Het feest der liefde door Ronald Giphart

A
1 Primaire gegevens
Auteur: Ronald Giphart
Titel: Het feest der liefde
Onder titel: -
Ontwerp omslag: Ron van Roon
Foto’s omslag en binnenwerk: Tono Stano
Verschenen in: 1995
Uitgever: Balans
Aantal bladzijde: 196
Leestijd: 7 uur
Uitgelezen op: dinsdag 15 januari 2002
ISBN: 90-5018-282-8

2 Verantwoording keuze
Ik heb dit boek gekozen om een eigenlijk heel speciale reden. Ik was namelijk ’s avonds naar de televisie aan het kijken naar het programma “De late avond op 3: Pakhuis de Jong”. Dit is een amusementsprogramma. In het programma was Ronald Giphart te gast. Hij werd door de presentator geïnterviewd over zijn nieuwe boek “Ik ook van jou”. In dit boek zouden vele omschrijvingen van seks aan bod komen, en dat op een hele speciale manier. Ik ben toen in de Openbare Bibliotheek Roermond gaan zoeken naar dit boek. Dit bleek al voor een aantal malen vooruit gereserveerd te zijn. Ik heb toen maar het boek “Het feest der liefde” gekozen omdat de omschrijvingen van de verhalen veel leken op de omschrijvingen van zijn nieuwere boek.

3 Verwachtingen vooraf

Wat ik precies moet verwachten weet ik niet, omdat de omschrijvingen van de verhalen op de achterkant staan omschreven als “grote queeste naar literatuur en seks” en “Heblust”. Het lijkt me dus een zeer interessant boek en vooral interessant om te lezen hoe iemand anders over de geslachtsgemeenschap denkt. Naar aanleiding van het interview dat ik op televisie heb gezien lijkt het mij dat het een vooral zeer humoristisch verhaal wordt, omdat dat ook al in het interview bleek.

4 Eerste reactie achteraf
Het boek bestaat uit verschillende verhalen die elk een eigen soort genre hebben maar toch een ding gemeen hebben; seks. Dit is ook het meest besproken onderwerp in het hele boek, wat de verhalen toch zeer uniek maakt. De humor die in het boek is gebruikt spreekt mij wel aan, omdat ik een beetje dezelfde humor heb als de schrijver Ronald Giphart.

5 Korte samenvatting
Het boek bestaat uit 4 delen, en is verder gesplitst in meerdere lange en korte verhalen. Van elk verhaal geef ik een korte samenvatting. De overeenkomsten tussen de verhalen is, dat het allemaal over seks gaat. De verhalen spreken me allemaal wel aan, omdat ze allemaal gaan over onderwerpen gaan die mij ook interesseren, zoals voetbal en de liefde. Bij “Het feest der liefde” ga ik er dieper op in, want daar gaan mijn verdiepingsopdrachten over, en het is het belangrijkste verhaal uit het boek, want daar is het naar genoemd. In de meeste verhalen staat Ronald Giphart zelf centraal, in de laatste twee een jonge vrouw. Het boek is als volgt opgebouwd:

1. Na het schallen van trompetten
* Het feest der liefde
Ronald wordt met drie andere jongens en drie meisjes geïntroduceerd in het studentenleven. Ze worden in de introductieweek begeleid door Justus Te Dussinkloo. Justus neemt de nuldejaars naar een “jongens” studentenhuis, genaamd “Het Achterhuis”. Hij waarschuwt de aankomende studenten van de rommel en nooit eerder geziene dingen die ze binnen zullen aantreffen. Dan gaat het gezelschap naar binnen. Ronald kan zich moeilijk voorstellen dat er zulk soort huizen bestaan. Het huis is een en al vuilnis, overal hangen straatnaamborden en liggen sigarettenpeuken en beschimmelde bierflessen. In de kamer van Justus liggen lege zoutjeszakken, staan overvolle asbakken, een reclamezuil, bierflesjes, een mededelingenbord van de NS en een half toilet compleet met bril en klep. Het gezelschap gaat zitten. Justus vertelt waar het halve toilet vandaan komt en nog een paar andere verhalen. Iedereen mag zich kort voorstellen, want Justus gaat al snel door naar de ander. Hierna wordt er besloten om naar het centrale plein te gaan om mee te doen aan de festiviteiten. De groep wordt opgesplitst in 2 groepen: de jongens en de meisjes. De meiden gaan alleen de stad in en de jongens blijven bij Justus in het huis. Justus vertelt de jongens dat hij hun deze introductieweek zal leren hoe je het beste meiden kan versieren, want dan heeft de week tenminste ook nog een beetje nut. Vervolgens verlaat Justus de kamer om slaapplaatsen voor de jongens te regelen. En zo blijven de drie jongens achter; Rooie, Max en Ronald. Ze besluiten een drie-eenheid te vormen en toasten daarop. Justus komt terug en vindt het erg flauw dat ze het zonder hem gezellig hebben gemaakt. Hierna stormt het viertal naar de kroeg. De rest van de middag wordt gevuld met de cursus meiden versieren. Dan wordt er samen met de meidengroep gegeten, waarna ze naar een feest gaan bij een studentenvereniging. Hier vervolgt Justus zijn cursus. Na een paar uur tuigen ze naar het nuldejaarsfeest te Woolloomooloo, waar Justus nog steeds verder vertelt over “Het feest der liefde”. Daarna mogen Rooie, Max en Ronald hun cursus in praktijk brengen. Na een paar leuke uren gaat de Woolloomooloo sluiten en gaan ze met Justus weg. ’s Avonds is er weer een feest en Justus besluit dat het tijd is voor het versierexamen. Rooie, Max en Ronald krijgen ieder een meisje aangewezen waar ze een gesprek mee moeten aanknopen. Alle drie lopen ze een blauwtje. Justus had ze alledrie een meisje aangewezen dat niet te krijgen was. Maar hij besluit dat ze het wel zullen leren.

* De vinger aan de pols

Ronald en een meisje zijn op verliefd op elkaar terwijl ze allebei gebonden zijn. Ze spreken af om geen overspel te plegen. Wel doen ze aan schijnvrijen; elkaar zoveel mogelijk verleiden. Op een dag komt het meisje naakt de kamer in en beginnen ze te schijnvrijen. Ze raken beiden geen vitale delen maar doen wel aan seks. En toch geen overspel...

* Vrijnacht
Ronald ontmoet Lisa op Dodenherdenking nadat hij heel hard 'Ivanhoe!' heeft geroepen. Ze raken aan de praat, hij gaat mee naar haar huis en ze hebben het over leven en dood. Hierna volgt een hevige vrijpartij.

* De wereld van de dingen die we niet hebben gedaan
Ronald en Maxime praten over het plegen van overspel. Ze laat hem kennis maken met “Teldildonics”, een computer gestuurde sekssimulatie. Ze doen een speciaal ontworpen pak aan en beleven virtuele seks. Ronald Giphart voelt zich na dit avontuurtje vreselijk misbruikt, omdat Maxime het programma zo had ingesteld dat ze het met haar vriend deed.

2. De ontdekking van de wereld
* Domecq oblige
Ronald en Arwen gaan als studenten naar Jerez te Spanje. Ze zijn te gast bij Xavier Domecq. Deze maakt bijzondere sherry. Deze komen ze bewonderen en reizen verder door Spanje.

* De veiligste plek op aarde
Jonathan en Ronald zijn twintigers en nog steeds aan het experimenteren op het gebied van seks. Ze hebben het over porno en besluiten naar De Wallen te gaan. Hier zien ze allemaal politie en daarom vertrouwen ze het niet. Later blijkt dat de politie er demonstreert en dat voor één keer De Wallen de veiligste plek op aarde is.

* De invasie van Amerika

Een aantal Nederlanders hebben een reis naar Amerika gekregen / gewonnen en verblijven hier twee weken om voornamelijk Nederlandse voetbalwedstrijden bij te wonen tijdens het wereldkampioenschap te Orlando in 1994. Veel onzin komt hier aan bod. Hij is steeds op zoek naar 'echte' Nederlandse supporters en tijdens deze zoektocht leert hij vele andere 'soorten' kennen.

* De dag dat ik een verhaal wilde schrijven over het voetbalverleden van mijn vader en mijn vader dat heel flink zelf al had gedaan
Een verhaal dat Ronald heeft gewijd aan zijn vader. Hij vertelt hierin hoe zeer hij zijn vader bewondert als vader én als schrijver.

* Ich bin eine holländische Schriftstellerin
Ronald is op 'schoolreisje' met andere schrijvers in Duitsland. Als ze op een congres zijn en een schrijfster wordt gevraagd wat ze doet voor de kost, zegt ze: 'Ich bin eine holländische Schriftstellerin'. Aan het einde wordt de bus waar ze mee reizen gekaapt. Iemand moet zich als vrijwilliger opgeven om dood te gaan, anders zou iedereen vermoord worden. Uiteindelijk offert Ronald zichzelf op.

3. Klein vuil
* Lol
Ronald raakt bijna opgewonden van zijn eigen schrijven. Dit realiseert hij zich wanneer hij in het ziekenhuis ligt.


* Schrijfnijd
Ronald zit in een café met zijn bijna ex-vriendin en krijgt een opmerking naar zijn hoofd geslingerd over zijn schrijven. Dit leidt tot een verbale uitbarsting en doet hem beseffen dat hij niet tegen kritiek van leeftijdsgenoten kan.

* Het Protocol van Heilig Ontzag
Ronald Giphart laat hier duidelijk merken dat er niet te spotten valt met literatuur en literatuurschrijvers.

* Welwelwelwel, T. van Deel goes meer verhalend

In dit korte verhaal kraakt Ronald de schrijver T. van Deel eens lekker af (dit heeft hij trouwens al in meerdere verhalen gedaan).

4. Hoogtepunten
* Nice guys don’t get laid
Hier staat een vrouw centraal die een jongen, genaamd Kramer, verleidt en weet dat hij haar niet durft af te wijzen, noch op de verleiding in te gaan. Uiteindelijk kan hij zijn verlangens niet meer in bedwang houden en volgt er (weer eens) een heftige vrijpartij.

