The handmaid's tale door Margaret Atwood

Zakelijk Gegevens:
Auteur: Margaret Atwood
Titel: The Handmaid’s Tale
Uitgever: Vintage
Plaats van uitgave: London
Jaar van uitgave: 1996
Druk: 9e
Aantal Bladzijden: 324
Eerste druk: 1985
Genre: psychologische sciencefictionroman

Eerste Reactie:
Ik heb dit werk gekozen op aanraden van iemand, het scheen een interessant boek te zijn en erg te intrigeren. Bovendien zou het literatuur zijn en kon ik het boek zodoende op mijn boekenlijst voor het vak Engels zetten.

Samenvatting:


Amerika bestaat niet meer en is vervangen door het totalitaire katholieke systeem van Gilead. Hierin is de vrouw onderdrukt. Helaas voor Gilead plant de bevolking zich niet zo snel voort, daarom worden de “handmaids” die de laagste in rang zijn bij de vrouwen gedwongen om als draagmoeders te dienen. Ze dienen als draagmoeder voor de “commanders”, hoge omes in Gilead. Er wordt namelijk gedacht dat het nooit aan een man ligt als er geen kinderen komen, maar altijd aan de vrouw.
Offred is zo’n “handmaid” en zij is rond de 30 jaar. Ze heeft de tijd voor Gilead nog meegemaakt. En in de saaie dagen in het huis van haar “commander” denkt ze er vaak aan terug. Haar leven kabbelt zo voort, ze gaat soms boodschappen doen met een andere handmaid van een andere commander, bidt, eet en slaapt. Dit gaat zo door totdat ze door de commander wordt uitgenodigd om ’s nacht bij hem te komen. Offred doet dat en ze spelen scrabble. De commander vindt haar gezelschap leuk en beloont haar met dingen als handcrème. Helaas lukt het de commander en zijn vrouw, Serena Joy, niet om kinderen te krijgen, zelfs niet met de handmaids.
Op een dag roept Serana Joy Offred bij haar, hoewel ze het niet mag zeggen volgens de regels van Gilead, denkt Serena Joy dat de commander het niet kan. Daarom stelt ze aan Offred voor dat zij een kind krijgt met Nick, de chauffeur, in ruil daarvoor krijgt Offred een foto van haar kind dat ze had voor dat Gilead geboren was. Offred stemt hiermee in en krijgt een kind van Nick dat Serena Joy mag opvoeden.

Dezelfde nacht waarop Offred naar bed zou gaan met Nick, neemt de commander haar stilletjes mee naar een club genaamd Jezebel's, daar gaan commanders om met vrouwen. Offred ziet Moira, een handmaid die vroeger was ontsnapt, daar werken. Ze vertelt Offred dat ze net voor de grens was gepakt en nu hier werkt in plaats van naar de “koloniën” gestuurd te worden. Hierop wil Offred Moira niet meer zien. De commander neemt Offred een paar uur mee naar boven voor sex, waar Offred doet alsof ze het leuk vindt. Serena Joy is achter haar bezoek aan Jezebel’s gekomen en beloofd haar te straffen. Terwijl Offred op haar kamer wacht, komen een paar “Eyes”, de geheime politie, die eigenlijk voor “Mayday” werken wat het verzet is tegen Gilead. Offred gaat met ze mee.

Uitleg titel:
De titel “The Handmaid’s Tale” slaat op het document dat door Prof. Pixeous wordt besproken in zijn toespraak, dat gevonden is en het verhaal van Offred verteld.

Hoofd- en Bijfiguren:
Er komen een groot aantal bijfiguren voor in “The Handmaid’s Tail” maar die spelen een zodanige rol dat ik ze niet de moeite waard vind om te vermelden.

Hoofdfiguren:
De hoofdpersoon in “The Handmaid’s Tail” is Offred. Zij vertelt het verhaal door haar ogen. Door veel flashback en herinneringen weten we wat meer over haar leven voor dat Gilead werd opgericht. Offred is een “handmaid”, een draagmoeder voor de kinderen van de vrouwen van de “commanders” als die zelf niet kunnen krijgen. De echte naam van Offred wordt niet genoemd in het verhaal.
Hoewel Offred een feministisch ingestelde moeder had, is Offred niet zo. Zo begon haar relatie met haar man Luke ook als zijn minnares, want Luke was toen nog getrouwd. Door haar “afkeer” tegen het feminisme verzet ze zich ook niet tegen het regime. Geestelijk verzet ze zich er wel tegen, Offred denkt vaak aan haar leven voor het regime terug. Ze heeft dus ook niet de moed om mee te doen met het verzet als haar “winkelvriendin” Ofglen. En als haar lang opgegeven droom van ontsnapping wel uitkomt, is dat omdat Nick haar helpt.


