Hau ab, du Flasche! door Ann Ladiges

Samenvatting Roland woont in een flat, hij hoort op een dag dat er de verdieping onderhem nogal wat kabaal is, hij gaat kijken wat er aan de hand is. Om het huis staan allemaal mensen. Hij hoort mensen zeggen dat ze in jaren niks meer gedronken had, en dat ze uitgerekend nu deze drank had gedronken, het was haar dood geworden. Dan ziet dan de oude Marecke liggen ze is lijkbleek, en de aders bij haar slaap zijn helemaal dik. Roland gaat weer weg hij had een sollicitatie gesprek en daar moest hij naar toe, onder weg bedenk hij zich dat dit niet de juiste dag is om er naar toe te gaan, hij zal een smoes verzinnen om een andere dag te mogen, want het was toch niet zijn idee, door hem is de oude Marecke toch niet dood. Toen Roland zes jaar was gaven zijn ouders een groot feest thuis, er werd veel gelachen en gedronken. Roland moest naar bed en hoorden dat de mensen de spullen aan het verzetten waren om te kunnen dansen. Als Roland die nacht wakker gaat hij naar de woonkamer, hij ziet daar allemaal half vollen glazen staan met drank erin, voorzichtig proeft hij wat van de drank, en toen wat van de anderen, hij had zoveel gedronken dat hij er misselijk van was geworden en alles op de vloer uitkotste, zijn vader was hartstikke kwaad geworden daarom. De vrouw die in het huis onder hum woonden was de oude Marecke vreemd genoeg zei ze nooit iets tegen Roland, en dat vond het kleine ventje helemaal niet leuk. Toen Roland in het zevende schooljaar zat, kwam Buddi in de klas, en daar begonnen Rolands problemen mee, hij had samen met Buddi afgesproken whisky te drinken, en hij zei tegen zijn ouders dat hij dan bij Buddi huiswerk ging maken, Roland was toen 13 en Buddi 14. Dit ging alleen van kwaad tot erger, elke dag zopen ze zoveel op, het was gewoon niet normaal meer. Toen Buddi vijftien jaar was geworden kreeg hij van zijn ouders een brommer, op een dag hadden Roland en Buddi geen zin meer om naar de les te gaan, ze spijbelde en gingen naar de bioscoop. Op de terugweg doen ze echter dingen die ze niet mogen, ze trappen vaten water om, zitten stom te doen met zand en vallen mensen lastig. Wat ze echter niet wisten was dat de politie de trap was opgekomen waren, en ze werden mee genomen, thuis werd Roland heel hard geslagen, zo hard dat zijn moeder zei ‘karl-heinz sla hem niet dood’. Roland kreeg vier weken geen zakgeld en Buddi werd naar een internaat gestuurd, en Roland was zijn vriend kwijt. Na twee weken gaf Roland zijn moeder hem toch 10 mark, waar hij uiteraard drank voor kocht, als ze moeder dat is wist. Maar toen hij vrijdag na school thuis kwam, zat zijn moeder helemaal in tranen, ze kon niet begrijpen dat Roland haar dat aandeed, eerst wist hij niet waar ze het overhad, maar toen vertelde ze dat ze legen flessen drank in zijn kast gevonden had. Toen Roland vijftien jaar was kreeg hij geen scooter, maar een fotocamera. Ook al vond zijn vader niet dat hij dat had verdiend. De moeder van Roland had van school een brief gekregen dat samen met Roland naar de schoolarts moest komen. Toen ze daar waren zei de ars dat Roland onderweg was om een alcoholist te worden. Roland ontkende natuurlijk en zei dat hij bijna niks meer dronk. Toen nam Roland zich voor om voortaan niks meer te drinken voor vijf uur ’s middags. Daardoor sliep hij slecht, en wachtte hij ’s avonds af tot zijn ouders sliepen en begon dan weer te drinken. En ondertussen bleef hij beweren dat hij niks meer dronk. Op school kreeg Roland problemen, hij had heel veel schulden gemaakt bij klasgenoten, want drank kost geld en dat had hij natuurlijk niet. ’t Was zo erg dat zelf moeders van kinderen bij Rolands moeder aan de deur stonden om hun geld van hun zoon of dochter terug te krijgen. Toen Roland in de negende klas zat, kwam er een nieuw meisje in de klas ‘Elisabeth Kuhn’. Van het begin af aan mocht Roland haar al, hij vond dat ze mooi haar had. Hij kwam in contact met haar door samen naar huis te gaan met de bus, en ze vroeg of hij ook uitging die avond. Roland vroeg aan zijn ouders of hij