The Sun also Rises door Ernest Hemingway

Het boek “The sun also rises” gaat over drie Amerikanen die in het Parijs van 1920 wonen, en bevriend zijn. Het verhaal vertelt over hun saaie levens, die zich vooral afspelen in kroegen, eettentjes, in restaurants in Parijs
Het verhaal wordt verteld door Jake Barnes, één van de drie vrienden. Jake is een Amerikaanse journalist, Die woont en werkt in Parijs. Hij is bevriend met Robert Cohn en Bill Gorton. Bill, ook een Amerikaanse journalist, is de beste vriend van Jake. Robert is een tennis partner van Jake. Hij is schrijver, en is vanwege zijn Joodse afkomst een buitenstaander. Het verhaal wordt verteld in drie delen (Book 1,2 en 3) Book 1 gaat over het dagelijks leven van de drie vrienden in Parijs. Er zit geen echte lijn in dit verhaal. Je leert een aantal mensen kennen die bevriend zijn met de drie. Een van die personen is Lady Brett Ashley, zij is een Engelse die in Parijs woont. Brett is zeer aantrekkelijk, en ze heeft daarom ook een aantal bewonderaars. Allereerst ligt zij in een scheiding met Lord Ashley (die je niet leert kennen). Jake en Robert hebben allebei een oogje op haar. Daarnaast heeft zij nog min of meer een relatie met Mike Campbell. Tenslotte laat Brett zich verwennen door Graaf Mippipopolous, een oude rijkaard die ook uit is op een relatie met haar. Brett weet niet wie ze moet kiezen
Book 2 begint als de drie vrienden op hun jaarlijkse vistrip naar Spanje gaan. Brett en Mike hebben ook zin om naar Spanje te gaan, en ze besluiten om na het vissen met zijn vijven naar Pamplona te gaan om daar naar het stierenvechten te gaan kijken. De drie vrienden gaan alvast vooruit, omdat Brett en Mike later komen. Ze ontmoeten elkaar in Bayonna. Brett en Mike blijken echter niet op te komen dagen, en de vrienden besluiten om maar naar Burguete te vertrekken voor hun vistrip. Robert blijft echter achter, om Brett en Mike op te wachten. Na hu vistrip gaan Bill en Jake naar Pamplona, waar ze met Robert hebben afgesproken in Hotel Montoya. Daar aangekomen zien ze dat Brett en Mike ook aangekomen zijn. De volgende dag gaan ze naar het stierenvechten, en vieren ze tot diep in de nacht feest. De spanningen lopen echter hoog op tussen Robert en Mike, omdat ze allebei iets met Brett willen. Vooral Robert trekt zich dit erg aan, omdat hij zich door zijn Joodse afkomst toch al buitengesloten voelt. Tijdens de tweede dag van de “Stierenfiesta” raakt Robert bevriend met de jonge matador Pedro Romero, die hij ook aan Brett voorstelt. Brett raakt verliefd op Pedro. Robert hoort dit, en valt Jake aan, omdat hij de twee bij elkaar heeft gebracht. De volgende dag ontdekt Jake dat Robert ook Pedro aangevallen heeft, en dat hij alleen terug is naar Parijs. Brett en Pedro zijn samen naar Madrid vertrokken. Jake Bill en Mike zijn samen over, en vieren de rest van de dag feest. Hier begint Book 3. Mike en Bill gaan terug naar Parijs, En Jake gaat naar San Sebastian, om bij te komen van het feest. Hier krijgt hij echter een telegram van Brett die in Madrid zit; ze heeft hem nodig. In Madrid aangekomen blijkt Pedro weg te zijn, en Brett voelt zich erg down en alleen. Samen gaan Brett en Jake uit in Madrid, en ze vervallen weer in dezelfde sleur als in Parijs. A. Verklaar de titel van de roman, als de titel voorkomt in een zin van de roman, citeer dan de betreffende passage