* Heblust
En jonge vrouw denkt terug aan haar verjaardagsfeest waarop ze al haar ex-vriendjes had uitgenodigd om haar seksuele behoeftes te bevredigen.

B
6 Tijd en ruimte
In alle verhalen is geen gebruik gemaakt van flashbacks, vooruitblikken of andere mogelijkheden. Het staat dus allemaal, per verhaal apart gezien, in een chronologische volgorde. Het kan ook nog zijn dat de verhalen in tijdsvolgorde staan, maar dat is niet zeker. De verhalen spelen zich allemaal af tussen 1980 en 1994. Over het weer is niks bekend. Als dit wel zo is, wordt het vermeld bij de beschrijving van tijd en ruimte.

Na het schallen van trompetten

* Het feest der liefde
Dit verhaal begint van voor af aan, ofwel ab orba. Het speelt zich af in een grote studentenstad, de stad waar het zich afspeelt is onbekend. De tijd loopt in dezelfde volgorde als het zich heeft afgespeeld, waardoor het een overzichtelijk maar toch ook boeiend verhaal is. Ook de gebeurtenissen volgen elkaar in een logische volgorde op. Het heeft een onduidelijk maar toch afgesloten einde.

* De vinger aan de pols
Het verhaal de vinger aan de pols begint in medias res, ofwel in het midden. De gebeurtenissen volgen elkaar zeer snel op, waardoor je eigenlijk door het verhaal vliegt. Doordat de gebeurtenissen elkaar snel opvolgen is het een zeer spannend verhaal. Hierdoor is het ook een zeer kort verhaal. Het speelt zich af in het huis van Ronald of van zijn “minnares”, want dat is hier niet bekend. Wel is het bekend dat het zich in de keuken van het huis afspeelt. Het verhaal wordt duidelijk afgesloten.

* Vrijnacht
Dit verhaal begint net als de vinger aan de pol in medias res. Het loopt een beetje hetzelfde als vinger aan de pols, waardoor ze veel op elkaar lijken. De “seksuele” gebeurtenissen volgen hier elkaar ook snel op, waardoor het weer een spannend en erotisch verhaal wordt. De plaats waar het zich afspeelt is Amsterdam en het begint op de Dam, waarna ze naar het huis van Lisa gaan. Daar speelt het verhaal zich verder af. Het heeft een open einde.

* De wereld van de dingen die we niet hebben gedaan
Het verhaal speelt zich af in de plaats Neude, de plaats waar de minnares van Ronald woonde. Het begint ook in medias res, maar dan met een korte inleiding met daarin een korte samenvatting van alle belangrijke, van tevoren gebeurde, gebeurtenissen. Het verhaal wordt gesloten beëindigd. Ook de tijd in dit verhaal gaat snel, omdat er, net zoals in de vorige drie verhalen, niet gedetailleerd op de dingen wordt ingegaan, behalve als het met seks te maken heeft. De spanning in dit verhaal is zeer groot, omdat de gebeurtenissen wel in een logische volgorde staan, maar niet logisch zijn.

2. De ontdekking van de wereld

* Domecq oblige
Dit verhaal speelt zich af in het zonnige Spanje. Het verhaal begint in medias res. De personen bewegen zich van Andalusië naar Jerez, naar het huis van de familie Domeq. De gebeurtenissen zijn eigenlijk zeer bijzonder, omdat hij ze droomt en daarna worden ze werkelijkheid. Het heeft een gesloten einde.

* De veiligste plek op aarde
Dit verhaal speelt zich op de, volgens Ronald Giphart, gevaarlijkste plek van Nederland af, namelijk de Amsterdamse Wallen. Hij gaat samen met zijn vriend Jonathan naar De Wallen, nadat ze het over Geslachtsdeelkunde hebben gehad. De gebeurtenissen zijn ook weer zeer bijzonder, omdat het nooit in een normaal leven kan voorkomen dat de gehele Amsterdamse Wallen vol met politie is. Het verhaal begint in medias res en heeft eveneens een gesloten einde

* De invasie van Amerika
Zoals de titel al zegt speelt het zich af in Amerika. De ik- persoon, Ronald Giphart, reist het Nederlands elftal achterna tijdens het WK. Hij gaat alle stadions af per bus, vliegtuig of taxi. Hier beleeft hij allerlei rare gebeurtenissen. Ook gaat hij ’s avonds naar de uitgaansplekken waar hij steeds vrienden maakt en daar dan weer spannende gebeurtenissen mee beleeft. Het is geschreven als een soort reisverslag en het duurt van vrijdag 24 juni 1994 tot zondag 10 juli 1994. Het verhaal begint ab orba en heeft een gesloten einde.

* De dag dat ik een verhaal wilde schrijven over het voetbalverleden van mijn vader en mijn vader dat heel flink zelf al had gedaan
Over dit verhaal is eigenlijk niet veel te vertellen. Het begint in medias res, omdat je niet weet wat er aan de gebeurtenissen, die in het verhaal zijn omschreven, voorafgegaan is. Je kunt uit de tekst afleiden dat het verhaal zich afspeelt in het ouderlijk huis van Ronald Giphart, maar dit is niet helemaal zeker. Het verhaal heeft een gesloten einde.

* Ich bin eine holländische Schriftstellerin
Dit verhaal speelt zich af in Duitsland. Ronald vertrekt met een groep schrijvers naar Duitsland. Het verhaal speelt zich voornamelijk af in de bus waarmee de reis wordt gemaakt. Het begint in medias res en heeft een gesloten einde.


3. Klein vuil
* Lol
Het verhaal lol begint ab orba en eindigt gesloten. Het speelt zich af in het ziekenhuis waarin Ronald ligt en waar hij zijn gedachten op papier zet.

* Schrijfnijd
Dit verhaal begint ab orba. Het speelt zich af in een café waar Ronald met zijn vrienden zit. Het heeft een half open en half gesloten einde, omdat er nog een vervolg mógelijk is, maar dit niet is gedaan. Het is dus eigenlijk open, maar toch weer gesloten.

* Het Protocol van Heilig Ontzag
Dit verhaal begint ab orba en eindigt gesloten. Waar het zich afspeelt is niet bekend, omdat dit helemaal niet ter sprake komt. Er wordt namelijk beschreven dat er niet met literatuur gespot kan en mag worden.

* Welwelwelwel, T. van Deel goes meer verhalend
Dit verhaal begint ab orba met een kleine inleiding. Over de tijd en ruimte is niks te vertellen, omdat het citaten zijn over T. van Deel en commentaar op hem. Het heeft wel een gesloten einde.

4. Hoogtepunten
* Nice guys don’t get laid
Dit verhaal begint ab orba met een kleine inleiding over de gevoelens. Het speelt zich af in haar huis. Het eindigt gesloten.

* Heblust

Het verhaal speelt zich op twee verschillende plaatsen af, namelijk bij de hoofdrolspeelster thuis en op haar feest. Het begint ab orba en eindigt gesloten. Het weer is in het eerste gedeelte zeer zonnig en erg warm. In het tweede gedeelte staat er niks over vermeld.

7 Wijze van vertellen
De verhalen van Ronald Giphart in het boek “Het feest der liefde” zijn allemaal in ik- perspectief ofwel personale vorm geschreven. In de laatste twee verhalen wordt het bekeken vanuit de ogen van een vrouw, maar toch nog in het ik- perspectief. Andere vormen of perspectieven komen helemaal niet aan bod.

8 Spanning
De spanning in de verhalen van Ronald Giphart is zeer standvastig. De spanning vermindert soms wel een beetje, maar valt nooit helemaal weg, waardoor je wilt blijven lezen.
Dat de spanning in het verhaal zo hoogt blijft heeft voornamelijk te maken met de schrijfwijze van Ronald Giphart. Hij geeft er namelijk, als het een beetje saai begint te worden, opeens een verrassende wending aan waardoor het weer spannend wordt.

9 Thema en motieven
Het belangrijkste thema in het boek van Ronald Giphart, “Het feest der liefde” is de liefde tussen mensen, met of zonder seksuele relatie. Bij het verhaal “de invasie van Amerika” komt voornamelijk de liefde tussen voetballiefhebbers naar voren, terwijl dit bij het verhaal “heblust” helemaal niet zo is. Het motief om dit boek te schrijven is om de seksuele en niet seksuele relaties tussen mensen te laten zien en zo ook bespreekbaar te maken. Hieronder heb ik het preciezer per “hoofdonderdeel” uitgewerkt. De citaten die er staan zijn er om het thema en de motieven te benadrukken.

1. Na het schallen van trompetten

Motieven: studentenleven, volwassen worden, seks, liefde.
Thema: vrouwen versieren.
Elk hoofdstuk van 'Na het schallen van trompetten' gaat over één onderwerp: het versieren van een vrouw. Ieder hoofdstuk stapt hij er op één af en bijna in ieder hoofdstuk gaat hij er met één naar bed.
Citaat: "Het schijnvrijen. Schijnvrijen kwam erop neer dat we zo vaak als mogelijk bij elkaar zaten, altijd maar over seks praatten, elkaar altijd zaten uit te dagen en te verleiden, elkaar altijd op de raarste manieren aanraakten en de verliezer degene was die 's nachts het meest gefrustreerd in zijn bed achterbleef. Die verliezer was altijd ik."

2. De ontdekking van de wereld
Motieven: zelfontplooiing, kennis opdoen, reizen.
Thema: reizen om meer van de wereld te zien.
Ook in dit tweede gedeelte komt steeds hetzelfde onderwerp terug: reizen. En dan niet zomaar reizen, maar reizen met een doel: jezelf en de rest van de wereld beter leren kennen.

3. Klein vuil
Motieven: schrijven, schrijvers, schrijvers aanbidden, schrijvers afkraken.
Thema: literatuur.

4. Hoogtepunten
Motieven: seks, vrouwelijkheid, obsessie.
Thema: lust.
Citaat: "Wij zijn van die meisjes die naar bobbels in zwembroeken kijken, naar jongens die onbewust door de gaten in hun broekzakken aan hun geslachtsdelen frunniken, naar links- of rechtszittende verdikkingen in strakke 501's. Het zijn toch ook heerlijke verrassingskroketten?"

