Die Wolke door Gudrun Pausewang

Zakelijke gegevens: Gudrun Pausewang. Die Wolke, Ravensburger buchverlag, Duitsland, 1997-I, 223 blz. (eerste druk 1987). Realiteitsroman. Eerste reactie: Voor het vak Duits 2 kregen we als opdracht om dit boek te lezen. Ik moest het verslag inleveren in de week dat ik op uitwisseling was, en had het toen ook nog niet gemaakt. Vandaar dat ik het zo laat inlever. (ik heb het ook opnieuw gelezen) Het verhaal zelf sprak me wel aan, we kregen van tevoren ook al enige informatie waar ik ook erg veel aan had. Ik las niet erg snel door het boekje heen, hoewel het toch enkele boeiende stukken bevatte. Verdieping: Op een dag wordt Janna-Berta van school naar huis gestuurd. De kernenergiecentrale Grafenrheinfeld is ontploft en er is een enorme wolk vol radioactieve straling ontsnapt. Omdat de ouders en het broertje van Janna op bezoek zijn in Schweinfurt, is zij samen met haar andere broertje Uli alleen thuis. Op aanraden van de buurvrouw duikt ze onder in de kelder, maar wanneer ze ziet dat iedereen in paniek hun huis verlaat, besluit ze samen met Uli op de fiets te vertrekken naar het station. Wanneer Uli onderweg wordt aangereden en overlijdt, wordt ze verdwaasd meegenomen door een gezin. Als ze op het station aankomen, wordt er aan Janna-Berta gevraagd of ze even op de kinderen wil passen. Maar door de grote drukte en het verdriet om Uli, lukt het Janna-Berta niet. Het gezin wat zich dan ook om haar ontfermd heeft, is dan ook verschrikkelijk boos, en Janna-Berta rent hard weg de regen, die vol chemische troep zit, in. Ze besluit naar Uli te gaan, die in een koolveld neergelegd is. Onderweg wordt ze opgepikt door een aantal mensen in een busje. Ze valt in slaap en wordt omgekleed weer wakker wanneer ze aan de grens staan. Dan besluit Janna-Berta uit te stappen om haar familie te gaan zoeken. Ze blijft lopen en zakt uiteindelijk uitgeput en uitgehongerd ineen. Ze herinnert zich dan ook niet hoe ze in het ziekenhuisje, een schooltje wat als noodgebouw is gebruikt, terecht is gekomen. De eerste paar dagen is Janna-Berta erg stil. Ze is met haar gedachten bij haar familie. Maar al snel wordt ze vriendinnen met Ayse, die naast haar ligt. Op een gegeven moment komt er een nieuwe verpleger, Tünnes. Janna-Berta vraagt hem om naar haar familie te zoeken in het persoonsregister. Hij belooft dit te doen en haar mee te delen wanneer ze gevonden zijn. Als op een gegeven moment Helga, een tante van Janna-Berta, voor de deur staat, komt ze erachter dat haar ouders en broertje allang in de dodenlijst staan. Vanaf dat moment zegt ze niets meer tegen Tünnes. Helaas overlijdt Ayse plotseling. Gelukkig mag Janna-Berta een paar dagen later het ziekenhuisje uit. Ze wordt opgehaald door Helga en trekt bij haar in. Ze gaat ook weer naar school en komt daar Elmar tegen, een jongen die ze uit Schlitz kent. Het gaat niet goed met hem, en uiteindelijk pleegt hij zelfmoord. Op een dag staat Almut voor de deur. Een andere tante van Janna-Berta. Dit doet Janna-Berta besluiten om bij haar in te trekken. Hoewel het erg krap is bij hen in huis, vermaakt Janna-Berta zich erg goed. Ze helpt zo goed als ze kan en stoort zich niet aan haar kale hoofd. Toch besluit ze na een tijdje weer naar Schlitz te gaan. Daar treft ze haar opa en oma die zijn teruggekeerd van Mallorca en ze vertelt het hele verhaal. De schrijfstijl is niet heel erg moeilijk. Alles is goed te begrijpen en als je iets niet begrijpt, snap je het allemaal wel weer door de context, maar dit niet begrijpen komt waarschijnlijk door het te weinig woorden kennen in het Duits. Er zijn verschillende plaatsen waar het