Verzet op de Veluwe door Henk van de Berkt

1. 4-10-00
2.Verzet op de Veluwe met
Deel 1 verraad aan alle kanten
Deel 2 Vechten voor een toekomst
3.Met als schrijver Henk van den Berkt
3a Eerst maar eens vertellen hoe ik aan de informatie ben gekomen. Op internet was niks dus ben ik maar naar de biep gegaan. Daar wisten ze niks totdat ik vroeg of dat ze het telefoonnummer van de schrijver wisten. Dat wisten ze. Ik heb ze opgebeld en gevraagd om de biografische gegevens van Henk van den Berkt. Die zouden ze faxen. Ik kreeg niks dus ik weer opgebeld toen kreeg ik ze. Hier zijn ze dan: Henk van den Berkt is geboren op 14 maart 1939 in Utrecht. Hij woont op de Molenvliet 30 4719 GA Klundert. Zijn beroep is schrijver. Hij heeft als hobby's: schrijven en dichten maar muziek vindt hij ook leuk. In het kerkkoor is hij dirigent. Daarnaast behoren ook tot zijn hobby's pianospelen, zeevissen,motorijden, trimmen, schaatsen en lezen. De boeken die hij heeft geschreven zijn: Verzet op de veluwe deel een en twee. Weerzien met de vijand deel een en twee. Uit de JPK serie De verdwenen vrachtwagen.Die heb ik gelezen. De verborgen buit. Ook gelezen. Smokkelaars op Texel. Ook gelezen. Gevaarlijke stropers. Gelezen want mijn vader is jager en dat boek is heel erg mooi. De jeugdbende. Niet gelezen lijkt me ook niet mooi. Ridderspoor deel een en twee

En als klap op de vuurpijl heeft hij een boek geschreven in opdracht van het gemeentebestuur. Het verhaal gaat over de bevrijding van de Westhoek van Noord-Brabant. De titel is Westhoek in nood, die ben ik van plan om te lezen als ik ouder ben. 4.De Genre van het verhaal is oorlog. 5. De Duitsers rukken op en proberen alle joden mee te nemen. Maar ook de verzetsmensen. En daaronder valt ook de vader van de hoofdpersoon. 5a. De hoofd persoonen zijn Gijs en Jan. Ze helpen aan alles mee waar ook maar gevaar aan zit. En dit kost hun ook af en toe bijna hun leven. Door de oorlog hebben zij een gruwelijke hekel aan de 'moffen' . Zij maaken hun jeugd door in de oorlog en in het verhaal kun je wel merken dat ze steeds ouder en volwassener worden. Ze helpen met veel dingen die gevaarlijk zijn. Bijvoorbeeld : Gijs en Jan hebben de opdracht om het bos te verkennen waar de Duitsers al dagen bouwen. En worden haast doodgeschoten door een N.S.B.er Maar zijn oude broer komt net op tijd te voorschijn. 5b. Van Zetten is de melkrijder van het dorp en is een N.S.B.er en zijn zoon Karel is precies dezelfde altijd opscheppen over de Duitsers. Art Brouwer een stevige boer de tot zijn oren in het verzet zit. David Cohen is een onderduiker en speelt een hele grote rol in het verhaal. Bunt is de fietsenmaker van het dorp Stroe. Hij zit ook in het verzet. Sjoerd Brouwer is de oudere broer van Gijs en krijgt de smaak van het verzet ook te pakken. Meester Dijker is de schoolmeester van Gijs en Jan en zit ook tot zijn oren in het verzet. Maike Dijker is de vrouw van de schoolmeester. Meneer Fritsen is de Geschiedenisleraar van Jan en Gijs. Hij wordt ook opgepakt omdat hij joden verborgen had. Gert is de smid die ook meedoet in het verzet 6.In het bos hebben de jongens een basis voor V2 gesignaleerd. Daarna moesten ze van het verzet gaan kijken. En dat was niet genoeg dus moeten ze nu rond de hele basis sluipen. Zo moeten ze proberen een plattegrond van bewaking, lanceerinrichtingen, poorten, afrastringen, kortom alles te maken. Het is in de nacht van vrijdag op zaterdag als Jan en Gijs om middernacht het bos insluipen. Hun donkere kleren en hun zwartgemaakte gezichten maken hen in het bos volkomen onzichtbaar. Ze hebben deze route al eens erder gelopen, een paar jaar gelenden. Nu zijn ze geen kinderen meer en gespannen naderen ze de rand van het heideveld. De maan laat gelukkig verstk gaan en het is druilerig gaan regenen. Nu het zandpad over. Jan gaat