10 Personages

10.1 Hoofdpersonen
De belangrijkste hoofdpersoon in het hele boek is Ronald Giphart himself, zoals hij dat in zijn verhaal beschreef. Hij is een man die, voornamelijk, denkt aan seks, voetbal en nog een seks. Hij beleeft de raarste dingen in zijn fantasieën en in zijn echte leven.
De tweede belangrijke hoofdpersoon is de vrouw in de laatste twee verhalen. Dit komt doordat je het verhaal leest uit haar perspectief. Ronald Giphart komt wel nog in deze verhalen voor, maar dan in veel mindere mate dan in de eerste verhalen. De vrouw in deze verhalen is net als Ronald een grote seksmaniak en laat dit ook merken aan haar omgeving.

10.2 Bijpersonen
In de verhalen komen vele bijpersonages voor en daarom beschrijf ik alleen de belangrijkste bijpersonen.
Justus Te Dussinkloo, de leider van Ronald’s studentengroepje tijdens de introductiedag. Hij is een zeer grof persoon en sloopt van alles. Hij is een echte meidenversierder, zo zegt hij zelf, en houdt zeer veel van uitgaan. Hij hoort bij het verhaal “Het feest der liefde”.
In het verhaal “vrijnacht” ontmoet Ronald Lisa. Zij is een zeer seksbeluste vrouw en houdt zeer veel van uitgaan.
In “De wereld van de dingen die we niet hebben gedaan” ontmoet Ronald Maxime. Zij is net als Lisa een zeer seksbeluste vrouw en heeft een vriend. Haar vriend is veel op reis is voor de nieuwste computersnufjes, genaamd teldildonics, en daardoor heeft ze gebrek aan seks. Daarom nodigt ze Ronald uit en heeft met hem seks door middel van de teldildonics. Later blijkt dat zij het programma zo had ingesteld dat ze haar vriend zag en dus geen seks met Ronald had. Daarmee had ze al vele andere mannen bedrogen.
Arwen ontmoet Ronald in het “Domecq oblige”. Ze reizen samen door Spanje om de sherry van de familie Domecq te proeven. Arwen en Ronald trekken daar veel met elkaar op, omdat ze veel op elkaar lijken qua gedachtes en gevoelens.


11 Titel, ondertitel en motto
De titel van het boek is eigenlijk zeer gemakkelijk te verklaren. Het is gewoon de naam van het belangrijkste verhaal in de verzamelbundel. Een ondertitel en een motto worden niet vermeld. Wel staat er op de bladzijde voordat het werkelijke verhaal begint “opgedragen aan mijn moeder”. Dit is waarschijnlijk omdat zijn moeder vlak voor het verschijnen van het verhaal “Het feest der liefde” is overleden.

12 Relatie tussen tekst en auteur
Over dit onderdeel kan ik zeer kort zijn. Ronald Giphart gebruikte zijn eigen ervaringen en fantasieën om dit boek te schrijven.

13 Leesverslag van internet met eigen commentaar

Commentaar in cursief

1. Wat zijn de eigenschappen van de hoofdpersonen?
2. Omschrijf het taalgebruik.
3. Hoe autobiografisch is dit verhaal?
4. Welk thema heeft dit verhaal?

Dit moet eigenlijk veel uitgebreider

Titelverklaring

De titel is Feest der Liefde. Een van de verhalen in dit boek heet ook zo. Het Feest der liefde is een soort definitie van dit boek, je moet het zien als een soort levenswijze. De meeste verhalen in dit boek gaan over seks, liefde, verliefd zijn, etc, etc. Het Feest der Liefde vertelt over alle seksuele ervaringen van Giphart, en meer. Als je dit boek zou moeten visualiseren, dan zou het een groot feest van liefde zijn; een grote orgie.
Het heeft nog een andere betekenis. Het geeft aan hoe Giphart tegen liefde aan kijkt. Je zou het zo kunnen zeggen: het feest dat liefde heet. Dit is Gipharts mening van het begrip liefde, en dat komt terug in het hele boek. Liefde is een feest.


Het feest der liefde.
Ronald Giphart, Amsterdam 1995

Na het schallen van trompetten
Het feest der liefde
De vinger aan de pols
Vrijnacht
De wereld van de dingen die we niet hebben gedaan
Het boek heeft meerdere verhalen, maar misschien heeft hij een dunnere bundel gelezen.

Samenvattingen

Het feest der liefde
Giphart komt als nuldejaars in het studentenleven terecht. Hij zit in een introductieweek van een universiteit. Tijdens deze week leert hij veel over "het studentenleven". Een week lang feesten, een week lang les krijgen van Justus, zijn begeleider. Hij stuurt ze uit op meidenjacht, leert ze bier drinken, leert ze roken, kortom: geeft ze een nieuwe manier van leven. Hier maakt Giphart vrienden. Ze heten Rooie en Max.
Dit kan veel uitgebreider, maar is toch zeer goed gedaan.


De vinger aan de pols

Giphart heeft een schijnrelatie met een meisje. Ze hebben allebei al een partner, en die willen ze houden. Ze gaan niet vreemd, maar ze doen aan schijnseks. Ze zoenen bijvoorbeeld ook zonder te tongen. Ze willen dus wel met elkaar vrijen, maar ze willen gewoon niet vreemd gaan.

Vrijnacht
Giphart ontmoet op de dam tijdens de Dodenherdenking een meisje. Ze heet Lisa. Ze gaan samen naar haar huis. Daar praten ze uren over leven en dood, leed, verliefdheid en seks. Daarna gaan ze met elkaar naar bed.

De wereld van de dingen die we niet hebben gedaan
Giphart ontmoet op een poëziefestival een meisje dat Maxime heet. Maxime heeft al een vriend maar die bevindt zich in het buitenland en ze neemt Giphart mee naar huis. Ze flirt met hem, hij weet niet waar hij aan toe is, want ze vertelt hem telkens dat ze niet vreemd wil gaan. Dan neemt ze hem mee naar een andere kamer. Hij moet zich uitkleden, zij ook. Ze doen een aantal apparaten om. Dan krijgt Giphart een soort helm op, die even later in een soort bioscoop verandert. Ze bevinden zich in een soort cyberworld en door middel van de apparaten kunnen ze elkaar voelen. Dan hebben ze seks met elkaar, cybersex. Als ze klaar zijn legt Maxime Giphart uit dat ze met behulp van de computer zijn uiterlijk heeft veranderd in het uiterlijk van haar vriend. Zo heeft ze er voor gezorgd dat ze niet is vreemd gegaan, maar ze heeft wel seks gehad. Giph voelt zich onwijs gebruikt.
Dit is erg uitgebreid verteld.

Het feest der liefde:

Wat zijn de eigenschappen van de hoofdpersonen?

De hoofdpersoon is hier een ik.
De ik persoon is Giphart. Giphart is een jongen die net geslaagd is voor zijn VWO. Hij gaat studeren op een universiteit. Hij is nog verschrikkelijk groen, oftewel hij heeft nog niet veel in zijn leventje meegemaakt. Vooral op het gebied van liefde heeft hij nog veel te leren.
"In die tijd, de vroege middeleeuwen, was ik nog beklagenswaardig groen en onervaren en links opgevoed. Ik was negentien, maar lovewise had ik in mijn leven niet meer meegemaakt dan dat ik zo'n beetje op ieder meisje dat ik kende erg verliefd was geweest." Blz. 8
Wat grappig is, is dat hij de ene keer over "wij" en "ons" spreekt, dan weer over "ik". Giphart vertelt wat ZE meemaken, en daarbij vertelt hij telkens zijn eigen gedachten en gevoelens.

"Ons introductiegroepje bestond uit vier jongens en drie meisjes, qua type variërend van misantropisch postpunk tot uitgelaten ascetisch (dat was ik). We wachtten aarzelend op de duistere dingen die gingen komen." Blz. 9
Hij heeft geen oudere broers of zussen, die hem dingen hebben geleerd over het begrip studeren, en alles wat daar bij komt kijken. Hij leert deze dingen in de introductieweek.
Ik vind dit op een wel heel erg rare manier omschreven, met allerlei citaten die “nergens” op slaan. Het is ook zeer rommelig.
"Overal stonden metershoge borden van biermerken (studeren is bier), sigarettenmerken (studeren is roken), en een condoommerk (studeren is veilig)" Blz. 8
Hier geeft Justus, zijn begeleider, nog een extra tipje om te overleven, en zoveel mogelijk meiden te versieren.
"Met andere woorden: ieder biertje en ieder sigaretje is eigenlijk een versierpoging. Regel 95: rook en drink zoveel mogelijk." Blz. 26
Hij is dus nog jong, fris, en heeft absoluut geen idee wat hem te wachten staat tijdens de introductieweek van deze universiteit.
Hij is onervaren, op welk gebied dan ook. Dit kom je te weten, omdat hij telkens zegt dat hij dingen voor het eerst ziet, ruikt en meemaakt. Alles is zijn eerste keer. Er gaat een wereld voor hem open. Hier komt hij voor het eerst in een jongenshuis (studentenhuis) en daar is het verschrikkelijk ranzig. Hij heeft zoiets nog nooit gezien, en hier vertelt hij een stukje geschiedenis.
"Ik bedoel: ik kwam uit een rijtjeshuis in een nieuwbouwwijk, en ik had ouders die het ons verboden op het badkamertoilet te groteboodschappen omdat dat zo naar rook als iemand wilde doesjen, ouders die zich al opwonden als de televisiegids een paar centimeter van zijn vaste plek lag." Blz. 11
" stond ik plotseling in een onvoorstelbaar uitgeleefde ruimte vol bierkratten, lege wijnflessen, straatnaam- en verkeersborden, en duizenden andere aftandse voorwerpen. Wij, onschuldige nuldejaars, zagen keukens die een combinatie waren van de binnenkant van een glasbak, een biocontainer en een vuilnisbak"Blz. 12

Hier maakt hij ook zijn vrienden, in deze introductieweek. Ze krijgen een soort band. Deze blijken zijn vrienden voor het leven te worden.
"Rooie, Max en ik kenden elkaar dan wel niet, maar we besloten ter plekke dat we een drie-eenheid vormden en dat we elkaar erg mochten. We brachten onze glaasjes bij elkaar om daar op te toasten." Blz. 19
Dit citaat om aan te geven wat ze van deze week vonden, en wat ze hebben geleerd:
"Die nacht hebben Rooie, Max en ik tegen zeker 30 meisjes gezegd dat ze vast geen nuldejaars waren, wat ze allen echter toch bleken te zijn. Wij zwelgden in zo veel vriendelijkheid, vrolijkheid en opgewondenheid, en het was alsof onze middelbare schooljaren ver achter ons lagen. Wat deden we, in godsnaam, wat deden we voordat we student werden?" Blz. 26
Het is erg rommelig en onduidelijk opgezet. Dat er citaten in een leesverslag staan, ok, maar toch niet zoveel! Hij maakt het zichzelf zo wel erg gemakkelijk!

