Jonathan Livingston Seagull door Richard Bach

A. Verwachtingen en eerste reactie.

Ik heb dit boek zelf uitgekozen in de bibliotheek zonder dat iemand mij had beïnvloed. Ik had voor dat ik het boek koos ook nog nooit van het boek gehoord, het stond niet in de metropool en ook niet in een of andere advertentie. Wel heb ik mij een beetje laten beïnvloeden door een blaadje dat ik van de lerares had gekregen, ik heb namelijk alleen maar tussen schrijvers gekozen die op dat blaadje stonden. Zo wist ik tenminste zeker dat ik een goed literatuur boek had gekozen. Ik heb juist dit boek uitgekozen omdat het boek mij nieuwsgierig maakte. Er stond weinig op de achterkant en voor het verhaal begon stond er deze zin: “To the real Jonathan seagull, who lives within us all”. Doordat er zo weinig verteld werd wilde ik wel eens weten waar het over ging en wat ze bedoelde met die zin. Ook leek het mij wel een makkelijk boekje. Maar dat viel best tegen het boek was best leuk, Alleen het was wel veel moeilijker dan ik verwacht had, er stonden niet veel moeilijke engelse woorden in maar het was gewoon een moeilijk verhaal om te begrijpen wat ik niet verwacht had.

B. Samenvatting en analyse.

· Titel: Jonathan Livingston Seagull

· Auteur: Richard Bach
· Uitgever: Avon books New York
· Jaar van eerste uitgave: 1972
· Aantal pagina’s: 127 (- 11 omdat dit boek op bladzijde 11 begint)

Verhaal:
Het verhaal gaat over een zeemeeuw, Jonathan, die niet zo was als alle andere zeemeeuwen. Een gewone zeemeeuw denkt de hele dag aan eten, maar Jonathan dacht de hele dag maar aan een ding en dat was vliegen. Hij wilde zijn beperkingen als zeemeeuw overwinnen om te laten zien dat hij vrij was en dat hij zijn beperkingen nog lang niet bereikt had, dat er alleen maar gewoontes waren waar de meeuwen zich aan hielden om erbij te horen. Maar dat dat niet wilde zeggen dat dat het enige was wat een zeemeeuw kon. Hij kwam erachter dat je eigenlijk veel meer kon dan wat je zag als je door je ogen naar de wereld keek, als je maar bleef oefenen. Hij was niet zo voor alleen maar eten en zorgen dat je overleeft. Hij vond zijn geluk meer in vliegen zo hoog en zo snel mogelijk als hij kon. Maar de groep meeuwen waar hij mee samen leefde waren het niet met hem eens en verstoten hem.
Jonathan ging ervan door en leerde hoe hij in zijn eentje moest overleven. Ook ging hij steeds meer oefenen hoe hij het beste en het snelste kon vliegen. Hij brak hierdoor record na record, hij kon op een gegeven moment het snelste vliegen van alle meeuwen op de hele aard bol. En zo leefde hij nog lang en gelukkig.
Na zijn leven op aarde kwam hij in een nieuwe plaats niet zoals de aarde en Jonathan dacht dat hij in de hemel was beland. Maar voor hem maakte dat niet uit want wat het ook was hij bleef gewoon zijn vliegkunsten uitoefenen en op deze plaats kon hij zelfs 2 keer zo snel gaan. Maar Jonathan was teleurgesteld omdat er zelfs op de plaats waar hij dacht dat de hemel was beperkingen waren, wat hij niet had verwacht. Een ding was hier zeker wel anders elke meeuw die hier was, was hetzelfde als hij, eindelijk had hij soortgenoten gevonden. Hij begon zich alleen af te vragen waarom er op de plek waar hij waszo weinig meeuwen waren. Tot op de dag dat hij erachter kwam dat er een soort perfect zijn bestaat en dat het doel van al je levens was om dat perfect zijn te vinden en te laten zien. Daarop werd dan je volgende leven afgestemd, had je niks geleerd in je eerste leven dan was je tweede leven precies hetzelfde. Maar jonathan had in zijn eerste leven zoveel geleerd dat hij meteen in een leven kwam waar de meeste meeuwen honderden jaren over deden. Langzaam kwam Jonathan tot de ontdekking dat er helemaal geen plaats als de hemel was. De hemel was geen plaats of tijd, plaats en tijd zijn zo betekenloos, maar de hemel was perfect zijn. Perfect had niets te maken met zo snel mogelijk kunnen vliegen maar perfecte snelheid had te maken met er zijn. Perfect had geen grenzen. Jonathan begon meer met zijn soortgenoten op te trekken en ze leerden elkaar alles. Tot op de dag dat ze alles hadden geleerd aan elkaar. Ook dat je overal naartoe kon gaan als je maar aan die plaats dacht.Toen besloten ze om met zijn allen naar hun familie terug te keren, omdat hun grootste wens was om alles wat zij nu konden, te leren aan een ander en ze geloofde er ook heilig in dat hun verbanning beruste op een misverstand. Nu was hun laatste en moeilijkste stap naar perfectheid begonnen hoe konden ze de andere meeuwen ooit overtuigen dat het leven niet alleen bestond uit eten en overleven. Een van de vogels had wel gezegd dat dit beruste op aardig zijn en liefde maar wat hield dat in? Na een tijd kwam Jonathan erachter wat er bedoeld werd met liefde, je moest de echte meeuw, het goede in iedereen ontdekken. En de ander helpen dit ook te zien, dat was de betekenis van liefde. Langzaam lukte het hem om zijn groep te overtuigen en zag hij hoe ze echt waren, totdat ze zo veel bewondering voor hem hadden dat ze hem de leider lieten zijn. En hij leerde dat er naast grenzen beleggen nog iets belangrijks was namelijk vriendschap. En zo zag Jonathan in dat er nog veel meer was om te leren.