Volgens mij slaat de titel van het boek op het rijke leven van de vrienden. Ze hebben geld zat, en vieren elke avond feest in het nachtelijke Parijs. Ze hebben het al zo verschrikkelijk goed, en dan gaat ook nog eens de zon op ( The sun also rises) Citaten: “That winter Robert Cohn went over to America with his novel, and it was accepted by a fairly good publisher” (Blz 13) Dit citaat heb ik gekozen om te laten zien dat er geld zat was “The dancing club was a bal musette in the rue de la montagne” (Blz 22) Gekozen om te laten zien dat er veel uit word gegaan
B. Wat is volgens jou de kernpassage in het boek, citeer en leg uit
Volgens mij is de kernpassage het stuk waarin Robert besluit om niet mee te gaan vissen; “I’m not going up to-day, you and Bill go ahead” Ik vind dit de kernpassage, omdat Robert hier zijn vrienden in de steek laat voor een meisje wat hij toch niet kan krijgen. Vanaf dit punt slaat de sfeer in de vriendenkring om van vriendelijk naar grimmig. C. Welke scènes uit het boek blijven je bij, noem er twee en licht toe
1. De eindscene. Jake en Brett rijden samen in de taxi door Madrid, en ze beseffen hoe nutteloos hun leven eigenlijk is. Ik vind dit een belangrijke scène, omdat hier eigenlijk heel goed het thema van het boek wordt weergegeven; het nutteloze leven van de vrienden. (“What do you like to do? I like to do a lot of things, would you like desert?”)Blz 215
2. De scène in de bus op weg naar het visgebied. Hier wordt heel uitgebreid de mooie ongerepte natuur van Spanje beschreven, en dit sprak me wel aan. (“It was a forrest of corc oaks, and the sun came trough the threes in patches”) Blz 98
D. Kies twee personen in de roman, en vergelijk ze met elkaar qua persoonlijkheid, en gedrag tegenover anderen
Als personages heb ik Jake en Robert gekozen, omdat hun persoonlijkheden het best naar voren komen, en ook omdat zij het meest verschillen. *Jake is een erg aardige man, die snel vrienden maakt, hij heeft genoeg vrouwelijke aandacht, en hij is erg zelfverzekerd. Tegenover anderen is Jake erg aardig, hij probeert met iedereen vrienden te worden, en geeft altijd overdreven fooien. Om mensen goed te stemmen (+Well what will you drink I asked? – Pernod +That’s not good for little girls) Blz 18 (“Each time he gave the bartender a good tip”)Blz 200 *Robert is een veel minder positief persoon, hij is erg verlegen, en heeft nog niet veel vriendinnen gehad. Diegenen die hij heeft gaan dan ook al snel de baas over hem spelen omdat hij zo bang is ze te verliezen. Robert is erg onzeker, omdat hij door zijn joodse afkomst door veel mensen niet gerespecteerd wordt. Robert is dan ook erg argwanend als mensen die hij nog niet goed kent aardig tegen hem doen. (“Hardened into a rather unattracktive mould under domestic unhappiness with a rich wife”) Blz 10
E. Wat is je eind oordeel over dit boek, beargumenteer
Ik vond het boek op zijn lichtst gezegd zeer zwaar onder de maat. Mij grootste punt van kritiek is wel op de verhaallijn; die is er niet! Er is geen verhaal in het boek te herkennen. Een stel Franse mensen gaan naar Spanje en vieren daar een stierenfiesta. Dit is veel te kort om een verhaal te zijn. Net als de andere gebeurtenissen in boek; best leuk hoor, zo’n ruzie tussen Mike en Robbert, maar het is gewoon niet genoeg om een verhaal te vormen. Kort gezegd is de lijn in het boek ver te zoeken, en hierover was ik ontzet. Daar komt nog bij dat er zeer ongeloofwaardige dingen gebeuren. De personages uit het boek gaan gemiddeld 9 keer per dag naar een kroeg of eetgelegenheid, en verorberen 3 uitgebreide warme maaltijden per dag. Ook het drinkgedrag is zwaar overdreven. Als de personages echt zoveel zouden drinken als verondersteld, zouden ze allen zo’n twee keer per dag dood gaan aan alcoholvergiftiging. Ten slotte wil ik nog iets zeggen over het werk. Alle personages hebben genoeg geld in het boek Zo gezegd omdat ze zulke goedbetaalde drukke banen hebben, in werkelijkheid is alles wat de personages doen, naar de kroeg gaan en over werk praten, dit klopt ook niet helemaal
Het zal geen wonder zijn dat mijn eindoordeel over dit boek dan ook bar en bar slecht is. Het boek is ongeloofwaardig, en er is geen verhaallijn. Qua literair gehalte staat dit boek ergens tussen een prentenboek voor peuters, en een moppenboek; geen aanrader. F. Welke andere romans heb je al gelezen in de tweede fase? Vergelijk de boeken met elkaar, licht uitvoerig toe

De vorige Engelse roman die ik gelezen heette “Thornyhold”, de Schrijfster ben ik vergeten. Deze roman lijkt in het geheel niet op “The sun also rises”. Thornyhold is fictie. Het boek gaat over een vrouw die een huis erft van een overleden tante. Later blijkt dat die tante een goede heks was, en dat de vrouw haar krachten ook geërfd heeft. In het boek neemt ze het op tegen een slechte heks. Dit boek sprak mij veel meer aan dan “The sun also rises”. Niet alleen omdat ik persoonlijk meer van fictie houdt dan van saaie literatuur over het leven van mensen, maar ook omdat dit boek een duidelijk verhaal bevat. Het is makkelijk te lezen, en goed te begrijpen. In “Thornyhold” gebeuren ook veel dingen die niet kunnen, maar dit boek is dan ook duidelijk als fictie bedoeld. ‘The sun….” Is bedoeld als serieus boek, maar ik kan het niet als zodanig accepteren, omdat het erg ongeloofwaardig is. Concluderend kan ik zeggen dat ik “Thornyhold” een beter boek vind dan “The sun…”. “Thornyhold” zal door sommige mensen eerder een sprookje gevonden worden dan literatuur, maar desalniettemin vind ik “Thornyhold” van een beduidend hogere kwaliteit dan “The sun…”