Het feest der liefde
Omschrijf het taalgebruik.

De hoofdpersoon zelf (Giph dus) heeft een heel net taalgebruik, geen gevloek. Hij mixt er af en toe Engelse woordjes tussen. Hij heeft een modern, beschaafd Nederlands taalgebruik
"Ik was negentien, maar LOVEWISE had ik in mijn leven niet meer meegemaakt dan dat ik op zo'n beetje ieder meisje dat ik kende erg verliefd was geweest." Blz. 8
"Rooie, Max en ik gaven elkaar uitgelaten een LOW FIVE, en zagen hoe het meisje voortdurend om Justus lachte." Blz 27
"Wat leren we daarvan? Dat we niet te veel moeten willen presteren. DON'T BE TOO EAGER." Blz 29

Af en toe gebruikt hij gekke woorden. Maar toch niet moeilijk te begrijpen. Voorbeelden:

Wederwaardigheden-blz 8
Rector magnificus- blz. 8
Hotemetoten- blz. 8
Misantropisch postpunk - blz. 9
Ascetisch- blz. 9
Hedentendage- blz. 9
Dit onderdeel, het beschrijven van het taalgebruik, vind ik zeer goed gedaan, en hierbij horen ook eigenlijk citaten gebruikt te worden.
Deze woorden worden dus gebruikt door Giph zelf. Giph schrijft ook wel eens in spreektaal, bijv. het woord douchen schrijft hij als doesjen. Zijn zinnen zijn niet lang, en makkelijk te volgen. Hij gebruikt niet veel citaten, of vergelijkingen. Hier betreden ze het studentenhuis van Justus:
"Kant heeft ooit eens gezegd dat mensen niet zozeer moeite hebben met zich voor te stellen wat zich binnen het universum bevindt, als wel met wat daarbuiten moet zijn. Zo was het ook een beetje toen Justus ons de gang van het Achterhuis binnentroonde." Blz 11

Justus is veel en veel meer aan het woord. Hij is constant aan het vertellen over zijn leven, zijn gedachten. Er is dus relatief weinig dialoog, omdat ze telkens aan het luisteren zijn, en maar af en toe gesprekken hebben. Het verhaal geeft veel betrokkenheid. Na dit verhaal gelezen te hebben, voelde ik me student, serieus. Je bent er bij, als je Giph leest.
Justus heeft een heel ander taalgebruik. Giph omschrijft hem als een mix tussen een kakker en een zwerver. Zijn taalgebruik is ook zo te omschrijven. Hij bezit een grote woordenschat, maar hij is ook verschrikkelijk bot. Hij heeft het 24 uur per dag, 7 dagen per week, over seks, liefde, meiden, jongens. Hij is lichtelijk grof in de mond, maar toch netjes.
"Meisjes vinden het niet leuk om opgedroogde urine aan hun genenmixertje te krijgen."
Blz 13
"dat jullie niet noodzakelijker goed zijn in het verleiden van vrouwen tot wederzijdse genitale rek en strek oefeningen. Begrijpen jullie wat ik bedoel? Ik heb het over Het Feest Der Liefde. Vaginaal bungyjumpen. Seks".
Hij heeft een goede dosis humor. Hij heeft meerdere koosnaampjes voor de introductiegroep:
Ruwe diamantjes -blz. 8
Truffelstudenten- blz. 9
Huppelkinderen -blz. 12
Mentorkindjes -blz. 15
Kinderen- blz. 16
Little farts -blz. 18
Kleine scheten - blz. 20

Ook hij voegt telkens Engelse woorden aan zijn taalgebruik toe. Hij is erg goed gebekt. Hij weet altijd wel wat te zeggen, nooit van zijn stuk gebracht. Hier valt een dronken jongen de groep en Justus lastig:
"Stel je eerst eens even fatsoenlijk voor, voordat je je in een gesprek mengt, kansloos baggerfiguur. De jongen keek Justus uitgesproken stompzinnig aan.
Prachtig, iemand die al moet nadenken over de vraag hoe hij heet, zei Justus tegen ons, waarna de jongen weer begon te murmelen." Blz 25

Het gemiddelde taalgebruik is dus: grof, seksistisch en duur. Heel intelligent. Je krijgt de indruk dat ze allemaal heel goed zijn opgeleid.
"Volgens mij zouden we er goed aan doen als ik jullie de aankomende dagen eens leer het concept seks wat beter te visualiseren. Ik denk aan een beknopte cursus "versieren voor beginners". Tips, speerpunten, diepteanalyses, theoretische achtergronden, praktijkbegeleiding, troubleshooting, imagebuilding, dat soort zaken." Blz 19
Hier is Justus (mij) de jongens een beetje aan het inleiden op wat ze de komende week zullen leren. Jullie zijn hier dus de jongens.
Dit is ook weer erg uitgebreid gedaan

Het feest der Liefde
Wat is het thema van dit verhaal?

Het thema van dit verhaal is volwassen worden, en dan heb ik het over de overgang van middelbare scholier naar student. Het zijn twee verschillende manieren van leven, geen van de twee is minder, ze zijn gewoon anders. Zit je in die overgang, dan is het behoorlijk gek, want je realiseert je dat alles anders gaat worden. Dit beaamt Giphart:
"Ik weet niet wat ik verwachtte van de introductieweek, maar wel dat alles anders zou worden." Blz 8.
Studenten minachten middelbare scholieren, denken dat ze minder zijn. Dat ze nog veel te leren hebben. Dat is ook een onderdeel van het thema (bij volwassen worden) dat je leert dat je altijd verder leert. In welke leeftijdsfase je ook zit. Hier spreekt Justus de meisjes even aan, voordat ze het studentenhuis ingaan.
"Jullie zijn natuurlijk allemaal nog vreselijk jong en onbedorven, begon hij [ ], en natuurlijk komen jullie uit hele goede en nette gezinnen, en vinden jullie jezelf al heel volwassen, hebben jullie over alles onmiddellijk jullie grappige meisjesmeninkjes klaar, en dat soort dingen, maar ik wil jullie van tevoren toch even waarschuwen." Blz 11



Bij volwassen worden hoort studeren, bij studeren hoort uitgaan, bij uitgaan hoort seks. Hier gaat het verhaal over. Over het leren ervan, want seks is immers leren leven. Justus:
"Kijk, nu zullen jullie zeggen: Justus, is er dan werkelijk niets meer in het leven dan seks? Is het niet een beetje zielig om je gedragingen te laten bepalen door je geslachtsdrift en je hormoonhuishouding? En dan antwoord ik volmondig: ja dat is waar. [ ] Maar niet tijdens de introductieweek. Als er één geschikt moment is voor de speelse uitwisseling van genetisch erfmateriaal, dan is het nu." Blz 19
Nog een leuke uitspraak van Justus:
"Seks in niet alleen de sleutel tot onsterfelijkheid, het is ook een filosofisch systeem en een overheersende manier om naar de dingen te kijken." Blz 20
Justus probeert de jongens te helpen met de overgangsfase scholier/ student. Hier vertelt hij de jongens even hoe veel hij van zichzelf, en van de jongens houdt.
"Studenten zijn mijn lievelingsmensen. Studenten zijn het leven zelf. Zo ontwapend als jullie zijn, zo mooi, zo blakend, zo argeloos en vol verwachting. Jullie hebben meestal gedegen opvoedinkjes gehad en goede schooltjes bezocht. Helemaal fris en vrolijk komen jullie uit alle delen van het land. Blz 30
Hier wordt hij een beetje sentimenteel, hij ziet het allemaal een beetje somber in. Denkt dat iedereen later toch aan de drank gaat, etc. Hij heeft de moedertaak (die hij op zich had genomen) niet echt helemaal goed vervuld.
"Dat dacht ik godverdomme, toen ik naar jullie energieke vrijheid keek, naar jullie onbezorgde pogingen die meisjes te versieren. Ik dacht: na nu zal het alleen maar minder worden. Dat is namelijk het leven zelf, dat alles gedoemd is te vervliegen, te vervlieden of te vergaan. Het spijt me jongens." Blz 31
Ik ben nu helemaal de draad kwijt in het verslag. Het vorige onderdeel is dus alweer zeer rommelig

De vinger aan de pols


Wat zijn de eigenschappen van de hoofdpersonen?