Karakterbeschrijving:
Er was in dit verhaal eigenlijk maar een belangrijk personage en dat was Jonathan. Jonathan was een echte doorzetter, ook al zei iedereen dat hij het verkeerd deed hij bleef geloven dat wat hij deed goed was en als er iets mislukte deed hij het net zo lang opnieuw totdat het hem wel lukte (bijv. bij het oefenen van zijn vliegkunsten.). Ook denk ik dat hij veel zelfvertrouwen heeft door weg te gaan bij zijn familie en voor zijn eigen gewoontes te kiezen in plaats van het kiezen van de gewoontes van zijn ouders en zich aan te passen aan hun. Het is een persoon die heel goed op zichzelf kan leven en altijd op avontuur uit is. Het enige dat hem dwars zit is dat hij zo graag iedereen zijn ervaringen wil leren en vertellen, maar niemand wil naar hem luisteren ze vinden hem maar gek dat hij zich niet aan de natuurlijke gewoontes van een zeemeeuw houdt. De hoofdpersoon denkt dat je veel meer kan als je maar veel oefent en dat er in je leven nog veel grenzen zijn die nog lang niet bereikt zijn. Het liefste zou hij willen dat alle meeuwen dit in zagen. De ontwikkeling die hij door heeft gemaakt is dat hij vroeger alleen maar dacht aan grenzen verleggen en tegenwoordig weet hij dat er nog iets veel belangrijkers is namelijk vriendschap. Ook ontdekte hij de bedoeling van het leven.


Verklaring titel:
De titel heeft een hele makkelijke verklaring het is namelijk de naam van de meeuw waar het verhaal over gaat.

Thema:
Hoe mensen moeten leven en hoe hij, Jonathan, het symbool werd van het verlangen in de mens naar onbegrensde vrijheid. De meeuw wordt door de schrijver namelijk als voorbeeld gebruikt. De schrijver wilde met dit boek namelijk iets duidelijk maken, dat je niet alles moet geloven wat je ziet en aannemen dat dat ook alles is. Hij wilde duidelijk maken dat een gewoonte heel wat anders is dan wat een mens daadwerkelijk kan. Dat je om iets nieuws te leren alleen maar beperkingen moet overwinnen. Hij beschreef via een vogel een gevoel dat in ons allemaal leeft, het verlangen naar onbegrensde vrijheid.

Plaats, tijd:
Dit verhaal speelt zich het meeste af op de kust, maar ook een korte tijd op een andere planeet. Het is niet echt een verhaal wat uit een bepaalde tijd komt, het zou zich in alle tijden kunnen afspelen. De tijd waarin het verhaal zich afspeelt is een paar jaar.

Dingen die opvallen tijdens lezen:
Wat je opvalt als je het leest is dat dit verhaal niet gaat over zomaar een vogel met een verhaal. De schrijver wil de lezers iets duidelijk maken.

Boeiende passage:
“Is there no such place as heaven? No, Jonathan, there is no such place. Heaven is not a place, and it is not a time. Heaven is being perfect”. Dit is meer een zin die ik wel boeiend vond, deze zin maakt namelijk duidelijk hou de schrijver er overdenkt en laat zien wat hij ons duidelijk wil maken. Hier heb ik nog een stukje tekst van gevonden. “What are we trying to practice every day? If your friendship depends on things like space and time, then when we finally overcome space and time we’ve destroyed our own brotherhood! Overcome space, and all we have left is here. Overcome time, and all we have left is now”. Ook bij dit stukje kom je iets te weten over de schrijver en wil hij ons wat duidelijk maken. Ook vond ik deze stukjes wel mooi gezegd. Er was niet echt een stuk van meer dan een bladzijde dat heel bijzonder was.