eerst, snel en geruisloos. Gijs ziet hem in het bos aan de overkant verdwijnen. Nu ik, denkt hij en meteen rent hij in vier,vijf sprongen naar de overkant. Hij voelt Jans hand en samen kruipen ze onder de sparren door. Dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan! De taaie takken maken gelukkig geen geluid op hun wollen truien. Nog een paar meter, weten ze, dan houden de jonge sparren op. Even blijven ze hijgend naast elkaar liggen. Hun wangen gloeien. Gijs stoot jan aan en voorzichtig komen ze overeind. Tussen de bomen door lopen ze over een zachte mosbodem. Geen enkel geluid verraadt hun aanwezigheid. Nu zullen toch spoedig de Duitse schildwachten te zien zijn. Gijs staat stil en Jan weet waarom. De wachtposten staan ook wel eens stil en dan zijn ze net zo onzichtbaar als de jongens. Opeens stoot Jan zijn vriend aan. Gijs ruikt sigarettenrook! Als zijn commandant dat eens wist! Roken op wacht is streng verboden. En dan zien ze op nog geen twintig meter afstand een sigaret opgloeien, afgeschermd door een hand. "Peter, wie spat ist es, weiszt du das?" Horen ze de man op gedempte toon vragen. Een stuk naar rechts kraken takken. De aangesprokene komt naar zijn maat toe. Door de beweging zien de jongen hem heel vaag tussen de
boom stammen doorlopen. De schildwachten lopen achter een hoge afrastering van betonnen palen met prikkeldraad. Het terrein is helemaal afgegrendeld. "Ein Viertal nach eins,"klinkt het dan. "Du Hans, wenn gehst du auf Urlaub?" "Noch drei Tage, dann ist es so weit." Twee Duitse jongens, denkt Gijs, misschien een paar jaar ouder dan hijzelf. "Komm Hans, gehen wir wieder nach rechts,"klinkt het en de twee verwijderen zich van hun plek. De twee vrienden schieten meteen naar voren. De soldaten maken zoveel lawaai met hun grote laarzen, dat ze daardoor ongemerkt de bewakingslijn kunnen volgen. Ze staan voor een groot open terrein, waarvan de bomen zijn gekapt. Ze zien twee schuine hellingen van wel honderd meter lang en enkele grote barakken. Overal staan grote luchtdoelkanonnen opgesteld. Nu David verteld heeft wat hier waarschijnlijk gebouwd is kunnen ze het direct thuisbrengen. Ze meten met hun ogen het terrein op, ongeveer twee voetbalvelden groot. Ze sluipen nog een tijdlang rond en weten dan precies langs welke paadjes het terrein benaderd kan worden. Dan gaan ze terug. Alles gaat voorspoedig. Vreemd, hun bos waar ze vroeger altijd fijn konden spelen, is nu een levensgevaarlijk terrein geworden. Je zou bijna rechtop teruglopen, maar ze blijven zich van het gevaar bewust. Daar heb je weer de lage sparren en nu nog even oversteken. Dit keer gaan ze tegelijk, in gebukte houding rennen ze over, je kan slechts twee schimmen waarnemen. ''Halt! Stehen bleiben!'' De stem komt van heel dichtbij. Meteen laten de jongens zich in het donkere bos op de grond vallen en kruipen als bezetenen verder. ''Stehen bleiben!'' Een paar schoten klinken achter hen en de kogels ritsen tussen de struiken door en slaan links en recht van hen in de boomstammen. Ze blijven doodstil onder de struiken liggen. Als ze heel voorzichtig omkijken, zien ze heel vaag twee Duitse soldaten tegen het lichte zandpad afsteken. Twee felle zaklantaars filtsen aan en ze horen takken kraken. De Duitsers komen het bos in. De lichten komen in hun richting. Zijn ze nu verloren? Stil blijven liggen, geen enkel beweging nu! Ze horen de ademhaling van de soldaten. Twee brede boomstammen werpen hun schaduw naar achteren als ze worden beschenen. De soldaten lopen vlak bij elkaar. Zijn ze misschien ook bang? Plotseling maken zich twee grote gestalten los van de stammen. Twee enorme vuisten schieten uit en raken de Duitsers vol op de kaak. Geluisdloos vallen ze op de grond. Aart en Gert hebben toch de wacht gehouden, zonder dat de jongens het wisten. Ze slingeren de