De hoofdpersonen zijn Giphart en een meisje. Giphart is de ik persoon.
Giph is geil, geil op dit meisje en zij geilt weer op hem.
"Toen we later weer bij ons huis kwamen, fluisterde ze bij haar voordeur: Ik vind jou leuk. Ik vind jou ook leuk, fluisterde ik terug.
Ik ben altijd erg snel verliefd, fluisterde ze nog zachter.
Ik ook, hijgde ik." Blz 33
1 Probleem: ze zijn allebei bezet.
"Ze zei dat ze een vriend had en ik zei dat ik een vriendin had.
Beloof je me dat er nooit iets zal gebeuren? Vroeg ze lief. [ ]
Ik dacht aan mijn vriendin en beloofde het." Blz 33
Maar ze voelen zich wel super aangetrokken tot elkaar. Dat is dus een dilemma, ze willen seks met elkaar hebben, maar ze willen niet vreemd gaan. Ze zijn eigenlijk heel kinderachtig bezig. Je kunt ook zeggen dat ze juist volwassen zijn, dat ze voor hun relatie kiezen, niet vreemd gaan en verantwoordelijk zijn. Nee, ze gaan inderdaad niet vreemd: ze doen aan schijnvrijen.
"Het schijnvrijen kwam er op neer dat we zo vaak mogelijk bij elkaar zaten, altijd maar over seks praatten, elkaar altijd zaten uit te dagen en te verleiden, elkaar altijd op de raarste manieren aanraakten en de verliezer degene was die 's nachts het meest gefrustreerd in zijn eenzame bed achterbleef. De verliezer was altijd ik." Blz 33

Ze willen dus allebei zooo graag met elkaar naar bed!! Maar ze doen het dus niet. Ze hebben dus geen echte seks. Ze tongzoenen ook niet. Nee, ze hebben op alles een variant gevonden.
"Soms pakten we elkaar stevig beet (dat mocht, we waren vrienden) en dan ademde ze in mijn gezicht, drong ze haar been tussen mijn benen, gleden haar vingers over mijn rug en stond ze tegen me aan te schurken, maar we hielden onze kleren aan dus het was geen overspel." Blz. 33
Ze verzinnen hun eigen regeltjes, dit mag wel, dit mag niet. Zo van: hoe kunnen we legaal seks hebben? Daar houden ze zich aan, maar of ze geen overspel plegen.
Dit gebeurt er als zij naakt voor hem gaat staan.
"We tongzoenden niet, onze handen raakten geen vitale delen, noch raakten de vitale delen elkaar. [ ] Zij trok haar kamerjas weer aan. In de deuropening zei ze twee keer zacht: echte seks dit, hè?
Voordat ik knikte, voegde ze er vergenoegd aan toe: en toch geen overspel." blz 34
Aan de ene kant vind ik het heel fout, ik bedoel, ze gaan WEL vreemd. Dat weten ze zelf ook, maar goed. Aan de andere kant vind ik het ook heel gaaf, gewoon elkaar blijven uitdagen, met elkaar spelen, en toch geen seks hebben, HEEL spannend.
Ik weet ook niet hoe hun relaties aan de andere kant zitten.
De hoofdpersonen maken wel veranderingen mee. Eerst durven ze NIETS. Aan het eind hebben ze echt bijna seks met elkaar. Als zij naakt voor hem gaat staan zeg maar. Ze krijgen meer moed, zijn uitdagender.
Dit onderdeel is goed uitgewerkt, maar staat niet in een logische volgorde.

De vinger aan de pols
Omschrijf het taalgebruik.

Het taalgebruik is weer typisch Giphart. Engels is er aan toegevoegd,
"Zelfs een tongzoen was al ontrouw en dus stonden we op haar kamer minutenlang te slijpen op gevoelige nummers, flush on the mouth, maar onze lippen stijf gesloten." Blz 33

Net taalgebruik, maar toch schaamteloos. Hij is niet bang om op te schrijven hoe ze vrijen.
"Terwijl het een meter van ons vandaan stortregende, bevoelde ik door haar trui heen haar buik en haar borsten. Later onderzochten mijn vingers door de stof van haar spijkerbroek haar bovenbenen en daartussen." Blz 34
Het taalgebruik is heel realistisch. Het geeft heel veel human interest, net als Feest Der Liefde. Als je dit verhaal leest, lijkt het alsof jij het bent die met haar ligt te vrijen. Zo gedetailleerd, precies. Giph durft te schrijven.
In dit verhaal is er meer dialoog, er wordt ook veel uitgelegd door Giph, maar er is veel dialoog. Er zijn geen vergelijkingen, geen citaten.
De zinnen van de dialogen zijn kort, de andere gewone lengte, en niet moeilijk te begrijpen. Zoals ik al zei, het taalgebruik van Giph is makkelijk te volgen.
Dit is weer zeer goed beschreven door de maker van dit gedicht.

De vinger aan de Pols
Wat is het thema?

Het thema van dit verhaal is seks. Dit valt dan weer onder te verdelen in: uitdagingen, spelen, tegen de "regels" ingaan, je seksueel aangetrokken voelen tot iemand, volwassen zijn, fantaseren en nog veel meer.
Uitdagingen en spelen: deze 2 personen spelen constant met elkaar, dagen elkaar uit, zoals ik hierboven ook al in een citaat genoemd heb. En diegene die het meest gefrustreerd in zijn bed achter blijft, dat is de verliezer. Ze spelen een spelletje, het is een uitdaging om met iemand zo te flirten terwijl het eigenlijk niet kan. Terwijl je weet dat je diegene niet kunt krijgen. Dat is de uitdaging.
Tegen de regels in gaan: het is zo spannend om iets tegen de wet in te doen. Dat is de hoogste reden voor overspel. OMDAT het niet mag, wil je het doen. Omdat Giph en het meisje weten dat ze het niet kunnen en mogen doen, willen ze het dubbel zo graag. Dat maakt het spannend, en dat zet hun relatie voort.

Je seksueel aangetrokken voelen tot iemand; deze mensen zeggen ( ook in citaat hierboven ) dat ze elkaar leuk vinden. Wat ze eigenlijk zeggen is: ik vind je lekker, ik wil met je neuken.
Alleen zo zeggen ze het niet. Ze bedoelen het wel hoor.
Volwassen zijn: het thema relaties komt hier ook weer bij kijken. Hoewel dat niet zo naar voren komt, speelt het toch een rol. De twee hoofdpersonen laten zich tegenhouden door iets, en dat is hun relatie met hun partner.
Dit is weer zeer uitgebreid. Volgens mij hoefde de maker van dit verslag niks anders te doen dan citaten opzoeken in het boek. Hij schrijft namelijk niet, maar citeert.

Vrijnacht
Wat zijn de karaktereigenschappen van de hoofdpersonen?

De hoofdpersonen in dit verhaal zijn Lisa, een meisje, en Giphart.
Lisa is bloemig, mooi, fruitig maar volwassen.
"Ze was niet uitgesproken mooi, maar wel heel knap. Ze droeg een lange, strakke zomerbloemenjurk met daaronder lompe legerboots. Haar haar was roodachtig zwart geverfd. We hoorden duidelijk niet tot dezelfde scene." Blz 36
Ze is serieus, de eerste paar uur dat zij en Giph doorbrengen praten ze over liefde, leed, rouw, dood en andere "diepgaande dingen" zoals seks.
"Later kregen we een heel goed, heel diep, heel openhartig gesprek over leed, liefde en verliefdheid en seks." Blz 38.

Ze vertelt over haar manier van leven, haar theorie van het leven, hoe ze wil leven.
"Ik ben meer geinteresseerd in de pieken en dalen. Je moet vrij zijn, altijd, je moet vrij zijn om te doen en laten wat je wilt. Hogere pieken, diepere dalen." Blz 39
Ze is niet geinteresseerd in een relatie. Ze heeft hem lief, maar ze krijgen geen verdere relatie. Ze hebben immers maar 12 uur contact.
"mijn broosbeminde Lisa, die ik slechts twaalf luttele uurtjes gekend heb, en met wie de omgang zo licht was en zo kortstondig dat ik er niet aan kan denken haar "mijn grote liefde" te noemen-terwijl ik (toch) (nu nog) (jaren later) (soms) aan haar denkend wakker word of aan haar denkend in slaap val. Haar naam heb ik ontelbaar maal gefluisterd, in de wetenschap dat zij die van mij natuurlijk al lang vergeten is." blz. 35
Ze leren elkaar kennen op Dodenherdenking, op de Dam. Ze houdt van verdriet en leed.
" Ze ging ieder jaar op 4 mei naar de Herdenking. Ze hield van de sfeer, het ingehouden verdriet, het nerveuze geschuifel en het magnefieke moment van de stilte. Het klinkt misschien wat raar als ik het zo zeg, zei ze, maar ik houd best wel van leed. Leed heeft iets moois. Al die mensen op de Dam, die allemaal samen zwijgen, dat is toch overweldigend?" Blz. 36
Na dit citaat vertelt ze Giphart een verhaal over leed en vreugde. Ze vertelt het hem omdat het haar zo raakte, het contrast.
Daarna vertelt Giphart haar weer een verhaal, en zij weer eentje aan hem. Ze is zeer emotioneel. Erg betrokken met dingen. Ze trekt zich dingen snel aan. Na dat verhaal wat ze aan hem vertelde, moet ze weer huilen.
Lisa is in dit verhaal heel heel belangrijk. Het gaat eigenlijk het meeste om haar. Wat zij van dingen denkt, wat zij voelt. Het gaat ook heel erg veel om HEN samen, Giphart spreekt vaak over WE.
"Later kregen we een heel goed, heel diep, heel openhartig gesprek over leed, liefde en verliefdheid en seks." Blz 38

Giphart is in dit verhaal wat meer op de achtergrond. Hij is niet zozeer meer de enige hoofdpersoon. Zijn gevoelens over Lisa zijn licht. Hij vindt haar licht, mooi en erg aantrekkelijk. Dit is zijn reactie op hun kortstondig avontuurtje.
"Verwijt mij niet dat ik lichtzinnig was omdat ik lief gehad heb zonder trouw en zonder tranen heenging, zei ze, of nee, dat hoor ik haar zeggen als ik deze regels lees. Zonder trouw en zonder tranen." Blz 35
Zijn gevoelens komen maar heel even aan bod. Hij vertelt dat ze een goed gesprek hebben dat staat hierboven, op blz 38 citaat, en daarna komt zij weer aan bod. Dan hebben ze dus seks, en dan komen zijn gevoelens wel aan bod. Je beleeft de seks uit zijn ogen.
Het commentaar op de citaten is goed, alleen weer erg veel

"Zelfs haar slipje had een bloemetjesmotief. Gevaarlijk levend likte ik eerst haar hals, toen langs haar oksels en de zijkant van haar borsten naar haar buik, de pieken en dalen van haar heup, daarna over haar dijen naar tussen haar dijen, waar ik de bloemetjes op haar broekje vochtig maakte." Blz 39
Daarna komt zijn eindconclusie over Lisa (wat hij dus van haar vindt)
"Het was vrij licht met Lisa, en een magnefiek moment en hoger piekend, dieper dalend en heel erg begaan met de wereld. Misschien dat ik me tijdens deze onverwachte rebound al afvroeg of dit moest zijn, of zijn dit mijn leven wel mijn leven zou zijn." Blz. 39

Vrijnacht
Wat en hoe is het taalgebruik van het verhaal?