C. Verwerkingsopdracht: opdracht E26
De schrijver van dit boek was niet alleen schrijver maar ook een piloot, die heel erg hield van vliegen het was een echte passie van hem. Niet alleen om wat door de lucht te zweven maar ook om zo goed mogelijk te worden. Dit verklaart al een heleboel uit het boek, het verklaart waarom het verhaal vanuit een vogel wordt beschreven en waarom deze vogel steeds zijn grenzen wil verleggen. Dat wilde de schrijver zelf ook, het enige dat voor hem belangrijk was was vliegen net zoals bij Jonathan. Ook was de schrijver geïnteresseerd in filosofie, hij was niet bang om naar het antwoord in zijn leven te zoeken en hij was geïnspireerd om altijd verder te kijken dan het leven. En alle kansen te grijpen die voor hem waren weggelegd. Dat komt ook al erg overeen met het geen dat hij in zijn boek schrijft. Dat is een ding wat hij de lezer namelijk duidelijk wilde maken, grijp al je kansen die je in je leven krijgt. Bijv. Toen ze tegen Jonathan zeiden dat hij moest stoppen met zoveel vliegen, deed hij dat niet hij vond dat hij was weg gelegd om te vliegen en dat hij deze kans ook wilde benutten. Eigenlijk schrijft hij gewoon zijn passie voor zijn werk op papier. En schrijft hij over zijn leven, en avonturen die hij heeft gehad. Eigenlijk is het karakter van de vogel zijn karakter. Want alle dingen die de vogel meemaakt heeft hij ook meegemaakt. Behalve dan dat hij niet op een andere planeet is geweest.


D. Eindoordeel en evaluatie:
De gebeurtenissen in dit boek kwamen echt op mij over, ook al was de hoofdpersoon een meeuw. Dat kwam omdat het eigenlijk hele logische dingen waren waar het over ging, en je er jezelf goed in terug kon vinden. Want wie heeft er nou niet het verlangen naar onbegrensde vrijheid, en wie is nou niet nieuwsgierig wat alles in het leven betekent? Dat wordt allemaal beschreven in het boek en juist dat doodnormale maakt je nieuwsgierig om verder te lezen. Als je dit boek leest zet het je soms best wel eens aan het denken. Er staan namelijk best veel vragen in, die met filosofie te maken hebben. Dit soort vragen zetten je bijna altijd wel aan het denken, zie bijv.: de vragen bij boeiende passages.
Er kwamen in dit boek maar weinig personen voor waar je wat over te weten kwam en eigenlijk allen Jonathan had een karakter. Hierdoor kwam je heel veel over hem te weten en ging je ook met hem meeleven, en kon je hem ook begrijpen. De schrijver had hem goed beschreven, je kon goed met hem meeleven.
Het verhaal zelf was niet zo lastig te lezen, er waren alleen veel dingen lastig te begrijpen. Dingen die in het Nederlands nog moeilijk zouden zijn. Bijv. veel van die filosofische vragen die in het boek stonden en sommige overgangen in het boek bijv. dat Jonathan vanuit de hemel opeens weer op aarde kwam. In de aard van de gebeurtenissen van dit verhaal zat een verhaal. Namelijk een vogel die eerst alleen maar dacht aan vliegen kwam er achter dat vriendschap ook heel belangrijk was en dat er nog veel meer was. Een vogel die door oponderzoek uit te gaan zoveel meer te weten kwam.
Het boek was eigenlijk best makkelijk te lezen de woorden waren voor mij niet al te moeilijk en de zinnen hadden een niet te gek lange lengte. Er zaten in dit boek ook wel een paar zinnen die indruk op mij gemaakt hebben. Bijvoorbeeld de zinnen die ik bij boeiende passages heb neergezet. Ik vond ze denk ik vooral mooi omdat ze je aan het denken zetten en mooi gezegd waren. Het taalgebruik was ook wel beeldend, omdat ze vaak ook erg wijs overkwamen de zinnen. En het ging nou eenmaal om een vogel die veel te weten wilde komen en veel wilde ontdekken.
Ik vond het wel leuk om het leesverslag te maken omdat: toen ik het verhaal nog een keer voor het verslag opschreef werd me ineens door na te denken veel meer duidelijk, hetzelfde was bij de verwerkingsopdracht. Het verbaasde me hoeveel het verhaal met de schrijver gemeen had dat had ik niet verwacht. Hierdoor ben ik het boek ook meer gaan waarderen en heb ik ook nog wat van het verslag geleerd. Hoe het komt dat de schrijver op dit verhaal is gekomen en hoe het verhaal helemaal precies in elkaar zat.