Blauw is bitter door Dirk Bracke

Spreekbeurt Het boek dat ik gelezen heb heet "Blauw is bitter" en is geschreven door Dirk Bracke. Hij heeft het verhaal oorspronkelijk in het Nederlands geschreven. Volgens mij past de cover perfect bij het verhaal. De mooie blauwe tinten van de kaft spraken mij onmiddellijk aan. Het begin van het verhaal speelt zich af in de Filippijnen, namelijk in een krottenwijk ergens tussen Tarlac en Manilla. Het gaat dan verder in een bar "De Blauwe Lotus". Lina is de hoofdpersoon in het boek. Ze is een meisje van dertien jaar. Lina heeft een mooi uiterlijk en lange, zwarte haren met een blauwe glans. In het begin van het verhaal is ze heel schuchter en snel bang. Ze is nog een kind en dus afhankelijk van haar ouders. Naar het einde toe voelt ze zich ouder dan ze eigenlijk is en meer verantwoordelijk voor iedereen, omdat ze zoveel dingen heeft meegemaakt. Enkele nevenfiguren zijn Max, Edith, Estelita en Leila. Max is de uitbater van "De Blauwe Lotus", de bar waarin Lina uiteindelijk zal moeten werken. Hij is erg hebzuchtig en zou zelfs over lijken gaan als hij er geld mee kan verdienen. Edith, Estelita en Leila werken ook in de bar. Lina wordt door haar ouders verkocht aan Max, omdat ze de huur van hun veld niet meer kunnen betalen. Max vertelt aan Lina's ouders dat ze klusjes moet opknappen en afwassen. Maar na enkele dagen blijkt dat Max heel andere bedoelingen met haar heeft. Ze wordt voor de eerste keer verkracht in kamer vijf en zo komt ze in de kinderprostitutie terecht. Samen met Edith, Estelita en Leila zit ze dagelijks in de etalage om klanten te lokken. Een van de meisjes, Leila, is verslaafd aan drugs. Ze wordt op een dag koelbloedig door Max op straat gegooid. Niet lang daarna wordt Estelita ook aan de deur gezet, omdat ze syfilis heeft. Ondertussen spaart Lina haar fooien om zich vrij te kopen. Wanneer ze uiteindelijk genoeg geld verdiend heeft, ontdekt Lina dat haar zusje ook in de prostitutie is terechtgekomen. Lina ziet maar één uitweg meer: ze verminkt zichzelf en zo wordt ze onbruikbaar voor Max. Met haar gespaarde geld kan ze haar zusje vrijkopen. We kunnen spreken van een gesloten einde omdat Lina en haar zus uit de kinderprostitutie zijn geraakt. Maar ik vind het niet echt een happy end, omdat het verhaal tragisch afloopt voor de mooie Lina. De passage die mij het meest heeft aangesproken is die waarin Lina zichzelf van de trap gooit omdat ze zwanger is en weet dat ze haar baby geen mooie toekomst kan bieden. Ik vind het een aangrijpende passage omdat ik het vreselijk vind dat ze haar kind zelf aborteert. Het thema van heb boek is kinderprostitutie. Ik denk dat de auteur ons de harde realiteit en het onrecht in de wereld wil duidelijk maken. Het is een thema dat ver van ons bed staat en we denken er niet veel over na. Volgens mij wil Dirk Bracke onze ogen openen voor de harde werkelijkheid. Het verhaal is chronologisch opgebouwd en de auteur maakt geen gebruik van flashbacks of flashforwards. Lina, de hoofdpersoon vertelt het verhaal, dus er is sprake van een ikfiguur. De woordkeus en de zinsbouw zijn volgens mij erg goed. De auteur gebruikt frisse taal en korte, eenvoudige zinnen. In de tekst zijn weinig stijlfiguren en beeldspraak terug te vinden. In dit fragment wordt er gebruik gemaakt van een vergelijking: Als een verwend kind keek Tyfoon me aan, alsof hij wilde zeggen: "Nu, waar blijft die rijst?" Ik vind het een prachtig en ontroerend boek. Het verhaal is hard, maar tegelijkertijd ook heel gevoelig. Het is een vreselijk onderwerp en dat maakt het boek erg aangrijpend. Door het boek te lezen kan je niet anders dan de werkelijkheid onder ogen zien. Het is een boeiend verhaal en ik heb het in één ruk uitgelezen, een echte aanrader dus!