Het taalgebruik in dit verhaal is echt heel makkelijk. Deze woorden snapte ik alleen niet
"Negroïde lingeriemevrouw"- blz 36
Dit keer is het taalgebruik ook niet grof, wel sexy. Geen scheldwoorden, geen moeilijke woorden. Wel weer veel Engelse woorden.
"We hoorden duidelijk niet tot dezelfde scene." Blz 36
"Over rebounding (verwerk-vrijen)" blz 38
"Dat laatste is de flatline, zei ze, dan ben je dood, als je zo leeft." Blz 39

Ik bedoel met sexy, dat Giphart schrijft met veel human interest. Je bent bij hen. Hoe hij de seks beschrijft, zonder grove woorden, zo gedetailleerd:
"Later lag zij op mij, en ik op haar, en zij weer op mij, en waren we zeker niet dood. Toen ik nog weer later me krampachtig inhoudend maar toch half schreeuwend, bijna tergend was klaargekomen en zwijgend onder haar lag uit te hijgen, boog ze zich naar me toe.
Ivanhoe! Fluisterde ze schreeuwend." Blz. 39
De zinnen zijn dit keer langer. Langere dialogen, ze vertellen elkaar verhalen.
Er zijn geen verwijzingen naar andere schrijvers. Er is wel 1 citaat:
"We vinden het allemaal ondenkbaar dat je grote liefde iets lichts zou kunnen zijn - iets dat niets weegt; we veronderstellen dat onze liefde iets is dat moest zijn; dat zonder haar ons leven niet ons leven zou zijn.
Dit citaat komt uit De ondraaglijke lichtheid van het bestaan, van Milan Kundera." Blz 35
Dit citaat doet hem denken aan Lisa.
Weer erg veel citaten, maar wel weer goed gebruikt


Vrijnacht
Wat is het Thema?

Het thema van dit verhaal is "liefhebben zonder trouw en zonder tranen".
Zo beschrijft Giphart Lisa, zo beschrijft hij hun relatie. Het betekent het volgende: als je met iemand in contact komt, en je hebt diegene lief, kan dat dan zonder trouw te zijn? En moet je er dan tranen om laten? Kun je niet gewoon van iemand houden, zonder diegene trouw te zijn, en zonder daar tranen om te laten? Kun je niet gewoon seks met iemand hebben, ( en er van genieten, diegene liefhebben ) zonder daarna verbindingen te krijgen. Dat is het thema, een losse liefde, zo licht mogelijk. Lisa en Giphart leren elkaar kennen, voelen elkaar aan, en gaan met elkaar naar bed. Ze willen het allebei, en ze weten ook dat het verder niets is. Giphart zegt: " .dat ik er niet aan kan denken haar 'mijn grote liefde' te noemen - terwijl [ ] hij aan haar denkend wakker wordt of aan haar denkend in slaap valt." Blz 35
Het is een losse, lichte liefde. Daar gaat het thema over, dat zoiets ook gewoon kan. Dat je Wat je van iemand weet, genoeg vindt om met diegene naar bed te gaan: puur omdat het goed voelt. JA, je kunt dus iemand liefhebben, zelfs na 12 uur contact. Dan al kun je iemand liefhebben.

Hetzelfde commentaar als bij alle andere stukjes, namelijk weer erg uitgebreid, maar wel minder citaten.

De wereld van de dingen die we niet gedaan hebben
Omschrijf de karaktereigenschappen van de hoofdpersonen

Maxime, een meisje, en Giphart zijn de hoofdpersonen.
Maxime is 23 jaar.
"De naam van het meisje was Maxime. Net als veel andere drieentwintigjarige meisjes zag ze er veel volwassener uit en gedroeg ze zich ook zo." Blz 40
Ze heeft een vriend, maar toch vraagt ze Giph mee naar huis.
"Alsof Maxime mijn gedachte raadde, zei ze: ik neem niet vaak zomaar een jongen mee, hoor. Dat vond ik een goed teken. De wijn inschenkend, zei ze: eigenlijk is dit meer een soort experiment. Mijn vriend zit op het ogenblik in het buitenland.
Bedachtzaam knikte ik nog een keer. Ze had dus een vriend." Blz 40
Ze speelt met hem, daagt hem constant uit.
Ze vertelt hem dat ze fantaseert over seks met andere jongens. Maar, ze zegt ook dat ze in haar hele leven nog nooit vreemd is gegaan. Maxime:
" Ik heb al jarenlang verkering met een vent van wie ik hou, die ik zelfs volledig trouw ben, en toch denk ik vaak aan seks met anderen.

Het was niet de eerste keer dat ze trouw zijn en seks met anderen noemde. Ik kreeg de indruk dat hier iemand een vies spelletje aan het spelen was. Ze was me aan het opprurienten, en niet zo'n beetje ook." Blz 41
Hier weer zo'n flauwe opmerking van haar:
"Ga je daarom niet met andere jongens naar bed?
Maxime haalde glimlachend haar schouders op. Ze zei: o, maar ik heb nooit gezegd dat ik niet met andere jongens naar bed ga. Ik ga zelfs met heel veel jongens naar bed. Ik heb alleen gezegd dat ik nooit overspel pleeg. Dat is wat anders." Blz 42
Ze verleidt hem, zoent hem. Dan neemt ze hem mee naar boven, naar een vreemde kale werkkamer. Ze vraagt hem zijn kleren uit te doen. Dan doet ze hem dus die apparaten voor. Ze programmeert de computer zo dat ze haar vriend voor haar ziet, ipv Giphart.
Ze is dus heel vals, ze gebruikt Giphart keihard. Hij weet dat niet. Zij gaat vreemd.
Ze geeft niets om zijn gevoelens, en als hij er dus achter komt, dan lacht ze hem uit.
" Wie dacht je dat ik in mijn wereld voor me had? Zei ze droog.
Ik begreep het niet.
Eh, mij toch? Min of meer? Toch?
Maxime lachte nu harder.
Dacht je dat jouw uiterlijk in de computer zat, soms? Ik zei toch dat ik nooit overspel pleegde
Ik lachte met haar mee, maar vond het eigenlijk helemaal niet zo grappig. Ik besefte dat zij mij gewoon gebruikt had om met haar vriend te vrijen. Ze had een spelletje met me gespeeld dat ik vies verloren had. Ik was met haar naar bed geweest, zij niet met mij." Blz 49
Ze is slim. Ze heeft zin in seks, lokt het arme schaapje mee naar het huisje van de wolf, en gebruikt hem. Maxime: "Ik zal je naar een wereld brengen die je niet kent." Blz 43

Ze is sowieso heel erg geobsedeerd door seks.
"Ik vind seks eigenlijk best wel belangrijk, ging ze aarzelend verder ( dat klopte, want we hadden al die tijd over niets anders gepraat ) ik ben er wel veel mee bezig. Het is een soort systeem om naar de wereld te kijken." Blz 41

Neuken neuken neuken, daar denkt ze aan, vertelt ze over etc. Hier vertelt ze Giph haar visioen over haar perfecte sexwereld:
"Ik had daarover een mooi visioen. Overal zag ik elkaar onbekende mensen die zich ongegeneerd en woordenloos aan elkaar overgaven, in bussen, in winkelcentra, in cafés, op scholen: overal was iedereen naakt, iedereen geil, en overal wilde iedereen alleen maar neuken, neuken, neuken, neuken, neuken, neuken, neuken!" Blz. 41
"Iedereen zou het met iedereen doen; iedereen was gelukkig." Blz 41
Giphart is in dit verhaal echt meer een zielig schaapje. Hij denk dat hij alles leuk onder controle heeft, en dat hij met haar aan het seksen is. Hij denkt serieus dat zij vreemd zou gaan voor hem, dat ze haar vriend zou dumpen voor hem. Behoorlijk naïef. Daarbij komt, hij ziet wel dat ze een spelletje speelt, maar hij speelt het mee.
"Volgens mij was het haar bedoeling mij gek te maken. Ze zou me opnaaien met haar gepraat over seks en overspel en met gekronkel van haar lichaam, in de hoop dat ik opdringerig zou worden. Als ik toe zou slaan, zou het haar schuld niet zijn, en hoefde ze zich ten opzichte van haar vriend niet rot te voelen. Of zoiets. Okee, ik zal het spelletje voorlopig meespelen, jongedame, besloot ik. Door goed op te letten, strategisch te antwoorden en me te gedragen zoals jij dat van me verwacht, zal het me wel lukken jou gek te maken in plaats van jij mij." Blz 42
Als hij door heeft dat zij hem echt keihard heeft gebruikt, voelt hij zich klote.
Voor de seks, en tijdens, vertrouwt hij haar compleet. Er is alleen 1 moment waarop hij twijfelt:
"Ik moet nu heel even aan je zitten, zei ze, waarna ze resoluut mijn slappe geslacht pakte en er een paar rubberen ringen omheen schoof, compleet met sensoren en draadjes. Mijn lichaam protesteerde niet (maar in mijn hoofd riep iemand dreigend: ze gaat je lul elektrocuteren!)" Blz. 44.
Giphart verandert, in het begin van het verhaal is hij nog naïef, na afloop heeft hij het door.

Maxime verandert ook, in het begin van het verhaal is ze nog lief, na afloop is ze een bitch.
Dit stukje bestaat alweer uit ontiegelijk veel citaten wat me nu onderhand de keel begint uit te komen.

De wereld van de dingen die we niet hebben gedaan
Omschrijf het taalgebruik.