Bijfiguren:
The Commander – Offred werkt als “handmaid” voor, wat iedereen “the commander” noemt. The commander is de schepper van Gilead en moet dat ook in stand houden. Omdat hij zo’n hoge plaats heeft is hij vaak eenzaam, daarom gebruikt hij Offred om ’s nachts scrabble met hem te spelen en te praten. Hoewel hij een aardige man lijkt, gebruik hij Offred alleen maar en geeft hij niets om de kans dat Offred gepakt kan worden bij haar bezoeken, de vorige hing haarzelf op toen de bezoeken waren ontdekt.

Serena Joy – Serena Joy is de vrouw van de de commander. Vroeger was ze ene antifeminist en een beroemd gospelzangeres. Hoewel ze nu de hoogste sociale positie voor vrouwen bekleed is ze niet gelukkig. Zij en de commander kunnen geen kind krijgen, en daarom is er iets dat “het ritueel” heet, hierbij heeft de commander sex met een handmaid terwijl de vrouw van de commander haar vasthoudt. Maar het is waarschijnlijk dat de commander ontvruchtbaar is, en daarom regelt Serana Joy voor Offred een affaire met Nick zodat ze toch een kind kan opvoeden.

Ruimte & Tijd:
Het verhaal speelt zich af ergens in Amerika, de plaats wordt niet met name genoemd, in de nabije toekomst.

Vertelwijze & Schrijfstijl:
Het verhaal wordt door de ogen van Offred verteld, door middel van herinneringen en flashbacks. Er wordt in niet al te lange, soms zelfs korte telegram zinnen geschreven en het verhaal wordt redelijk vaak abrupt onderbroken door de flashbacks van Offred.

Thema:
Het thema van “The Handmaid’s Tale” is volgens mij de volgende:

Mensen verdragen veel slechte dingen zolang er maar enige vreugde in hun leven is.

Dit zie ik zo; Offred verdraagt het leven in Gilead door de kleine lichtpunten in haar leven. Zoals herinneringen, ontmoetingen met de commander, geboorte van een kind en bijvoorbeeld het ontdekken van haar kamer. Bovendien wordt er door de moeder Offred in haar herinnering gezegd: “truly amazing, what people can get used to, as long as there are a few compensations.” Dit zou je kunnen zien als een aanwijzing van Atwood zelf naar het thema.

Motieven:


Herinneringen: Door het gehele boek door krijgen we herinneringen van Offred, vaak gaan deze herinneringen over dingen waar ze vreugde uit put, zo kan ze het leven weer een beetje aan.

Ontmoetingen met de commander: Offred put enigszins vreugde uit het feit dat ze een of andere macht heeft over de commander door haar bezoekjes.

Affaire met Nick: Hoewel Offred eigenlijk overspel pleegt door met Nick te gaan en door Serana Joy wordt gebruikt, wordt ze toch blij van hun samenzijn.

Verband tussen Titel en Thema:
Er is geen verband tussen titel en thema.

Plaats in de literatuurgeschiedenis:
Margaret Atwood, de Canadese schijvster, begon met het schijven van “The Handmaid’s Tale” in het begin van de jaren ’80. Hierdoor zal zij invloeden van zowel de periode van 1960 tot 1980 als de periode na 1980 gehad hebben. Daarom denk ik dat ze een postmodernistische faction roman met feministische elementenheeft geschreven. Het faction element kan zo verklaard worden: met de 2e wereldoorlog en de vietnamoorlog, of beter gezegd de regimes van die landen, nog in achterhoofd trok Atwood volgens mij een parallel tussen die regimes van onderdrukking en het regime van Gilead. In het postmodernistische denk ik dat Atwood de slechte kanten van de Amerikaanse samenleving bekritiseert, en in het bijzonder de zuivering van Amerika, wat in Gilead ook ongeveer gebeurt, van communisten door president McCharty.

Beoordeling:
Dit boek vond ik redelijk om te lezen.
Omdat ik geen vrouw ben en mijn karakter niet overkomt met die van Offred kan ik mijzelf wat moeilijker inleven in haar gedachtewereld. Maar toch vond ik het een redelijk interessant boek. Helaas is het begin van het boek erg saai, er gebeurt vrij weinig met Offred. Maar toen ik ongeveer bij bladzijde 150 gekomen was, ging het leven van Offred enigszins lopen (de bezoeken aan de commander).
De schrijfstijl vond ik alleen helemaal niet prettig lezen, ik bergrijp dat het vrij noodzakelijk om het vanuit het perspectief van de eerste persoon het verhaal te schrijven, maar om het de hele tijd te doen spreekt mij echt niet aan. Bovendien zijn die flashbacks en herinneringen van Offred ook erg vervelend, niet omdat ze niet boeiend zijn, maar omdat ze plotseling door het verhaal heen komen en dan ook abrupt weer ophouden.

Toch spreekt de politieke sfeer waarin het verhaal zich afspeelt mij wel weer aan, het totalitaire katholistische systeem is natuurlijk een droombeeld, maar dit verhaal weerspiegelt een beetje het (ex-)systeem in Afghanistan en het ideaal van dat soort extremisten.