wapens van de Duitser het bos in en nemen de lampen mee, na ze snel te hebben gedoofd. Jan, Gijs klinkt Aarst stem, waar zijn jullie hier vader antwoord Jan. Rennen roept de boer, maar dat had hij niet hoeven zeggen. Buiten adem komen ze thuis. Daar vieren ze een klein feestje. De twee Duitse soldaten weten niet eens, wat er gebeurd is. Alleen hebben ze de volgende dagen flinke hoofdpijn. Nu hoef ik dat niet zo lang te maken volgens mij. Denk aan jezelf als je je zou verplaatsen in die situatie en je weet het maar toch. Als ik daar zou hebben gezeten zou ik in het begin toen ze vroegen of dat ze het wilden doen zou ik nog niet weten of ik wel ja zou zeggen. En over dat zandpad heen lijkt me echt eng. Maar toen ze door Duitse soldaten gesignaleerd werden zou ik echt in mijn broek hebben geplast. Alleen die Duitse stemmen al. 7.Het begon zo. Gijs lag in zijn kamer te slapen en werd ineens wakker door dat er iemand tegen zijn raam aan stond te bonken. Hij liet hem snel binnen en de jongen kon niks anders uitbrengen dan jood verstop me vlug. Dat was voor Gijs al genoeg. Hij verstopte hem in de kruipruimte en daar kwamen de Duitser al binnen. ''Wo ist die Jude?'' Zijn vader en moeder wisten van niks. Dus ze konden ook niks verraden. En jawel hoor daar begonnen ze alles te doorzoeken en ook de kruipruimte kwam aan de beurt. Maar toen de officier er in ging sprong er een rat voor hem weg. En zodoende is de jood niet ontdekt. De jood hete David Cohen en die hebben ze weer terug gesmokkeld naar Engenland. Daarna was er een luchtgevecht boven Stroe met een Spitfire tegen twee Duitse onderscheppings jagers. De Spitfire schoot de eerste Duitse neer en bij de tweede storte ze allebei neer. De piloot strompelde heel ver langs de spoorlijn en ging bij de eerste weg tegen een paal hangen en viel bewusteloos neer. Ondertussen werd er een verzetsvergadering gehouden die was afgelopen en meester Dijker stond op en nam afscheid. Daarna liep hij over de weg in het donker en viel over iets heen het was de engelse piloot. Hij sleepte hem mee naar de 'vergadering' en daar werd meteen de dokter gebeld toen ze hem verzorgd hadden keken ze op zijn naamplaatje en zagen dat het David Cohen was. Kort daarop gingen de jongens het bos onderzoeken en vonden een afrastering. Ze werden bang en rende weg. Maar een nacht er na werd Gijs de spanning te veel en ging stiekem naar Jan. Ze gingen naar de afrastering. Het was eng maar ze wisten genoeg. Toen ze thuis kwamen gingen ze naar Aart en vertelde alles. Ze moesten een tekeningetje maken van de "basis" dat werd in de vergadering besproken en David zag uit het tekeningetje dat het waarschijnlijk een V2 lanceerplatform was. Toen moesten de jongens nog een keer grondig gaan kijken. Kijk naar punt 6 van het leesverslag! Ze schreven een briefje en dat werd geseind naar Engeland. Een paar weken daarna begon de aktie. Ze sloopen met potten vuurwerk naar de basis en zetten het op de hoeken. Zo konden de engelse bommenwerpers de basis zien liggen. Ze wachte op het zware geluid van de bommenwerpers en jawel hoor meteen staken ze het vuurwerk aan en rende weg. Nog geen tien minuten later was er niks meer over van de basis. Toen ze drie weken verder waren werden ze bevrijd en David Cohen ging terug. 8.Verzet op de veluwe: In het boek word beschreven wat het dorp Stroe aan verzet deed. 9. -Het verhaal is niet moeilijk behalve de Duitse woorden maar de vertaling er van kun je onder aan de bladzijde vinden. -Het verhaal is echt spannend dat kun je wel zien aan punt 6 en 7 -Het is heel realistich dus ik kan me inleven in de hoofdpersonen. Maar de hoofdpersonen waren wel heel moedig. -Ik vind oorlogsverhalen mooi dus ik las de achterkant en dacht dat kan wel eens een mooi boek zijn. -Ik heb van dit boek geleerd dat oorlog niet alleen bommen gooien is.