Het verhaal begint al met een citaat:
"Iemand heeft ooit eens geschreven dat je niet moet ravotten met metaforen omdat uit een enkele metafoor liefde kan worden geboren. Bij mij wordt liefde geboren uit unieke details." Blz 40
Ik vind het eigenlijk niets voor Giphart dat hij zegt: IEMAND heeft ooit eens geschreven. Giphart is namelijk precies, gedetailleerd. Misschien wilde hij het gewoon niet zeggen, omdat hij de persoon niet mag of zo.
Het taalgebruik in dit verhaal is heel grof. 100% schaamteloos. Hier een aantal voorbeelden:
" en overal wilde iedereen alleen maar neuken, neuken, neuken, neuken, neuken, neuken, neuken!" blz 41
"Ze zou me opnaaien" blz 42
"maar als jij mij in het heetst van de seks zou vragen me zonder condoom te mogen neuken" blz 42
"Toen ik het gevaarte aanhad, greep Maxime wederom mijn slappe pik, die ze probeerde te prakken in een soort omgekeerde melkfles" blz 44
"Jezus! Dit is echt te gek!" blz 46

"Mag ik je virtueel beffen?" blz 48
"Nou moet je me neuken. Neuk me. Vlug!
Neuken? Hoe doe ik dat?
Door je pik in mijn kut te steken, verdomme!" blz 48
Er worden ook moeilijke woorden gebruikt:
Divertissement - blz 41
Gecopuleerd - blz 41
Discrepantie- blz 41
Opprurienten - blz 41
En ook weer heel heel veel Engelse woorden:
Teledildonics- blz 43
Silicon simulation - blz 43
Datagilet - blz 44
Fiber optic helmet -blz 45
Virtual sexreality - blz 45
Er zijn geen vergelijkingen met andere schrijvers. Maxime vertelt veel, die stukken zijn lang. Giph vraagt weer wat, en dan vertelt ze weer veel. Zo gaat een gedeelte van de tekst. Dan hebben ze dus seks, en dan praten ze tussen door af en toe, maar op dat moment ( tijdens de seks dus ) komen alleen de gevoelens van Giph naar voren. Hij vraagt 1 keer aan haar hoe zij het vindt, and that is it.

De tekst is weer heel goed geschreven, Giph zorgt ervoor dat je erbij betrokken bent, omdat het zo gedetailleerd is. Je weet precies wat ze doen, wat ze meemaken, en wat Giphart ervan denkt.

"Terwijl ik zogenaamd aan Maximes tiet zoog, voelde ik hoe een neptepel zich tussen mijn lippen wrong. Ik stopte met zuigen (waarna de fopspeen zich onmiddellijk terugtrok) en riep: Jezus! Dit is echt te gek!" blz. 46
In dit stukje wordt weer mooi beschreven hoe het verhaal verliep, maar weer met ontzettend veel citaten. De citaten bij het taalgebruik, de moeilijke woorden, zijn wel belangrijk en is dus goed gedaan.

De wereld van de dingen die we niet hebben gedaan
Wat is het thema?

Het thema is seks verkennen, en gebruikt worden. Dat zijn de twee belangrijkste onderwerpen.
Seks verkennen:
Deze virtual seks reality is helemaal nieuw voor Giphart. Het is een nieuwe wereld, waarin hij alles opnieuw moet verkennen, maar waarin de dingen toch bekend zijn.
"Plotseling was alles anders. Er ging letterlijk een wereld voor me open. Midden in Utrecht bevond ik mij in een groen weiland, bij een hekje, terwijl de zon gezellig scheen en ik in de verte een weids bos zag." Blz 45
Hier zegt Maxime dat hij haar borsten maar eens moet aanraken, dus hij doet dat:
"Ik deed een klein stapje naar voren ( wat ik op het scherm ook deed ) en pakte met beide handen Maximes borsten. Ik bewoog mijn vingers en zag hoe deze verdomd natuurgetrouw met de tepels speelden." Blz 46
Zoals ik al zei, seks verkennen:

" Ik nam een tepel tussen mijn vingers.
Kan ik er ook aan zuigen? Vroeg ik.
Probeer het jongen. De wereld is er om verkend te worden." Blz 46
Gebruikt worden is ook een belangrijk aspect. Maar toch minder dan die seks. Giphart wordt gebruikt. Hij gebruikt haar eigenlijk ook, hij kent haar niet goed, hij wil haar ook alleen maar voor de seks. Alleen dat komt minder naar voren.
Ik weet niet hoe deze schrijver het heeft klaargespeeld, maar ik vind het knap dat je naar aanleiding van citaten het thema kan vaststellen.

Het feest der liefde
Hoe autobiografisch is het verhaal?

Het is heel moeilijk in te schatten of het boek autobiografisch is of niet. Dit komt door een aantal dingen:
Je weet niet hoe de hoofdpersoon heet. (in andere boeken en verhalen van Giphart, heet de hoofdpersoon Giph bijvoorbeeld, of Arnold Hitgrap)
Bij mij was dit in het verhaal zeer snel duidelijk, namelijk dat het over Ronald Giphart zelf ging!
De hoofdpersoon beweert dat hij een redelijk normale opvoeding heeft gehad, niets abnormaals, hij woonde in een rijtjeshuis, met keurige ouders etc.
De ouders van Ronald - Edgar - Giphart zijn gescheiden toen Ronald 11 jaar was. Dat zou dus in 1976 zijn geweest. Zijn vader is hertrouwd.

Dit komt niet in Het Feest der Liefde voor.
Tot zijn 15e woonde Giphart in Dordrecht, daarna in Soestdijk. Sinds 1986 woont hij in Utrecht, vanaf zijn 21e dus.
De hoofdpersoon vertelt niet of hij op kamers gaat of niet. Wat je wel weet is dat hij 19 is als hij begint met zijn studie, Giphart was 21.
Wat betreft cijfers en data zijn er weinig overeenkomsten.
Dus, wat weten we wel?
De hoofdpersoon is een jongen, Giphart is dat ook. De hoofdpersoon studeert in een grote stad, Giphart heeft dat ook gedaan. Dat zijn de enige overeenkomsten die ik kan vinden in dit boek. Dus er is weinig reden om aan te nemen dat dit boek autobiografisch is geschreven.

De vinger aan de pols
Hoe autobiografisch is dit verhaal?

In zijn autobiografie staat niets over zijn relaties, zijn meningen over seks, meisjes etc. Het is dus niet mogelijk om hieruit deze vraag te beantwoorden. Wat me wel is opgevallen is: dit verhaal gaat dus over de relatie tussen een jongen en een meisje. Deze relatie wordt uitvoerig beschreven als uitdagend, heftig, spannend en sexy. In het tweede boek van Giphart komt deze relatie weer terug, met hetzelfde personage, alleen met een naam. De hoofdpersoon van dit boek heet alleen Giph. Ik heb dus een sterk vermoeden dat Ronald Giphart deze twee boeken aan elkaar vast heeft gebonden, en het stiekem wel autobiografisch is. Eigenlijk het hele boek, Het feest der Liefde, is te verbinden met het boek Giph. Wat alleen opvallend is, is dat Giph in 1993 is uitgegeven, en Het feest der Liefde in 1995. Dat vind ik heel gek omdat de hoofdpersoon in het feest der liefde jonger is dan in Giph. Logisch zou dus zijn als het met de jaren mee ging. Daarbij komt, dat in Het feest der liefde, de relaties belangrijker zijn dan in Giph. Daar zijn vooral de personen belangrijk, worden hele vriendenkringen beschreven, en het is veel gedetailleerder. Ik heb eerst het feest der liefde gelezen, dan kom je in aanraking met zijn relaties, en dan lees je Giph, en dan gaat het verhaal er veel dieper op in. Je leert de bij personen kennen, snapt hun relaties beter. Dit vind ik dus heel gek.
Dit vind ik heel goed gevonden van de schrijver. Dat hij er achter is gekomen door een relatie tussen twee boeken van Ronald Giphart te leggen, betekent dus dat hij al meerdere verhalen / boeken van hem heeft gelezen.

Vrijnacht

Hoe autobiografisch is dit verhaal?

Dit verhaal heeft helemaal niets, maar dan ook helemaal niets wat ik kan verbinden met Gipharts leven, en geschiedenis. Behalve dat de hoofdpersoon ook een jongen is, is dat serieus het enige.
Kort maar krachtig zal ik maar zeggen.

De wereld van de dingen die we niet hebben gedaan
Hoe autobiografisch is dit verhaal?

Dit verhaal is niet zo realistisch als de andere. De hoofdpersoon is ook anders dan in de vorige verhalen. Het is daarom heel erg moeilijk om er achter te komen hoe autobiografisch dit verhaal is. Dit verhaal heeft maar een paar overeenkomsten met Giphart. Het meisje die hij namelijk leert kennen woont in een pand op het Neude, dat ligt in Utrecht, en dat verbindt zich dan weer met Giphart. En daarbij komt dat de hoofdpersoon en Giphart allebei jongens zijn. Vervolgens vindt de hoofdpersoon dat hij weer zo verschrikkelijk snel verliefd wordt, de hoofdpersoon uit Vinger aan de pols heeft dat ook, de hoofdpersoon in Giph heeft dat ook.
Goed geconcludeerd van de schrijver!
Geschreven door Mette de Koning, 4 Havo.

Mijn algemene commentaar over het verslag is dat zij erg veel, misschien wel teveel, citaten gebruikt om haar meningen en opvattingen over het verhaal duidelijk te maken. Aan het begin van het verslag staat dan wel een “inhoudsopgave”, maar hiervan kan ik niet zeggen dat dit duidelijk was. Daardoor raakte ik ook tussendoor de weg kwijt. Verder heeft ze een goede beschrijving gemaakt van het taalgebruik in de verhalen. Op de spelling in het verslag heb ik expres niet gelet, omdat ik weet dat het bij mij ook wel eens faut gaat. (einde beoordeling)


14 Relatie tussen tekst en context
Dit was onmogelijk om te maken omdat er over dit onderwerp geen informatie is.

15 Biografie auteur

Ronald Giphart is geboren in 1965. Zijn debuut album is de roman die hij in 1992 schreef, “Ik ook van jou”. Hij schrijft meerdere genres, maar voornamelijk romans, korte verhalen, columns en vakantieboeken. In totaal heeft Ronald Giphart tot nu toe negen boeken geschreven. In 1998 was hij op voorleestournee samen met Joost Zwagerman om het programma “Hamerliefde” te presenteren. Een van zijn bekendste citaten is: 'Ik vind het leuk om te pesten en ik vind het leuk om te schoppen. Dat heb ik altijd gehad en ik probeer het ook in m'n boeken te doen, in “Giph” meer dan in “Ik ook van jou”. In “Giph” ben ik er echt op uit om me ongeliefd te maken.' Dit citaat komt uit het Nieuwsblad van het Noorden, 29-1-1993. In zijn boeken laat hij dit ook merken, door hatelijke stukjes in zijn teksten te zetten, onder andere over T. van Deel, over wie hij vaker schrijft in zijn boeken. De recensies die zijn geschreven over zijn verhalen zijn meestal positief, zoals ‘Heel goed geschreven, met een prachtig tempo’, van Het Parool. Over de levenswijze van Ronald Giphart is, behalve dat hij een zeer sekslustige man is, zeer weinig tot niks bekend.