verhaal zich afspeelt. Ten eerste in Schlitz waar Janna-Berta woont en uiteindelijk terugkeert, dan natuurlijk veel de buitenlucht waar Janna-Berta door heen komt tijdens haar vlucht. Verder ook nog het ziekenhuisgebouwtje waar ze een paar weken verblijft, Hamburg in het huis van Helga en tenslotte ook nog het huis van Almut en haar familie. De tijd is niet precies aangegeven, maar er gaan zeker een paar maanden voorbij, misschien zelfs wel een jaar. Er komen best veel verhaalfiguren in voor, maar Janna-Berta is natuurlijk het belangrijkst. Over de familie van Janna-Berta kom je niet echt veel te weten, behalve dan Uli in het begin. Over de rest wordt alleen een klein beetje verteld, maar niet echt veel belangrijks. Vervolgens zijn er nog Ayse, de vriendin van Janna-Berta in het ziekenhuisje, Helga, haar tante, Elmar, een oude bekende uit Schlitz, en Almut. Er komen ook nog heel wat bijfiguren in voor, maar die spelen niet zo’n grote rol. Er zijn enkele situaties die heel belangrijk zijn in dit boek. Ten eerste natuurlijk de enorme ramp. Ook de dood van Uli veranderd het leven van Janna-Berta ingrijpend en de gebeurtenissen in het ziekenhuis, het horen van het overlijden van haar ouders, zijn heel erg belangrijk. Er is gebruik gemaakt van de Personale verteller. Je ziet alles vanuit het perspectief van Janna-Berta, wat ook heel begrijpelijk is.
Het thema van dit boek: vluchten voor een ongelooflijke ramp en het verwerken van de ernstige gevolgen. Enkele motieven: angst, de dood, vluchten, verwerken, hulp, vriendschap Het verband tussen de titel en het thema: Door de enorme ramp is er een enorme wolk (die Wolke) vol met chemische troep ontsnapt. Hiervoor proberen ze te vluchten, hoewel grote aantallen mensen het niet overleven. Het werk is voor het eerst gepubliceerd in 1987 en is geschreven door Gudrun Pausewang. Deze is geboren op 23 Maart 1928 in Wichstadtl (Duitsland) Ze heeft al 4 bekroningen gehad voor enkele boeken van haar en heeft al 13 boeken geschreven. Het boek is geschreven in een periode waarbij de geavanceerde wetenschap en technische ontwikkelingen gingen fungeren als de pilaren van de moderne samenleving. Vandaar dat het ook erg realistisch is en zeker typerend voor die periode waarin het geschreven is. Beoordeling: Toen ik met het boek begon, had ik wel zoiets van, mmm het begint leuk. Ook door de informatie die we van tevoren hadden gekregen kreeg ik een beter beeld van het boek. Ik snapte alles ook redelijk goed en kon me alles goed voorstellen. Ik vond het een beetje minder worden toen ze samen met Uli op de fiets ging vluchten naar het station. Dat gedeelte vond ik erg langdradig en ik heb daar dan ook erg lang over gedaan. Op een gegeven moment werd het weer wat leuker het verhaal. Er kwam een beetje verandering in vanaf het moment dat Uli aangereden werd. Er vonden weer meer gebeurtenissen plaats en ik kreeg er weer zin in. Dit zelfde had ik tot het moment dat ze in het ziekenhuis belandde. Ook dit vond ik erg langdradig voor iets waar bijna niks gebeurt. Toen Janna-Berta bij Helga introk, werd het weer een stuk leuker en heb ik het tot het einde in een snel tempo uitgelezen. Hieruit blijkt wel, dat ik sommige delen uit het boek te langdradig vond. Hoe alles geschreven was, was wel duidelijk en alles was ook erg realistisch. Er werden goeie beschrijvingen gegeven van de situaties, wat ik ook erg goed vond. Door al deze punten zou ik een ander niet aanraden het boek te lezen. Wanneer er iets minder langdradig geschreven zou worden, zou het boek denk een stuk leuker zijn. Wel was het een goed bedacht onderwerp wat je echt aan het denken zet.