdpersoon is nou niet echt een held, als bij hem emoties in de weg zitten laat hij dat duidelijk merken. Maar Frank heeft wel lef, hij doet dingen die iemand anders niet snel doet. Wat ik wel bewonder is zijn eerlijkheid, als hij opgepakt is vertelt hij alles eerlijk zonder dat hij zaken weglaat. b. Van Frank. Je merkt duidelijk hoe hij in elkaar zit. Ook zie je dat hij langzaam veranderd in het boek als hij Heleen ontmoet. c.Hij probeert eerst niet zijn problemen op te lossen, hij zit eerst een week in een dip en daarna gaat hij echt de problemen oplossen. Maar de gesprekken van de politie merk je wel dat hij zijn probleem in één keer oplost. Hij is eerlijk en daar wint hij ook mee. d.Ik ben iemand die niet dingen ga slopen om agressie af te reageren. Meestal scheer ik papier kapot ofzo, maar ik ga niet gelijk heel de gemeente kort en klein maken. Ik ben ook meer iemand die gelijk de problemen wilt oplossen en ik zit niet zo snel in een dip. Verder bij de politie is hij eerlijk en dat ben ik ook, in belangrijke situatie’s dan!☺ Bouw a. Aan het begin is het even onduidelijk wat er allemaal gebeurt, omdat het verhaal dan in een andere volgorde loopt; eerst komen de gevolgen en dan de gebeurtenis die eraan vooraf is gegaan. Verder blijft het verhaal boeien, omdat er telkens weer wat nieuws gebeurt. b.Ja, er zitten best veel terug blikken in. Een gedeelde voor december zijn het meer terug denkende momenten. Maar ook na Sinterklaas al komt Frank te weten wat Heleen geflikt heeft merk je duidelijke terugblikken. c. Het eind eindigt wel grappig. Alles is opgelost en Heleen en Frank hebben nogsteeds iets. Alleen je komt niet te weten wie nou uiteindelijk al die tijd dat vandalisme heeft uitgevoerd. Je weet wel dat Gonny een keer wat heeft gedaan maar je komt niks meer te weten van die andere dingen. Ook kom je niks meer te weten over Aad en Wout. Taalgebruik a. Nee, ik vind het geen moeilijk te lezen. Het is in een normale dagelijkse taalgebruik geschreven. Het is heel een boek dat je snel heb doorgelezen. Ook zie je goed wat een gesprek is of een terugblik ed. b. Je ziet goed de verhoudingen tussen gesprekken en gedachten. Het is ook beschreven hoe die persoon het juist zo zeggen. Ik vind juist dat je gelijk ziet en leest hoe die persoon moet zeggen. Je merkt wel dat het gevoel van iedereen wel vaak naar voren komt. c. Ja, het is gewoon normaal. Er staan ook woorden in die tieners vaak gebruiken qua scheldwoorden. Er is dus wel rekening gehouden wie het leest. Verder zie je duidelijk hoe iemand het zegt.

REACTIES

M.

M.

Zitten hier veel spellingsfouten in?
Wij gaan misschien gebruiken maar als er veel spellingsfouten inzitten zijn we de *&$%^$*&^%. Aangezien 3 VMBO is. Wie heeft al gebruikt?

12 jaar geleden

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.

Andere verslagen van "Voor een halve zak drop door Jan de Zanger"