C
16 De persoonlijke beoordeling
a. Onderwerp
Het onderwerp van de verhalen is zeer interessant, want het is namelijk zeer intrigerend om te lezen hoe andere mensen naar het leven kijken. Verschillende aspecten uit de verhalen kan ik wel herkennen, omdat ik zelf nog jong ben en “misschien” nog een heel leven voor me heb. Ik heb dus een les geleerd uit dit boek. Ook heeft het me aan het denken gezet, doordat de verhalen allemaal een aparte maar toch samenhangende kijk op seks hebben, en dat is voor mij als puber erg interessant! De diepgang in het boek miste ik wel, omdat het allemaal erg oppervlakkig is geschreven en allemaal over seks gaat, dus niet over de andere dingen des levens.

b. Gebeurtenissen

De gebeurtenissen in het verhaal van Ronald Giphart “Het feest der liefde” zijn minstens even belangrijk als de gedachten. De gebeurtenissen hebben per verhaal een goede volgorde, waardoor de verhalen goed te volgen zijn. De verhalen staan ook in de goede volgorde, hoewel dit niks had uitgemaakt voor de begrijpbaarheid van de verhalen, omdat ze niet in een strak verband met elkaar staan. De gebeurtenissen en gedachten werken beide dezelfde kant op, waardoor het verhaal vaak te voorspellen is; het loopt weer uit op seks. De gedachten van de personen zijn zeer goed weergegeven waardoor je je goed kan inleven in het verhaal. Ook is het verhaal zeer realistisch, omdat de gebeurtenissen en gedachten allemaal in het dagelijkse leven voorkomen en niet zo gemakkelijk verzonnen kunnen zijn. Het is ook zeker geen sprookje, want de hoofd- en bijpersonen worden vaak gekwetst en dat gebeurt niet in een sprookje.

c. Personen
De personen, zowel hoofd- als bijpersonen, zijn allemaal zeer realistisch. Ze hebben allemaal menselijke gevoelens en gedragen zich ook als mensen, maar dan wel allemaal met een grote neiging tot seks. De hoofdpersoon in de eerste verhalen is zeer voorspelbaar, omdat hij altijd naar seks neigt. Hij blijft wel verrassend uit de hoek komen waardoor hij nog zijn gevoelens volgt, maar wel op een speciale manier. De handelingen die de personen verrichten zijn zeer goed beschreven en hier zou ik ook niks aan willen veranderen. Het verbaast me wel dat er niet een groot conflict is geweest en dit zou eigenlijk wel moeten, omdat de mensen nooit allemaal dezelfde gedachten en gevoelens hebben.

d. Opbouw
De verhalen in “Het feest der liefde” zijn zeer gemakkelijk te volgen, omdat de opbouw logisch in elkaar zit. Om het verhaal te begrijpen hoef je je niet in te leven in de personen, omdat het verhaal zeer oppervlakkig geschreven is. Dit is zeer fijn om te lezen, omdat je er dan niet zo bij na hoeft te denken als je aan het lezen bent, waardoor je je meer gaat “relaxen”, zoals Ronald Giphart dat in zijn verhalen beschrijft. De afloop van de verhalen is overal zeer begrijpelijk, omdat het verhaal over mensenlevens gaat en dus meestal op een natuurlijke manier verloopt.

e. Taalgebruik
Het taalgebruik in “Het verhaal het feest der liefde” is zeer makkelijk en duidelijk. Hierdoor zijn de gebeurtenissen in het verhaal zeer goed te volgen en te begrijpen. Een voorstelling van het verhaal maken was hierbij ook niet zo ingewikkeld, voornamelijk omdat het taalgebruik gemakkelijk was. De dialogen waren allemaal op natuurlijke wijze weergegeven, omdat de personages in het verhaal ook zeer realistisch waren.


D
Verwerkingsopdracht
Als extra opdracht heb ik gekozen voor opdracht 28; zoek bij het boek een of meer gedichten over hetzelfde thema.

Hartstocht

Twee harten gevangen
vol van verlangen.
Bloed dat pompend klopt
vol met hartstocht.

Een prikkeling zindert naar beneden
naar de navel, alle begin van leven.

Een zinnelijk beven doortrekt
mijn hele lichaam.
Laat mijn huid prikkelen
voel nu alles samengaan.

Een sensueel kloppende zucht,

verlangt naar een bevrijdende vlucht.

Leven dat alles laat ontstaan,
kan je niet ontvluchten.
Dat verlangen blijft eeuwig bestaan.

Dit gedicht geeft heel mooi weer hoe de gedachten van de schrijver van het boek waren. Het ging hem om liefde maar niet alleen om de seksuele kant ervan. De gedachten van de schrijver neigden soms ook deze kant op, al was het niet vaak. Het gaat in dit gedicht ook om de vlucht uit het heden en nu, net zoals de gedachten van de schrijver die hij heeft vertaald naar de hoofdpersonen.

m'n jonge minnaar

ik vroeg je binnen en je kwam
m'n lippen raakten zacht je wang
m'n hand streelde je haren
je liet het toe, ik ging m'n gang

ik maakte traag je knopen los
alleen je boxer-short nog aan
m'n handen waren overal
verlangen kan verstand verslaan

je laatste kledingstuk ging uit
ook jij was opgewonden
jij die m'n zoon had kunnen zijn
werd wild door mij verslonden

we rustten uit, de lijven klam
ik liet je binnen en je kwam

Dit gedicht geeft de andere kant van de schrijver weer, de pure seks. Het geeft mooi de seksuele avontuurtjes aan die de schrijver heeft beleefd en omschreven. Bij de hoofdpersonen ging de seks er ook zo ruig aan toe zoals in het gedicht beschreven.


E
Bronvermelding

Leesverslag van internet

Daarbij heb ik geraadpleegd:
www.schrijversnet.nl

Biografieën van Ronald Giphart, gebruikt voor de biografie
Daarbij heb ik geraadpleegd:
Encarta99 en www.schrijversnet.nl

Gedichten voor bij de verwerkingsopdracht
Daarbij heb ik geraadpleegd:
www.nederlands.nl/nedermap

Foto van Ronald Giphart op kaft
Daarbij heb ik geraadpleegd:
www.schrijversnet.nl

F
Verklaring
Ik heb dit leesverslag op een niet reguliere wijze gemaakt, omdat het een verhalenbundel is. Het boek bestaat uit meerdere verhalen, waardoor een “normaal” leesverslag maken niet mogelijk is. De samenvattingen en de tijd en ruimte waarin de verhalen zich afspelen heb ik wel allemaal beschreven. De hoofd- en bijpersonen staan wel allemaal vermeld, met de titel van het verhaal waarin ze voorkomen erbij. De opdracht om je in de tekst te verdiepen heb ik alleen voor het belangrijkste verhaal gedaan, namelijk “Het feest der liefde”, waar het boek ook naar is genoemd.

G
leesautobiografie

In mijn jonge jaren (vanaf dat ik kon praten en luisteren) werd ik al voorgelezen. Dit gebeurde uit boeken zoals Puk van de Petteflat en Jip en Janneke (om maar een paar voorbeelden te noemen). Ik ben hieruit talloze malen uit voorgelezen door mijn ouders, maar ook door mijn grote broers, opa en oma’s, buren en alles wat mij maar voor wou lezen (als ik het tenminste ook maar goed vond). Toen ik in groep drie van de basisschool lezen kreeg, was ik meteen ijverig gaan lezen. Dit waren eenvoudige boekjes over kabouters die samen in een dorp woonden en veel beleefden. De basisschool jaren daarna heb ik mijn leesinteresse voortgezet en ben veel blijven lezen. Het lezen deed en doe ik nog steeds als ik in bed of op de bank lig en had geen zin om wat te doen, maar het meeste voor het slapen gaan zodat ik lekker laat kon gaan slapen. Dit deed ik voornamelijk uit boeken van de bieb en de schoolblaadjes. De boeken die ik las verschilden veel, van avontuur verhalen tot liefdesverhalen. Mijn interesse was toen al zeer uitgebreid. Mijn meest gelezen schrijfster is Mieke van Hoof. Hoe het boek dat ik het mooiste van haar vond heet weet ik niet meer. Wel weet ik dat er in dit boek gebeurden veel spannende en verrassende dingen gebeurden waardoor de lezer goed geamuseerd werd. Van haar heb ik alle boeken minstens twee keer gelezen. De boeken van haar vond ik zo mooi geschreven, dat ik er echt vrolijk van werd tijdens het lezen. Na de basisschool in mijn liefde voor lezen steeds minder geworden. De echte leesboeken lees ik alleen nog maar voor school omdat het moet, of iemand moet me zeggen dat het echt een goed boek is en dan wil ik het nog wel eens lezen. We hebben er dan over wat voor spannende dingen er allemaal in gebeuren en of de opbouw van het verhaal in een logische volgorde loopt. Dit vind ik trouwens ook de belangrijkste punten waar een boek aan moet voldoen om het te lezen. Mijn twee laatst gelezen boeken zijn “De Zwaardvis” van Hugo Claus en “Het feest der liefde” van Ronald Giphart. Ook Giphart is een geweldige schrijver, omdat hij zeer mooi over seks en de andere dingen des levens kan vertellen. Ik lees veel tijdschriften (Break Out!, Donald Duck, Donald Duck Extra, Privé en Weekend) en elke ochtend de krant. Het lezen van tijdschriften vind ik wel prettig, want je hebt ze zo uit en je zit er dus niet aan vast. Hieruit blijkt dus ook dat mijn smaak behoorlijk veranderd is, want boeken lezen is toch heel wat anders dan een eenvoudig stripboekje. Maar, lezen betekent nog steeds veel voor me, want zonder lezen kom je niet ver en het is ook een stuk amusement dat er in zit.