weg mocht, die vonden het goed, ze gaven hem geld mee om iets te kopen (niet alcoholisch) en hij vertrok. Onderweg stelde hij zich voor hoe het was om met Elisabeth te dansen. Toen kwam hij bij de kroeg aan, hij ging meteen om een drankje en gooide het achterover, hij nam er nog een, en nog een, en toen was zijn geld op, vanuit zijn ooghoeken zag hij Elisabeth dansen met een ander en kwaad liep hij de kroeg uit, terug naar huis. Toen ze die week erop bij wiskunde zaten, snapte Roland niks van zijn Algebra, Elisabeth stak haar vinger in de lucht, en vroeg of ze hem mocht helpen, dat mocht. En na schooltijd ging Roland met Elisabeth mee naar huis waar zei hem uitlegde hoe het moest. Wonder boven wonder haalde Roland een goed cijfer voor zijn Algebra en hij was Elisabeth hartstikke dankbaar. Roland en Elisabeth waren vrienden geworden, ze hielp hem met zijn huiswerk, en Roland haalde het jaar dankzij haar. Zijn vader was er zo blij mee dat hij samen met Roland naar de kroeg ging, en sinds lange tijd mocht Roland weer wat drinken van zijn ouders. De week erop vertelden Elisabeth dat ze bijna jarig was en ze nodigden hem uit. Roland had die middag weer stom gedaan hij had zeven flessen drank gekocht, hij wilden er 6 doorverkopen zodat hij er geld aan kom verdienen, maar deed dat toch niet. Hij verstopte ze in de kelder. Elke keer als zijn ouders sliepen dronk hij weer. De drank ging sneller op dan hij dacht, en hij had toch nog twee flessen verkocht, hij moest namelijk Harald terugbetalen. hij had nog vijftig mark schulden. Toen Roland naar huis ging kwam hij erachter dat hij nog helemaal niks voor Elisabeth gekocht had, zijn moeder gaf hem 10 mark en hij ging naar de stad. Maar in plaats van een cadeautje te kopen, ging hij om bier. Het was al tien over negen ’s avonds toen Roland voor de deur van Elisabeth stond, hij was helemaal stom dronken. Hij zei allerlei rare dingen en ging weer naar huis. De volgende dag belde hij Elisabeth op om zijn verontschuldiging aan te bieden, hij zei dat hij niks meer wist van die dag ervoor. En Elisabeth vertelde hem, dat hij stom dronken was. Toen de lente kwam ging Roland naar het park hij zat op een bankje en dronk een fles drank, een meisje naarst hem zat te huilen en hij gaf haar het laatste beetje. Op dat moment kwam Harald langs, hij wilden zijn geld terug het was ondertussen 250 mark. En Harald wilden niet meer wachten hij zei tegen Roland dat als hij niet het geld gaf, hij wel is even naar zijn ouders zal gaan, en die zouden daar zeker niet blij meer zijn. Roland dacht na, zijn moeder had thuis een ring liggen die zou zeker veel waard zijn, hij liep naar huis, gevolgd door Harald en zijn vrienden. Roland pakte de ring, ging naar een juwelier en kreeg er 300 mark voor. Hij gaf er 250 aan Harald en liep naar huis. Toen hij ’s avond naar huis ging, zat zij moeder te huilen op de bank, ze wachten op een verklaring. Hij zei niks. Toen vroegen zijn ouders waarom hij van ze gestolen was, en hij kon niks anders dan toegeven. De volgende dag gingen ze naar het ziekenhuis voor een onderzoek. De dokter zei dat zijn lever ernstig beschadigd was en dat hij een paar dagen moest blijven. Het zou 6 maanden duren voordat hij weer zonder alcohol kon zei de dokter, maar hij mag beslist niks. Het ging steeds beter met Roland en hij dronk bijna niks meer tot dat Buddi weer uit het niets verscheen. Buddi wilden samen met Roland even de kroeg in om een biertje te drinken, en Roland kon niet weigeren, hij ging mee en hij dronk weer. In de kroeg hadden ze het over de oude Marecke. Vroeger hadden ze haar altijd uitgescholden. Toen bedachten ze zich dat ze wel is hun excuus konden aanbieden, en ze namen een fles drank mee om aan haar te geven. Toen ze bij de oude vrouw aankwamen, boden ze hun excuus aan, de vrouw aanvaarde het en lied ze binnen. Ze wisten niet wat ze zagen, het hele huis lag vol met boeken. Toen gaven ze de fles drank, de oude dame vertelde dat ze al jaren niks dronk, maar ach ja voor deze keer kon het wel. Na een paar glaasje gingen Roland en Buddi weg.