De beschrijving: De reden waarom ik het boek ben gaan lezen is dat de mysterieuze hulsel van het boek mij nieuwsgierig maakte. Zwart met gifgroene letters en op de achterkant een man met een dode haas in zijn hand. Waar zou dit boek over gaan? Ik ben het vervolgens gaan lezen en ben niet meer gestopt. Het boek heeft me niet voor niets aangetrokken. Het boek is namelijk niet wat het lijkt. Na eerste lezing dacht ik dat het over een oversekste schrijver ging, maar toen ik er over nadacht ging het veel dieper dan dat. Ik vond het daarom ook heel leuk om het te lezen. Wel vond ik het boek een beetje ranzig door vele seksuele fantasieën van Rob, maar daardoor wordt het boek niet minder leuk. Ik denk zelfs als dit element er niet in zat het hele verhaal nergens op zou slaan. De verdieping: Voor de verdieping heb ik als invalshoek gekozen: de overeenkomsten tussen de biografie van de schrijver en de hoofdpersoon van het boek. Tijdens het lezen vroeg ik me af of Rob misschien gedeeltelijk Jan Wolkers was. En dat is inderdaad zo. In de biografie van Wolkers heb ik veel overeenkomsten tussen Rob en Wolkers gevonden. Rob is schrijver van misdaadromans. In zijn boeken komt ook veel seks voor net zoals in de boeken van Wolkers. Aan het eind van het boek wordt er verteld dat Rob eigenlijk een van de personages is uit het boek hij op dat moment aan het schrijven is. In de biografie van Wolkers wordt verteld dat hij vaak autobiografische elementen in zijn boeken verwerkt. Dit is dus een overeenkomst. Wolkers is gedeeltelijk Rob en dus ook een van de personages uit het boek van Rob. Rob is gescheiden van Evelien. Samen hebben ze een dochter, Ellen. Sinds hij gescheiden is heeft hij veel losse relaties met jonge meisjes, waar hij veel seks mee heeft. Hij vertelt zijn liefdesleven openlijk aan zijn dochter Ellen. Zij vindt dit allemaal een beetje gênant, maar haar vader heeft geen geheimen voor haar en hij wil dat zij die ook niet voor hem heeft. Jan Wolkers is ook gescheiden en is nu getrouwd met een veel jongere vrouw. De twee hebben elkaar ontmoet tijdens een interview. Zij was toen zeventien jaar oud. Hieruit blijkt dat Wolkers van jongere vrouwen houdt. Of hij ook zo ranzig is als Rob weet ik niet, maar als in zijn boeken seks een van de belangrijkste elementen is dan denk ik wel dat Wolkers ook best een ranzig persoon is. Rob woont in zijn eentje op Texel in een groot huis op een stuk verlaten land vlak bij de zee. Hij is daar gaan wonen om rust te hebben en weg te zijn uit de drukte van de grote stad en al haar verleidingen. In zijn huis heeft hij een studio waar hij schrijft liever gezegd een bandrecorder inspreekt met al zijn hersenspinsels. Jan Wolkers verhuisde na dertig jaar in Amsterdam te hebben gewoond ook naar Texel. Misschien ook wel om de drukte van de hoofdstad te ontvluchten en een rustig leven te kunnen leiden. In het verhaal vindt Rob een dode haas die hij eerder had zien strompelen over het veld. Hij was toen al bang dat dit het lot van de haas zou worden. Hij pakt hem op en legt hem bij het huis neer om later te begraven. Hij wil namelijk niet dat zijn dochter Ellen het dier ziet liggen. Rob weet dat zijn dochter niet tegen zulke gruwelijke dingen kan. Maar tegelijkertijd vindt Rob het beest ook wel interessant om mee op de foto te gaan voor de achterkant van zijn boek. Al zijn boeken zijn voorzien van een fraaie foto op de achterkant. Dus ook dit boek moet een mooie achterkant krijgen. De haas is daar prima geschikt voor. Later vinden zijn dochter en haar vriendin op het strand een dode pijlinktvis die hij eigenlijk nog beter vindt voor zijn foto. Jan wolkers staat net als Rob bijna op al zijn boeken op de achterkant op de foto. Op de achterkant van Gifsla staat Jan Wolkers op de foto met een dode haas in zijn hand. Ik denk dus dat hij hier als Rob op de foto staat. Wat is dan een betere vergelijking tussen Rob en Wolkers? Ik kan dus uit deze overeenkomsten concluderen dat Gifsla een gedeeltelijk autobiografisch boek is, want Wolkers heeft geen dochter en schrijft geen misdaadromans. Maar er komen wel heel veel elementen van Wolkers’ leven in het boek voor.
De evaluatie: Toen ik het boek uit had wist ik niet zo goed wat ik ervan moest denken. Ik vond het erg ranzig en ook wel vaag. Ik begreep niet zo goed wat Wolkers er mee duidelijk wilde maken. Later toen ik er met mijn docent over sprak werd het me duidelijker. Ik denk dat, dat komt doordat je dan al je gedachten hardop zegt. En dan ineens wordt het je duidelijk waar het over gaat. Ik vond het boek levendig en best wel spannend. Ik wilde steeds graag weten wat er ging gebeuren tussen Rob en zijn vriendin Jeanne. De verhouding tussen Rob en Ellen vond ik bijzonder, want hij vertelde zijn liefdesleven aan haar. Ook wilde hij graag weten wat zij allemaal uitspookte met Nancy, maar dat hield ze liever privé. Ik vind het trouwens wel raar als je vader zo openlijk is over zijn liefdesleven en het liefste het jouwe ook wil horen. Er moeten toch bepaalde grenzen in de relatie tussen vader en dochter. En bij mij ligt daar toch wel de grens. Ik had ook wel het idee dat die grens daar ook bij Ellen lag, want ze was duidelijk niet op haar gemak bij al die verhaaltjes van haar vader. Ik vond het boek dus leuk, interessant en ik heb het gevoel dat ik Jan Wolkers nu ook een beetje beter ken. Ik weet natuurlijk niet alles van hem, maar hij heeft nog meer boeken geschreven waar autobiografische stukken in verwerkt zijn. Ik ben dus best wel nieuwsgierig naar de andere kanten en belevenissen van Jan Wolkers. Gebruikte literatuur: - Gifsla, Jan Wolkers - Leesdossier 2000 van de jonge Lijsters